Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2021 r.

Sąd Okręgowy we Włocławku Sekcja Odwoławcza I Wydziału Cywilnego

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2021 r. we Włocławku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa G. D.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Lipnie

z dnia 28 października 2020 r., sygn. akt I C 264/19

oddala apelację.

Sygn. akt I 1 Ca 523/20

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Lipnie zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda G. D. łącznie kwotę 7672,38 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 września 2018 r. do dnia zapłaty (pkt 1 i 2), oddalił powództwo w pozostałej części (pkt 3 i 4) i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3411,51 ł tytułem zwrotu kosztów procesu.

G. D. dochodził m. in. odszkodowania w związku ze szkodą, jakiej doznał w wypadku komunikacyjnym, którego sprawca był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. W jego ramach domagał się zapłaty kwoty 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, który reprezentował go na etapie przedsądowym (w postępowaniu likwidacyjnym). Oddalając powództwo w tej części Sąd I instancji uznał, że koszty te nie wchodziły

w zakres szkody, a nadto nie pozostawały w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem powodującym szkodę.

Apelację od powyższego wyroku w części oddalającej powództwo we wskazanym zakresie wniósł powód zrzucając obrazę przepisów prawa procesowego tj. art. 233 § 1 kc w z art. 227 kpc wskutek dokonania dowolnej oceny materiału dowodowego, brak jego wszechstronnego rozważenia i w konsekwencji błędne uznanie, że poniesione przez niego koszty (wydatki) na etapie przedsądowym nie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą. Powołując się na powyższe skarżący wniósł o zmianę wyroku w zakwestionowanej części i zasądzenie dalszej kwoty 900 zł ze wskazanymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz

stosowną zmianę rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Ponadto żądał zasądzenia kosztów procesu za drugą instancję.

Pozwany nie zajął stanowiska odnośnie złożonego środka odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wobec braku uzasadnionych podstaw podlegała oddaleniu.

Przed przystąpieniem do omówienia jej zasadności należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na konstrukcję zarzutów apelacji, które – aczkolwiek środek odwoławczy został sporządzony przez profesjonalnego pełnomocnika – nie zostały poprawnie sformułowane. Istota problemu w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy koszty związane z reprezentowaniem pokrzywdzonego przez pełnomocnika

w postępowaniu likwidacyjnym pozostają w tym konkretnym przypadku

w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem wywołującym szkodę. Chodzi więc o prawidłowość zastosowania lub nie art. 361 § 1 kc, co nie ma nic wspólnego

z ustaleniami faktycznymi. Jest zresztą rzeczą charakterystyczną, że w uzasadnieniu apelacji w ogóle brak jest odniesienia do rzekomo wadliwych ustaleń i w żaden sposób nie wyjaśniono, na czym miałyby one polegać. Jednakże wadliwa konstrukcja zarzutów apelacyjnych nie zwalnia Sądu II instancji od obowiązku skontrolowania prawidłowości zastosowania prawa materialnego, gdyż obrazę tych przepisów Sąd odwoławczy bierze pod uwagę z urzędu.

Zasada pełnego odszkodowania , o której mowa w art. 361 § 2 kc nie sprzeciwia się możliwości uwzględnienia wspomnianych kosztów jako podlegającej wyrównaniu szkody majątkowej: oceny zasadności roszczenia o zwrot kosztów pełnomocnika występującego w postępowaniu szkodowym trzeba jednak łączyć z badaniem związku przyczynowego rozumianego jako konieczność
i racjonalność ich poniesienia. W ślad za poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 marca 2012 roku III CZP 75/11 OSNC 2012/7-8/81 – do której zresztą odwoływały się obie strony - należy powtórzyć, że nie w każdym przypadku skorzystanie z pomocy pełnomocnika (specjalisty) pozostaje z wypadkiem w związku przyczynowym, który może być uznany za adekwatny. Inaczej mówiąc – na co zwrócił uwagę Sąd Okręgowy we Włocławku w uzasadnieniu wyroku z dnia

12 listopada 2020 roku, sygn. I 1 Ca 131/20, nie publ., - nie może być tu mowy

o jakimkolwiek automatyzmie. Samo np. dążenie do wygody i ujęcia obowiązków poszkodowanemu nie uzasadnia takiego związku, gdyż niedogodność stanowi dolegliwość o charakterze niemajątkowym, nie podlegającą reżimowi odszkodowawczemu. W związku takim natomiast pozostaje sięgnięcie po pomoc prawną w okolicznościach, w których stan zdrowia, kwalifikacje osobiste lub sytuacja życiowa poszkodowanego usprawiedliwiają potrzebę zasięgnięcia pomocy w celu sprawnego, efektywnego i ekonomicznie opłacalnego przebiegu postępowania. Naturalnie ciężar wykazania tych okoliczności spoczywa na osobie poszkodowanej. Niewątpliwie jednak powód niczego takiego nie udowodnił. Apelujący najwyraźniej przyjmuje, że już samo skorzystanie ze wspomnianej pomocy skutkuje obowiązkiem zrekompensowania powstałych stąd wydatków w ramach obowiązku naprawienia szkody. Stanowisko to jest jednak – jak wyżej wspomniano – błędne. G. D. w dniu zgłoszenia wypadku miał 39 lat, był więc osobą młodą. Nic nie świadczy o jego nieporadności lub by stan zdrowia uniemożliwiał mu osobiste prowadzenie sprawy w postępowaniu likwidacyjnym, które zresztą miało standardowy przebieg. Nie sposób w tych warunkach przy braku stosownych dowodów przyjąć, by zachodził wspomniany adekwatny związek przyczynowy między kosztami działającego w imieniu powoda w postępowaniu likwidacyjnym pełnomocnika

a zdarzeniem skutkującym odpowiedzialnością odszkodowawczą.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy we Włocławku na podstawie art. 385 kpc orzekł jak w sentencji.

SSO Mariusz Nazdrowicz.