Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 lipca 2021r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Bogusława Olszewska -Wojgienica

Protokolant st.sekr.sądowy Iwona Ostaszkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2021r . w Giżycku

sprawy z powództwa małoletniego A. W. reprezentowanego przez matkę I. W.

przeciwko M. K.

o podwyższenie alimentów

1.Podwyższa alimenty ustalone od pozwanego M. K. na rzecz małoletniego A. W. ur. (...)
w W. (Wielka Brytania), ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego
w O. z dnia 22.02.2017r. w sprawie VI RC 1197/16 z kwoty po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, płatne do rąk matki powoda – I. W., poczynając od dnia 29.01.2021r.

2. W pozostałym zakresie powództwo oddala.

3. Zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda A. W. kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

4.Nakazuje ściągnąć od pozwanego M. K. na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Giżycku) kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem opłaty sądowej, od której był zwolniony z mocy ustawy.

5. Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Bogusława Olszewska -Wojgienica

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 stycznia 2021 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego A. W. I. W.wniosła o podwyższenie alimentów orzeczonych od pozwanego M. K. na rzecz małoletniego powoda A. W. wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 22 lutego 2017 r. w sprawie o sygn. akt VI RC 1197/16 z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty 1.200 zł miesięcznie, płatnej do 10–tego dnia każdego miesiąca z góry, do rąk matki I. W. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu. Wniosła również o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, iż pozwany uchylał się od łożenia alimentów na rzecz małoletniego syna, dlatego w 2017 r. złożyła przeciwko niemu wniosek egzekucyjny. Postępowanie egzekucyjne okazało się jednak bezskuteczne, a alimenty na małoletniego A. wypłacał początkowo fundusz alimentacyjny, jednak tylko do 2019 r. Następnie w okresie od października 2019 r. do listopada 2020 r. obowiązek alimentacyjny za pozwanego realizowali jego rodzice.

Obecnie pozwany nie uiszcza orzeczonych alimentów na syna, ale w grudniu 2020 r. przekazał matce małoletniego kwotę 1.500 zł, która to została zaliczona na poczet zaległych alimentów.

Przedstawicielka ustawowa małoletniego wskazała, iż A. cierpi na zaburzenia rozwoju mowy i języka oraz inne zaburzenia dezintegracyjne, zaburzenia rozwoju psychicznego, zaburzenia zachowania z nieprawidłowym procesem socjalizacji, uczuleniowe zapalenie błony śluzowej nosa, świerzbiączkę skazową B., kontaktowe zapalenie skóry, dysfazję i afazję, astmę oskrzelową z przyczyn alergicznych i mieszaną, nieprawidłowe wchłanianie wywołane nietolerancją oraz opóźnienie etapów rozwoju fizjologicznego. Podkreśliła, iż dolegliwości te w chwili orzekania przez Sąd Okręgowy obowiązku alimentacyjnego nie były zdiagnozowane.

I. W. podała również, iż A. jest dzieckiem niepełnosprawnym i wymaga rehabilitacji. Uczęszcza na indywidualną terapię logopedyczną i terapię pedagogiczną w zakresie integracji sensorycznej. Dziecko zostało poddane treningowi słuchowemu, w wyniku którego wykazano ryzyko zaburzeń przetwarzania słuchowego.

Pokreśliła również, że koszty utrzymania i wychowania małoletniego powoda są wyższe niż przeciętne, a pozwany zerwał kontakt z synem i się go wyparł. Przedstawicielka ustawowa koszty utrzymania małoletniego A. przedstawiła następująco: 300 zł miesięcznie przedszkole; 300 zł miesięcznie wyżywienie; 150 zł miesięcznie odzież; 400 zł rocznie obuwie; 100 zł miesięcznie dojazd do przedszkola; 200 zł miesięcznie środki higieniczne; 150 zł koszty związane z mieszkaniem. Wskazała, iż przekazuje matce, u której mieszka z małoletnim synem około 1.000 zł rocznie na opał.

I. W. wskazała ponadto, iż nie zna sytuacji majątkowej pozwanego i nie posiada wiedzy o jego aktualnym zatrudnieniu, a podział obowiązku alimentacyjnego powinien być stosownie rozdzielony, albowiem to matka sprawuje codzienną opiekę nad synem.

W odpowiedzi M. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od strony powodowej na swoją rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaprzeczył jakoby uchylał się od obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego syna. Wskazał, iż wszystkie nieporozumienia wynikają z ostrego konfliktu między rodzicami małoletniego i braku możliwości jakiegokolwiek porozumienia. Wskazał, iż każda kwota, czy to przekazywana bezpośrednio od niego, czy przez jego rodziców na rzecz małoletniego syna pochodzi wyłącznie z jego majątku. Podał również, że nie posiada wiedzy ile obecnie wynosi jego zadłużenie u komornika, ale chce te należności uregulować i następnie łożyć regularnie alimenty na syna.

Wskazał, iż obecnie nie jest w stanie w większym stopniu partycypować w kosztach utrzymania syna bez uszczerbku dla utrzymania swojego i swojej rodziny. Zamieszkuje on obecnie w P. i zawarł nowy związek z I. K.. Małżonka jest sobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym i może pracować jedynie w warunkach chronionych. Wymaga konieczności pomocy innych osób w pełnieniu ról społecznych i cierpi na dychawicę oskrzelową, wymaga leczenia. I. K. zarabia miesięcznie 3.693,14 zł.

Pokreślił, iż cierpi na chorobę alkoholową i zaburzenia depresyjne, leczy się w poradni psychiatrycznej. Od 23 listopada 2020 r. posiada status bezrobotnego bez prawa do zasiłku, ale pracuje dorywczo i osiąga miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 2.500 zł.

Pozwany wskazał, iż wraz z małżonką mieszkają w P. w wynajmowanym mieszkaniu za które miesięcznie płacą 1.913,23 zł. Dodatkowe opłaty to: 54,92 zł miesięcznie prąd; 286,99 miesięcznie wspólny telefon; 200 zł miesięcznie leki małżonki pozwanego; 300 zł miesięcznie koszty dojazdów do pracy, na terapię, do lekarzy. Małżonkowie obciążeni są dwoma kredytami, których miesięczna rata wynosi łącznie 845,00 zł. Ponadto dochodzą jeszcze koszty zakupy żywności, ubrań, obuwia, środków czystości i higienicznych w kwocie około 2.300 zł. Reasumując koszty swojego utrzymania określił na kwotę 3.349,56 zł.

Pozwany podkreślił również, iż przedstawicielka ustawowa powoda nie przedstawiła aktualnej dokumentacji medycznej dotyczącej małoletniego A., a pochodzącą sprzed dwóch lat. Z kolei zdaniem pozwanego rehabilitacja małoletniego powoda odbywa się w ramach NFZ.

Wskazał dodatkowo, iż niezrozumiałym jest dlaczego matka kupuje małoletniemu czapkę i szalik w firmowych sklepach, podczas gdy możliwe jest zakupienie takich produktów w innych sklepach za niższą cenę. Ponadto skoro powód zamieszkuje wraz z matką u swojej babci, to koszty związane z eksploatacją mieszkania winny być dzielone między wszystkich domowników. Podał również, że matka małoletniego niezależnie od posiadania dziecka musiałaby zapewnić sobie dach nad głową, w związku z czym brak jest podstaw do obciążania tym wydatkiem małoletniego syna. Zarzucił również, iż I. W. nie wskazała rzetelnie uzyskiwanych przez siebie dochodów np. w postaci dodatków. Zdaniem pozwanego wskazane koszty utrzymania małoletniego powoda opiewają na kwotę 1.083 zł miesięcznie, w związku z czym żądanie alimentów w kwocie 1.200 zł miesięcznie jest niezrozumiałe.

Sąd ustalił, co następuje:

A. W. urodził się (...) i jest synem I. W. i pozwanego M. K.. (d: odpis skrócony aktu urodzenia k. 7)

Sąd Okręgowy w Olsztynie w punkcie IV wyroku z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. akt VI RC 1197/16 zasądził od M. W. na rzecz małoletniego syna A. W. alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie. Wówczas małoletni A. wydawał się być zdrowym, prawidłowo rozwijającym się dzieckiem. Nie chorował przewlekle i nie wymagał specjalistycznego leczenia. Wraz z matką i siostrą zamieszkiwał u babki macierzystej. Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda przekazywała swojej matce kwotę 300 zł miesięcznie tytułem opłat za mieszkanie. I. W. zarabiała wówczas około 1.300 zł miesięcznie. Zaś pozwany w chwili orzekania przez Sąd Okręgowy obowiązku alimentacyjnego zarabiał około 2.500–3.500 zł miesięcznie. Opłacał stancję w kwocie 1.000 zł miesięcznie oraz energię elektryczną w wysokości 100–150 zł. Dodatkowo wydatkował 150 zł miesięcznie na dojazdy do pracy. (d: akta sprawy SO w Olsztynie sygn. akt VI C 1197/16 , w tym wyroku SO w Olsztynie z dnia 22 lutego 2017 r., k. 6)

Wobec pozwanego zostało wszczęte przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Giżycku Agatę Kowalewską postępowanie egzekucyjne w celu wyegzekwowania świadczeń alimentacyjnych ( Kmp 22/17).

Obecnie małoletni A. ma 6 lat. Wraz ze swoją matką I. W. zamieszkuje u babki macierzystej w M.. Jest on dzieckiem niepełnosprawnym od wczesnego dzieciństwa. Rozpoznano u niego zaburzenia rozwoju mowy i języka, inne zaburzenia dezintegracyjne, zaburzenia rozwoju psychicznego (psychologicznego), zaburzenia zachowania z nieprawidłowym procesem socjalizacji, sezonowe uczuleniowe zapalenie błony śluzowej nosa, świerzbiączkę skazową B., kontaktowe zapalenie skóry, dysfazję i afazję, astmę oskrzelową z przyczyn alergicznych i mieszaną, nieprawidłowe wchłanianie wywołane nietolerancją oraz opóźnienie etapów rozwoju fizjologicznego. A. przyjmuje stałe leki takie jak F., E., B., V., H., Z. czy S.. (d: zaświadczenie lekarskie k. 24; orzeczenie o niepełnosprawności k. 37; wykaz stałych leków powoda k. 171)

Małoletni od 2017 r. uczęszcza do Specjalnego (...)w W. na zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Zajęcia te realizowane są w wymiarze dwóch godzin tygodniowo z zakresu integracji sensorycznej oraz zajęć logopedycznych i są bezpłatne. A. od 12 kwietnia 2021 r. uczęszcza także na terapię logopedyczną i terapię pedagogiczną do Polskiego (...) K. w G. w ramach programu „Kompleksowa rehabilitacja dzieci, młodzieży i dorosłych osób niepełnosprawnych III”. Zajęcia te są współfinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a małoletni A. uczęszcza na nie bezpłatnie. Małoletni powód jest również pacjentem Poradni Logopedycznej w W.. Zajęcia odbywają się na kasę chorych. (d: zaświadczenie k. 163, 184, 189; wyjaśnienia I. W. k. 222v.)

A. systematycznie uczestniczy także w Indywidualnej Stymulacji Słuchu K. Johansena. Jedno badanie kosztowało 250 zł, a małoletni A. miał je wykonane dwukrotnie– w listopadzie 2020 r. i w marcu 2021 r. Niezbędny do terapii był również zakup płyty, za którą przedstawicielka ustawowa powoda w styczniu 2021 r. zapłaciła 200 zł. Z płyty tej powód korzystał 8 tygodni, a teraz posiada kolejną na 10 tygodni. (d: zaświadczenie k. 186, faktury k. 187, 188, wyjaśnienia I. W. k. 223)

Małoletni raz w roku wyjeżdża na rehabilitację do Wojewódzkiego Szpitala (...) w A.. Jedyny koszt z tego tytułu związany jest z transportem i ewentualnym wyżywieniem, albowiem pobyt małoletniego jest tam także bezpłatny. (d: wyjaśnienia I. W. k. 223v.)

A. W. uczęszcza do Przedszkola (...) „J. (...)” w W.. Opłata stała z tego tytułu wynosi 150 zł miesięcznie, zaś wyżywienie za jeden dzień podlega opłacie w wysokości 5,94 zł. Małoletni powód ostatni raz widział ojca 15 maja 2019 r. (d: zaświadczenie k. 164; wyjaśnienia I. W. k. 222v.)

Matka małoletniego powoda pracuje w Domu Pomocy Społecznej w W. na stanowisku pokojowej. W 2020 r. I. W. osiągnęła dochód w wysokości 39.474,12 zł. Obciążona jest kredytem w wysokości 400 zł miesięcznie. Posiada, poza małoletnim powodem, pełnoletnią i samodzielną córkę. I. W. otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny z tytułu niepełnosprawności A. w kwocie 215,84 zł miesięcznie. Pobiera także świadczenie wychowawcze 500+. (d: decyzja k. 35; deklaracja podatkowa PIT k. 160; wyjaśnienia I. W. k. 223v.)

Matka małoletniego dowozi A. samochodem zarówno do przedszkola, jak i na wszystkie zajęcia związane ze zdrowiem małoletniego, albowiem rodzina zamieszkuje w M. u matki I. W.. Miesięcznie uiszcza ona swojej matce kwotę 300 zł miesięcznie tytułem opłat za mieszkanie i 1.000 zł rocznie za opał. (d: wyjaśnienia I. W. k. 223)

Pozwany jest z wykształcenia mechanikiem samochodów osobowych. Posiada uprawnienia na koparki i koparko–ładowarki. Około 5 lat temu stracił jednak prawo jazdy. Pozwany decyzją Starosty (...) z dnia 23 listopada 2020 r. został uznany za osobę bezrobotną bez prawa do zasiłku i wówczas wykonywał prace dorywcze. Obecnie podjął jednak zatrudnienie na okres próbny i zarabia 2.200–2.500 zł plus premie. (decyzja k. 12; wyjaśnienia pozwanego k. 223v., 224)

Pozwany od 12 grudnia 2020 r. pozostaje w związku małżeńskim z I. K.. Małżonka pozwanego pracuje w poradni uzależnień jako terapeuta i miesięcznie zarabia 3.693,14 zł. Bywa, że ma dodatkowe dochody z umów o dzieło, a w 2020 r. z tego tytułu zarobiła dodatkowo 6.000 zł. Posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym, które zostało wydane do dnia 30 września 2021 r. Małżonkowie spłacają wspólnie dwa kredyty. Rata jednego z nich wynosi 463,66 zł miesięcznie, a planowany termin jego spłaty przypada na luty 2023 r., zaś rata drugiego wynosi 382,08 zł miesięcznie, a planowany termin jego spłaty przypada na luty 2026 r. (d: harmonogram spłat kredytów k. 126–131; orzeczenie o niepełnosprawności k. 124; zeznania świadka I. K. k. 225; potwierdzenie przelewu wynagrodzenia k. 135)

Pozwany w lutym 2018 r. był leczony w Poradni (...), albowiem jest osobą uzależnioną od alkoholu. Do chwili obecnej uczestniczy w psychoterapii. Pozwany pali papierosy–około jednej paczki na dwa dni. Oprócz małoletniego A. nie ma innych dzieci. (d: zaświadczenie k. 123; wyjaśnienia I. K. k. 225)

Pozwany wraz z małżonką mieszka w P.. Miesięczny czynsz za mieszkanie wraz z opłatą eksploatacyjną wynosi 1.913,23 zł, z kolei miesięczne opłaty za prąd opiewają na kwotę około 55 zł. Łączny koszt związany z mieszkaniem wraz z opłatami wynosi około 2.200 zł miesięcznie. Małżonkowie korzystają z jednego telefonu, za którego abonament płacą w wysokości 286,99 zł miesięcznie. (d: faktury k. 13, 133; e–faktura k. 134; zeznania świadka I. K. k. 224v.)

Sąd zważył, co następuje:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Przepis art. 138 kro umożliwia korektę zakresu obowiązku alimentacyjnego, w razie zmiany stosunków, przez którą rozumieć należy zmiany w zakresie potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Koszty utrzymania małoletnich dzieci są niewątpliwie wysokie. Prócz potrzeb wynikających z egzystencji, rodzice powinni zapewnić dzieciom również możliwości rozwoju fizycznego, duchowego, rozrywek. Wymienione potrzeby mogą być jednak zaspokojone w sposób ograniczony możliwościami zarobkowymi i majątkowymi rodziców.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części, tj. w zakresie podwyższenia obowiązku alimentacyjnego M. K. na rzecz małoletniego syna A. W. do kwoty 800 zł miesięcznie.

Od ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego A. upłynął okres ponad 4 lat. Sąd miał przede wszystkim na uwadze stan zdrowia małoletniego powoda. A. cierpi na wiele dolegliwości, które ujawniły się z czasem i nie istniały w chwili orzekania obowiązku alimentacyjnego przez Sąd Okręgowy w Olsztynie. Sąd ma tu między innymi na myśli, iż małoletni A. jest dzieckiem alergicznym, a z dokumentacji medycznej wynika, iż przyjmuje on z tego powodu stałe leki, które generują dodatkowe koszty utrzymania. Również z uwagi na problemy skórne małoletni wymaga zakupu specjalnych emolientów, które nie podrażnią jego skóry.

Mimo, iż małoletni korzysta z zajęć rehabilitacyjnych bezpłatnie zwiększeniu uległy koszty związane z dojazdem na te zajęcia. Przedstawicielka raz w tygodniu dowozi małoletniego powoda na rehabilitację do G.. Ponadto A. uczestniczy również w zajęciach z logopedii i integracji sensorycznej, które odbywają się w W.. Małoletni powód uczestniczy w tych zajęciach regularnie.

Ponadto obecnie małoletni powód uczęszcza do przedszkola i z tego tytułu również powstał dodatkowy wydatek w kwocie około 280 zł miesięcznie.

W związku z powyższym Sąd uznał, iż na gruncie niniejszej sprawy nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego pozwanego poprzez podwyższenie alimentów o 300 zł tj. do kwoty 800 zł miesięcznie. W ocenie Sądu kwota ta odpowiada udziałowi pozwanego w zwiększonych wydatkach na leki, paliwo, przedszkole i emolienty.

Sąd nie znalazł jednak podstaw do uwzględnienia powództwa w większym zakresie, tj. poprzez zasądzenie alimentów ponad kwotę 800 zł miesięcznie. Sąd miał na uwadze też to, iż to przedstawicielka ustawowa małoletniego czyni osobiste starania w wychowanie A.. Zapewnia mu w szerokim zakresie rehabilitację i również sama z nim ćwiczy. Niemniej jednak w ocenie Sądu okoliczności te nie zwalniają jej całkowicie od obowiązku partycypowania w kosztach utrzymania małoletniego syna. Obowiązek ten powinien być przez nią realizowany, aczkolwiek oczywiście w mniejszym zakresie niż przez pozwanego, który nie ma regularnego kontaktu z małoletnim A.. Warto zauważyć iż w toku niniejszego postępowania Sąd bierze pod uwagę koszty utrzymania powoda, które w rzeczywistości uległy zwiększeniu, czy też powstały. Z akt sprawy wynika, iż nie wzrosły koszty związane z mieszkanie, albowiem przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda w dalszym ciągu mieszka u swojej matki i przekazuje jej tą samą kwotę 300 zł miesięcznie, ponadto koszty opału z pewnością istniały już w chwili orzekania obowiązku alimentacyjnego przez Sąd Okręgowy. Również koszty związane z zakupem odzieży, obuwia czy zabawek w ocenie Sądu pozostają na podobnym poziomie. Małoletni zarówno obecnie, jak i w czasie orzekania alimentów przez Sąd Okręgowy potrzebuje dość częstej wymiany odzieży i obuwia z uwagi na fakt, że ciągle rośnie. A. zarówno 4 lata temu, jak i obecnie potrzebuje zabawek, których kategoria zmienia się jedynie z uwagi na wiek dziecka.

W związku z powyższym Sąd oddalił powództwo w pozostałej części.

Ponadto w ocenie Sądu sytuacja majątkowa pozwanego pozwala mu na partycypowanie w kosztach utrzymania małoletniego A. na poziomie 800 zł miesięczne. Sąd miał na uwadze, iż łączny dochód pozwanego i jego obecnej małżonki to kwota w granicach 5.890–6.190 zł miesięcznie plus premie pozwanego i środki z ewentualnych umów o dzieło jego żony. Małżonkowie nie mają dzieci na swoim utrzymaniu, a gospodarstwo domowe prowadzą jedynie we dwójkę. Należy zaznaczyć, iż na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają świadczenia wychowawcze i świadczenia rodzinne, o czym pozwany z resztą posiada wiedzę, co wynika ze składanych przez niego pism.

Po odliczeniu opłat za mieszkanie, rat kredytów i kwoty 800 zł alimentów na małoletniego A. pozwanemu i jego małżonce zostaje do dyspozycji na pozostałe wydatki jeszcze kwota 2.044–2.344 zł miesięcznie, nie biorąc oczywiście pod uwagę premii pozwanego i dochodów jego małżonki z umów o dzieło.

Ponadto Sąd miał również na uwadze, że pozwany pali papierosy– około jednej paczki na dwa dni, co miesięcznie oznacza około 15 paczek papierosów. Sytuacja finansowa pozwanego nie wydaje się być zatem tak zła, jak wskazuje. Pozbywając się nałogu M. K. mógłby przeznaczyć środki wydawane na papierosy chociażby na swoje leki, które miesięcznie jak wskazał kosztują około 200 zł lub przeznaczać tę kwotę właśnie na utrzymanie małoletniego syna A..

Dodatkowo pozwany przedstawił w toku postępowania tylko jedną fakturę za abonament telefonu opiewającą na kwotę 286,99 zł. Nie wykazał tym samym, iż taki koszt małżonkowie ponoszą w rzeczywistości co miesiąc. W ocenie Sądu jest to kwota bardzo wysoka jak na abonament jedynie jednego telefonu, w szczególności biorąc pod uwagę proponowane przez różnych dostawców oferty.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Sądu sytuacja majątkowa pozwanego pozwala mu na realizowanie obowiązku alimentacyjnego w kwocie 800 zł miesięcznie.

Zasądzono również od pozwanego M. K. na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800) zwrot kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą od pełnomocnictwa.

Ponadto Sąd na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 956) zasądził od pozwanego M. K. na rzecz Skarbu Państwa opłatę od pozwu, od której małoletni powód był ustawowo zwolniony.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd nadał wyrokowi w pkt 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia Bogusława Olszewska–Wojgienica