Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmówił T. B. (1) prawa do zasiłku chorobowego wydając następujące decyzje:

- z dnia 27 września 2018r. znak (...) za okres od 19 lipca 2018r. do 14 września 2018r.,

- z dnia 22 października 2018r. znak (...) za okres od 18 września 2018r. do 15 października 2018r.,

- z dnia 30 października 2018r. znak (...) za okres od 15 października 2018r. do 29 października 2018r.

W uzasadnieniach wszystkich powyższych decyzji organ rentowy stał na stanowisku iż na podstawie dokumentacji zgromadzonej w organie ustalono, że niezdolności do pracy T. B. (1) w okresach od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018r. oraz od 26 czerwca 2018r. do 29 października 2018r. podlegają zliczeniu do jednego okresu zasiłkowego, co prowadzi do wniosku, iż pełen okres zasiłkowy zakończył się z dniem 18 lipca 2018r. Schorzenie, z powodu którego została orzeczona niezdolność do pracy w okresie od 19 lipca 2018r. do 14 września 2018r. (symbol choroby I11) była również przyczyną niezdolności do pracy w okresie od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018r. (symbole chorób I10 i I11 należą do jednej grupy chorób „nadciśnienie tętnicze”). Ponadto przerwa pomiędzy okresami niezdolności do pracy orzeczonymi z powodu tej samej choroby nie przekroczyła 60 dni. Nadto w uzasadnieniu dwóch ostatnich decyzji wskazano, iż T. B. (1) począwszy od 19 lipca 2018r. nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, gdyż za lipiec 2018r., sierpień i wrzesień 2018r. należna składka na to ubezpieczenie została opłaconą w niepełnej wysokości.

Odwołania od powyższych decyzji wniósł T. B. (1) domagając się ich zmiany poprzez przyznanie prawa do zasiłku chorobowego za okres od 19 lipca 2018r. do 14 września 2018r., od 18 września 2018r. do 15 października 2018r. i od 15 października 2018r. do 29 października 2018r., wskazując, iż jego niezdolność do pracy w okresie od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018r. była związana z chorobami I10, J11 została zakończona orzeczeniem o odzyskaniu zdolności do pracy z dnia 22 czerwca 2018r. Następnie, w dniu 26 czerwca 2018r. ubezpieczony na skutek zapalenia pęcherza żółciowego został hospitalizowany i przeszedł zabieg laparoskopii w konwersji do laparotomii, w efekcie czego rozpoczął się dla niego nowy okres zasiłkowy. Co więcej, w dniach pomiędzy 15 a 18 września 2018r. wystąpiła przerwa w niezdolności do pracy. Tym samym, w ocenie ubezpieczonego, błędne jest stanowisko organu o początku okresu zasiłkowego w dniu 15 stycznia 2018r. Jako nieprawdziwe ocenił twierdzenie organu o nieopłaceniu składek podając, iż na dzień 30 września 2018r. posiada nadpłatę.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o ich oddalenie oraz łączne rozpoznanie spraw T. B. (1). W uzasadnieniu organ rentowy powołał się na argumentację zawartą w zaskarżonych decyzjach oraz przywołał przepisy ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Postanowieniem z dnia 30 września 2019r. połączono sprawy z ww. odwołań T. B. (1) do wspólnego prowadzenia i rozstrzygnięcia z niniejszą sprawą.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. B. (1) prowadzi własną działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej (...).

Niesporne

T. B. (1) od 20 lat leczy się farmakologicznie z powodu nadciśnienia tętniczego, przy czym od wielu lat nie był hospitalizowany z tego powodu, a w ostatnich 3-4 latach nie wykonywał żadnych badań specjalistycznych. Nadto od około 15 lat leczony jest farmakologicznie z powodu cukrzycy typu-2. Nie występują u niego stany niedocukrzenia, z tym że w przebiegu choroby rozpoznano neuropatię cukrzycową. Zarówno nadciśnienie tętnicze jak i cukrzyca nie są przez ubezpieczonego dobrze kontrolowane. Od lat cierpi na otyłość, z powodu której dwukrotnie przeprowadzono operację bariatryczne – mankietową resekcję żołądka (2013r.), gastric by-pass (2015r.).

Dowód: dokumentacja medyczna k. 10-11 i k.125-276, k. 333-384v., k. 388-391, 393-395, 407-434, 440-442 akt sprawy oraz dokumentacja medyczna zawarta w pliku organu rentowego, opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych G. K. k. 288-289, k. 295, k. 453-454, k. 460, k. 479

T. B. (1) wystawiono zaświadczenia lekarskie o niezdolności do pracy za nieprzerwany okres począwszy od dnia 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018r. z symbolami I11 i J10. W tym okresie jego niezdolność do pracy spowodowana była nadciśnieniem tętniczym.

Dowód: zaświadczenie (...) k. 42, zestawienie zwolnień k. 43 akt sprawy i zestawienie zaświadczeń z dnia 18.10.2018r. k nast po k. B40 pliku akt rentowych, dokumentacja medyczna k. 10-11 i k.125-276, k. 388-391, 393-395,407-434,440-442 akt sprawy oraz dokumentacja medyczna zawarta w pliku organu rentowego, opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych G. K. k. 288-289, k. 295. 453-454, k. 460, 479

W dniu 22 czerwca 2018r. lekarz chorób wewnętrznych A. D. (1) wystawiła zaświadczenie lekarskie, w którym wskazała, iż T. B. (1) jest zdrowy i może powrócić do pracy na wcześniej zajmowane stanowisko.

Jednakże w okresie od 23 do 25 czerwca 2018r. (w przerwie pomiędzy kolejnymi zwolnieniami lekarskimi) T. B. (1) nie odzyskał zdolności do pracy. Jego niezdolność do pracy była nadal spowodowana nadciśnieniem tętniczym. W dniu 11 czerwca 2018r. (w okresie orzeczonej niezdolności) odnotowano ciśnienie ubezpieczonego na poziomie 170/90 i wydano mu zalecenie „musi leżeć”, zaś w dniu 22 czerwca 2018r. zapis w dokumentacji brzmiał „badanie przedmiotowe jak poprzednio”.

Dowód: zaświadczenie lekarskie k. 9 dokumentacja medyczna k. 10-11, k.125-276, k. 388-391, 393-395,407-434,440-442 oraz dokumentacja medyczna zawarta w pliku organu rentowego

Kolejne zwolnienia lekarskie wystawiono T. B. (1) za okres począwszy od 26 czerwca 2018r. do 31 lipca 2018r. Jego niezdolność do pracy wynikła w tym okresie m.in. z przebytej operacji pęcherzyka żółciowego - cholecystektomii klasycznej z powodu zapalenia pęcherzyka żółciowego w przebiegu kamicy (symbol K-80). W dniu 1 sierpnia 2018r. trafił na Oddział (...) w (...) Szpitalu (...) w W. z powodu wysokiego nadciśnienia tętniczego i wysokiej glikemii. Zaświadczenie o niezdolności do pracy wystawiono mu na okres od 1 do 14 sierpnia 2018r., nie oznaczając w zaświadczeniu symbolu schorzenia, z tym że w karcie informacyjnej wskazano numer schorzenia I-10.

Następnie zwolnienia lekarskie wystawiono mu bez przerw za okresy: od 15 sierpnia 2018r. do 14 września 2018r. z symbolem K-80, od 4 do 17 września 2018r. z symbolem K-80, od 15 września 2018r. do 28 września 2018r. z symbolem K-80 (kamica pęcherzyka żółciowego), od 18 września 2018r. do 2 października 2018r. z symbolem G 62 (inne polineuropatie), od 3 do 15 października 2018r. z symbolem G 62 (inne polineuropatie) oraz od 15 do 29 października 2018r. z symbolem J03 (zapalenie migdałków).

Dowód: zestawienie zwolnień k. 43 akt sprawy (omyłkowo nie ujmującego zaświadczenia (...) za okres od 1.08-14.08.2018r.) i zestawienie zaświadczeń z dnia 18.10.2018r. karta nast. po k. B40 pliku akt rentowych, dokumentacja medyczna k. 10-11 i k.125-276, k. 388-391, 393-395 407-434,440-442 zaświadczenia o niezdolności do pracy o numerach: (...), (...), (...), (...) k. 44, zaświadczenie lekarskie (...) k.111, opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych G. K. k. 288-289, k. 295.453-454, k. 460, k. 479

Niezdolność do pracy T. B. (1) w okresie od 26 czerwca do 31 lipca 2018 r. była spowodowana głównie przebytym zabiegiem operacyjnym (operacja pęcherzyka żółciowego - cholecystektomii klasycznej z powodu zapalenia pęcherzyka żółciowego w przebiegu kamicy). W ostatnich dniach lipca 2018 r. również jednak nadciśnienie powodowało niezdolność do pracy T. B. (1), o czym świadczy jego pobyt w szpitalu (oddział (...) w W.) w dniu 1 sierpnia 2018 r. z wysokim nadciśnieniem, kiedy to otrzymał z tego powodu 14 dni zwolnienia. Nie można wskazać precyzyjnej daty kiedy nadciśnienie przyjęło niepokojące wartości i powodowało niezdolność do pracy, jednakże nastąpiło to pod koniec niezdolności do pracy z okresu 26 czerwca do 31 lipca 2018 r.

Niezdolność do pracy powodowało więc także nadciśnienie tętnicze, a zatem niezdolność od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018 r. (nadciśnienie) była spowodowana tą samą chorobą co w okresie od 26 czerwca do 31 sierpnia 2018 r. (z tymże nadciśnienie było współwystępujące w tym okresie z kamicą).

Dowód: dokumentacja medyczna k. 10-11 i k.125-276 oraz dokumentacja medyczna zawarta w pliku organu rentowego, opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych G. K. k. 288-289, k. 295. 453-454, k. 460, k. 479

T. B. (1) nie występował o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 15 września 2018 r. do 18 września 2018r., pomimo niezdolności do pracy stwierdzonej w tym okresie zaświadczeniem (...) za okres od 15 do 28 września 2018r.

Dowód: zestawienie zwolnień k. 43 akt sprawy, zaświadczenie (...) k. 111

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dokumentów, w szczególności zebranych przez organ rentowy i dokumentacji medycznej zgromadzonej w aktach sprawy. Prawdziwości i rzetelności sporządzenia tych dokumentów strony nie kwestionowały, również Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im tych przymiotów. Stąd też, stały się one miarodajne dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie.

Zgodnie z art. 8 i 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U.2020.870 j.t.) zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust.2 ustawy – nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni. Do okresu wskazanego w art. 8, zwanego dalej „okresem zasiłkowym”, wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2. Do okresu zasiłkowego wlicza się również okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

Organ rentowy stał na stanowisku, że ubezpieczony wyczerpał 182 – dniowy okres zasiłkowy w dniu 18 lipca 2018r. oraz, że w przypadku ubezpieczonego nie został otwarty nowy okres zasiłkowy, gdyż do tego samego okresu zasiłkowego należy zliczyć wszystkie okresy jego niezdolności do pracy począwszy od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018r. oraz od 26 czerwca 2018r. do 29 października 2018r. przy czym niezdolność do pracy począwszy od 19 lipca 2018r. do 14 września 2018r. (symbol choroby I11) była również przyczyną niezdolności do pracy w okresie od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018r. (symbole chorób I 10 i I 11 należą do jednej grupy chorób „nadciśnienie tętnicze”). Ponadto przerwa pomiędzy okresami niezdolności do pracy orzeczonymi z powodu tej samej choroby nie przekroczyła 60 dni.

W ramach postępowania dowodowego należało zatem ustalić, jakie schorzenia powodowały u ubezpieczonego niezdolność do pracy w okresach udzielonych mu zwolnień lekarskich, czy schorzenia te można określić jako tożsame oraz czy i kiedy niezdolność do pracy T. B. (1) spowodowana schorzeniami internistycznymi ustała.

Ponieważ ustalenie powyższych okoliczności wymagało zasięgnięcia wiadomości specjalnych z zakresu medycyny, Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych G. K., co odpowiadało rodzajowi schorzeń, w związku z którymi ubezpieczonemu wystawiane były zaświadczenia o niezdolności do pracy.

Niezdolność do pracy T. B. (1) w okresie od 26 czerwca 2018r. do 31 lipca 2018 r. była spowodowana głównie przebytym zabiegiem operacyjnym. W ostatnich dniach lipca 2018 r. również nadciśnienie powodowało niezdolność do pracy, o czym świadczy pobyt T. B. (1) w szpitalu (oddział (...) w W.) w dniu 1 sierpnia 2018 r. z wysokim nadciśnieniem. Z tego powodu ubezpieczony otrzymał 14 dni zwolnienia. W ocenie biegłego, nie można wskazać precyzyjnej daty kiedy nadciśnienie przyjęło niepokojące wartości i powodowało niezdolność do pracy, jednakże nastąpiło to pod koniec niezdolności do pracy z okresu 26 czerwca do 31 lipca 2018 r. Biegły postawił również wniosek, iż niezdolność do pracy powodowało także nadciśnienie tętnicze, a zatem niezdolność od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018 r. (nadciśnienie) była spowodowana tą samą chorobą co w okresie od 26 czerwca do 31 sierpnia 2018 r. (z tymże nadciśnienie było chorobą współwystępującą w tym okresie z kamicą).

W zarzutach do powyższej opinii odwołujący się T. B. (1) wskazywał, iż do (...) Szpitala (...) w W. trafił z nadciśnieniem i wysoką glikemią na skutek powikłania po przeprowadzonej operacji pęcherzyka żółciowego. Zaznaczył, że nadciśnienie nie było samoistną przyczyną niezdolności do pracy. Argumentował, iż kod choroby wskazany za okres od 1 do 14 sierpnia 2018 r. to nie kod choroby dla organu rentowego, tylko informacja dla lekarzy, że danej osobie dolega nadciśnienie.

Biegły sądowy G. K. w opiniach uzupełniających, po analizie dodatkowo zgromadzonej w sprawie dokumentacji medycznej, wskazał, iż T. B. (1) pomiędzy 23 a 26 czerwca 2018r. nie odzyskał zdolności do pracy. Zaznaczył przy tym, że w okresie od 15 stycznia 2018r. do 22 czerwca 2018r. otrzymywał zwolnienia lekarskiego z powodu nadciśnienia tętniczego (z kodem I 11 bądź I-10). Biegły sądowy, ze szczegółowym powołaniem się na zapisy zawarte w dokumentacji medycznej odwołującego się z leczenia nadciśnienia tętniczego w okresie od 7 maja 2018r. do 22 czerwca 2018r., wskazał, iż skoro w dniu 22 czerwca 2018r. stan zdrowia ubezpieczonego był taki sam, jak w czasie wydawania zwolnień lekarskich przy wcześniejszych wizytach lekarskich, to należy przyjąć, iż z dniem 23 czerwca 2018r. ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy. Nadto biegły zaakcentował, iż przyczyną udzielenia zwolnienia lekarskiego w dniu 1 sierpnia 2018r. przez lekarza (...) dr P. B. było nadciśnienie tętnicze, a nie stan pooperacyjny w jakim znalazł się ubezpieczony po przeprowadzonej operacji pęcherzyka żółciowego. Jak wskazał biegły, podwyższone ciśnienie i wysoka cukrzyca są głównymi chorobami wewnętrznymi ubezpieczonego, które nie są przez T. B. dobrze kontrolowane. Nadto biegły zaznaczył, iż w przebiegu pooperacyjnym nie wystąpiły żadne powikłania. Biegły wskazał, iż twierdzenie strony odwołującej się jakoby operacja „nie do końca się udała” jest zupełnie gołosłowne, jako że konwersje śródoperacyjne nie są rzadkie i nie stanowią zagrożenia dla pacjenta. Podkreślił, iż oznaczenie I-11 choroby, z powodu której ubezpieczonemu udzielono pomocy w (...) Szpitala (...) w W. jest prawidłowe.

Do tak postawionych przez biegłego wniosków zarzuty ponownie zgłosił T. B. (1), powołując się na treść zaświadczenia lekarza A. D. (1) z 22 czerwca 2018r. wskazującego, iż od dnia 23 czerwca 2018r. odwołujący się był zdrowy i mógł powrócić do pracy na wcześniej zajmowane stanowisko oraz na wypis ze szpitala, w którym brak informacji, aby nadciśnienie było problemem i przyczyną hospitalizacji.

Biegły internista, ponownie odniósł się do konkretnych zapisów zawartych w dokumentacji medycznej ubezpieczonego z dnia 11 czerwca 2018r., w której to zapisano, iż ciśnienie ubezpieczonego w tymże dniu wynosiło 170/90 i wydano mu zalecenie „musi leżeć”. Zapis z dnia 22 czerwca 2018r. brzmiał „badanie przedmiotowe jak poprzednio”, stąd niezrozumiałym było dla biegłego z jakiego względu przy dwóch jednakowych rozpoznaniach zostały postawione sprzeczne wnioski co do zdolności do pracy ubezpieczonego. Biegły zaznaczył również, iż postawienie tezy o „byciu zdrowym” ocenić można jako absurdalne, mając na uwadze, iż odwołujący się – jako cierpiący na schorzenia przewlekłe - nigdy nie będzie osobą zdrową. Biegły podkreślił, iż faktycznie w czasie pobytu ubezpieczonego w Oddziale VIII (...) Ogólnej i Naczyniowej nadciśnienie tętnicze (jak i cukrzyca) nie było wiodącym problemem klinicznym ubezpieczonego, jednakże celem pobytu na tymże Oddziale było tylko i wyłącznie przeprowadzenie planowego zabiegu operacyjnego, a nie prowadzenie leczenia nadciśnienia tętniczego. Nadto biegły wskazał, iż nieuprawniony jest wniosek, jakoby nadciśnienie tętnicze bywało objawem chorób współistniejących. Podkreślił, iż ubezpieczony leczony jest z powodu nadciśnienia tętniczego od wielu lat, do tego wieloma lekami. Brak jest związku kamicy żółciowej i nadciśnienia tętniczego, bowiem są to diametralnie różne jednostki chorobowe. Twierdzenie strony odwołującej się, jakoby „skoki ciśnienia tętniczego” mogą być związane z adaptacją organizmu po operacji ocenił jako niezgodne ze stanem wiedzy,

Organ rentowy nie zgłosił zastrzeżeń do opinii biegłego sądowego, podzielając wniosek, iż niezdolność do pracy z powodu kamicy żółciowej do 31 lipca 2018r. i od co najmniej 1 sierpnia 2018r. z powodu nadciśnienia stanowią ciągłość niezdolności do pracy, a problem współistnienia schorzeń (nadciśnienia i cukrzycy) w trakcie niezdolności spowodowanej chorobą dróg żółciowych nie ma w tej sytuacji kluczowego znaczenia.

Zdaniem Sądu, sporządzone w sprawie opinie biegłego G. K. są pełne i zawierają w sposób logiczny i przekonujący umotywowane wnioski skorelowane właściwie z przeprowadzoną szczegółowo analizą dokumentacji medycznej i akt sprawy oraz dokonanymi rozpoznaniami, wreszcie wydane zostały przez wysokiej klasy fachowca o doświadczeniu klinicznym i o specjalności odpowiednich do schorzeń ubezpieczonego. W tej sytuacji, Sąd nie znalazł podstaw, aby opiniom biegłego odmówić przymiotu ekspertyzy zawierającej prawidłowe i trafne spostrzeżenia i w pełni je podzielił uznając za miarodajne dla podjęcia rozstrzygnięcia w sprawie. Mając na uwadze kompletność materiału dowodowego, Sąd przyjmując za podstawę art. 235 ² § 1 pkt 5 k.p.c., pominął wniosek dowodowy o przesłuchanie odwołującego się w charakterze strony, jako że subiektywne przekonanie o własnym stanie zdrowia osoby nieposiadającej profesjonalnej wiedzy medycznej nie stanowiłoby miarodajnego dowodu w sprawie.

Powyższe ustalenia faktyczne pozwalają na stwierdzenie, że niezdolność do pracy ubezpieczonego T. B. (1) trwająca łącznie i nieprzerwanie od 15 stycznia 2018r. do 19 października 2018r. (nieprzerwanie, jedynie z przerwą we wnioskowaniu o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 15 do 18.09.2018 r. pomimo niezdolności do pracy, stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim) winna być rozpatrywana jako jeden okres zasiłkowy. Okres taki może wynosić maksymalnie 182 dni i limit ten ubezpieczony wyczerpał w dniu 18 lipca 2018r., co prawidłowo ustalił organ rentowy. Podkreślenia wymaga, iż odmowa przyznania ubezpieczonemu zasiłku chorobowego od dnia 19 lipca 2018r. stanowi konsekwencję prawidłowego zastosowania przepisów przytoczonej powyżej ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zawierającej regulacje w przedmiocie naliczania okresów zasiłkowych. Okres zasiłkowy liczony jest na nowo wówczas, gdy zachodzi jedna ze wskazanych niżej okoliczności:

a) niezdolność do pracy, która wystąpiła po przerwie (minimum jednodniowej) zostanie spowodowana inną chorobą, niż poprzedni okres niezdolności do pracy,

b) przerwa pomiędzy okresami niezdolności do pracy spowodowana tą samą chorobą przekroczy 60 dni.

W odniesieniu do ubezpieczonego, o ile w okresie liczonym od 15 stycznia 2018r. do 19 października 2018r. wystąpiło kilka odmiennych jednostek chorobowych, to nie było przerwy w niezdolności do pracy. Wbrew zapisom wystawionego przez lekarz A. D. zaświadczenia, ubezpieczony po dniu 22 czerwca 2018r. nie odzyskał zdolności do pracy, co szeroko poparł argumentacją opartą na konkretnych zapisach z dokumentacji medycznej. W ocenie Sądu, zaświadczenie to, niebędące rzeczywistym odzwierciedleniem stanu zdrowia ubezpieczonego, mogło zostać instrumentalnie wykreowane celem wykazania, iż w niezdolności do pracy wystąpiła przerwa, choć faktycznie nie miało to miejsca. Zaświadczenie takie, przy jednoczesnym braku wystawienia zaświadczenia o niezdolności do pracy za okres od 23 do 25 czerwca 2018r., miało pozwolić na otwarcie nowego okresu zasiłkowego i uzyskanie zasiłku na dalsze, kolejne 182 dni. W rzeczywistości taka przerwa nie miała miejsca, stąd z uwagi na ciągłość niezdolności do pracy nie ma podstaw do rozpoczęcia nowego okresu zasiłkowego i przyznania świadczenia. Nadto, nawet gdyby przerwa w niezdolności do pracy ubezpieczonego wystąpiła w dniach od 23 do 25 czerwca 2018r., to kolejna niezdolność do pracy wystąpiła po przerwie trwającej mniej niż 60 dni (począwszy od 26 czerwca 2018r. do 31 lipca 2018r.) i przynajmniej częściowo (pod koniec tego okresu) była spowodowana tą samą chorobą – nadciśnieniem tętniczym – jako schorzeniem współistniejącym.

W wyniku powyższego, Sąd uznał zaskarżoną decyzję organu rentowego za prawidłową i orzekł jak w sentencji wyroku oddalając odwołanie w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)