Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. O. (1)

w dniu 18 czerwca 2018r, w K., powiatu (...), woj. (...), działając nieumyślnie, popchnął A. P., który w następstwie upadł na twarde podłoże, w wyniku czego doznał obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy, rany głowy, podejrzenia złamania wyrostka rylcowatego kości promieniowej lewej, stłuczenie nadgarstka prawego, stłuczenie ręki lewej, powodujące rozstrój zdrowia trwający dłużej niż 7 dni,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 18 czerwca 2018 roku w K. odbywała się impreza plenerowa (...), w której uczestniczyli okoliczni mieszkańcy w tym m. in. S. O. (1), E. G. (1), A. P. , S. W. (1), M. W., T. S., P. S. oraz J. S.

wyjaśnienia oskarżonego S. O. (1)

k. 19, k. 89-90, k. 214v-215

zeznania świadka E. G. (2)

k. 10v -11, k. 218v-219v

zeznania świadka S. W. (1)

k. 55-56, k. 218-218v

zeznania świadka M. W.

k. 58v, k. 219v-220

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

zeznania świadka A. P.

k. 23v, k. 43, k. 215-216v

W czasie imprezy (...) A. P. kilkukrotnie podchodził i zaczepiał E. G. (2).

zeznania świadka E. G. (2)

k. 10v -11, k. 218v-219v

Pod koniec imprezy grupa znajomych - S. O. (1), E. G. (2),, S. W. (1), M. W., T. S. i P. S. udała się na teren prywatnej posesji w K. położonej pomiędzy ulicami (...), zasiadając przy altanie znajdującej się na terenie dzierżawionym przez S. O. (1).

zeznania świadka E. G. (2)

k. 10v -11, k. 218v-219v

zeznania świadka S. W. (1)

k. 55-56, k. 218-218v

zeznania M. W.

k. 58v, k. 219v-220

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

Na teren posesji od strony ulicy (...) znajomych wpuścił S. W. (1). Przed wejściem rozmawiał chwilę z A. P., który nie został wpuszczony na teren posesji.

płyta z nagraniem

k. 80

protokół z odtworzenia utrwalonych zapisów

k. 81-85

A. P. pozostając przed posesją rozmawiał z klientami sklepu mieszczącego się przy furtce prowadzącej na posesję, którzy byli również uczestnikami imprezy (...).

płyta z nagraniem

k. 80

protokół z odtworzenia utrwalonych zapisów

k. 81-85

W pewnym momencie pomiędzy A. P. a kobietą i mężczyzną stojącymi w okolicy furtki do posesji S. O. (1), doszło do wymiany zdań, w wyniku której A. P. chciał uderzyć w twarz mężczyznę stojącego za rozmawiającą z A. P. kobietą, pokrzywdzony jednak uderzył kobietę. Mężczyzna odsunął się, zaś kobieta upadła na asfalt. Pomiędzy kobietą, towarzyszącym jej mężczyzną oraz A. P. doszło do szarpaniny.

płyta z nagraniem

k. 80

protokół z odtworzenia utrwalonych zapisów

k. 81-85

wyjaśnienia oskarżonego S. O. (1)

k. 19, k. 89-90, k. 214v-215

W tym czasie z terenu posesji do sklepu wyszedł S. O. (1), który widział zdarzenie.

płyta z nagraniem

k. 80

protokół z odtworzenia utrwalonych zapisów

k. 81-85

wyjaśnienia oskarżonego S. O. (1)

k. 19, k. 89-90, k. 214v-215

W wyniku szarpaniny A. P. wraz z mężczyzną upadli na asfalt. Bijące się osoby próbowali rozdzielić znajdujący się w okolicy ludzie. Nadjechał również patrol policji

płyta z nagraniem

k. 80

protokół z odtworzenia utrwalonych zapisów

k. 81-85

W tym samym czasie uczestnicy spotkania na terenie posesji S. O. (1) w tym również S. O. (1) spożywali alkohol.

zeznania świadka E. G. (2)

k. 10v -11, k. 218v-219v

zeznania świadka S. W. (1)

k. 55-56, k. 218-218v

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

k. 6

Jako pierwsi posesję opuścili M. i S. W. (1), którzy wyszli furtką od strony ulicy (...)., furtka nie została przez nich zamknięta. S. W. (1) informował stojącego przed posesją A. P., aby nie wchodził na teren posesji. Posesje opuściła również J. S..

zeznania świadka E. G. (2)

k. 10v -11, k. 218v-219v

zeznania świadka S. W. (1)

k. 55-56, k. 218-218v

zeznania świadka M. W.

k. 58v, k. 219v-220

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

Na teren posesji pomimo zakazu wszedł znajdujący się w stanie nietrzeźwości A. P., który wołał po imieniu E. G. (2). E. G. (2) odmówiła wyjścia z mężczyzną, po czym S. O. (1) poprosił, aby A. P. opuścił posesję, wskazując, ze odbywa się na niej prywatna impreza.

zeznania świadka E. G. (2)

k. 10v -11, k. 218v-219v

zeznania świadka T. W.

k. 27v, k. 217v-218

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

sprawozdanie z przeprowadzonych badań zawartości alkoholu etylowego w płynach ustrojowych

k. 48

protokół pobrania krwi

k. 49

A. P. nie reagując na prośbę S. O. (1) w dalszym ciągu wołał i słownie zaczepiał E. G. (2). Zachowanie A. P. było agresywne.

zeznania świadka T. W.

k. 27v, k. 217v-218

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

S. O. (1) podniósł się od stołu przy którym siedział wraz ze swoimi gośćmi, a następnie wziął za rękę A. P. i chciał wyprowadzić go z terenu posesji. Mężczyźni zrobili kilka kroków, po czym A. P. wyrwał się S. O. (1). A. P. chciał "podciąć" S. O. (1) podstawiając mu swoją nogę.

zeznania świadka T. W.

k. 27v, k. 217v-218

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

S. O. (1) ponownie złapał A. P. za ręce i zaczął prowadzić w stronę wyjścia. A. P. wyrwał się i chciał uderzyć S. O. (1).

zeznania świadka T. W.

k. 27v, k. 217v-218

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

S. O. (1) broniąc się przed atakiem A. P., odepchnął go w wyniku czego A. P. upadł na wyłożone kostką brukową podłoże.

zeznania świadka T. W.

k. 27v, k. 217v-218

S. O. (1) od razu podszedł do A. P., po czym sprawdził, że A. P. stracił przytomność, zaś na głowie ma krwawiącą ranę. S. O. (1) udał się do sklepu po apteczkę i zaczął opatrywać ranę A. P., układając go również w pozycji bocznej ustalonej.

zeznania świadka P. S.

k. 71v-72v, k. 221-221v

protokół oględzin miejsca

k. 7-8

W tym samym czasie T. S. wezwał na miejsce karetkę pogotowia. Na teren posesji weszły postronne osoby, w tym kobieta, która była pielęgniarką i pomogła S. O. (1) w udzielaniu pierwszej pomocy.

zeznania świadka T. S.

63v-64, k. 220-221

W wyniku bójki z nieustalonym mężczyzną oraz upadku po popchnięciu przez S. O. (1), A. P. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, rany głowy, stłuczenia nadgarstka prawego, stłuczenia ręki lewej. U pokrzywdzonego podejrzewano załamanie wyrostka rylcowatego kości promieniowej lewej jednak w toku dalszego leczenie podejrzenie ro nie zostało potwierdzone.. Skutki doznanych obrażeń ciała spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na czas nie przekraczający siedmiu dni w rozumieniu art 157 § 2 kk

opinia sądowo-lekarska sporządzona przez K. Ż.

k. 40

opinie biegłej A. K.

k. 163-178, 237-239

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--------------------------------------------------------------------------------

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego S. O. (1)

Dokonując analizy wyjaśnień złożonych przez oskarżonego Sąd przyznał im w pełni walor wiarygodności, uznając, iż są one jasne, spójne, konsekwentne. Oskarżony S. O. (1), pomimo, ze formalnie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, w sposób dokładny i szczegółowy opisał chronologię wydarzeń, wskazując, że kiedy A. P. chciał go uderzyć, odepchnął go, zaś pokrzywdzony upadł na podłoże wyłożone kostką brukową. Sąd nie znalazł podstaw do odmowy przyznania waloru wiarygodności wyjaśnieniom złożonym przez oskarżonego.

zeznania świadka A. P.

Dokonując oceny zeznań złożonych przez pokrzywdzonego Sąd przyznał im walor wiarygodności jedynie w zakresie, w którym przyznał on, że w dniu zdarzenia znajdował się pod wpływem alkoholu i przyszedł na teren posesji dzierżawionej przez oskarżonego. W tej części wyjaśnienia złożone przez oskarżonego znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w tym wyjaśnieniach oskarżonego, zeznaniach świadków, jak też dowodach z dokumentów.

zeznania świadka E. G. (2)

Sąd przyznał zeznaniom świadka walor wiarygodności w zakresie w którym wskazywała, że w czasie (...) pokrzywdzony ją zaczepiał, a następnie ponownie zaczął ją wołać i zaczepiać kiedy już była w altance u oskarżonego, po czym oskarżony wypraszał pokrzywdzonego. Sąd przyznał również walor wiarygodności zeznaniom świadka w zakresie, w którym podała ona, że nie widziała momentu, w którym oskarżony odepchnął pokrzywdzonego, a słyszała jedynie upadek. W tym zakresie zeznania złożone przez świadka są jasne, spójne, znajdują potwierdzenie w pozostałym uznanym za wiarygodny materiale dowodowym.

zeznania świadka S. W. (1)

Sąd jako w pełni wiarygodne uznał zeznania złożone przez świadka, uznając, iż są one jasne, spójne, adekwatne do udziału w sprawie. Świadek nie był obecny bezpośrednio podczas zdarzenia, jednak przyszedł do altanki wraz z innymi osobami i to właśnie świadek dwukrotnie zwracał uwagę pokrzywdzonemu, żeby nie wchodził na teren posesji.

zeznania świadka M. W.

Zeznania świadka zasługiwały na przyznanie im w pełni waloru wiarygodności, są one bowiem jasne, spójne, adekwatne do udziału w sprawie. Świadek nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia, o jego przebiegu dowiedziała się w późniejszym czasie od swojego męża. M. W. potwierdziła, również, że S. W. (1) informował pokrzywdzonego, że nie życzy sobie aby wchodził on na teren należącej do niego posesji.

zeznania świadka T. S.

W ocenie Sądu relacja świadka zasługiwała na przyznanie jej waloru wiarygodności, jest na bowiem jasna, spójna. Świadek nie widz

zeznania świadka P. S.

Relacja świadka w ocenie Sądu zasługiwała na przyznanie jej waloru wiarygodności, poza tym jej fragmentem, w którym świadek wskazał, że oskarżony nie odepchnął pokrzywdzonego. W ocenie Sądu relacja świadka jest jasna, spójna, przedstawia przebieg zdarzeń, który świadek zapamiętał z dnia zdarzenia.

zeznania świadka T. W.

Sąd uznał zeznania świadka za w pełni wiarygodne, są one jasne, spójne, adekwatne do udziału w sprawie. Świadek w swojej relacji wskazał, przekazał informacje uzyskane w ramach wykonywanych przez niego czynności służbowych od osób obecnych na miejscu zdarzenia o jego przebiegu.

opinia sądowo-lekarska sporządzona przez K. Ż.

Sąd uznał opinię biegłego za wiarygodną gdyż została ona sporządzona w oparciu o dokumentację medyczną pokrzywdzonego, jednak w ocenie Sądu z uwagi na fakt iż biegły nie jest lekarzem medycyny sądowej i w ocenie Sąd bardziej wiarygodna i pełniejsza jest opinia biegłego lekarza medycyny sądowej jako specjalizującego się w ocenie następstw oraz w ustaleniu okoliczności powstania uszkodzeń ciała.

opinie biegłej A. K.

Sąd uznał opinie biegłej za w pełni wiarygodne, są one bowiem jasne, kompletne, należycie umotywowane zostały ona sporządzone w oparciu o dokumentację medyczną pokrzywdzonego, jak również wiedzę i doświadczenie biegłego. W oparciu o opinie biegłego Sąd dokonał ustaleń faktycznych w zakresie doznanych przez pokrzywdzonego obrażeń ciała . Sąd zważył iż biegła jest specjalistą medycyny sądowej a więc specjalizuje się w ocenie następstw oraz w ustaleniu okoliczności powstania uszkodzeń ciała dlatego Sąd uznał iż opinie biegłej dają najpełniejszy obraz obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego

płyta z nagraniem

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie.

protokół z odtworzenia utrwalonych zapisów

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie.

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie w zakresie stanu nietrzeźwości oskarżonego.

sprawozdanie z przeprowadzonych badań zawartości alkoholu etylowego w płynach ustrojowych

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie w zakresie stanu nietrzeźwości pokrzywdzonego.

protokół pobrania krwi

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie.

protokół oględzin miejsca

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznania świadka A. P.

Dokonując analizy zeznań pokrzywdzonego Sąd odmówił im przyznania waloru wiarygodności, w części w której podawał on okoliczności zdarzenia, bowiem nie znalazły one potwierdzenia w zgromadzonym przez Sąd materiale dowodowym. Sąd miał na uwadze, że pokrzywdzony podawał, że na teren posesji na której pod altanką siedział oskarżony ze swoimi gośćmi, wszedł wraz z nimi, zaś jak wynika z nagrania z monitoringu, pokrzywdzony nie został wpuszczony na teren posesji, z relacji świadków wynika również, że nie był tam zaproszony, co więcej zarówno S. O. (1) jak też S. W. (1) mówili pokrzywdzonemu, że nie jest mile widziany na posesji. Sąd miał także na uwadze, że pokrzywdzony w sposób odmienny opisał zdarzenie, które miało miejsce przed wejściem na teren posesji, wskazując, ze stanął on w obronie uderzonej dziewczyny, podczas gdy z nagrania z monitoringu wynika, że to pokrzywdzony jako pierwszy zaatakował rozmawiającą z nim parę, chcąc uderzyć chłopaka, a następnie wdał się z nimi w bójkę, zakończoną interwencją policji. Sąd nie przyznał również waloru wiarygodności zeznaniom pokrzywdzonego, w części w której wskazywał on, że oskarżony w czasie zdarzenia zachowywał się w stosunku do niego agresywnie, zaś świadek był spokojny, pomimo spożytego alkoholu, bowiem nie znajdują one potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w tym przede wszystkim zeznaniach świadków. Sąd nie dał wiary pokrzywdzonemu kiedy wskazał iż oskarżony uderzył go z pięści w twarz. Sąd zważył iż pokrzywdzony od początku postępowania wskazywał iż z uwagi na spożyty alkohol nie pamięta okoliczności w jakich upadł na kostkę. Dopiero później w miarę postępowania sądowego oświadczy że przypomniał sobie że został uderzony. Sąd uznał iż to oświadczenie pokrzywdzonego jest niewiarygodne w ocenie Sądu, z uwagi na stan nietrzeźwości stwierdzony o pokrzywdzonego 2,15 promila, wiarygodne było bowiem oświadczenie iż pokrzywdzony nie pamięta zdarzeń.

zeznania świadka J. S.

Świadek nie była obecna w czasie zdarzenia, nie znała jego okoliczności, tym samym relacja świadka nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

zeznania świadka P. S.

Sąd nie przyznał waloru wiarygodności zeznaniom świadka w części, w której wskazywał on, że oskarżony nie odepchnął pokrzywdzonego, bowiem w tej części zeznania świadka nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w tym uznanych za wiarygodne wyjaśnieniach oskarżonego, który przyznał, że w czasie zdarzenia odepchnął A. P..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

-------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.4. Umorzenie postępowania

--------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☒

3.5. Uniewinnienie

1

S. O. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Przepis art. 157 k.k. chroni zdrowie człowieka przed jego naruszeniem, które nie stanowi ciężkiego uszczerbku, ale inne, znacznie łagodniejsze naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia człowieka, który jest mierzony czasem trwania dysfunkcji ludzkiego organizmu i określany jako średni uszczerbek (§ 1) lub lekki uszczerbek (§ 2). Naganne zachowanie sprawcy przestępstwa ujętego w art. 157 k.k. jest określone tak samo jak na gruncie przestępstwa z art. 156 k.k. przez wskazanie, że sprawca powoduje, co oznacza jakiekolwiek zachowanie (aktywne lub bierne), które jest przyczynowe dla skutku w postaci naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia drugiego człowieka, innego jednak niż ten określony w art. 156 § 1 k.k. To sprawca swoim niewłaściwym zachowaniem sprawia, że jakiś człowiek ma dysfunkcję swojego organizmu. Przedmiotem czynności wykonawczej jest ciało lub organizm człowieka będącego w okresie postnatalnym, tzn. od chwili gdy przychodzi on na świat, aż do chwili biologicznej śmierci. Ustawodawca w art. 157 k.k. kontynuuje gradację typów przestępstw skierowanych przeciwko zdrowiu rozpoczętą w przepisie art. 156 k.k. Oznacza to, że spowodowanie wszystkich pozostałych uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia, które nie zostały zakwalifikowane przez ustawodawcę do kategorii ciężkich (i nie są wyszczególnione w art. 156 k.k.), jest penalizowane przez przepisy art. 157 k.k. Jednak również w przepisie art. 157 k.k. mamy do czynienia z rozwarstwieniem tych innych naruszeń czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na dwie grupy czynów nagannych. Kryterium podziału jest okres, na jaki nastąpiło spowodowanie naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia. Za czyny umyślne o poważniejszym charakterze uznane zostały takie, które powodują naruszenie czynności ciała lub rozstrój zdrowia trwający dłużej niż 7 dni. Zostały one spenalizowane w art. 157 § 1 k.k. jako tzw. średni uszczerbek na zdrowiu. Za czyny umyślne drobniejsze uznano takie, które powodują naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni (czyli do 7 dni włącznie). Spowodowanie tzw. średniego, jak również tzw. lekkiego uszczerbku na zdrowiu jest penalizowane zarówno wtedy, gdy sprawca uczynił to umyślnie, jak i wtedy, gdy uczynił to nieumyślnie. Umyślne, a więc spowodowane z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni jest penalizowane w art. 157 § 1 k.k. i opatrzone najsurowszą sankcją. Łagodniejszą sankcją jest zagrożone umyślne spowodowanie dysfunkcji narządu ciała lub rozstroju zdrowia przez okres do 7 dni, które jest penalizowane w art. 157 § 2 k.k. Nieumyślne, tj. niezamierzone przez sprawcę, lecz popełnione z powodu niezachowania należytej ostrożności w obchodzeniu się z dobrem chronionym naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia innego człowieka zarówno o charakterze lekkim, jak i średnim, jest penalizowane wspólnie w art. 157 § 3 k.k. i zagrożone tą samą sankcją.

Zgromadzony i ujawniony materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, ze w dniu 18 czerwca 2018 roku pokrzywdzony A. P. uczestniczył w imprezie plenerowej– Dni K.. Na imprezie tej był również oskarżony wraz ze swoimi znajomymi. Wieczorem, pod koniec imprezy S. O. (2) wraz ze swoimi znajomymi, udał się na teren dzierżawionej od S. W. (2) posesji, na której postawiona była altanka. Na posesję przybyli S. W. (2) z żoną, oskarżony S. O. (1), E. G. (1), T. S., P. S. oraz J. S.. A. P. również chciał dołączyć do grona osób, które weszły na teren posesji, jednak S. W. (2) nie zgodził się i zabronił A. P. wstępu na teren należącej do niego posesji. Uczestnicy spotkania wspominali dawne czasu i spożywali alkohol w postaci wódki, whisky, drinków. Kiedy alkohol się skończył S. O. (2) wyszedł z posesji by wejść do prowadzonego przez siebie sklepu mieszczącego się na posesji. Przed furtką S. O. (2) widział jak A. P. uczestniczył w bójce z dziewczyną i chłopakiem znajdującymi się przed sklepem. Po powrocie S. O. (2) imprezę opuścili S. W. (2) z żoną M. oraz J. S. wychodząc drugim wyjściem od strony ulicy (...). Przed wyjściem z posesji S. W. (2) zastał A. P., któremu ponownie powiedział, żeby nie wchodził na teren jego posesji. A. P. po odejściu S. W. (2), jego żony oraz J. S. skorzystał z tego, że furtka prowadząca na posesję nie została zamknięta po czym wszedł na teren posesji. Pomimo późnej pory, A. P. udał się do osób siedzących przy altance i zaczął wołać siedzącą tam E. G. (2), aby z nim wyszła. E. G. (2) kilkukrotnie odmówiła, na co nie reagował pokrzywdzony, który w swoim zachowaniu był słownie agresywny. S. O. (2) poprosił niechcianego gościa, aby opuścił posesję, informując w sposób stanowczy, że jest to teren prywatny. A. P. ignorował jednak S. O. (2), naciskając na E. G. (2). W sytuacji niewłaściwego zachowania pokrzywdzonego wobec E. G. (2), oskarżony, będący poniekąd odpowiedzialnym za komfort swoich gości, podniósł się z zajmowanego przez siebie miejsca i podjął próbę wyprowadzenia niechcianego gościa z posesji. W tym czasie obaj mężczyźni, jak również pozostałe znajdujące się w altance osoby pozostawały pod wpływem alkoholu. S. O. (2) przeprowadził nieznaczny odcinek drogi od altanki A. P., prosząc go w sposób stanowy aby opuścił posesję. Pozostałe osoby znajdujące się w altance wróciły już do prowadzonych rozmów i nie zwracały uwagi na oskarżonego i pokrzywdzonego. A. P. wyrwał się S. O. (2) i ponownie chciał wrócić do altanki, co jednak uniemożliwiał mu S. O. (2), tamując drogę. Pomiędzy mężczyznami wywiązała się szamotanina i przepychanki, A. P. chciał wrócić, a S. O. (2) wyprowadzić niechcianego gościa z posesji. Mężczyźni mieli już sprzeczne interesy, jak też obaj pozostawali pod wpływem alkoholu, który jak wynika z nagrania z monitoringu u pokrzywdzonego nasilał zachowania agresywne. Sytuacji, która miała miejsce miedzy oskarżonym, a pokrzywdzonym nie mieli możliwości dokładnie obserwować pozostali goście oskarżonego z uwagi na panujący już zmrok. W pewnym momencie A. P. zamachnął się i chciał uderzyć S. O. (2), który stał mu na drodze do altanki. Oskarżony aby uniknąć uderzenia, odepchnął A. P., który upadł uderzając o podłoże wyłożone kostką brukową głowa. A. P. w ciągu całego wieczoru w krótkim czasie dwukrotnie naruszył nietykalność cielesną innych osób, w tym uczestniczył w bójce przed posesją. W wyniku obu zdarzeń doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, rany głowy, podejrzenia załamania wyrostka rylcowatego kości promieniowej lewej, stłuczenia nadgarstka prawego, stłuczenia ręki lewej, których jak wynika z opinii biegłych nie można podzielić na te, które powstały w wyniku bójki z dziewczyną i chłopakiem zarejestrowaną przez kamery monitoringu przed posesją oraz szarpaniny z oskarżonym. Tym samym brak jest możliwości jednoznacznego ustalenia charakteru obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego w wyniku upadku spowodowanego odepchnięciem przez oskarżonego.

Należy podkreślić, że Sąd analizując materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie nie miał wątpliwości co do tego, że pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzonym wywiązała się szamotanina, w czasie której S. O. (2) odepchnął pokrzywdzonego. Tym bardziej, że sam oskarżony, nie ukrywał że odepchnął A. P. powodując jego upadek. Nie mniej jednak Sąd miał również na uwadze zachowanie pokrzywdzonego poprzedzające moment, kiedy oskarżony go odepchnął, tj. agresywne zachowanie, objawiające się bójką z postronnymi osobami, z którymi pokrzywdzony chwilę wcześniej rozmawiał, dobijaniem się do drzwi posesji na której odbywało się spotkanie znajomych oskarżonego, na której pokrzywdzony nie został wpuszczony, agresywne i natrętne wołanie E. G. (2), aby wraz z pokrzywdzonym opuściła posesję, pomimo tego, że nie łączyły ich żadne relacje, w końcu wtargnięcie na posesję i podjęta próba uderzenia oskarżonego, w czasie kiedy próbował on wyprowadzić pokrzywdzonego z posesji. Wszystkie wskazane zachowania pokrzywdzonego, który znajdował się pod wpływem alkoholu, zachowywał w sposób nietaktowny, a wręcz agresywny słownie jak też fizycznie, spowodowały, że S. O. (2) zmuszony był do użycia siły w stosunku do pokrzywdzonego w celu odparcia ataku na jego życie i zdrowie, jak również w celu zapewnienia bezpieczeństwa swoim gościom, w tym E. G. (2).

Z też względów Sąd uznał, ze w przedmiotowej sprawie zaistniał kontratyp obrony koniecznej. Określona w art. 25 § 1 obrona konieczna jest okolicznością wyłączającą odpowiedzialność karną za czyn realizujący znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary z powodu braku bezprawności popełnionego czynu. Czyn popełniony w obronie koniecznej jest legalny (zob. art. 423 k.c.). Zachowuje swoją aktualność stanowisko składu siedmiu sędziów SN z dnia 30 września 1975 r., VI KRN 39/75, OSNKW 1976, nr 2, poz. 23, uznające, że działanie podjęte w obronie koniecznej jest prawne i cechy tej nie pozbawia go ani brak wezwania napastnika do zaprzestania dalszego zamachu, ani też brak ostrzeżenia przez napadniętego, że użyje środka niezbędnego do odparcia zamachu w razie jego kontynuowania. Aprobującą glosę do tego orzeczenia opublikował W. W. (NP 1976, nr 6, s. 984). Legalność zachowania w obronie koniecznej wynika z zachodzenia kolizji dóbr chronionych prawem (posiadających wartość społeczną), której nie da się uniknąć bez poświęcenia jednego z kolidujących dóbr (dobra napastnika). Poświęcenie tego właśnie dobra uzasadnione jest potrzebą ochrony dobra zagrożonego zamachem, a ponadto potrzebą ochrony zaatakowanego bezprawnym zamachem porządku prawnego. Sąd Najwyższy orzekł w wyroku z dnia 27 lipca 1973 r., IV KR 153/73, OSNKW 1974, nr 1, poz. 5, że "instytucja obrony koniecznej ma na celu nie tylko ochronę dobra bezprawnie i bezpośrednio zaatakowanego, ale również kształtowanie zasady, że prawo nie powinno ustępować przed bezprawiem". W przypadku obrony koniecznej w kolizji pozostają więc zawsze z jednej strony dobro napastnika, a z drugiej strony dobro zagrożone zamachem i zaatakowany zamachem porządek prawny.

Sąd uznał, że oskarżony S. O. (2) odpychając w dniu 18 czerwca 2018 roku pokrzywdzonego A. P., działał w ramach obrony koniecznej w celu ochrony przed agresywnym zachowaniem pokrzywdzonego, który sam chciał go uderzyć. Tym samym pomimo, ze S. O. (2) spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała, których nie można była ustalić z uwagi na uprzednią bójkę, w którą wdał się pokrzywdzony, nie można mu przypisać winy w zakresie popełnionego czynu. Sąd miał bowiem na uwadze, że to sam pokrzywdzony wszedł na posesję, na której zachowywał się w sposób niewłaściwy, a następnie zachowując się agresywnie próbował uderzyć oskarżonego. Powyższe okoliczności wskazywały na zasadność uniewinnienia oskarżonego od popełniania zarzucanego mu czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-------------------

-------------------

------------------------------------------

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---------------------

--------------------

-------------------------------------------

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 632 pkt. 2 k.p.k. Sąd wobec uniewinnienia oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, przejął koszty postępowania na rachunek Skarbu Państwa.

7.  Podpis