Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 542/20 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Tomasz Cichocki

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 lipca 2021 r. w K.

na podstawie art. 15 zzs 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz. U. poz. 1842 z późn. zm.)..

sprawy z powództwa K. J.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. J. kwotę 738,80 (siedemset trzydzieści osiem i 80/100) złotych z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 03.08.2019r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę (...),00 (jeden tysiąc trzysta osiemdziesiąt siedem) złotych z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 222,48 (dwieście dwadzieścia dwa i 48/100) złotych tytułem kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 542/20 upr

UZASADNIENIE

Powód K. J. wniósł o zasądzenie od (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 738,80 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 03.08.2019r. Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podniósł, że w dniu 17.07.2019 r. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód B. o numerze rejestracyjnym (...). Sprawca kolizji był ubezpieczony u pozwanego. W dniu 17.087.2019r. poszkodowany wynajął od powoda pojazd zastępczy. Umowa najmu trwała do 30.07.2019r. Legitymacja czynna powoda do dochodzenia roszczenia wynika z umowy cesji wierzytelności w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. Powód za wynajem pojazdu wystawił fakturę VAT nr (...)r. na kwotę 4 160 zł, przy czym roszczenie z tej faktury ogranicza do kwoty 1 920 zł, tj. obejmującej 6 dni najmu pojazdu zastępczego. Pozwany w dniu 02.08.2019r. wypłacił na rzecz powoda kwotę 541,20 zł, stąd do zapłaty pozostaje kwota dochodzona pozwem. Dalej podniósł, że szkoda była rozliczana metoda kosztorysową, a pozwany wypłacił odszkodowanie dnia 19.07.2019r. Po otrzymaniu odszkodowania poszkodowany rozpoczął poszukiwanie części i naprawę pojazdu. Powód domaga się odszkodowania w zakresie kosztów wynajmu za okres 2 dni od dnia kolizji do wypłaty odszkodowania, kolejnych 2 dni na poszukiwanie i zakup części oraz kolejnych 2 dni na naprawę pojazdu. (...) zastępcze było pozwanemu niezbędne do codziennego funkcjonowania. Dalej podniósł, że poszkodowany nie ma obowiązku zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego z podanym przez ubezpieczyciela podmiotem. Zakwestionował także realność ewentualnych twierdzeń pozwanego co do zaoferowania i zorganizowania pojazdu zastępczego dla poszkodowanego przez rzekomo współpracujące z pozwanym wypożyczalnie.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Przyznał, że był odpowiedzialny za naprawienie szkody poniesionej przez poszkodowanych wskutek kolizji z dnia 17.07.2019r. z tytułu OC sprawcy. Przyznał fakt wypłaty odszkodowania w kwocie 917,24 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu oraz 541,20 zł tytułem uzasadnionych kosztów pojazdu zastępczego. Dalej podniósł, że żądanie zapłaty kosztów najmu pojazdu ponad uznana i wypłacona kwotę jest bezzasadne. Już w dniu zaistnienia szkody, przy jej zgłoszeniu, poszkodowany został poinformowany w rozmowie telefonicznej o ofercie najmu pojazdu za pośrednictwem pozwanego oraz o stawkach dobowych wynajmu. Za wynajem pojazdu odpowiadającego klasą pojazdowi poszkodowanego, stawka po której pozwany rozlicza się z usługodawcami wynosiła 220,00 zł netto za dobę, przy najmie krótszym niż 7 dni. Ponowna oferta została skierowana do poszkodowanych w piśmie z dnia 18.07.2019r. Podniósł, że pozwany nie zna powodów nie skorzystania przez poszkodowanych z oferty pozwanego. Jeżeli nie były to przyczyny dostatecznie uzasadnione, to takie działanie stanowiłoby przyczynienie się do zwiększenia szkody, za co pozwany nie może ponosić odpowiedzialności zgodnie z art. 361 k.c. Stąd pozwany uznał za zasadne pokrycie kosztów najmu do kwoty 541,20 zł, tj. do wysokości odpowiadającej wysokości kosztów jakie by poniósł, gdyby poszkodowani skorzystali z oferty najmu po stawkach (...) S.A. z ograniczeniem czasu trwania najmu do czasu niezbędnego do wykonania naprawy auta.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 17.07.2019 r. ok. godz. 14.15 doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki B. (...) nr rej. (...) , będący własnością T. L.. Kierujący pojazdem marki S. wymusił pierwszeństwo przejazdu w wyniku czego doszło do kolizji. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC u pozwanego.

( bezsporne, podsumowanie zgłoszenia szkody – k. 82)

W dniu 17.07.2019r. T. L. zawarł z powodem K. J. umowę najmu samochodu M. (...) nr rej. (...) na okres od dnia 17.07.2019r. godz. 17.30 do 30.07.2019r. godz. 13.30. Stawka najmu wynosiła 400,00 zł dziennie z 20% obniżką w wypadku najmu powyżej 5 dni. W dniu 30.07.2019r. powód wystawił fakturę za najem na kwotę 4 160,00 zł brutto. W dniu 30.07.2019r. powód zawarł z T. L. i K. L. umowę cesji wierzytelności przysługujących w stosunku do (...) S.A. z tytułu odpowiedzialności na podstawie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez okres potrzebny do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zaistnienia szkody lub do jej likwidacji w ramach szkody całkowitej.

( dowód: umowa wynajmu samochodu – k. 9, cennik wynajmu – k. 11, faktura – k. 12, cesja wierzytelności – k. 13-14)

Po zgłoszeniu szkody w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego (...) S.A. przez powoda, pozwany uznał roszczenie do kwoty 541,20 zł, akceptując zasadność najmu na okres 2 dni przy stawce 220,00 zł netto za dzień, tj. stawkę jak została zaproponowana poszkodowanemu po zgłoszeniu szkody w dniu 17.07.2019r. oraz w piśmie z 18.07.2019r. skierowanym do poszkodowanego.

(dowód: bezsporne, pismo (...) S.A. – k. 17, podsumowanie zgłoszenia szkody – k. 82, -83, informacja o zasadach wynajmu pojazdu zastępczego – k. 84)

Minimalny czas naprawy pojazdu poszkodowanych wynosił 5 dni roboczych. Zastosowana przez powoda stawka wynajęcia pojazdu poszkodowanemu nie odbiegała od średnich stawek tego segmentu pojazdu na rynku lokalnym.

( d.: opinia biegłego sądowego M. P. – k. 117-136)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Stan faktyczny sprawy był pomiędzy stronami bezsporny w zakresie zaistnienia szkody i jej okoliczności, osoby poszkodowanych oraz podstaw odpowiedzialności pozwanego i legitymacji czynnej powoda. Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody oraz zeznań świadka T. L.. Prawdziwość dokumentów oraz zeznania świadka nie były kwestionowane przez strony, nie budziły też wątpliwości Sądu. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, jednocześnie nie stanowiły one istotnej podstawy rozstrzygnięcia Sądu. Świadek przyznał przy tym fakt poinformowania go przez pozwanego o możliwości wynajmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego i jego warunkach. Przy czym wskazał, iż w jego ocenie, były one mniej korzystane dla niego od zaproponowanych przez powoda, co było powodem nieskorzystania z oferty pozwanego.

Z okoliczności sprawy wynika, iż kwestia legitymacji czynnej powoda w zakresie dochodzenia zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, wynikająca z umowy cesji zawartej z poszkodowanymi nie była przedmiotem sporu stron. Pozwany nie kwestionował także, iż w okolicznościach sprawy, co do zasady, wynajęcie pojazdu zastępczego przez poszkodowanego T. L. było uzasadnione, a tym samym uzasadnione, co do zasady, jest roszczenie o zwrot kosztów wynikających z wynajęcia tego pojazdu. Sporem objęta była jedynie wysokość kosztów wynajmu w zakresie zastosowanej przez powoda stawki dobowej za wynajem pojazdu zastępczego oraz uzasadniony okres najmu pojazdu. W ocenie powoda wynosił on 6 dni, natomiast w ocenie pozwanego uzasadniony był wynajem na okres 2 dni.

Mając na uwadze, iż rozstrzygniecie kwestii spornych w sprawie wymagało wiadomości specjalnych, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego M. P. (1) ( opinia biegłego sądowego M. P. – k. 117-136). W ocenie Sądu opinia biegłego jest jasna, pełna, pozbawiona sprzeczności i błędów natury logicznej. W ocenie Sądu, nie została ona skutecznie zakwestionowana przez pozwanego. Podniesione co do niej zarzuty nie dotyczyły meritum sprawy i przedmiotu opinii ( zarzuty – k. 143, opinia uzupełniająca biegłego – k. 145-151). Stąd Sąd podzielił wnioski opinii w całości.

W świetle aktualnych poglądów doktryny i orzecznictwa, nie ulega wątpliwości, iż odpowiedzialnością ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego są objęte celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Mając na uwadze zasadę pełnego odszkodowania, wynikającą z art. 361§2 k.c. oraz treść art. 363§1 k.c., miernikiem odszkodowania są ceny występujące na lokalnym rynku - od najniższej do najwyższej (por. m.in. uchwałę SN z dnia 13 czerwca 2003r., III CZP 32/03, uchwalę SN z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11). Na poszkodowanym nie ciąży przy tym obowiązek poszukiwania sprzedawców oferujących swoje usługi najtaniej. Tylko w przypadku wykazania przez zakład ubezpieczeń nielojalnego postępowania, naruszającego obowiązujące wierzyciela - na podstawie art. 354 k.c. - wymogi współpracy z dłużnikiem przy wykonywaniu zobowiązania, można wierzycielowi postawić zarzut powiększenia rozmiarów szkody poprzez wybranie oferty z cenami wyższymi niż obowiązujące na danym rynku lokalnym i zlecić stosowną weryfikację wysokości odszkodowania ( vide - wyrok SN z 25.04.2002r., I CKN 1466/99).

Jednocześnie Sąd orzekający podziela stanowisko, że tylko wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, które znacznie przekraczają koszty obowiązujące na danym rynku lokalnym lub koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu nie są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych ( vide - uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017r., III CZP 20/17, OSNC 2018 nr 6, poz. 56).

Mając to na uwadze należy wskazać, że z przedłożonego w sprawie rachunku (faktury VAT) wynika, że poszkodowany skorzystał z wynajmu pojazdu z segmentu odpowiadającego uszkodzonemu pojazdowi za cenę 320,00 zł brutto za dobę (tj. 246,40 zł netto). Z kolei koszt najmu auta tego segmentu u ubezpieczyciela (segment E) wynosił 220,00 zł netto za dobę (tj. 270,60 zł brutto). Jednocześnie z opinii biegłego M. P. wynika, że stawka po jakiej poszkodowany wynajął pojazd mieści się w granicach średnich stawek stosowanych na rynku lokalnym. Jak wynika z okoliczności sprawy, oprócz stawki dobowej stosowanej przez ubezpieczyciela dodatkowo jest doliczana jest opłata za odbiór i podstawienie pojazdu zastępczego w wysokości 1,50 zł netto/km, w sytuacji kiedy punkt odbioru pojazdu znajduje się poza miastem, w którym jest punkt usługowy pozwanego ( umowa przedłożona przez pozwanego – k. 164). Biorąc pod uwagę, iż wg twierdzeń pozwanego, punkt z którego nastąpiłoby podstawienie pojazdu poszkodowanemu, znajdowałby by się w O., dodatkowa opłata wyniosłaby by około 111,00 zł (ok. 60 km x 2 x 1,50 zł x 23% VAT). Mając to na uwadze należy stwierdzić, iż koszty wynajmu wg stawek ubezpieczyciela i wg stosowanych przez powoda są porównywalne. Stąd stawka zastosowana w sprawie przez powoda nie może być traktowana jako nadmierna.

W ocenie Sądu, za celowy i uzasadniony należy również uznać okres wynajmu pojazdu wskazany przez powoda na 6 dni. Minimalny okres naprawy uszkodzonego pojazdu, nie obejmujący dni wolnych od pracy, bez oczekiwania na oględziny, przyjęcie odpowiedzialności przez ubezpieczyciela, bez oczekiwania na dostawę części i wypłatę kwoty bezspornej, został wskazany przez biegłego na 5 dni. Z kolei uzasadniony czas naprawy wedle przesłanek formalnych mógłby wynieść do 9 dni. Sąd podzielił opinię biegłego również w tym zakresie, zważywszy, iż ostatecznie czas naprawy pojazdu określony przez biegłego nie był kwestionowany. Jednocześnie zgłoszone pierwotnie zarzuty pozwanego, co do wyliczenia tego czasu opierające się na podanych przez biegłego kosztach naprawy nie mogą być uwzględnione. Jak bowiem wskazał biegły dokładny koszt naprawy pojazdu ani wartość pojazdu w dacie szkody nie były przedmiotem opinii.

W tych okolicznościach, biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego, wskazany przez powoda okres 6 dni wynajmu, za który dochodzi odszkodowania, w ocenie Sądu nie jest nadmierny. Należy także wziąć pod uwagę, że do zaistnienia szkody i wynajmu pojazdu doszło dnia 17.07.2019r., a dzień 20 i 21 lipca 2019. Były to sobota i niedziela.

W tych okolicznościach Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione w całości i zasądził na jego rzecz dochodzoną kwotę.

O odsetkach o tej kwoty Sąd orzekł stosownie do żądania pozwu od dnia 03.08.2020r. Żądanie to znajduje oparcie w art. 481§1 i 2 k.c. w zw. z art. 476 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 854 z późn. zm.), mając na uwadze datę wypłaty odszkodowania oraz fakt, iż brak było przeszkód by już w tej dacie odszkodowanie zostało wypłacone we właściwej wysokości.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1, 1 1 i 3 k.p.c., stosownie do zasady odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając nimi pozwanego. Na tej podstawie Sąd zasądził na rzecz powoda poniesione przez niego koszty sądowe w postaci opłaty od pozwu w kwocie 100,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 270,00 zł stosownie do §2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018r. poz. 265) uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł oraz poniesione przez powoda wydatki na opinie biegłego w kwocie 1000,00 zł, które zostały pokryte z uiszczonej przez niego zaliczki.

O nieuiszczonych kosztach sądowych, tj. kosztach opinii biegłego, pokrytych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa, Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t.: Dz. U. z 2020 r. poz. 755 z późn. zm.) w zw. z art. 98§1 k.p.c., obciążając nimi pozwanego stosownie do wyniku sprawy.