Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 588/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 29 czerwca 2021 roku w sprawie VII K 645/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty naruszenia prawa procesowego tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk poprzez błędną ocenę dowodów i powiązane z nimi ( wynikające z nich) zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych, że oskarżony przełamał zabezpieczenie dostając się do budynku i dokonał kradzieży znajdujących się tam ruchomości oraz dewastacji wnętrza budynku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty są chybione. Z zeznań pokrzywdzonego G. B. wynika, że dokładnie zabezpieczył i pozamykał nieruchomość, w tym dodatkowo sprawdził, czy dobrze zamknięte i zabezpieczone jest okno, przez które w przeszłości inne nieustalone osoby dostawały się do wnętrza budynku ( k. 280 v). Obrońca powołując się na zeznania tego świadka wyrywa je z kontekstu. Zeznając o łatwym do wypchnięcia oknie świadek odwoływał się do wcześniejszego zdarzenia, kiedy właśnie w ten sposób ktoś się tak do wnętrza dostał ( zdaniem świadka był to "rekonesans") k. 281. Dlatego tym razem ( przed dokonaniem inkryminowanego włamania) pokrzywdzony z wyjątkową starannością zadbał o to okno, zostało przez niego "zam knięte i zabezpieczone od środka, żeby nikt się nie dostał" ( k. 280v). Nie ma powodów, aby odmówić wiarygodności tym zeznaniom, wszak są one logiczne, nauczony wcześniejszym doświadczeniem pokrzywdzony należycie zabezpieczył nieruchomość przed dostaniem się do niej niepowołanych osób, dlatego oskarżony mógł tam się dostać jedynie poprzez przełamanie zabezpieczenia.

Wbrew argumentom obrońcy zniszczenie zabezpieczenia wcale nie jest nieodzownym elementem przestępstwa włamania ( przecież nie dochodzi do zniszczeń w przypadku użycia tzw wytrychu, dorobionego lub skradzionego klucza, podstępnie i nielegalnie uzyskanego kodu, itp., a wszystkie takie przypadki zakwalifikujemy jako włamania). Wreszcie w protokole oględzin ujawniono, że okno to nosiło ślady uszkodzeń ( pęknięta szyba od środka), co może świadczyć o jego siłowym otwieraniu ( k. 6). Zamknięte dokładnie okno ( nie uchylone, nie zabezpieczone jedynie tzw "haczykiem", tylko zamknięte na głucho tak jak w tym przypadku ) jest wystarczającym i wyraźnym wyrazem woli właściciela, aby go nie otwierać, jeżeli więc sprawca je wypycha i w ten sposób dostaje się do pomieszczenia, to przełamuje zabezpieczenie, które wcale nie jest iluzoryczne ( bo okna nie służą do wchodzenia do pomieszczeń mieszkalnych).

Na koniec, obrońca całkowicie pomija zeznania A. B., która ujawniła, że przecież niezależnie od zamknięcia przestrzeni wspólnej tej dopiero co wyremontowanej ( i z tego powodu jeszcze nie zamieszkałej) kamienicy, zamknięte były na klucze poszczególne pomieszczenia ( lokale przeznaczone dla przyszłych najemców), a oskarżeni penetrując całą nieruchomość przełamywali i te zabezpieczenia ( przy okazji demontując klamki i zamki ). Zatem mieliśmy tu do czynienia z włamaniem do kamienicy, a następnie z szeregiem włamań do poszczególnych lokali w tej kamienicy się znajdujących - oczywiście w ramach czynu ciągłego zachowanie to zakwalifikowane jest jako jedno włamane, ale nie ma żadnych wątpliwości, że doszło do przełamania zabezpieczeń i to niejednokrotnie, dlatego słusznie przypisano oskarżonemu przestępstwo kwalifikowane kumulatywnie z art. 279 § 1 kk.

Wersja oskarżonego, jakoby wraz z kompanem ( współoskarżonym P. M., co do którego wyrok się uprawomocnił) weszli do tej kamienicy tylko na jedną noc, aby napić się alkoholu, oraz, że niczego tam nie ukradli ani nie zniszczyli, jest niewiarygodna, albowiem:

⚫

po pierwsze, gdyby tak było, oskarżeni nie zdążyliby się tam zadomowić, tymczasem uwili tam sobie "ciepłe gniazdko", podłączając prąd przed licznikiem, instalując światełka świąteczne, zasłaniając okna, gromadząc wiktuały i alkohol, nawet przemeblowując pomieszczenie pod swoje gusta i potrzeby, itp;

⚫

po drugie, nie naszykowaliby przy wyjściu wymontowanych rzeczy do wyniesienia i narzędzi służących do demontażu metalowych elementów ( a gdyby było to naszykowane przez kogoś innego, to przecież nie zadomowiliby się tam narażając innym sprawcom);

⚫

po trzecie, złapano ich na gorącym uczynku, mówiąc kolokwialnie "przy robocie", bo policjanci prowadzący przez jakiś czas obserwację kamienicy ( po donosie, że ktoś się tam włamał) usłyszeli odgłosy ich "pracy" (uderzenia metalu, przesuwanie ciężkich elementów), a przecież nikogo innego tam nie było, zaś wchodząc z interwencją zobaczyli oskarżonych z „fantami” w rękach, bo zaskoczyli ich w trakcie przenoszenia wymontowanych silnika od pralki i agregatu od lodówki ( zeznania B. O. k. 14 i k. 283v, zeznania K. Ż. k. 283);

⚫

po czwarte, w okresie przypisanego zarzutu oskarżeni sprzedawali wymontowane z tych mieszkań charakterystyczne elementy metalowe na złom;

⚫

po piąte, w pierwszych wyjaśnieniach współoskarżony P. M. przyznał się do tego czynu popełnionego wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym P. K. ( k. 64). Wyjaśnienia te nie mają charakteru pomówienia, bo P. M. nie przerzucał winy na P. K. i nic na tym przyznaniu się nie zyskał.

Chybione są również zawarte w uzasadnieniu apelacji argumenty, że tak długą obecność sprawców ktoś by wcześniej zauważył, a także zwróciłby uwagę na hałasy związane z demontażem instalacji i elementów metalowych. Przecież oskarżeni dbali o to, żeby nikt nie widział zapalanego w nocy wątłego zresztą oświetlenia - zasłaniali okna kocem, a jako oświetlenia używali lampek choinkowych, co w tamtym świątecznym okresie nie wydałoby się podejrzane nawet, gdyby zostało przez kogoś postronnego zauważone. Zaś co do hałasów, to przecież był to osobno stojący budynek w mieście przy dosyć ruchliwej ulicy, w którym dopiero co zakończył się remont - sąsiedzi ze stojących obok budynków byli więc przyzwyczajeni do takich odgłosów, mogli je brać na karb dalej trwających prac remontowych, to zresztą ułatwiło oskarżonym wynoszenie zdemontowanych elementów, wszak na pierwszy rzut oka mogli uchodzić za pracowników fizycznych zatrudnionych przy pracach wykończeniowych. Zaś co do argumentu, że takich zniszczeń nie można dokonać w jeden dzień, to przecież oskarżeni byli tam kilkanaście dni.

Wniosek

O uniewinnienie ( ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skazanie jest słuszne, a zarzuty apelacji bezzasadne.

3.2.

Zarzut rażącej niewspółmierności ( surowości) kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Orzeczona kara jawi się wręcz jako łagodna w kontekście takich okoliczności obciążających, jak wielokrotna karalność ( cztery skazania, w tym trzy za przestępstwa podobne - k. 136-137), działanie w warunkach recydywy, kumulatywna kwalifikacja przypisanego przestępstwa oraz duża wartość skradzionego mienia i skala dokonanych zniszczeń powodujących wysoką szkodę. Argument obrońcy, że wymierzona kara ze względu na wysokość uniemożliwia warunkowe zawieszenie jej wykonania jest chybiony w świetle uprzedniej karalności na kary pozbawienia wolności, co samo w sobie uniemożliwia zastosowanie łaski probacji.

Wniosek

O złagodzenie kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Orzeczona kara jest sprawiedliwa i nie nosi cech rażącej niewspółmierności, a zarzuty apelacji są bezzasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Uzupełniono podstawę prawną skazania o art. 4 § 1 kk

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Przypisany czyn ciągły zakończył się w dniu 17 stycznia 2019 roku, wyrok wydano w dniu 29 czerwca 2021 roku, a w międzyczasie, tj. w dniu 24 czerwca 2020 roku wprowadzono regulację obligatoryjnie obostrzającą karę za czyny ciągłe ( art. 57 b kk). Oznacza to, że należało zastosować normę intertemporalną z art. 4 § 1 kk, albowiem ustawa obowiązująca w dacie czynu była względniejsza dla oskarżonego od tej obowiązującej w dacie wyrokowania.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Uzupełniono podstawę prawną skazania o art. 4 § 1 kk

Zwięźle o powodach zmiany

Przypisany czyn ciągły zakończył się w dniu 17 stycznia 2012 roku, wyrok wydano w dniu 29 czerwca 2021 roku, a w dniu 24 czerwca 2020 roku wprowadzono regulację obligatoryjnie obostrzającą karę za czyny ciągłe ( art. 57 b kk).

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Zasądzono wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu według stawek minimalnych.

4

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od wydatków postępowania odwoławczego i od opłaty za drugą instancję z uwagi na jego ubóstwo.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana