Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 lipca 2017 roku powód R. S. wniósł o zasądzenie od pozwanej E. S. na jego rzecz

a) kwoty 7.730,00 złotych z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku tytułem odszkodowania za wystąpienie z bezprawną egzekucją przeciwko powodowi na skutek czego poniósł szkodę majątkową.

b) kwoty 6.500,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z prowadzeniem bezprawnej egzekucji przez pozwana w stosunku do powoda.

Powód wniósł jednocześnie o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych.

Jako uzasadnienie swojego roszczenia wskazał na nieprawidłowe działania pozwanej, na skutek których powód poniósł szkodę.

Powód opłacał alimenty na rzecz małoletniej córki stron W. S. pierwotnie w kwocie 2000 zł miesięcznie . Wyrokiem Sądu z dnia 12.09.2019 roku zasądzone alimenty zostały zmniejszone z dniem 25 lutego 2014 roku do kwoty 1500 złotych miesięcznie. Do czasu uprawomocnienia się wyroku do 11 maja 2015 roku powód uiszczał alimenty w dotychczasowej wysokości tj. 2000 zł miesięcznie. Tym samym po stronie powoda powstała nadpłata, którą zaliczył na poczet kolejnych miesięcy alimentacyjnych ( za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, częściowo sierpień 2015 r.) Pomimo to pozwana w dniu 19.10.2015 roku złożyła do komornika sądowego przy S. R. dla W. P. P. K. K. wniosek o wszczęcie egzekucji twierdząc, że istnieje zaległość w płatnościach alimentów za okres od kwietnia 2015 roku do lipca 2015 roku.

Po uzyskaniu informacji od powoda komornik wstrzymał się od dalszych czynności a pozwana mimo to nie zdecydowała się wycofać wniosku od komornika. Powód wystąpił do Sądu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w części dotyczącej alimentów. W dniu 26.10.2016 roku Sąd Rejonowy uwzględnił powództwo w części dotyczącej świadczeń alimentacyjnych w kwocie 6000 zł ( za okres od 1.04.2015 do 31.07.2015). W związku z prowadzoną egzekucją powód poniósł szkodę majątkową na skutek poniesionych wydatków, poświęconego czasu a także zostały naruszone jego dobra osobiste w postaci dobrego imienia, prywatności oraz godności.

Pozew k-1

W odpowiedzi na pozew pozwana powództwa nie uznała wniosła o jego oddalenie oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Pozwana przyznała, że Sąd wyrokiem z dnia 12.09.2014 roku obniżył alimenty zasądzone od powoda na rzecz małoletniej córki stron, jak również fakt opłacania alimentów przez powoda w dotychczasowej wysokości. Wskazała, że pieniądze wpłacone przez powoda zostały spożytkowane na rzecz córki stron . Z tych pieniędzy zostało opłacone przyjęcie komunijne , remont pokoju córki , zakup mebli do tego pokoju oraz wyjazd wakacyjny dziecka. Pozwana podniosła, ze strony przed rozwodem zawarły porozumienie „porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej” (k-75) w którym powód zobowiązał się wpłacać docelowo 500 zł. miesięcznie do dnia 19.07.2030 r. na fundusz celowy bądź lokatę dla córki W. do wykorzystania przez nią po ukończeniu 18 lat i 25 lat. Powód nie wywiązał się z tego porozumienia co skutkowało tym, że pozwana postanowiła zadbać o interesy dziecka i złożyła powodowi oświadczenie o potrąceniu kwoty nadpłaty alimentów i wezwała do zapłaty alimentów na bieżąco. Powód nie zgodził się z takim stanowiskiem i pozwana skierowała wniosek do komornika o wszczęcie egzekucji.

Odpowiedź na pozew k-64.

Sąd ustalił stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. akt. VI C 507/12 Sąd Okręgowy wW. orzekł rozwód związku małżeńskiego stron obciążając kosztami utrzymania małoletniej córki stron oboje rodziców ustalając udział ojca na 2000 złotych miesięcznie ( wyrok k-19). Na skutek wniesionego przez powoda a ojca dziecka pozwu o obniżenie alimentów Sąd Rejono wy dla W. M. w sprawie sygn. akt VRC 146/14 w dniu 12.09.2014 r. wydał wyrok w którym obniżył z dniem 25 lutego 2014 r. zasądzone alimenty do kwoty 1500 złotych miesięcznie. Do czasu uprawomocnienia się wyroku w okresie od lutego 2014 roku do lipca 2015 roku powód opłacał alimenty w dotychczasowej wysokości. Na skutek czego powstała nadpłata w płaceniu alimentów w wysokości ponad 6 000 zł.

Pozwana pismem z dnia 12 maja 2015 roku poinformowała powoda o zaistniałej nadpłacie wynoszącej 6 571,43 zł. Pozwana jednocześnie wskazała, ze powód nie wywiązuje się z zawartego między stronami porozumienia i nie wpłaca na fundusz celowy córki zadeklarowanej kwoty co spowodowało zadłużenie w wysokości 11.000 zł. A wobec tego pozwana poinformowała powoda, że dokonuje potrącenia w trybie art. 498 § 1 k.c. w zw. z art. 499 k.c. z wpłaconych alimentów na rzecz funduszu córki. (pismo pozwanej k-126)

W odpowiedzi z dnia 21 maja 2015 roku powód poinformował pozwaną, że zaistniałą nadpłatę alimentów zalicza na poczet kolejnych miesięcy alimentacyjnych poczynając od kwietnia 2015 roku do lipca 2015 roku . Tym samym oświadczył, że do końca miesiąca lipca 2015 roku alimenty nie będą uiszczane z uwagi na istniejącą nadpłatę. (pismo pozwanego k-101).

Pozwana w dniu 15 lipca 2015 r. wystosowała do powoda kolejne pismo w którym wezwała powoda do zapłaty zaległych alimentów za miesiąc kwiecień maj 2015 r. w wysokości po 2000 złotych oraz za miesiąc czerwiec, lipiec 2015 roku w kwocie po 1500 złotych miesięcznie . A jak oświadczyła w przypadku braku wpłat zmuszona będzie do skierowania sprawy do egzekucji komorniczej.

W dniu 19.10.2015 roku do kancelarii komorniczej wpłynął wniosek pozwanej o egzekucję alimentów w stosunku do dłużnika R. S.. Pozwana E. S. złożyła tytuł wykonawczy wskazane wyroki sądowe Sądu Okręgowego i Rejonowego (k-1 akt komorniczych). Komornik przy Sądzie Rejonowym dla W. P. skierował do dłużnika R. S. zawiadomienie o wszczęciu egzekucji , o czym zawiadomił komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w W. .Następnie komornik zawiadomił m. (...)SA o zajęciu rachunku bankowego i zakazał wypłat dłużnika (k-11 akt komorniczych) oraz skierował zajęcie wynagrodzenia za pracę powoda do pracodawcy powodaG. P. Sp. z.o.o. O powyższych zajęciach komornik poinformował zarówno wierzyciela jak i dłużnika.

W dniu 4.11 2015 roku powód stawił się u komornika aby złożyć wniosek o wstrzymanie egzekucji w którym wyjaśniał, że posiada nadpłaty w płaceniu alimentów . Pobyt powoda w kancelarii trwał 15 minut.(k-42akt komorniczych).

W dniu 16.11.2015 roku powód stawił się u komornika, któremu oświadczył, że złożył skargę na czynności komornika w dniu 16 listopada 2015 roku do Sądu Rejonowego w Wołominie. (k-42akt komorniczych) Pobyt powoda u komornika trwał 10minut.

Na skutek uzyskanych informacji komornik zwrócił się do pozwanej z pytaniem czy faktycznie istnieje nadpłata alimentów. Pozwana pismem z dnia 16.11.2015 r. wyjaśniła że nadpłata alimentów została spożytkowana na potrzeby małoletniej córki stron. (k-43 akt komorniczych).

W dniu 23.11.2015 roku powód stawił się w kancelarii komornika celem wskazania adresu mailowego oraz wniósł o przekazanie środków z egzekucji do depozytu sądowego. Pobyt u komornika trwał 8 minut.

Komornik sądowy postanowił wstrzymać się od prowadzenia egzekucji postanowienie z dnia 16 .11.2015 r.(k-53 akt komorniczych.)

W dniu 22.12.2015 r. powód złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego(k-102 akt komorniczych)

Powód wystąpił także do Sądu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego wyroku Sądu Rejonowego dotyczącego świadczeń alimentacyjnych. Powództwo zostało uwzględnione w dniu 26.10.2015 r. w zakresie kwoty 6000 złotych . Wydając wyrok, Sąd jednocześnie postanowił nie obciążać pozwanej kosztami postępowania. (k-25).

W dniu 24 marca 2016 r. Sąd Rejonowy w W. oddalił skargę R. S. na czynności komornika w sprawie III R Co 60/15

W dniu 4.04.2016 r. powód stawił się u komornika celem zasięgnięcia informacji. Pobyt powoda u komornika trwał 10 minut.

W dniu 20 maja 2016 roku komornik wysłuchał wierzyciela i dłużnika przed umorzeniem postępowania w trybie art. 827 k.p.c

W dniu 5.06.2017 r.( po wniesieniu niniejszego powództwa) powód stawił się u komornika celem wydania z akt odpisów protokołów z czynności komorniczych .Pobyt w kancelarii trwał 5 minut.

W dniu 22.09.2017 pozwana wniosła do komornika o umorzenie postępowania egzekucyjnego wszczętego na jej wniosek.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wskazanych i omówionych powyżej oraz zeznań stron( k-216, 220.) które były spójne i logiczne, a którym Sąd dał wiarę, oraz zeznań świadków E. G. i A. W. (k-203-205), które to zeznania potwierdziły twierdzenia powoda. Zeznania tych świadków Sąd ocenił jako wiarygodne.

Sąd zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu co do zasady i podlegało oddaleniu w części co do wysokości dochodzonego żądania.

Zgodnie a art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę zobowiązany jest do jej naprawienia. Przesłanką odpowiedzialności osoby fizycznej jest ustalenie czynu. Aby czyn stał się deliktem musi być bezprawny i zawiniony, co oznacza, że musi być sprzeczny z prawem lub zasadami współżycia społecznego.

Pozwana E. S. złożyła wniosek o wszczęcie egzekucji w chwili kiedy miała świadomość i wiedze, że wniosek ten nie ma podstaw prawnych bowiem alimenty były płacone z nadwyżką. O wysokości nadpłaty sama poinformowała powoda informując go jednocześnie iż dokonuje potrącenia na poczet porozumienia stron dotyczącego przyszłości ich córki. Takie działanie było działaniem bezprawnym. Zgodnie z art. 498 k.c. dot. potrąceń gdy dwie strony są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami każdy z nich może potrącić swoją wierzytelność drugiej stronie, jeśli przedmiotem wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed Sadem. Pozwana nie była dłużnikiem powoda jak również takim dłużnikiem nie była małoletnia córka stron W. brak było zatem podstaw do zastosowania instytucji potrącenia w stosunku do powoda.

Powód dokonał nadpłaty alimentów wobec wydania wyroku obniżającego dotychczasowe alimenty z 2000 zł na 1500 zł nadpłata powoda wynosiła ponad 6000 zł. Wobec tego powód miał prawo dokonać rozliczenia alimentów i zaliczenie zaistniałej nadpłaty na poczet bieżących alimentów o czym poinformował pozwaną.

Pozwana nieprawidłowo zastosowała potrącenie i złożyła wniosek do komornika o wszczęcie egzekucji w stosunku do dłużnika R. S. wobec nie uiszczania przez niego alimentów. Dodatkowo pozwana wyjaśniła, że zaistniała nadpłata alimentów została spożytkowana na rzecz córki stron. Fakt spożytkowania nadpłaty na potrzeby małoletniej W. nie dawał podstawa do składania wniosku egzekucyjnego. A zatem działanie pozwanej należy uznać za bezprawne i zawinione co daje podstawę do zastosowania art. 415 k.c. Sąd uznał, że powództwo o odszkodowanie jest zasadne. Niezasadna natomiast w ocenie Sądu okazała się wysokość żądanej kwoty.

Powód zażądał z tytułu odszkodowania zasądzenia kwoty 7 730 zł. Jak zeznał powód (k-212) powyższa kwota wynika z kosztów jego dojazdów do komornika kilkakrotnych wizyt w Sądzie Wołominie i Sądzie dla W. P. Powód zeznał, że był u komornika 8 razy . Odległość z miejsca pracy powoda do kancelarii komornika wynosi 12 km co wg. wyliczenia powoda daje kwotę 160 zł z tytułu przejazdów do komornika. Za przygotowanie pism do komornika które zajęły powodowi wg. jego oświadczenia 6 godz. łącznie wszystkie czynności związane z pisaniem pism zajęły powodowi wg jego oświadczenia 27 godzin co przy przyjęciu że otrzymuje wynagrodzenie za godzinę pracy 40 złotych przełożyło się na kwotę 1080 złotych. Do powyższych kwot powód doliczył 300 złotych opłaty od pozwu złożonego w Sadzie dla W. P.o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego., kwotę 5 500 złotych jako wynagrodzenie jego pełnomocnika za przygotowanie pozwu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego , konsultacji oraz 450 złotych za zastępstwo procesowe w/w sprawie. Powód wycenił swoją szkodę na kwoty: 160 zł tytułem przejazdów do komornika i z powrotem tj 192 km., 5500 zł wynagrodzenie pełnomocnika za przygotowanie pozwu w sprawie V RC 285/16 oraz konsultacje, 450 zł, tytułem zastępstwa procesowego w /w sprawie, 1080 zł za czas jaki poświęcił na wizyty u komornika 27 godzin ze swojej pracy , (przy czym jedna godzina to utrata zarobku w wysokości 40 złotych), 240 złotych czas poświęcony na przygotowanie pism do komornika ( 6 godz. X 40 zł jedna godzina = 240 zł, oraz 300 zł opłata od wpisu w sprawie V RC 285/16. Łącznie 7730 zł kwota dochodzona pozwem tytułem odszkodowania.

W ocenie Sądu kwota 7 730 zł jest kwotą mocno zawyżoną w stosunku do szkody jaką poniósł powód na skutek działań pozwanej. W szczególności jak wynika z akt komorniczych wizyty u komornika były wizytami krótkimi trwającymi od 5 do 15 minut. I było ich 6 oraz jedna w ocenie Sądu 10 minutowa zbędna kiedy powód informuje komornika, że złożył skargę na czynności komornika. Powód nie miał konieczności stawienia się tyle razy u komornika , mógł bowiem zasięgnąć informacji telefonicznie. Dwie wizyty u komornika były już po wniesieniu niniejszej sprawy, po wytoczeniem powództwa. A zatem były to wizyty mające na celu podniesienie kosztów, których zwrotu powód domaga się w niniejszym postępowaniu.

W ocenie Sądu na wizyty u komornika które były uzasadnione w liczbie 5 powód stracił 5 godzin licząc 5 x 40 zł(godzina pracy powoda) = 200 złotych . Licząc koszty dojazdu do komornika Sąd przyjął i dał wiarę powodowi iż pokonał 12 km samochodem służbowym z miejsca pracy do kancelarii komornika.12 km x O, 8358 ( za 1 km) = 10,03 x 5 wizyt u komornika = 50,15 zł. Przyjęta stawka 0,8358 jest zgodna z § 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych , motocykli i motorowerów Nie będących własnością pracodawcy z dnia 25 marca 2001 r. ( Dz. U.nr 27 poz 271 ze zm.) Powód zeznał, że stracił 27 godzin na wizyty u komornika, w Sądzie na przygotowanie pism, jak też, że jego obecna żona której udzielił pełnomocnictwa przeglądała akta sądowe na co straciła 3 godziny. W ocenie Sądu powód nie udowodnił żadnymi dowodami, że stracił 27 godzin. Sąd nie dał wiary tym twierdzeniom wskazana liczba godzin jest w ocenie Sądu niewiarygodna w sytuacji kiedy wizyty u komornika trwały zaledwie parę minut a akta komornicze nie są zbyt obszerne aby je przeglądać wskazany okres czasu. Co do przeglądania akt sądowych w sprawie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego to powód nie zgłosił dowodu o dołączenie tych akt i Sąd nie mógł zweryfikować oświadczenia iż żona powoda jako pełnomocnik powoda przeglądała je 3 godziny kwestia ta nie została udowodniona. Powód stwierdził także że stracił 6 godzin na przygotowanie pism policzył 6 godzin x 40 zł (jedna godzina jego pracy) = 240 zł. Sąd nie dał temu wiary. Pisma powoda kierowane do komornika są krótkie nie wymagały jak wynika z ich treści specjalnej wiedzy ani też zbyt wiele czasu na ich napisanie. Dlatego też Sąd przyjął na przygotowanie pism 1 godzinę x 40 zł = 40 zł. łącznie Sąd uznał z tytułu odszkodowania : 50 zł przejazdy do komornika 200 zł za stracone 5 godz. czasu pracy na dojazd do komornika i pobyt u komornika 5x40= 200 zł . oraz 40 złotych tj 1 godzina poświęcona na przygotowanie pism do komornika. Razem 290 złotych. Sąd nie uwzględnił żądanie co do kwoty 1080 zł wynikającej z rachunku 27 godz. x 40 zł. z przyczyn wskazanych powyżej a dotyczących rzeczonych 27 godzin. Powód nie udowodnił iż faktycznie poświęcił 27 godzin. Sąd także nie uwzględnił kwot związanych za prowadzenie sprawy o sygn. akt V RC 285/16 przed Sądem Rejonowym dla W. P. w której zapadł wyrok (k- 25.) W wysokości 5 500 wynagrodzenie pełnomocnika , 300 zł wpis sądowy od pozwu, 450 zł tytułem zastępstwa procesowego. W ocenie Sądu brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia takiego żądania. Sąd orzekający w sprawie V RC 285/16 (k-25) jasno wypowiedział się co do kosztów prowadzenia tej sprawy. W punkcie 2 wyroku stwierdzając, że odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu . W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że dodatkowe obciążenie finansowe pozwanej mogłoby doprowadzić do sytuacji w której małoletnia córka stron będzie pozbawiona środków do zaspokojenia własnych usprawiedliwionych potrzeb.

Sąd orzekający w niniejszej sprawie przy zasądzeniu kwoty z tytułu odszkodowania również podzielił ten pogląd , poza tym stanął na stanowisku, że kwestia kosztów procesu została już rozstrzygnięta w tamtym postępowaniu i nie może być już dochodzona w odrębnym postępowaniu w przyjętej przez powoda formie odszkodowania. Sąd także uznał, że żądanie zasądzenia kosztów w wysokości wskazanej przez powoda jest sprzeczne z art. 440 kc. Z zasadą miarkowania odszkodowania. Sąd uznał, że zakres naprawienia szkody może być stosowny do okoliczności ograniczonej z uwagi na stan majątkowy pozwanej czego wymagają zasady współżycia społecznego. Pozwana ma niewielkie dochody jako urzędnik państwowy pracując w Z. Ś. i zamieszkiwaniu wspólnie z dzieckiem przy zmniejszeniu alimentów o 500 złotych do wysokości 1500 zł i rosnących potrzebach rozwijającego się dziecka, obciążanie pozwanej dodatkową kwotą wynikającą ze sprawy zakończonej byłoby sprzeczne również z zasadami współżycia społecznego.

Poza odszkodowaniem powód zażądał zasądzenia na jego rzecz od pozwanej kwoty 6500 zł tytułem zadośćuczynienia za doznana krzywdę.

Wskazał, że poniósł szkodę niemajątkową , doznał krzywdy, cierpienia fizycznego, cierpiał psychicznie. Na krzywdę w ocenie powoda składają się: zszargana opinia w pracy, powód został skompromitowany, żył kilka miesięcy w stresie gdyż powódka nie chciała wycofać wniosku od komornika, a obecna żona św. E. G. była zaangażowana w tą sytuację. Zachwiały się także jego relacje rodzinne z obecną żoną. Zostały naruszone godność dobre imię. Powód jako podstawę wskazał art. 24 k.c.

Powód dochodził zadośćuczynienia wskazując, że jego dobra osobiste zostały naruszone poprzez działanie pozwanej. Zgodnie z art. 448 k.c. w razie naruszenia dóbr osobistych Sąd może przyznać temu czyje dobra osobiste zostały naruszone odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę . Do przesłanek odpowiedzialności na podstawie powołanego przepisu należy zaliczyć naruszenie dóbr osobistych powodujących szkodę niematerialna oraz związek przyczynowy pomiędzy tym czynem a szkodą niemajątkową spowodowaną naruszeniem dobra osobistego.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd , że przesłanką przyznania świadczenia przewidzianego art. 448 k.c. jest wina sprawcy naruszenia dobra osobistego, zarówno umyślnie jak i nieumyślnie. Wyrok SN z 27.09.2007 ICK 256/05.

W ocenie Sądu pozwana ponosi winę za naruszenie dóbr osobistych powoda. W szczególności nastąpiło naruszenie wizerunku powoda w jego miejscu pracy. Komornik zawiadomił pracodawcę powoda o zajęciu jego wynagrodzenia z tytułu alimentów, których powód nie płaci. Już samo zajęcie komornicze naruszyło do tej pory dobry wizerunek powoda. Powód od tej chwili był postrzegany jako osoba niewywiązująca się ze swoich obowiązków – z obowiązku alimentacyjnego. Ponadto powoda dotknął stres z uwagi na wszczęte w stosunku do niego postępowanie egzekucyjne i konieczność wyjaśniania iż alimenty płaci w terminie. Pogorszyły się też na ten czas jego relacje z obecną żoną. Dlatego też uznając powództwo w tym zakresie Sąd zasądził tytułem zadośćuczynienia kwotę 2500 złotych . Sąd uznał, że żądana kwota 6500 zł nie przystaje do realiów tej sprawy i jest rażąco wygórowana. Kwota zasądzona jest adekwatna do zaistniałej krzywdy naruszenia wizerunku, przebytego stresu relacji małżeńskich, które były utrudnione na pewien czas. Powód nie udowodnił aby takie dobra jak zdrowie , wolność, cześć, swoboda sumienia czy też pozostałe wymienione w art. 23 k.c. zostały przez działanie pozwanej naruszone. Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak wyżej.

O kosztach Sąd orzekł na zasadzie art. 100 k.p.c. i stosunkowo je rozdzielił . Powód wygrał postępowanie w 19 % a pozwana wygrała w 81 % Koszty poniesione przez powoda to wpis sądowy 720 złotych opłata od pełnomocnictwa 17 zł koszty wynagrodzenia pełnomocnika 3600 zł łącznie 4337 zł A wobec tego, że powód wygrał w 19 % to pozwana winna zwrócić powodowi koszty w wysokości 824 złote , które Sąd zasądził w pkt. III wyroku.

SSR. Lucyna Wądołowska

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

SSR. Lucyna Wądołowska.