Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lipca 2021r.

Sąd Rejonowy w Giżycku IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Bogusława Olszewska - Wojgienica

Ławnicy: Grażyna Pelc , Urszula Knyps - Dawidowicz

Protokolant: p.o. sekr. sądowy Marta Sugier

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2021r. w Giżycku

na rozprawie sprawy z powództwa S. J.

przeciwko (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

o przywrócenie do pracy, odszkodowanie

1.  Oddala powództwo.

2. Zasądza od powoda S. J. na rzecz powoda (...)
Bank (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 180 zł ( sto osiemdziesiąt złotych
00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

3.  Odstępuje od obciążania powoda kosztami sądowymi za I instancję.

Bogusława Olszewska – Wojgienica

Grażyna Pelc Urszula Knyps - Dawidowicz

Sygn. akt IV P 109/20

UZASADNIENIE

Powód S. J. pozwem wniesionym w dniu 30.11.2020 r. wniósł o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę złożonego mu przez pozwany (...) Bank (...) S.A w W. Oddział w G. w dniu 9.11.2020 r.za bezskuteczne, a w razie upływu okresu wypowiedzenia o przywrócenie go do pracy na dotychczasowe warunki pracy i płacy oraz o zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Wniósł też o nałożenie na pozwanego na podstawie art. 477 ² § 2 kpc obowiązku dalszego zatrudniania powoda do czasu prawomocnego rozpoznania pracy i o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm prawem przepisanych lub złożonego spisu kosztów. W uzasadnieniu podał, że pracę u pozwanego rozpoczął 13.08.2001 r. i nieprzerwanie pracował u pozwanego aż do rozwiązania umowy o pracę- t.j. do 09.11.2020 roku, kiedy to otrzymał od pracodawcy wypowiedzenie dotychczasowej umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Podał, że pełnił u pozwanego kolejno różne obowiązki m.in. kasjera, sprzedawcy produktów detalicznych i ostatnio starszego doradcy klienta, a obowiązki swoje wykonywał dobrze, był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany. Wskazał, że na mocy porozumienia zawartego w dniu 05.03.2019 r. wynagrodzenie powoda ustalono na kwotę 4200 zł brutto. Przedstawił, że wypowiedzeniu, doręczonemu mu w miejscu pracy w dniu 09.11.2020 r., jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę wskazano:

1.  naruszenie procedur wewnętrznych banku tj. zaniechanie przestrzegania obowiązujących w banku przepisów, polegające na niezabezpieczeniu skarbca poprzez pozostawienie przez powoda kluczy w drzwiach prowadzących do skarbca i umożliwienie w ten sposób osobom trzecim dostępu do pomieszczenia, tym samym złamania procedur bankowych nr (...)−A oraz (...) ;

2.  dopuszczenie się braków formalnych przy zakładaniu rachunków bankowych, które stwierdzone zostało podczas zdalnej kontroli banku, przeprowadzonej w dniach 07-10.04.2020 r., polegające na :

- braku umowy karty kredytowej klienta M.F. i oświadczenia o ryzyku zmiennej stopy procentowej,

- błędnym założeniu konta dla osoby małoletniej, t.j. w Portalu Doradcy braku podpisu osoby małoletniej, a w ankiecie oceny ryzyka małoletniego braku powiązania z przedstawicielem ustawowym, braku paraf jednej ze stron na umowach rachunku,

- w Portalu Doradcy braku wzoru podpisu współwłaściciela rachunku otwartego w dniu 29.01.2020 r. oraz braku powiązania z współwłaścicielem w ankiecie oceny ryzyka współwłaściciela.

Zdaniem powoda, wskazane w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny , które jak twierdzi pozwany spowodowały utratę zaufania do niego jako pracownika nie są prawdziwymi powodami, dla których wypowiedziano mu umowę o pracę. Wskazał, że pozwany Bank prowadzi obecnie politykę ograniczania kosztów, czego efektem są także cięcia kadrowe, albowiem zarząd Spółki w publicznych komunikatach informuje o planowanych zwolnieniach grupowych, a zaistniała sytuacja stanowi jedynie wykorzystanie sposobności do zakończenia współpracy z powodem z pominięciem przepisów o zwolnieniach grupowych. W uzasadnieniu powód podkreślił, że przez cały okres zatrudnienia od sierpnia 2001 r. nie otrzymał ani jednego upomnienia, a co zarzucanych mu uchybień wskazał, że pomimo niezazbrojenia skarbca nie było fizycznej możliwości dostępu do środków pieniężnych, zwłaszcza przez osoby trzecie i stwierdzenie tego naruszenia miało miejsce tuż po opuszczeniu przez niego banku, a on pojawił się w oddziale w zasadzie w kilka minut od otrzymania telefonu od dyrektora oddziału. Powód podniósł, że tego dnia wykonywał obowiązki kasjera, doradcy i jednocześnie był odpowiedzialny za skarbiec i był bardzo obciążony pracą. Wskazał, że tego dnia konwój ze środkami pieniężnymi przybył do oddziału o 13.39, co spowodowało, że musiał pozostać w banku po godzinach pracy, bo przeprowadzenie w tej dacie wszystkich czynności kasowo-skarbcowych i back office spowodowało, że placówkę opuścił po g.17.00. Wskazał, że w oddziale pozostała E. G., która krótko po opuszczeniu oddziału przez powoda odkryła niezazbrojenie skarbca i poinformowała o tym dyrektora oddziału, a ten po przybyciu do placówki, telefonicznie polecił powodowi stawienie się tam niezwłocznie. Powód S. J. podał, że nie przeprowadzono z nim po zdarzeniu nawet rozmowy dyscyplinującej i nie przeprowadzono żadnej kontroli, więc uchybienie procedurom nie było traktowane w kategoriach uchybień rażących. Powód co do zarzutu dopuszczenia się uchybień stwierdzonych na podstawie audytu wewnętrznego podkreślił, że podobne nieprawidłowości w postaci braków formalnych w dokumentacji stwierdzono w zasadzie u wszystkich pracowników Oddziału, a wszystkie braki zostały wyjaśnione i usunięte, tak jak to się odbywało po poprzednich audytach. Wyjaśnił przy tym, że dokumentacja karty kredytowej, umowa i oświadczenie faktycznie zostały przez niego sporządzone, a jedynie nie zostały skierowane do systemu i znajdowały się w archiwum, skąd zostały ściągnięte i uchybienie usunięto. Co do braku paraf przy umowie z 12.08.2019 r. , to powód pierwszy raz sporządzał umowę dla klienta micro i w dodatku w zastępstwie za innego pracownika, a odnośnie umowy z 03.02.2020 r. to nikt nie informował powoda o błędach przy sporządzeniu poprzedniej umowy, stąd też w obu przypadkach zostały one przygotowane w taki sam sposób i w przypadku tej drugiej umowy pomimo jej wygenerowania zniknęła ona, co dowodzi błędu systemu, a klient dysponuje obiema wygenerowanymi umowami.

( pozew- k.2-5 akt, pismo procesowe powoda- k.101-102 akt)

W toku postępowania powód zmodyfikował żądanie pozwu, wnosząc o zasądzenie od pozwanego odszkodowania w wysokości trzykrotności ostatniego wynagrodzenia za pracę wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia złożenia pozwu.

( protokół rozprawy z dn.22.06.2021 r- k.169 akt)

W odpowiedzi na pozew pozwany pracodawca (...) Bank (...) S.A w W. – powództwa nie uznał i wniósł o jego oddalenie w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i złożonego spisu kosztów.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż powód był zatrudniony u pozwanego od 13.08.2001r., a od 01.01.2003 r. na czas nieokreślony. i pełnił u pozwanego kolejno różne obowiązki : inspektora kasjera, inspektora sprzedawcy, inspektora sprzedawcy produktów dla klientów detalicznych, inspektora –opiekuna klienta detalicznego, inspektora-opiekuna (...), młodszego doradcy klienta, doradcy klienta, doradcy klienta detalicznego, doradcy klienta detalicznego II stopnia i ostatnio starszego doradcy klienta.

Pozwany wskazał, że w wypowiedzeniu umowy wobec powoda podane zostały rzeczywiste i konkretne przyczyny uzasadniające złożone powodowi wypowiedzenie. Przed podjęciem decyzji pozwany pismem z 05.05.2020 r. zwrócił się do działających u pozwanego związków zawodowych prośbą o informację czy powód korzysta z obrony związków zawodowych i uzyskał informację, że powód korzysta z ochrony ZZ Solidarność, po czym w dniu 11.05.2020 r. pozwany poinformował ten związek zawodowy o zamiarze wypowiedzenia powodowi umowy o pracę za wypowiedzeniem i poinformował o przyczynach rozwiązania umowy. Pozwany wskazał, że w dniu 14.05.2020 r. uzyskał negatywną opinię od ZZ Solidarność co do zamiaru rozwiązania umowy z powodem, lecz nie jest ona wiążąca dla pracodawcy, który wypełnił wymóg z art.38 kodeksu pracy dokonania konsultacji związkowej w indywidualnych sprawach z zakresu prawa pracy. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany przedstawił, że w dniu 02.11.2020 r. wypowiedziano powodowi S. J. umowę o pracę na podstawie art.30 § 11 pkt. 2 kodeksu pracy, zwalniając jednocześnie powoda od obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia, który upłynie w dniu 28 lutego 2021 r. Powód otrzymał oświadczenie powoda w dniu 09.11.2020 r., a wynikało ono ze stwierdzonego incydentu, związanego z naruszeniem przez powoda zasad bezpieczeństwa fizycznego w Oddziale w G. i wyników kontroli operacyjnej przeprowadzonej w oddziale w dniach 7-10.04.2020 r. i stwierdzonych w związku z tą kontrolą uchybień w pracy i braku należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych. Pozwany wyjaśnił, że tak znaczny upływ czasu między stwierdzonymi uchybieniami i wypowiedzeniem wynika z faktu, że powód od dnia 11.05.2020 r. do 06.11.2020 r. przebywał na długim zwolnieniu lekarskim, a do pracy wrócił w dniu 09.11.2020 r. Pozwany stanowczo zaprzeczył, aby pracodawca planował zwolnienia grupowe w oddziale, wskazując, że stanowisko powoda nie zostało zlikwidowane, a zatrudniony został na nie inny pracownik pozwanego. Pozwany podał, że pracodawca ma prawo brać pod uwagę bieżącą jakość i efektywność pracy, a w przypadku powoda ostateczne podjęcie decyzji stanowiło wypadkową poszczególnych przyczyn wypowiedzenia, a pozwany wskazał w wypowiedzeniu wszystkie przyczyny uzasadniające w jego ocenie rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem. Pozwany podniósł, że uwagi co do jakości pracy powoda pojawiały się już we wcześniejszym okresie, o czym świadczy ocena roczna pracy powoda za 2019 rok. W ramach tej oceny powód został oceniony przez przełożonego w części obszarów na poziomie 5 „prawie spełnia oczekiwania”, a nawet 6 „zdecydowanie poniżej oczekiwań”, przy skali od 1”doskonały pracownik do 6” zdecydowanie poniżej oczekiwań”. W tej ocenie przełożony wskazywał na niedostatki powoda w zakresie nastawienia na rezultaty, braki w umiejętnościach (...) i Etyki oraz przestrzegania przepisów. Pozwany podkreślił, że okoliczności zdarzenia zaistniałego w dniu 29 kwietnia 2020 r. są w zasadzie bezsporne, przy czym wbrew twierdzeniom powoda, że nic się nie stało, a ryzyko narażenia pracodawcy na ewentualne straty było tylko hipotetyczne i zażegnane w krótkim czasie, to może ono stanowić przyczynę wypowiedzenia umowy pracownikowi za nie odpowiedzialnemu. Zgodnie z obowiązującą u pozwanego Polityką bezpieczeństwa fizycznego za przestrzeganie zasad bezpieczeństwa są odpowiedzialni wszyscy pracownicy. § 11 ust. 6 stanowi, że każdy pracownik Banku lub inna osoba upoważniona do wstępu na teren Banku, jeżeli otrzymuje klucz lub kartę elektroniczną kontroli dostępu, zobowiązany jest do korzystania z nich w czasie pracy oraz do ich ochrony przed utratą, nieautoryzowanym dostępem oraz kradzieżą. Pozwany podkreślił, że w dniu zdarzenia powód odpowiadał za zamknięcie pomieszczeń skarbca i posiadał klucze do strefy III Oddziału. Pozwany wyjaśnił, że strefa I to strefa ogólnego dostępu, strefa II to strefa ograniczonego dostępu, która obejmuje pomieszczenia dostępne tylko dla pracowników banku i innych upoważnionych, a strefa III- tzw. zastrzeżonego dostępu obejmuje pomieszczenia dostępne tylko dla upoważnionych pracowników banku, posiadających w tych pomieszczeniach swoje stanowisko pracy lub tych, którzy za te pomieszczenia są odpowiedzialni. Pozwany podkreślił, że pomieszczenia S. stanowią z istoty rzeczy strefę III i każdy pracownik ma obowiązek zamknąć to pomieszczenie i zdać klucz zgodnie z obowiązującymi w danym obiekcie rozwiązaniami organizacyjnymi, czego powód nie uczynił, pozostawiając klucz w pomieszczeniu. Odpowiedzialność za to spoczywa na powodzie. Zgodnie z dokonanym w dniu 30.04.2020 r. uzgodnieniem stanu gotówki, w S. znajdowało się ponad 1 mln złotych, ponad 36 tysięcy EURO oraz mniejsze kwoty innych walut. Pozwany wskazał też, że zaistniały incydent z udziałem powoda należy też ocenić przez pryzmat ogólnych obowiązków pracownika wynikających z art.100 § 1 i 2 kodeksu pracy, do których należy w szczególności obowiązek wykonywania pracy starannie, jak również obowiązek dbałości o dobro pracodawcy i jego mienie, których to obowiązków w dniu 29.04.2020 r. powód nie dochował. Pozwany przedstawił, że wypowiedzenie powodowi umowy o pracę wynikało też z innych niż bezpieczeństwo przyczyn- wymienionych w wypowiedzeniu uchybień stwierdzonych w wyniku kontroli w oddziale i wbrew twierdzeniom powoda błędy w jego pracy nie dotyczyły tylko nie skanowania dokumentacji, ale istotnych kwestii jak np. braku podpisu lub wzoru podpisu na dokumencie podczas zakładania (...), czy też błędnie wypełnionych ankiet ryzyka oraz akceptacji klienta.

Pozwany wskazał, że powody rozwiązania umowy z powodem były realne i konkretne, a wypowiedzenie uzasadnione., przy czym przyczyny zostały podane w sposób jasny, zrozumiały i dostatecznie konkretny, zgodnie z wymogami art.30 § 4 kodeksu pracy.

( odpowiedź na pozew- k.56-59 akt, pismo procesowe-k.106 akt)

Sąd ustalił , co następuje:

Powód S. J. został zatrudniony u pozwanego w dniu 13.08.2001roku. Dnia 01.01.2003 r. został zatrudniony u pozwanego na czas nieokreślony. Powód pełnił u pozwanego kolejno różne obowiązki : inspektora kasjera, inspektora sprzedawcy, inspektora sprzedawcy produktów dla klientów detalicznych, inspektora –opiekuna klienta detalicznego, inspektora-opiekuna (...), młodszego doradcy klienta, doradcy klienta, doradcy klienta detalicznego, doradcy klienta detalicznego II stopnia i ostatnio starszego doradcy klienta.

Pismem z dnia 02.11.2020r. wypowiedziano powodowi umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia a jako przyczyny podano:

1.  naruszenie procedur wewnętrznych banku tj. zaniechanie przestrzegania obowiązujących w banku przepisów, polegające na niezabezpieczeniu skarbca poprzez pozostawienie przez powoda kluczy w drzwiach prowadzących do skarbca i umożliwienie w ten sposób osobom trzecim dostępu do pomieszczenia, tym samym złamania procedur bankowych nr (...)−A, dotyczącej Polityki (...) Fizycznego Banku oraz (...), dotyczącej zasad obrotu gotówkowego i bezgotówkowego w oddziałach (...) Bank (...) S.A. ;

2.  dopuszczenie się braków formalnych przy zakładaniu rachunków bankowych, które stwierdzone zostało podczas zdalnej kontroli banku, przeprowadzonej w dniach 07-10.04.2020 r., polegające na :

- braku umowy karty kredytowej klienta M.F. i oświadczenia o ryzyku zmiennej stopy procentowej,

- błędnym założeniu konta dla osoby małoletniej, t.j. w Portalu Doradcy braku wzoru podpisu osoby małoletniej, a w ankiecie oceny ryzyka małoletniego braku powiązania z przedstawicielem ustawowym, braku paraf jednej ze stron na umowach rachunku z 12.08.2019 r. i 03.02.2020 r.,

- w Portalu Doradcy ( (...)) braku wzoru podpisu współwłaściciela rachunku otwartego w dniu 29.01.2020 r. oraz braku powiązania z współwłaścicielem w ankiecie oceny ryzyka współwłaściciela.

Przed podjęciem decyzji pozwany pismem z 05.05.2020 r. zwrócił się do działających u pozwanego związków zawodowych prośbą o informację czy powód korzysta z obrony związków zawodowych i uzyskał informację, że powód korzysta z ochrony ZZ Solidarność, po czym w dniu 11.05.2020 r. pozwany poinformował ten związek zawodowy o zamiarze wypowiedzenia powodowi umowy o pracę za wypowiedzeniem i poinformował o przyczynach rozwiązania umowy. W dniu 14.05.2020 r. uzyskał negatywną opinię od ZZ Solidarność co do zamiaru rozwiązania umowy z powodem, lecz nie jest ona wiążąca dla pracodawcy, który wypełnił wymóg z art.38 kodeksu pracy dokonania konsultacji związkowej w indywidualnych sprawach z zakresu prawa pracy. W dniu 02.11.2020 r. wypowiedziano powodowi S. J. umowę o pracę na podstawie art.30 § 11 pkt. 2 kodeksu pracy, zwalniając jednocześnie powoda od obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia, który upłynął w dniu 28 lutego 2021 r. Powód otrzymał oświadczenie powoda w dniu 09.11.2020 r. Powód od dnia 11.05.2020 r. do 06.11.2020 r. przebywał na długim zwolnieniu lekarskim, a do pracy wrócił w dniu 09.11.2020 r.

(bezsporne, dowód: akta osobowe powoda)

Powód S. J. w trakcie lat swojej pracy był wielokrotnie nagradzany, nie był nigdy karany. Jednakże ocena roczna pracy powoda za 2019 rok nie była zadawalająca dla pracodawcy. W ramach tej oceny powód został oceniony przez przełożonego w części obszarów na poziomie 5 „prawie spełnia oczekiwania”, a nawet 6 „zdecydowanie poniżej oczekiwań”, przy skali od 1”doskonały pracownik do 6” zdecydowanie poniżej oczekiwań”. W tej ocenie przełożony wskazywał na niedostatki powoda w zakresie nastawienia na rezultaty, braki w umiejętnościach (...) i Etyki oraz przestrzegania przepisów.

(dowód: akta osobowe powoda, ocena roczna-k.67)

W dniu 29.04.2020 r. powód S. J. poza swoimi obowiązkami starszego doradcy klienta pełnił też funkcję skarbnika. Funkcja skarbnika została scedowana na doradców klienta detalicznego z końcem 2018 r., po odejściu głównego skarbnika. Doradcy wymieniali się tą funkcją co tydzień lub co dwa tygodnie. Tego dnia konwój zasilający oddział środkami przyjechał po g. 13, podczas gdy Oddział Banku był czynny dla klientów Banku do g.14.00, a dla pracowników do g.15.00. Wraz z innym pracownikiem -K. R. powód przyjął wartości skarbcowe i wraz z nią je przeliczył. Po przeliczeniu środków pozostałe czynności powód wykonywał już sam. Przyjęte wartości skarbcowe zaewidencjonował, zaksięgował w systemach finansowo-księgowych i przeniósł z pomieszczenia liczalni do skarbca. Tego dnia po g.15.00 w Oddziale Banku, poza powodem przebywała jeszcze E. G., która za zgodą Dyrektora Oddziału-M. K. wykonywała po godzinach pracy swoje obowiązki starszego doradcy klienta biznesowego. Dyrektor Oddziału tego dnia przebywał na urlopie. Powód, po przeniesieniu środków do skarbca zamknął kratę, przy czym nie zamknął głównych drzwi prowadzących do skarbca, pozostawiając w zamku klucz. Tak więc nie zazbroił pomieszczenia skarbca. Opuścił budynek banku po g.. 17.00. Wychodząca po nim z budynku E. G. nie była w stanie zazbroić zabezpieczenia budynku, o czym telefonicznie poinformowała przełożonego-dyrektora Oddziału. Gdy telefoniczne instrukcje okazały się bezużyteczne, M. K. przybył do oddziału Banku. Dyrektor Oddziału wraz z pracownikiem E. G. obchodząc wszystkie pomieszczenia w budynku, odkryli, że nie został zamknięty i zazbrojony skarbiec, a w drzwiach do pomieszczenia skarbca tkwił pozostawiony tam klucz. Dyrektor wezwał telefonicznie do Oddziału powoda. Skarbiec i cały budynek Banku zazbrojono.

Dzień przed tym zdarzeniem powoda zaznajomiono z wynikami wewnętrznego audytu, przeprowadzonego w oddziale w G. w dniach 07-10.04.2020 r. W pracy powoda stwierdzono uchybienia w postaci: dopuszczenia się braków formalnych przy zakładaniu rachunków bankowych, polegające na : braku umowy karty kredytowej klienta M.F. i oświadczenia o ryzyku zmiennej stopy procentowej, błędnym założeniu konta dla osoby małoletniej, t.j. w Portalu Doradcy, braku wzoru podpisu osoby małoletniej, a w ankiecie oceny ryzyka małoletniego braku powiązania z przedstawicielem ustawowym, braku paraf jednej ze stron na umowach rachunku z 12.08.2019 r. i 03.02.2020 r., w Portalu Doradcy ( (...)) braku wzoru podpisu współwłaściciela rachunku otwartego w dniu 29.01.2020 r. oraz braku powiązania z współwłaścicielem w ankiecie oceny ryzyka współwłaściciela.

Podobne nieprawidłowości w postaci braków formalnych w dokumentacji stwierdzono w zasadzie u wszystkich pracowników Oddziału w G..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: zeznania świadków: M. K.- k.94 v-96 akt i k.167 akt, E. G.- k.96-97 akt, K. R.- k.97-98 akt, W. M.-K.165 v-166 v, M. S.- k.166v-167 akt, wyjaśnienia powoda-k.167 v-169 akt, notatkę urzędową z 30.04.2020 r- k.68 akt, fotografie- k.68 v-71, Polityka bezpieczeństwa fizycznego- k.72-84akt, regulamin pracy pozwanego-k.85-87 akt, oświadczenie o przyjęciu odpowiedzialności materialnej- k.130 akt, protokół przekazania wartości kasy/skarbca-k.131 akt, wykaz otwarcia i zamknięcia oddziału- k.138-146 akt, informację o przeprowadzeniu kontroli zdalnej-k.61-65, wydruk wiadomości tekstowych k. 162-163 akt, ewidencję przekazywania zamknięć skarbcowych- k.107-129 akt, protokół oględzin z dn.15.06.2021 r.- k.158-159

Sąd zważył, co następuje:

Wypowiedzenie pod względem formalnym zgodne było z obowiązującymi przepisami, oświadczenie zostało złożone na piśmie , wskazano przyczynę mającą uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy, zastosowano wymagany prawem okres wypowiedzenia. Wskazana przyczyna wypowiedzenia spełnia wymóg z art. 30§4 kodeksu pracy, jest bowiem sformułowana jasno, konkretnie, precyzyjnie.

W ocenie Sądu dokonane wobec powoda przez pracodawcę wypowiedzenie ocenić należało jako uzasadnione.

Każdy pracodawca ma prawo doboru swoich pracowników i jest rzeczą oczywistą, że musi mieć do nich zaufanie. To pracodawca decyduje o tym jaką politykę kadrową prowadzi i jaki zespół pracowników jest mu niezbędny do realizacji celów. Pracodawca przecież ponosi ryzyko gospodarcze, które nierozerwalnie związane jest z działalnością każdego zakładu pracy.

Powyższe nie oznacza jednak, że w każdej z wymienionych wyżej dziedzin pracodawca może postępować całkowicie swobodnie i dowolnie. Zgodnie z art.45 kodeksu pracy Sąd Pracy – w przypadku odwołania się pracownika od wręczonego mu wypowiedzenia – ocenia czy jest ono uzasadnione i wymaga aby każde wypowiedzenie umowy o pracę w przypadku umowy zawartej na czas nie określony, było uzasadnione.

Analiza zaś takiego wypowiedzenia musi łączyć w sobie i uwzględniać podniesione wyżej dwie kwestie – ową swobodę doboru pracowników ale też merytoryczne uzasadnienie decyzji o zwolnieniu. Jednym słowem uwzględnione muszą być zarówno interesy zakładu pracy jak i walory czy wady danego pracownika.

Aby ocena tak mogła być dokonana, w owym wypowiedzeniu pracodawca winien wskazać przyczynę, z powodu której zwalnia danego pracownika. Ta bowiem przyczyna lub przyczyny podlegają analizie i ocenie Sądu.

Wynikający z treści art. 45 KP wymóg zasadności wypowiedzenia chroni pracownika przed woluntaryzmem i arbitralnością pracodawcy. Dlatego przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być konkretna i rzeczywista. Nie znaczy to, iż ma być to przyczyna o wadze szczególnej, nadzwyczajnej doniosłości, wyjątkowym znaczeniu. Uzasadniać wypowiedzenie może zarówno jednorazowe zdarzenie ważące negatywnie na ocenie rzetelności i sumienności pracownika oraz właściwego wykonywania przez niego obowiązków, jak też wielokrotne, powtarzalne jego naganne "drobne" zachowania, które u obciążonego ryzykiem pracodawcy, powodują utratę zaufania do pracownika. Utrata zaufania bowiem może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę jeśli poparta jest konkretnymi okolicznościami i zarzutami a nie wynika z arbitralnych ocen i subiektywnej błędnej oceny.

Wskazanie skonkretyzowanej przyczyny wypowiedzenia jest ściśle związane z zakresem oceny jego zasadności, a ta powinna być dokonywana przez sąd w granicach przyczyn podanych pracownikowi przez pracodawcę (por. np. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1998 r., I PKN 434/98, OSNAPiUS 1999 nr 21, poz. 688 i z dnia 21 listopada 2000 r., I PKN 99/00, OSNAPiUS 2002 nr 12, poz. 287).

A zatem, pracodawca winien podać przy tej przyczynie fakty, które - w jego ocenie - legły u jej podstaw. To natomiast, czy podane fakty istniały obiektywnie i czy uzasadniały utratę zaufania, stanowi przedmiot oceny w płaszczyźnie zastosowania art. 45 § 1 k.p.

Utrata zaufania do pracownika uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę, jeżeli w konkretnych okolicznościach nie można wymagać od pracodawcy, by nadal darzył pracownika zaufaniem (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 września 1999 r., I PKN 257/99, OSNAPiUS 2001 nr 1, poz. 14).

Pracodawca ma prawo brać pod uwagę bieżącą jakość i efektywność pracy, a w przypadku powoda ostateczne podjęcie decyzji stanowiło wypadkową poszczególnych przyczyn wypowiedzenia, a pozwany wskazał w wypowiedzeniu wszystkie przyczyny uzasadniające w jego ocenie rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Te właśnie okoliczności ocenił sąd rozpoznający sprawę. W przedmiotowej sprawie pozwany w piśmie wypowiadającym umowę wskazał kilka przyczyn, które w efekcie spowodowały, iż utracił wobec powoda zaufanie. Każda z tych przyczyn została poddana przez Sąd dogłębnej analizie. Analiza zaś oparta została o zeznania wszystkich przesłuchanych w sprawie świadków i w oparciu o złożone do akt dokumenty. W ocenie Sądu pozwany pracodawca wskazał powody, które w sposób obiektywny uzasadniały utratę zaufania wobec powoda i dowiódł naruszenie przez powoda obowiązków, które zostały na niego nałożone. Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie był w zasadzie niesporny, a zeznania świadków i wyjaśnienia powoda są zbieżne w części dotyczącej zaistnienia faktów, stanowiących według pracodawcy podstawę rozwiązania z powodem umowy o pracę za wypowiedzeniem. Jedyną sporną w sprawie okolicznością było, czy powód w dniu 29.04.2020 r., pełniąc obowiązki kasjera i składając środki pieniężne do szaf w głównym pomieszczeniu skarbca zamknął drzwi do szaf, w których były one przechowywane ( jak sam twierdzi), czy też pozostawił je otwarte ( jak twierdzi dyrektor placówki). Podczas dokonanych przez sąd oględzin, przełożony powoda dowiódł, że z otwartych szaf, pomimo zamkniętej kraty, wobec niezamkniętych drzwi prowadzących do skarbca, za pomocą zwykłego kija teleskopowego udałoby się wydobyć środki pieniężne. W tej części jednak sąd dał wiarę powodowi, że szafy te były zamknięte, albowiem bez wątpienia w takiej sytuacji dyrektor oddziału zarządziłby przeliczenie niezwłocznie stanu zgromadzonych środków jeszcze w dniu zdarzenia. Okoliczność ta, w ocenie Sądu ma jednak znaczenie drugorzędne w przedmiotowej sprawie, wobec bezspornej okoliczności, że powód dopuścił się pozostawienia klucza w drzwiach do skarbca i pozostawił to pomieszczenie niezabezpieczone.

Powód S. J. w dniu 29.04.2020 r. był osobą odpowiedzialną za zamknięcie i zabezpieczenie skarbca, którego to obowiązku nie dopełnił. Powód w toku zatrudnienia kilkakrotnie podpisywał oświadczenie dotyczące odpowiedzialności materialnej , ostatnie datowane na dzień 01.04.2019 r.. Był też zobowiązany do przestrzegania obowiązujących regulacji wewnętrznych w zakresie wykonywania operacji kasowych i skarbcowych, ponosząc odpowiedzialność za ich naruszenie. Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest zwykłym trybem rozwiązania umowy o pracę. Naruszenie obowiązków pracowniczych z 29.04.2020 roku zbiegło się w czasie z wynikami audytu przeprowadzonego u pozwanego, gdzie także stwierdzono nieprawidłowości u powoda przy zakładaniu rachunków bankowych. Co do tych uchybień , jakkolwiek być może tylko z tej przyczyny pracodawca nie rozwiązałby z powodem umowy o pracę, to bez wątpienia powód dopuścił się zarzucanych uchybień. Nie stanowi usprawiedliwienia dla powoda popełnianie tych błędów też przez innych pracowników pozwanego ( vide wyrok SN z 07.12.2020 r., I PKN 128/00). Pozwany nie wykazał aby w istocie był, jak twierdzi, bardziej obciążony obowiązkami od pozostałych pracowników Banku. Wykazane przez powoda braki w prowadzeniu przez pracodawcę ewidencji kluczy do strefy III Banku, chociaż istotne z punktu widzenia przestrzegania obowiązujących procedur, nie mogą być usprawiedliwieniem uchybień, których powód się dopuścił. Jakkolwiek ustalono w przedmiotowej sprawie, że w oddziale pozwanego, w którym zatrudniony był powód nie wszystkie procedury dotyczące bezpieczeństwa były przestrzegane, to fakty te nie pozostają w bezpośrednim związku z naruszeniami obowiązków po stronie powoda . Powód S. J. nie kwestionował stanu faktycznego, będącego podstawą do wysuniętych wobec niego przez pracodawcę zarzutów, starając się jednak umniejszać ich wagę.

W przedmiotowej sprawie nie może jednak umknąć uwadze okoliczność, że pozwany pracodawca- Bank jest w istocie instytucją zaufania publicznego i bezpieczeństwo zgromadzonych tam środków jest kwestią pierwszoplanową. Odnosząc się natomiast do zeznań W. M., która w imieniu związków zawodowych podejmowała działania zmierzające do tego aby pracodawca odstąpił od zamiaru rozwiązania umowy o pracę z powodem, podnieść należy, że to pracodawca odpowiada za dobór pracowników, a takiej instytucji jak bank kwestia zaufania jest bez wątpienia podstawowym kryterium tego doboru.

Reasumując-uchybienia w wykonywaniu obowiązków pracowniczych przez powoda uzasadniały rozwiązanie z powodem umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Wszystkie opisane wyżej zarzuty pozwanego, ocenione przez Sąd jako uzasadnione, mogły doprowadzić od utraty zaufania wobec powoda.

O kosztach procesu, w tym o kosztach zastępstwa procesowego orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.