Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 85/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Barbara Żukowska (spr.)

Sędziowie SO Tomasz Skowron

SO Andrzej Wieja

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2014 r.

sprawy D. Z.

oskarżonego z art. 288 § 1 kk

z powodu apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 2 grudnia 2013 r. sygn. akt II K 1987/11

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego D. Z. w ten sposób, że ustala, że przypisanym mu w pkt I części dyspozytywnej czynem spowodował szkodę nie przekraczającą wysokości 420 złotych, czyn ten kwalifikuje z art. 124 § 1 kw i na podstawie art. 45 § 1 kw w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 kpk postępowanie umarza,

II.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 85/14

UZASADNIENIE

D. Z. oskarżony został o to, że w dniu 27 lipca 2011r. w P. woj. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci wgniecenia drzwi prawych przednich i prawych tylnych w samochodzie marki C. (...) nr rej. (...) w ten sposób, że kopał w te drzwi nogą powodując straty w wysokości 500 zł czym działał na szkodę E. S., to jest o czyn z art. 288 §1 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 2 grudnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt IIK 1978/11:

I.  uznał oskarżonego D. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 288 §1 k.k., przyjmując, iż czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 288 §2 k.k. i za to na podstawie art. 288 §2 k.k. wymierzył mu karę 80 /osiemdziesięciu/ stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki na kwotę 10 /dziesięć/ złotych;

II.  na podstawie art. 624 §1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego D. Z. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca oskarżonego, który zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść wyroku, polegający na ustaleniu wartości uszkodzeń spowodowanych przez oskarżonego w samochodzie m – ki C. (...) na kwotę 500 zł, pomimo, iż zgromadzony materiał dowodowy nie pozwalał na poczynienie takiego ustalenia, albowiem w stanie faktycznym niniejszej sprawy nie sposób wycenić wartości szkody w sposób kategoryczny.

Stawiając powyższy zarzut obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ustalenie, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, z tym że spowodował straty w wysokości nie przekraczającej kwoty 420 zł, wyczerpując ustawowe znamiona opisane w art. 124 § 1 kw i na podstawie art. 414 § 1 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 45 § 1 kw umorzenie postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy jest słuszna.

W przedmiotowej sprawie nie podlegało kontrowersji ustalenie Sądu Rejonowego, iż w dniu 27 lipca 2011 roku D. Z. kopiąc w samochód E. S. spowodował wgniecenia prawych przednich i prawych tylnych drzwi, lecz ustalenie wartości spowodowanej takimi działaniami szkody w wysokości 500 złotych.

W kontekście przeprowadzonych w przedmiotowej sprawie dowodów brak jest możliwości dokonania w sposób nie budzący wątpliwości precyzyjnego ustalenia wysokości szkody spowodowanej działaniem oskarżonego. Argumenty przytoczone przez Sąd Rejonowy w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie są przekonujące, w sprawie brak dowodów, które w sposób pewny świadczyłyby o słuszności dokonanego przez ten Sąd ustalenia wysokości szkody – 500 złotych. Pokrzywdzona E. S. wartość szkody podała orientacyjnie (około 500 złotych), „enigmatyczny mechanik”, na którego powołała się, uszkodzeń nie widział, nie mógł zatem dokonać precyzyjnej wyceny, wartość naprawy podał „orientacyjnie”. Z zeznań powołanych przez Sąd Rejonowy świadków – właścicieli zakładów lakierniczych wynika wprawdzie, iż wartość naprawy wgnieceń w drzwiach samochodu mogłaby być wyższa niż 500 złotych, jednakże słusznie podniósł obrońca, iż świadkowie ci dokonali wyceny w sposób hipotetyczny, bowiem nigdy nie widzieli uszkodzeń w przedmiotowym samochodzie sprzedanym wkrótce po będącym przedmiotem sprawy zdarzeniu.

Rację należy przyznać obrońcy, iż skoro wartości szkody – w istniejących realiach – nie zdołałby wycenić biegły, to tym bardziej tej wartości nie można ustalić w oparciu o „opinię” mechanika czy zeznania właścicieli zakładów lakierniczych, którzy również nie mieli możliwości dokonania oględzin przedmiotowego samochodu.

Przeprowadzone w sprawie dowody nie zezwalają na dokładne wskazanie wartości szkody spowodowanej przez oskarżonego, brak jest możliwości przeprowadzenia ewentualnie innych dowodów wartość tę określających, a zatem – kierując się zasadą wyrażoną w przepisie art. 5§2 kpk – należy ustalić, iż wartość ta nie była wyższa niż 420 złotych, a tym samym, iż czyn oskarżonego stanowi wykroczenie z art. 124§1 kw. Jednocześnie zważywszy, iż czyn ten popełniony został w dniu 27.07.2011r., Sąd Okręgowy – zmieniając zaskarżony wyrok – postępowanie w sprawie umorzył z uwagi na przedawnienie karalności.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13