Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 707/19 wyrok przed uzupełnieniem

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSO Paweł Hochman (spr.)

Sędziowie

SSA w SO Stanisław Łęgosz

SSA w SO Grzegorz Ślęzak

Protokolant

Katarzyna Pielużek

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2019 r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa E. G.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 2 sierpnia 2019 r.

sygn. akt I C 529/18

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie drugim sentencji w ten sposób, że dodatkowo zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powódki E. G. kwotę 650,00 (sześćset pięćdziesiąt) złotych z odsetkami w wysokości określonej w ustawie za opóźnienie od dnia 9 października 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powódki E. G. kwotę 235,00 (dwieście trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Stanisław Łęgosz Paweł Hochman Grzegorz Ślęzak

Sygn. akt II Ca 707/19

WYROK (uzupełniający)

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

Grzegorz Ślęzak

Sędziowie

Stanisław Łęgosz

Paweł Hochman (spr.)

Protokolant

Katarzyna Pielużek

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2020 r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa E. G.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 2 sierpnia 2019 r.

sygn. akt I C 529/18

w przedmiocie wniosku o uzupełnienie wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 16 grudnia 2019 roku

uzupełnia wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 16 grudnia 2019 roku poprzez dodanie punktu 1a następującej treści:

”zmienia zaskarżony wyrok w punkcie trzecim w ten sposób, że w miejsce zasądzonej w nim kwoty 4.303,42 złote, zasądza kwotę 4.720,29 (cztery tysiące siedemset dwadzieścia złotych dwadzieścia dziewięć groszy)”.

Stanisław Łęgosz Grzegorz Ślęzak Paweł Hochman

Sygn. akt II Ca 707/19 wyrok po uzupełnieniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSO Paweł Hochman (spr.)

Sędziowie

SSA w SO Stanisław Łęgosz

SSA w SO Grzegorz Ślęzak

Protokolant

Katarzyna Pielużek

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2019 r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa E. G.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 2 sierpnia 2019 r.

sygn. akt I C 529/18

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie drugim sentencji w ten sposób, że dodatkowo zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powódki E. G. kwotę 650,00 (sześćset pięćdziesiąt) złotych z odsetkami w wysokości określonej w ustawie za opóźnienie od dnia 9 października 2018 roku do dnia zapłaty;

a)  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie trzecim w ten sposób, że w miejsce zasądzonej w nim kwoty 4.303,42 złote, zasądza kwotę 4.720,29 (cztery tysiące siedemset dwadzieścia złotych dwadzieścia dziewięć groszy);

2.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powódki E. G. kwotę 235,00 (dwieście trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Stanisław Łęgosz Paweł Hochman Grzegorz Ślęzak

Sygn. akt II Ca 707/19

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym 9 sierpnia 2019 r. skierowanym przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S. powódka E. G. wniosła o:

1. zasądzenie na podstawie art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p. od pozwanego na rzecz powódki kwotę 11 000.00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 marca 2017 r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną w wyniku wypadku przy pracy z dnia 18 stycznia 2016 r., skutkującego uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia,

2. zasądzenie na podstawie art. 444 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p. od pozwanego na rzecz powódki kwoty 1 850.00 zł:

- co do kwoty 250,00 wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 marca 2017 r. do dnia zapłaty,

- co do kwoty 1 600,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od następnego dnia po dniu doręczenia pozwanemu odpisu niniejszego pozwu do dnia zapłaty; tytułem odszkodowania w związku z poniesionymi kosztami leczenia wynikającymi z wypadku przy pracy z dnia 18 stycznia 2016 r.,

3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że wypłacone już pozwanej świadczenie jest w odpowiedniej wysokości. W dalszym piśmie procesowym pozwany podniósł, że powódka doznała wypadku na skutek swojej nieuwagi.

W piśmie z dnia 12 kwietnia 2019 r. powód zmienił powództwo przez jego rozszerzenie w ten sposób, że zamiast roszczenia wskazanego w punkcie 2 pozwu wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów leczenia w kwocie 2 915.00 zł dziewięćset piętnaście złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- co do kwoty 250,00 zł od dnia 13 marca 2017 r. do dnia zapłaty;

- co do kwoty 1 600,00 zł od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanemu odpisu pozwu do dnia zapłaty;

- co do kwoty 1 065,00 zł od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanemu odpisu niniejszego pisma do dnia zapłaty.

Wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2019 roku Sąd Rejonowy w Bełchatowie:

1. zasądził od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w S. na rzecz powódki E. G. kwotę 13265 zł tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania z odsetkami ustawowymi za opóźnienie:

- od kwoty 11250,00 zł od dnia 13 marca 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 950,00 zł od dnia 28 września 2018 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 1065,00 zł od dnia 14 maja 2019 roku;

2. oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

3. zasądził od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w S. na rzecz powódki E. G. kwotę 4303,42 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy stanowiły następujące ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego:

Powódka na podstawie umowy o pracę była zatrudniona w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w B. na stanowisku pracownika montażu wyrobów elektronicznych. Przedsiębiorstwo zajmuje się produkcją urządzeń elektronicznych.

W dniu 18 stycznia 2016 r. powódka uległa wypadkowi przy pracy. Po zakończeniu (ok. godz. 15) pracy na hali montażowej przeszła do szatni, a następnie udała się na korytarz prowadzący do wyjścia (wcześniej tym korytarzem weszły osoby pracujące na drugą zmianę). Mniej więcej w połowie korytarza powódka poślizgnęła się na mokrej i śliskiej wykładzinie PCV i upadła na prawe kolano. Na podłodze była woda naniesiona przez pracowników, którzy weszli na druga zmianę. Zdarzenie zakwalifikowano jako wypadek przy pracy.

Po wypadku i kolejnych zabiegach w trakcie leczenia powódka korzystała z pomocy męża w niektórych codziennych czynnościach i w dojazdach do placówek medycznych. W dalszym ciągu korzysta z pomocy przy niektórych czynnościach, które przed wypadkiem mogła wykonywać sama.

Orzeczeniem z dnia 15 listopada 2017 r. Lekarz Orzecznik ZUS ustalił u powódki występowanie 5% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu z uwagi na przebyty uraz kolana prawego. W związku z powyższym orzeczeniem oraz obowiązującą stawką za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 809,00 zł Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał jej jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 4 045,00 zł.

W związku z doznanym urazem powódka poniosła koszty leczenia w postaci płatności za wizyty u lekarzy specjalistów, terapie, sprzęt:

1. za konsultację ortopedyczną - 140,00 zł,

2. za ortezę stawu kolanowego - 700,00 zł,

3. za konsultację ortopedyczną - 140,00 zł,

4. za zdjęcie stawu kolanowego - 35,00 zł,

5. za konsultację ortopedyczną - 140,00 zł,

6. za taśmę rehabilitacyjną - 42,00 zł,

7. za konsultację ortopedyczną - 150,00 zł,

8. za konsultację ortopedyczną - 250,00 zł,

9. za rezonans magnetyczny - 200,00 zł,

10. za terapię cPRP- 1 000,00 zł,

11. za konsultację ortopedyczną - 150,00 zł,

12. za konsultację ortopedyczną - 150,00 zł,

13. za konsultację ortopedyczną - 150,00 zł,

14. za konsultację ortopedyczną - 150,00 zł,

15. za rehabilitację - 865 zł,

16. za laser i ultradźwięki (rehabilitację) - 200 zł.

Powódka korzystała z rehabilitacji także w ramach NFZ, ale gdy miała zalecenie rehabilitacji zaraz po operacji, a termin oczekiwania na bezpłatną był półroczny, to zdecydowała się na rehabilitację odpłatną.

Powódka zgłosiła szkodę bezpośrednio pracodawcy, który w odpowiedzi wskazał, że łączy go z pozwaną umowa ubezpieczenia OC. Zgłoszenie szkody zostało przekazanego pozwanemu, co potwierdził pismem z dnia 10 lutego 2017 r. W ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego pozwany decyzją z dnia 29 maja 2017 r. przyznał na rzecz powódki zadośćuczynienie w kwocie 4 000,00 zł i uznał roszczenie z tytułu poniesionych kosztów leczenia w wysokości 917,00 zł (za otrezę stawu kolanowego - 700,00 zł, za zdjęcie stawu kolanowego - 35,00 zł, za taśmę rehabilitacyjną - 42,00 zł za konsultację ortopedyczną - 140,00 zł.

W wyniku upadku w dniu 18.01.2016 r. powódka doznała złamania rzepki prawej. Leczenie operacyjne w dniu 16.01.2016 r. polegające na repozycji złamania + cerclage. Pomimo prawidłowego zespolenia i wygojenia złamania leczenie dalsze i usprawnianie powikłane dolegliwościami bólowymi wynikającymi z uszkodzenia chrząstki powierzchni stawowej rzepki. Stosowano viscosuplementację ( kwasy hialuronowe do kolana ) i (...) ( osocze bogatopłytkowe ). Dwukrotne leczenie operacyjne: 12.01.2017 r. - mikronawiercenia chrząstki rzepki i 13.04.2018 r. - przeszczep na ubytek chrząstki rzepki, rekonstrukcja więzadła rzepkowo - udowego prawego. Leczenie prowadzone jest nadal.

Obecnie nadal dolegliwości bólowe nasilające się po kucaniu i chodzeniu związane z uszkodzeniem chrząstki stawu rzepkowo - udowego. Powódka doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 6 %. Stwierdzane zmiany i wynikające z nich dolegliwości bólowe skutkują ograniczeniami w dłuższym poruszaniu się, bieganiu, wchodzeniu po schodach, kucaniu czy klękaniu. Powodują również ograniczenia w rekreacji i uprawianiu sportów.

W okresie od wypadku do 05.04.2016 r. z powodu unieruchomienia kończyny dolnej prawej i chodzenia o kulach powódka wymagała pomocy osób trzecich w wykonywaniu takich podstawowych czynności życiowych jak kąpiel i utrzymanie higieny, sporządzanie posiłków, załatwianie spraw poza domem, utrzymanie porządku. Średnio w tym okresie 2.5 godziny dziennie. W okresie 12.01 - 15.03.2017 r. i po zabiegu w dniu 13.04.2018 r. przez 4 tygodnie w wymiarze 1 godziny dziennie.

Uzasadnione koszty poniesione przez powódkę w trakcie leczenia to zakup ortezy - 700 zł, rezonans magnetyczny z dn. 11.08.2016 r., terapia (...) 1000 zł, nie jest wykonywana w ramach refundacji NFZ, wizyty kontrolne ortopedyczne, komercyjna rehabilitacja.

Rokowania na przyszłość związane ze zmianami chrząstki stawowej rzepki niepewne. W przypadku braku poprawy miejscowej po operacji pokrycia ubytku chrząstki przeszczepem możliwy dalszy postęp jej degradacji i dysfunkcji kolana prawego.

W następstwie powyższych ustaleń Sąd Rejonowy uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części.

Wyjaśnił, że skutki wypadku dla zdrowia powódki i zakres uzasadnionych wydatków na leczenie ustalono w oparciu o opinię biegłego ortopedy. Data zgłoszenia szkody, wysokość poniesionych wydatków na leczenie oraz przyznane w postępowaniu likwidacyjnym świadczenia wynikają z powołanych dokumentów. Niesporne było objęcie pracodawcy powódki ubezpieczeniem OC na podstawie umowy zawartej z pozwanym.

Wskazując, że okoliczności wypadku ustalił na podstawie zeznań powódki i dokumentów dotyczących wypadku przy pracy podniósł, że przyczyną wypadku była mokra i śliska podłoga na korytarzu, którym powódka wychodziła z szatni po zakończeniu zmiany.

Podstawą odpowiedzialności, po stronie (...) sp. z o.o. w B. za szkodę wynikającą z zawinionego zaniechania zadbania o właściwy stan podłogi w korytarzu, którym wychodzili pracownicy, jest art. 415 k.c. Odpowiedzialność ubezpieczyciela jest konsekwencją zawarcia przez ww. spółkę umowy ubezpieczenia OC (art. 822 § 1 k.c.). odnosząc się do zasadności dochodzonych roszczeń powołał natomiast przepisy art. 444 § 1 § 2 k.c. oraz art. 445 § 1 k.c.

Odnosząc się do żądania zasądzenia odszkodowania wskazał, że uprawnienie poszkodowanego do kompensaty wszelkich kosztów wywołanych rozstrojem zdrowia obejmuje także zwrot zasadnie poczynionych wydatków na sprzęt ortopedyczny, zabiegi lecznicze i rehabilitacyjne. Zgodnie bowiem z art. 361 § 2 k.c., naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Jest zatem uzasadnione żądanie odszkodowania odpowiadającego wydatkom na rezonans magnetyczny - 200,00 zł, terapię cPRP- 1 000,00 zł, rehabilitację - 865 zł, laser i ultradźwięki (rehabilitację) - 200 zł). W związku z tym powództwo o odszkodowanie w tym zakresie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd uznał za niezasadne zadanie zwrotu wydatków na wizyty ortopedyczne. Były one co prawda potrzebne z przyczyn medycznych, jednakże powódka miała możliwość korzystać z wizyt lekarskich w ramach publicznej służby zdrowia i nie musiała ponieść wydatków, ale zrezygnowała ze wizyt bezpłatnych na rzecz konsultacji odpłatnych. Tym samym wywołała własną decyzją niekonieczny uszczerbek finansowy. Ubezpieczyciel nie jest obowiązany do rekompensaty takiego wydatku, którego łatwo można było zaoszczędzić. W razie zaistnienia zdarzenia objętego ubezpieczeniem obowiązkowym osoba uczestnicząca w nim jest obowiązana do zapobieżenia, w miarę możliwości, zwiększeniu się szkody (art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych...). Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (art. 361 § 1 k.c.). Na wizyty kontrolne (konsultacje ortopedyczne) powódka mogła się zapisać po zabiegach w szpitalu. Zgodnie z doświadczeniem życiowym wymagały one oczekiwania, ale nie były też natychmiast konieczne, ale właśnie za jakiś czas. Powódka nie wykazała, że okres oczekiwania na wizyty ortopedyczne bezpłatne był nadmierny w jej przypadku i że w konsekwencji konieczne było korzystanie z konsultacji odpłatnych.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 oraz art. 817 § 1 k.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. stosunkowo rozdzielając koszty procesu. Wyjaśnił, że powódka wygrała proces w 95 %, powinna ponieść koszty procesu w 5 %. W pozostałej części obciążają one pozwanego. Kosztami po stronie powódki były: uiszczona opłata sądowa od pozwu 643 zł i 54 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3600 zł - ustalone w oparciu o § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, wydatki na opinię biegłego 406,29 zł; łącznie koszty po stronie powódki: 4720,29 zł. Koszty pozwanego były: wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3600 zł. Razem koszty wyniosły 8337,29 zł. Powódkę obciąża 5 % tej kwoty, zatem 416,87 zł. Powódka poniosła koszty w wysokości 4720,29 zł, więc może żądać od pozwanego różnicy między ostatnimi kwotami (kosztami obciążającymi powódkę a poniesionymi przez nią) tytułem zwrotu części kosztów: 4303,42 zł.

Apelację od powyższego wyroku w części oddalającej powództwo wniósł pełnomocnik powódki.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 473 z późn. zm., dalej: „ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych”) w zw. z art. 361 § 1 k.c. przez ich niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że podjęcie przez powódkę - uzasadnionego z medycznego punktu widzenia - prywatnego leczenia ortopedycznego jest zwiększeniem rozmiaru szkody, a zatem nie można go uznać za normalne następstwo zdarzenia z dnia 18 stycznia 2016 r., podczas gdy wydatki związane z postawieniem diagnozy oraz wdrożeniem prawidłowej terapii są kosztami mającymi na celu zmniejszenie rozmiaru szkody gdyż zmierzają do poprawy stanu zdrowia osoby poszkodowanej,

2. naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 6 k.c. przez uznanie, że to na stronie powodowej ciążył obowiązek udowodnienia, że okres, oczekiwania na wizyty ortopedyczne finansowane w ramach publicznej służby zdrowia był nadmierny i że w konsekwencji konieczne było korzystanie z prywatnej służby zdrowia podczas gdy to strona pozwana podniosła zarzut braku minimalizacji rozmiaru szkody, a zatem to na niej ciążył obowiązek udowodnienia niniejszej okoliczności, z której wywodziła skutki prawne,

3. naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 444 § 1 k.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie i odmowa zwrotu kosztów wydatków poniesionych przez powódkę na prywatne wizyty ortopedyczne, podczas gdy były to koszty wynikłe z uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia wskutek zdarzenia z dnia 18 stycznia 2016 r., a które to koszty były celowe i uzasadnione z przyczyn medycznych.

Wskazując na powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez zasądzenie od pozwanego rzecz powódki dalszej kwoty 650,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanemu odpisu pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia w postaci prywatnych wizyt ortopedycznych, rozstrzygnięcie o kosztach procesu za pierwszą instancję oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów procesu za instancje odwoławczą, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik pozwanego wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja jest uzasadniona i skutkuje zmianą zaskarżonego wyroku.

Zgłoszone w skardze apelacyjnej zarzuty wskazują na naruszenie przez Sąd pierwszej instancji przepisów prawa materialnego. Powyższe upoważnia Sąd Okręgowy do stwierdzenia, że ustalenia faktyczne stanowiące podstawę zaskarżalnego rozstrzygnięcia uznaje za własne.

Wydając zaskarżone orzeczenie Sąd pierwszej instancji naruszył normę art. 6 k.c. błędnie przyjmując, że na powódce ciążył obowiązek wykazania, iż podejmując decyzję o leczeniu prywatnym nie doprowadziła do podwyższenia szkody. W tym zakresie Sąd Okręgowy w pełni akceptuje argumentację zawartą w uzasadnieniu apelacji wskazując, tym samym że powołane w nim poglądy wynikające z orzecznictwa Sądu Najwyższego przyjmuje za własne. Powyższe oznacza, że skoro przeprowadzone przez powódkę w związku z leczeniem konsultacje ortopedyczne były uzasadnione z medycznego punktu widzenia, to co do zasady przy właściwym zastosowaniu art. 444 § 1 k.c. pozwany winien zwrócić powódce poniesione z tego tytułu wydatki. Odmowa ich zasądzenia mogła by mieć miejsce tylko w przypadku gdyby pozwany wykazał, że w niezbędnych, z punktu widzenia przebiegu leczenia terminach, powódka mogła korzystać z tożsamych świadczeń w ramach publicznej ( a więc świadczonej nieodpłatnie ) służby zdrowia. Temu obowiązkowi pozwany jednak nie sprostał.

W uzupełnieniu powyższych uwag wskazać należy na niekonsekwencję w rozumowaniu zaprezentowanym przez Sąd pierwszej instancji. Sąd przyjął, że powódce należy się zwrot kosztów związanych z leczeniem specjalistycznym polegającym na wdrożeniu terapii cPRP, pomimo że jej zastosowanie nie podlegało refundacji w ramach publicznej służby zdrowia. Wskazana terapia, polegała na zastosowaniu osocza bogatopłytkowego, co oczywiste wymagała decyzji lekarza. Co więcej wydaje się, że również samo podanie wcześniej przygotowanego preparatu wymaga udziału w tym zabiegu lekarza. W tych okolicznościach oczywistym jest, że w przypadku powódki przeprowadzenie powyższego zabiegu wymagało co najmniej kilkakrotnej konsultacji ortopedycznej w prywatnej placówce, w której przeprowadza się tego typu terapię.

Ma tym samym rację pełnomocnik powódki podnosząc, że oddalając powództwo w zakresie żądania zapłaty kwoty 650 zł. Sąd pierwszej instancji dopuścił się naruszenia art. 444 § 1 zd. 1 k.c. Decyzja powódki o podjęciu leczenie w prywatnej placówce medycznej, zapewniającej wysokiej jakości standard medyczny była uzasadniona. Decyzja ta nie spowodowała zwiększenia poniesionej przez powódkę szkody ale została podjęta w celu jej zmniejszenia. Podjęte leczenie, skoro jak wynika z opinii biegłego ortopedy było medycznie uzasadnione z pewnością dawało większe szanse całkowitego wyleczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i zasądził na rzecz powódki od pozwanego dodatkowo kwotę 650 zł tytułem odszkodowania.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 oraz art. 817 § 1 k.c.

O kosztach procesu za instancję odwoławczą Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powódki kwotę obejmującą opłatę sądową od apelacji w kwocie 100 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 135 zł - ustalone w oparciu o § 2 pkt 2 w związku z § 10 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

P. Hochman S. Łęgosz G. Ślęzak