Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Kz 1011/12

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ryszard Małachowski

Sędziowie: SO Beata Marzec (spr.)

SO Magdalena Mikłaszewicz

Protokolant: Iwona Warszawska

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. w SzczecinieJaniny Rzepińskiej

po rozpoznaniu w sprawie E. M.

skazanego z art. 279 § 1 kk i inne

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim

z dnia 07 listopada 2012 r. sygn. akt II K 631/11

w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia apelacji

na podstawie art. 437 § 1 kpk

p o s t a n o w i ł:

zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Skazany E. M. nie kwestionuje w nim, że wyrok Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim został ogłoszony w dniu 28 sierpnia 2012 r.- w jego obecności i obecności jego obrońcy z urzędu, jak i tego, że został pouczony o możliwości i sposobie jego zaskarżenia, oraz faktu złożenia przez siebie pisma z dnia 28.08.2012 r. (k. 783 tom IV). Są to wszystko okoliczności udowodnione aktowo.

W środku odwoławczym powołuje się on na inne okoliczności niż te, które były podstawą jego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i które były rozpatrywane przez Sąd Rejonowy przy wydaniu kwestionowanego postanowienia. W rzeczonym wniosku (k. 832) poza wskazaniem powodów, dla których wyrok jest w jego ocenie nieprawidłowy (a więc obojętnych przy rozpatrywaniu zasadności przywrócenia terminu) wskazał on enigmatycznie na „napisanie wniosku o widzenie z adwokatem do sprawy II K 628/12 by uzgodnić ewentualną apelację, lecz się nie doczekał”.

W obecnie wniesionym zażaleniu, w związku z odmową przywrócenia mu terminu do wniesienia apelacji przez Sąd Rejonowy, skarżący przywołuje całkiem nową okoliczność związaną z „powiadomieniem przez siebie na sali sądowej swego obrońcy aby złożył wniosek o uzasadnienie wyroku, by mógł w razie zmiany decyzji dokonać wniesienia apelacji”; następnie skazany miał złożyć pisemny wniosek do kancelarii (...) o widzenie (załączył dowód do zażalenia), a po upływie miesiąca zorientował się o braku zamiaru obrońcy skontaktowania się z nim; skarżący wprost dalej wskazywał na wystąpienie niezależnej od niego okoliczności i uchybienie terminowi zawitemu wskutek zaniechania obrońcy i z jego winy.

Pokrótce przytoczona argumentacja, jaką posłużył się skarżący, nie jest przekonująca i nie mogła doprowadzić do podważenia zasadności zaskarżonego postanowienia.

Zauważyć w pierwszej kolejności należy, iż skazany w najmniejszym stopniu nie uprawdopodobnił wystąpienia przyczyny o charakterze niezależnym uniemożliwiającej dochowanie terminu zawitego do wniesienia środka odwoławczego.

Przede wszystkim po raz pierwszy na rzekome zaniedbanie swego obrońcy powołał się dopiero w niniejszym zażaleniu (nie wspominając o tym ani w swojej wcześniejszej korespondencji do Sądu Rejonowego, w której m.in. wnosił o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem – vide: k. 814, 818, 825, 831; pierwsze z nich nadaje w ZK dopiero 16.09.2011 r. gdy wyrok uprawomocnia się 05.09.2011 r., ani nawet we wniosku o przywrócenie terminu – vide . k. 832)

W tym ostatnim piśmie odwoływał się jedynie ogólnikowo do okoliczności odnoszącej się do złożenia przez siebie wniosku o widzenie z adwokatem w sprawie o sygn. II K 628/12, a więc w innej sprawie.

Po wtóre, słusznie Sąd Rejonowy uzasadniając odmowę przywrócenia oskarżonemu terminu do wniesienia apelacji, odwołał się do treści jego pisma z 28.08.2012 r. ( k. 783 t. IV) z którego wprost wynika brak woli zaskarżenia wyroku.

Wszystko to dowodzi, iż skazany dopiero na użytek niniejszego postępowania zażaleniowego przez siebie zainicjowanego, powołuje nieprawdziwą okoliczność rzekomego uzgodnienia ze swoim obrońcą i to zaraz po ogłoszeniu wyroku, iż tenże obrońca złoży w jego imieniu wniosek o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem.

Wezwany przez Sąd do ustosunkowania się do okoliczności zawartych w zażaleniu skazanego jego obrońca adw. A. P. zaprzeczył, aby skazany uzgadniał z nim złożenie w jego imieniu do Sądu wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem (vide: pismo obrońcy z dnia 21. 12.2012 r.)

W tym stanie rzeczy należało uznać, że skarżący nie wykazał aby niedochowanie terminu zawitego do wniesienia środka odwoławczego nastąpiło z obiektywnych, niezawinionych przez niego powodów.

Stąd zaskarżone postanowienie należało utrzymać w mocy.