Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 346/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 2 marca 2021 roku sygn. akt II K 677/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Powiązane ze sobą zarzuty rażącej niewspółmierności kary i obrazy prawa materialnego tj. art. 85 a kk w zakresie dyrektyw wymiaru kary łącznej oraz błąd w ustaleniach faktycznych co do przesłanek prognostycznych dotyczących skazanego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione w apelacji są co do zasady chybione. Sąd nie naruszył żadnej z dyrektyw wymiaru kary, więc zarzut naruszenia prawa karnego materialnego jest gołosłowny. Podobnie jest z zarzutem błędu w ustaleniach faktycznych, który miałby polegać na tym, że zdaniem apelanta wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności celu wychowawczego, będzie zastosowanie zasady absorbcji i wymierzenie kary 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a więc identycznej jak w poprzednim wyroku łącznym, mimo, że już po jego wydaniu skazany był ponownie skazany za dokonanie kolejnej kradzieży popełnionej w warunkach recydywy podstawowej na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Skazany jest recydywistą, analiza wyroków wskazuje, że specjalizuje się w kradzieżach sklepowych, zatem nie zasługuje na zastosowanie zasady absorbcji przy łączeniu kar, a ustalenia prognostyczne Sądu Rejonowego co do jego osoby są prawidłowe - taki przestępca musi w końcu zdać sobie sprawę, że popełnianie przestępstw nie popłaca i że każde kolejne będzie wiązało się z surową reakcją karną, której nie złagodzi zastosowanie instytucji wyroku łącznego.

Jednak zarzut rażącej niewspółmierności kary okazał się częściowo zasadny, albowiem analiza uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazuje, że Sąd Rejonowy stosując zasadę asperacji przy łączeniu kar poruszał się w granicach od 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności ( wymiar poprzedniej kary łącznej ) do 5 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Tymczasem zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego ( zaaprobowanym przez praktykę sądową) rzeczywistą dolną granicą kary łącznej nie jest poprzednia kara łączna, tylko najwyższa z kar jednostkowych ją kształtujących. W tej sprawie oznacza to, że dolną granicą kary łącznej była kara 3 lat pozbawienia wolności ( najsurowsza z kar jednostkowych), a nie kara 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, jak błędnie przyjął Sąd Rejonowy. Dlatego - przy zastosowaniu przez Sąd meriti zasady asperacji, którą Sąd odwoławczy aprobuje w tej sprawie - kara 5 lat pozbawienia wolności jawi się jako zbyt surowa, gdyż nadmiernie zbliżona do zasady kumulacji. Z tego powodu Sąd Okręgowy obniżył ją do 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Kara łączna 4 lat i 6 miesięcy, o jaką wnosił obrońca w apelacji, byłaby zbyt łagodna, gdyż praktycznie nie uwzględniałaby ponownego skazania po wydaniu poprzedniego wyroku łącznego.

Sąd Okręgowy dostrzega ( z urzędu), że tak naprawdę błędnie zastosowano art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. przywołanej w punkcie 1 zaskarżonego wyroku ( jeden z łączonych wyroków uprawomocnił się po dniu wejścia w życie tej ustawy, a w tym przypadku chodzi właśnie o datę uprawomocnienia się, a nie wydania wyroku jak błędnie przyjął Sąd Rejonowy) - ale nie miało to wpływu na treść wyroku, albowiem w takiej sytuacji zastosowanie ma art. 4 § 1 kk, a stosując ten przepis i tak należało sięgnąć do norm prawnych zastosowanych przez Sąd Rejonowy ( bo w przeciwnym razie skazany nie mógłby liczyć na żadną karę łączną z uwagi na brak spełnienia przesłanki temporalnej przy łączeniu kar). Błędne powołanie przepisu w/w ustawy w punkcie 1 wyroku zamiast art. 4 § 1 kk nie miało więc wpływu na treść orzeczenia (bo faktycznie i tak zastosowano prawidłowe, korzystniejsze dla skazanego przepisy), a tym samym nie wymagało to zmiany wyroku w tym zakresie ( art. 438 pkt 1 a kpk). Ponadto wobec kierunku apelacji jedynie na korzyść taka zmiana i tak nie byłaby możliwa.

Wniosek

O obniżenie kary łącznej pozbawienia wolności do 4 lat i 6 miesięcy.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to już omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Obniżono karę łączną.

Zwięźle o powodach zmiany

Było to omówione.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasadzono wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu według stawek minimalnych.

3

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono skazanego od wydatków za postępowanie odwoławcze z uwagi na jego złą sytuację materialną.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wymiar kary łącznej

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana