Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 77/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 23 grudnia 2020r., sygn. akt II K 809/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

(zarzut prokuratora)

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść wyrażający się poprzez dowolne przyjęcie przez Sąd, że opinia biegłego z zakresu BHP R. G., który stwierdził, iż doszło do nieprzestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz decyzje merytoryczne Państwowej Inspekcji Pracy nr rej. (...)- (...)- (...)- (...), nakaz z dnia 23 marca 2017 r. nr rej. (...)- (...)- (...)- (...) o wstrzymaniu eksploatacji linii technologicznej do czasu doprowadzenia do pełnej sprawności technicznej k. 675, nakaz z dnia 2 czerwca 2017 r. o obowiązku opracowania i udostępnienia instrukcji BHP określającej sposób usuwania usterek występujących w czasie pracy, obrabiarek numerycznych (...), protokołu kontroli powypadkowego numer (...) k. 651-654, gdzie stwierdzono naruszenie przepisów bezpieczeństwa przez pracodawcę wynikających z art. 215 pkt 1 kodeksu pracy nie może zostać uznane za miarodajne do ustaleń faktycznych odnośnie przyczyn wypadku przy jednoczesnym nadaniu z nadużyciem zasad prawidłowego rozumowania nadmiernej wagi wyjaśnieniom oskarżonej, co doprowadziło do poczynienia przez Sąd nietrafnego ustalenia, że wyżej wymienione uchybienia nie miały bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego dla zaistnienia znamion czynu z art. 220 § 1 kk w zw. z art. 155 kk i uniewinnienie oskarżonej podczas gdy zgromadzone w sprawie dowody w szczególności stwierdzone uchybienia, w pełni realizują popełnienie przez oskarżoną znamion wykroczeń z art. 283 § 1 k.p. i art. 212 k.p. i miały wpływ na zaistnienie wypadku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest bezzasadny w kontekście całościowych ustaleń faktycznych sprawy. Jak słusznie wskazał Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku, oceniał on wszystkie dostępne w sprawie dowody, w tym wydane opinie. Opinie biegłego R. G. były zmienne, ponieważ początkowo w dokumencie pisemnym, wyjaśniał i przekonywał, że stwierdzone uchybienia w urządzeniu nie miały żadnego wpływu na zaistniały tragiczny wypadek. W tym zakresie opinia ta była w pełni zgodna z konsekwentną opinią biegłego Z. D., a także z ustaleniami jakie przyjęła Państwowa Inspekcja Pracy. Późniejsza, niczym przekonująco nie wytłumaczona zmiana stanowiska biegłego G., bez jakiegoś rozsądnego wytłumaczenia dlaczego takie akurat uchybienia mogłyby wpłynąć na przebieg wypadku, nie mogła być przekonująca i nie mogła zmienić poglądu na sprawę. Słusznie Sąd Rejonowy zauważył, że biegły z zakresu maszyn, tj. Z. D., posiada w temacie większą wiedzę, którą dodatkowo wsparł doświadczalnie, ponieważ przeprowadził eksperyment procesowy. Zmierzył prędkość opadania ramienia, zainteresował się wszystkimi wykrytymi nieprawidłowościami i analizował każdy możliwy scenariusz, po czym doszedł do wniosku, że stwierdzone uchybienia nie miały żadnego wpływu na wypadek i jego skutek. Słusznie zatem, kierując się tym, Sąd w granicach zarzutów jakie stawiano oskarżonej uznał, iż nie da się jej przypisać sprawstwa.

Bezzasadne jest także sugerowanie przypisania wykroczeń z art. 283 § 1 k.p. i art. 212 k.p., czego nie stwierdzają żadne dowody. Ponadto, wobec takiego żądania, błędny wydaje się wniosek prokuratury o uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Gdyby nawet takie wykroczenia dało się przypisać, to wtedy zasadny byłby wniosek o uchylenie wyroku i umorzenie postępowania z uwagi na przedawnienie karalności wykroczeń i taki wniosek mógłby mieć sens. Jednakże dowody zebrane w sprawie, nie pozwalają na niebudzące wątpliwości przypisanie oskarżonej żadnego z sugerowanych czynów.

Lp.

Zarzut

2

(zarzuty pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego)

Obraza przepisów postępowania mogącą mieć istotny wpływ na treść wyroku, a to:

- art. 4 k.p.k., i art. 7 k.p.k., w zw. z art. 410 k.p.k., co polegało na całkowitym pominięciu przez Sąd I Instancji tego, że w obrębie strefy niebezpiecznej maszyny G. i szczególnie narażonej na poślizgnięcia lub potknięcia, brak było mat antypoślizgowych (stwierdził to biegły Z. D.), co przy stwierdzonej nieszczelności układu hydraulicznego, wyciekach oleju oraz jego skapywaniu z przenoszonych przez ramię cylindrów i wypadających na podłoże cylindrach, stanowiło dla operatora pracującego w obrębie maszyny bezpośrednie niebezpieczeństwa ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub utraty życia;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest bezzasadny, ponieważ w żaden sposób nie przystaje do stawianych oskarżonej zarzutów. Zarzut w akcie oskarżenia określono precyzyjnie, określono kilka zachowań jakie potencjalnie, zdaniem oskarżyciela, miały wpływać na zaistnienie wypadku i jego skutek, lecz nigdy nie zarzucono kwestii braku mat antypoślizgowych. Dodawanie tego, oznaczałoby wyjście daleko poza zarzut aktu oskarżenia.

Stawianie takich zarzutów jest także wyrazem tego, że skarżący akceptuje, iż właściwie w ramach zarzutów jakie analizowano, niczego nie można bez cienia wątpliwości przypisać oskarżonej, co skutkowało jej uniewinnieniem. Wycieki oleju analizowano, ustalono że jest to rzecz zwykła w wypadku tego rodzaju używanych maszyn hydraulicznych. Trzeba przypomnieć, że nie ustalono jednoznacznego przebiegu zajścia ani jego przyczyny – tak naprawdę jest kilka alternatywnych wersji tego, co się stało i nie można dowolnie wybierać sobie jednej, a to zdaje się czynić skarżący. Wybiera przy tym wersję najbardziej dla oskarżonej niekorzystną, czego Sądowi, zgodnie z art. 5 § 2 k.p.k., czynić nie wolno. Sąd w odróżnieniu od niego ma obowiązek zachowania obiektywizmu i nie może uznać danej wersji, póki nie ma pewności, że tylko ona jest realna. Tymczasem, w niniejszej sprawie, nie wiadomo i nigdy już nie będzie wiadomo, co się stało. Natomiast wiadomo, że w kontekście opisu zarzutów jakie stawiano oskarżonej, nie można z całą pewnością odpowiedzialnie przyjąć, że dane jej zachowanie spowodowało wypadek i jego skutek. Biegły D. wykluczył wypadek z przyczyn leżących po stronie stwierdzonych uchybień, przeprowadził eksperyment i nie ma podstawy, by wyroku nie oprzeć na jego opinii.

Lp.

Zarzut

3

- art. 4 k.p.k., i art. 7 k.p.k., w zw. z art. 410 k.p.k., co polegało na całkowitym pominięciu przez Sąd I Instancji tego, że maszyna G. nie miała zabezpieczenia uniemożliwiającego samowolne opadanie ramienia maszyny w przypadku jej wyłączenia, co stanowiło dla operatora pracującego w obrębie maszyny bezpośrednie niebezpieczeństwa ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub utraty życia;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest wyrazem nie przyswojenia jasnej i przekonującej opinii biegłego Z. D., który zmierzył i sprawdził w drodze eksperymentu, że opadające samoistnie ramię robi to bardzo powoli i nie mogło zaskoczyć pracownika. Oznacza to, że wykluczony jest taki przebieg zdarzenia, a jak słusznie Sąd Rejonowy zauważył, opiera się to na przypuszczeniach syna pokrzywdzonego i na jego teoriach. Tymczasem, podstawą wyroku skazującego musiałyby być silne, niepodważalne dowody, a nie czyjeś podejrzenia. Biegły poprzez eksperyment wykluczył szybkie i zaskakujące opadanie ramienia, co w zasadzie przesądza los tego zarzutu. Jest on w całości nieuzasadniony.

Lp.

Zarzut

4

- art. 4 k.p.k., i art. 7 k.p.k., w zw. z art. 410 k.p.k., co polegało na całkowitym pominięciu przez Sąd I Instancji tego, że maszyna G. miała nieszczelny układ hydrauliczny i wycieki oleju (nie chodzi o skapywanie oleju z przenoszonych przez ramie cylindrów), co stanowiło dla operatora pracującego w obrębie maszyny bezpośrednie niebezpieczeństwa ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub utraty życia;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest zupełnie chybiony, a nadto powiela zarzut omówiony już wyżej w punkcie 2. Biegły oraz Sąd brali pod uwagę te okoliczności, lecz uznali trafnie, że pozostały bez wpływu na odpowiedzialność oskarżonej.

Lp.

Zarzut

5

- art. 4 k.p.k., i art. 7 k.p.k., w zw. z art. 410 k.p.k., co polegało na całkowitym pominięciu przez Sąd I Instancji tego, że maszyna G. miała zdemontowane klucze wyłączników bezpośrednich oraz niepełne osłony, co stanowiło dla operatora pracującego w obrębie maszyny bezpośrednie niebezpieczeństwa ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub utraty życia;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż obrońcy musiało umknąć, że biegły Z. D. w swojej opinii analizował to zagadnienie, a następnie rozprawił się stanowczo z tym twierdzeniem i uznał, że opisane tu uchybienia pozostały bez wpływu na zaistnienie wypadku. Pierwotnie tak samo twierdził biegły G. i wówczas przekonująco argumentował, dlaczego tak uważa. Potem co prawda zmienił zdanie, lecz nie wyjaśnił dlaczego i w tym zakresie jego twierdzenie jest dowolne, a opinia jako wewnętrznie sprzeczna i nie przystająca do logicznych argumentów. Biegły lekarz podał, że powodem śmierci było silne uderzenie, mogące powstać np. od potknięcia się, ale jego mechanizm nie jest do końca znany. Zdemontowane klucze wyłączników bezpośrednich oraz niepełne osłony nie mogły mieć z tym niczego wspólnego. Podobnego zdania była Państwowa Inspekcja Pracy w swoich ustaleniach powypadkowych.

Nie można zatem oczekiwać, by Sąd ocenił te zgodne i spójne dowody odmiennie niż to uczynił, tylko z tego powodu, że jeden z biegłych zmienił zdanie i nie wyjaśnił dlaczego.

Lp.

Zarzut

6

- art. 2 § 2 k.p.k., art. 5 § 1 k.p.k., w zw. z art. 7 k.p.k., co polegało na przyjęciu, że w sprawie nie udowodniono, aby oskarżona dopuściła się sprawstwa zarzuconego jej czynu, podczas gdy wskazane w pkt. 1-4 powyżej nieprawidłowości i braki w obrębie maszyny G., obiektywnie oceniając narażały operatora maszyny na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie. Skarżący podnosi naruszenie art. 5 § 2 k.p.k., chociaż Sąd go nie naruszył i zdaje się, że sam postuluje naruszenie tego przepisu. W sytuacji, gdy nie da się jednoznacznie ustalić co się stało feralnego dnia, wymaga, by wybrać wersję najbardziej niekorzystną dla oskarżonej, a do tego chciałby, by Sąd oceniał dowody odwrotnie do ich treści.

Zgodnie z poglądem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 15 maja 2013r. (II AKa 98/13, Prok.i Pr.-wkł. (...)) „ustalenie winy w procesie poszlakowym wymaga szczególnie wnikliwej analizy zgromadzonych dowodów. Nie można bowiem opierać wyroku skazującego na takich poszlakach, z których wynika tylko prawdopodobieństwo popełnienia przez oskarżonego zarzuconego mu czynu. W sprawie poszlakowej zasada swobodnej oceny dowodów nabiera szczególnego znaczenia. Jest bowiem stosowana niejako na dwóch etapach. Po pierwsze, ocenie podlegają przeprowadzone dowody i na ich podstawie ustala się fakty stanowiące poszlaki. Kolejny etap, to stwierdzenie, czy ustalone już fakty (poszlaki) dają podstawę do poczynienia dalszych ustaleń”.

Wskazywano już, że opinia biegłego D. i pierwsza opinia biegłego G., a także ustalenia PIP wykluczyły wpływ opisanych uchybień na zaistnienie wypadku. Były to więc okoliczności bez znaczenia dla zaistnienia zdarzenia. Naprowadzano także, dlaczego ustalenia jakie niewątpliwie poczyniono, nie pozwalały w odpowiedzialny sposób przypisać oskarżonej tego, co jej zarzucono w akcie oskarżenia.

Lp.

Zarzut

7

- art. 170 § 1 pkt. 5 k.p.k., w zw. z art. 193 § 1 k.p.k., oraz art. 201 k.p.k., przez oddalenie wniosku dowodowego oskarżyciela publicznego i oskarżyciela posiłkowego złożonego na rozprawie w dniu 17 grudnia 2020r., o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego z zakresu BHP, podczas gdy w/w wniosek dowodowy miał istotne znaczenie, albowiem miał na celu ustalenie, czy brak w obrębie maszyny G. mat antypoślizgowych (stwierdził to biegły Z. D.), przy stwierdzonej nieszczelności układu hydraulicznego, wyciekach oleju oraz jego skapywaniu z przenoszonych przez ramie cylindrów i wypadających na podłoże cylindrach, naruszało zasady BHP i stanowiło dla operatora pracującego w obrębie maszyny bezpośrednie niebezpieczeństwa ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub utraty życia — na która to okoliczność biegły dotychczas się nie wypowiedział:

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest bezzasadny o tyle, że brak mat antypoślizgowych nigdy nie był objęty zarzutem aktu oskarżenia, zatem wszelkie ustalenia w tym przedmiocie mijałyby się z sednem i istotą procesu w niniejszej sprawie. Dalsze dowodzenie tej kwestii nie mogłoby prowadzić do przypisania winy w takim zakresie, skoro zarzut tego nie obejmował.

Lp.

Zarzut

8

- art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., przez zaniechanie wskazania w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, dlaczego wskazane w pkt. 1-4 powyżej nieprawidłowości i braki w obrębie maszyny G. nie stanowiły w ocenie Sądu I Instancji nie dopełnienia przez oskarżoną jej obowiązków z zakresu BHP i nie narażały operatora maszyny na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest bezzasadny, ponieważ Sąd bazował na treści opinii i ich wnioskach. Skoro Sąd napisał, że dał opinii wiarę w całości, to nie musiał przepisywać wywodów biegłego w tym przedmiocie. Autora apelacji wypada odesłać do lektury opinii biegłego D., a Sąd realizując postulat zwięzłości uzasadnienia sporządzonego na formularzu, wręcz nie mógł przepisywać w treści uzasadnienia opinii, a miał tylko za zadanie odesłanie skarżącego do właściwego dokumentu dostępnego w jawnych aktach postępowania. Sąd ten postulat w pełni zrealizował, więc nie można mu czynić skutecznego zarzutu. Uzasadnienie nie ma za zadanie przepisywać i kopiować dowodów, a powinno tylko wskazać, czy były wiarygodne czy nie i z jakiej przyczyny.

Lp.

Zarzut

9

Obraza przepisów prawa materialnego tj. art. 220 § 1 k.k., art. 155 k.k., przy zast. art. 11 § 2 k.k., przez ich niewłaściwe zastosowanie, co polegało na przyjęciu, że oskarżona nie dopuściła się sprawstwa zarzuconego jej w akcie oskarżenia czynu, podczas gdy wskazane w pkt. I. 1-4 powyżej nieprawidłowości i braki w obrębie maszyny G., obiektywnie oceniając narażały operatora maszyny na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, a nadto w przypadku wyposażenia maszyny w maty antypoślizgowe, zniwelowanie nieszczelności układu hydraulicznego, jak również zabezpieczenie ramienia maszyny przed samowolnym opadaniem, zapobiegłoby w ocenie oskarżyciela posiłkowego śmierci pokrzywdzonego J. D., co uzasadniało przypisanie oskarżonej sprawstwa zarzuconego jej czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten omówiono już po części w punktach poprzednich, a obecny zarzut jest podsumowaniem poprzednich chybionych zarzutów i tak samo jak one, nie zasługuje na uwzględnienie i dokładnie z tych samych przyczyn. Autor apelacji powiela w nim wszystkie dotychczasowe zarzuty, omówione już powyżej i kwituje je stwierdzeniem, że uchybienia obiektywnie pozwalały na uznanie winy oskarżonej. Tymczasem jest dokładnie odwrotnie. Minimalny chociażby obiektywizm i logika wskazują, że stwierdzone uchybienia nie miały wpływu na wypadek i jego skutek, a opinia biegłego Z. D. przekonująco wskazała, dlaczego. Biegły ten przeprowadził eksperyment, czego nie robił np. biegły G., zatem w zestawieniu tych opinii, oczywistym jest, że wybrać należy tą, która jest przekonująca, rozsądna, logiczna i wsparta doświadczalnie, a nie tą, która jest zmienna i nie podaje przyczyny kardynalnej zmiany stanowiska. Ponadto, biegły D. jest specjalistą od maszyn i urządzeń, a biegły G. nim nie jest, zatem ten pierwszy jest osobą bardziej kompetentną do wypowiadania się w sprawie pracy maszyny i ryzyka, jakie ona stwarzała. Każda maszyna stwarza jakieś niebezpieczeństwo, o czym pracownik jest stale uświadamiany przez lata pracy i w ramach szkoleń, lecz w tym wypadku chodziło o ustalenie, czy z powodu awarii, usterki lub zużycia ryzyko to nie było spotęgowane. Opinia jednoznacznie wskazała, że tak nie było. Co więcej, opinii tej oskarżyciel posiłkowy ani jego pełnomocnik nie byli w stanie wzruszyć merytorycznie.

Lp.

Zarzut

Wniosek

Dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego z zakresu BHP na okoliczność ustalenia, czy brak w obrębie maszyny G. mat antypoślizgowych, przy stwierdzonej nieszczelności układu hydraulicznego, wyciekach oleju oraz jego opadaniu z przenoszonych przez ramie cylindrów i wypadających na podłoże cylindrach, naruszało zasady BHP i stanowiło dla operatora pracującego w obrębie maszyny bezpośrednie niebezpieczeństwa ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub utraty życia oraz stanowiło przyczynę śmiertelnego wypadku J. D.;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jest to wniosek niezasadny w kontekście treści zarzutów aktu oskarżenia, gdzie nigdzie nie było mowy o sprowadzeniu niebezpieczeństwa poprzez brak mat. Niedopuszczalne byłoby rozszerzanie zarzutu o coś, czego w nim nie było. Tym samym dowodzenie w tym kierunku nie ma podstaw. Ponadto, co trzeba raz jeszcze powtórzyć – przebieg zdarzenia nie jest znany, a skoro nie wiemy i nie dowiemy się już co dokładnie się stało, obwinianie o to kogoś poprzez brak mat antypoślizgowych, byłby tylko zgadywaniem i tworzeniem kolejnych niczym nie popartych teorii, które finalnie i tak trzeba rozstrzygnąć po myśli art. 5 § 2 k.p.k. na korzyść oskarżonej. Takie niepoparte niczym ustalenia, nie mogłyby być podstawą wyroku, a już zwłaszcza doprowadzić do skazania.

Trzeba podkreślić, iż wielość zarzutów apelacyjnych (zwłaszcza zarzutów pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego) nie szła w parze z ich różnorodnością, bo zarzuty te powtarzały się kilkakrotnie albo wręcz był to jeden i ten sam zarzut stawiany w kilku formach. Skarżący nie zarzucili Sądowi w zasadzie niczego, co by nie było tylko ich subiektywnym poglądem na sprawę. Widoczna i odczuwalna jest wola uzyskania skazania oskarżonej za cokolwiek, lecz w żaden sposób nie przekonuje to o słuszności apelacji, a wręcz przeciwnie. Przebieg zajścia nie został ustalony pomimo wyczerpania całości dostępnych dowodów, zatem nie można z tego wyciągać negatywnych skutków dla oskarżonej.

Apelacje nie przeczyły podstawowym dowodom, jak np. opinia Z. D., a wyłącznie widziały potrzebę ich odmiennej oceny, sprzecznej z logiką. Proponowana, zwłaszcza przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, ocena dowodów nie znajduje żadnego podparcia w faktach, jest wynikiem stronniczych domysłów i sugestii. Te natomiast nie mogą stanowić podstawy orzeczenia.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I Instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek ten nie zasługiwał na uznanie ponieważ w realiach niniejszej sprawy Sąd dokonał już wszystkiego, co mogło w jakikolwiek sposób pomóc ustalić co się stało. Przeprowadzono wszelkie dostępne dowody i oceniono je właściwie, rozsądnie, racjonalnie, logicznie. Nie ma żadnej podstawy ani do uzupełniania materiału dowodowego, czego zresztą apelacje nie wskazują, poza wnioskiem o uzupełnienie opinii, czyli Sąd po ponownym procesie nie byłby bogatszy o nową wiedzę w zakresie tego, co zarzucono oskarżonej. Nie ma także podstaw do dokonywania odmiennej albo innej oceny dowodów, gdyż ocena jaką zaprezentował Sąd, była prawidłowa. Ponowny proces byłby bezcelowy, gdyż po jego zakończeniu w oparciu o takie same fakty, Sąd mógłby wydać tylko jedno orzeczenie, a mianowicie uniewinniające oskarżoną P. U. (2) od zarzucanego jej czynu. Nie da się go jej jednoznacznie przypisać, nie da się nawet odtworzyć, co dokładnie się stało.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok należało uznać za słuszny i trafny, a także jedyny dopuszczalny w zaistniałej sytuacji. Ocena dowodów została dokonana przez Sąd pierwszej instancji zgodnie z zasadami wiedzy logiki i doświadczenia życiowego. Wnioski apelacyjne opierają się głównie na sprawach bez znaczenia dla zaistnienia wypadku, albo na zmiennej i nie wyjaśnionej uzupełniającej opinii jednego z biegłych, który sam sobie zaprzeczył w kluczowej kwestii.

Zarzuty apelacyjne okazały się zaledwie subiektywną polemiką z trafnym wyrokiem Sądu pierwszej instancji. Skarżący wskazują, że dowody należałoby ocenić inaczej, lecz nie przekonują do słuszności takiego stanowiska. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2005r. [sygn. WA 12/05, OSNwSK 2005/1/949], taka subiektywna i niczym nie podparta dyskusja z treścią wyroku, nie stanowi podstawy do jego uchylenia albo zmiany.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III

Sad Odwoławczy kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążył Skarb Państwa i zwolnił oskarżyciela posiłkowego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów i opłaty za druga instancję, co wynikało z art. 633 w zw. z art. 624 § 1 k.p.k.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

W całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

W całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana