Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu – Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Dagmara Kos

Protokolant: Agnieszka Sobolczyk

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2021 roku w Sieradzu na rozprawie

sprawy z powództwa K. H.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o rentę

1.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powoda K. H. tytułem skapitalizowanej renty kwotę 30.696,33 zł (trzydzieści tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt sześć złotych trzydzieści trzy grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie:

- od kwoty 21.678,09 (dwadzieścia jeden tysięcy sześćset siedemdziesiąt osiem złotych dziewięć groszy) od dnia 14 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.163,36 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt trzy złote trzydzieści sześć groszy) od dnia 14 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 275,36 (dwieście siedemdziesiąt pięć złotych trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 maja 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.163,36 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt trzy złote trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 czerwca 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.163,36 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt trzy złote trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 lipca 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.355,36 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt pięć złotych trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 sierpnia 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.355,36 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt pięć złotych trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 września 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.347,36 (jeden tysiąc trzysta czterdzieści siedem złotych trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 października 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 347,36 (trzysta czterdzieści siedem złotych trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 listopada 2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 847,36 (osiemset czterdzieści siedem złotych trzydzieści sześć groszy) od dnia 11 grudnia 2019 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powoda K. H. tytułem renty wyrównawczej:

- kwotę 148,36 (sto czterdzieści osiem złotych trzydzieści sześć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 stycznia 2020 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 148,36 (sto czterdzieści osiem złotych trzydzieści sześć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 lutego 2020 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 66,36 (sześćdziesiąt sześć złotych trzydzieści sześć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 marca 2020 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 66,36 (sześćdziesiąt sześć złotych trzydzieści sześć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty,

4  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

5  nie obciąża powoda K. H. kosztami postępowania w sprawie,

6  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 1.524,27 (jeden tysiąc pięćset dwadzieścia cztery złote dwadzieścia siedem groszy) tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 42/20

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 4 lutego 2020 r. powód K. H. wniósł o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. skapitalizowanej renty w kwocie 60.925,98 zł za okres od 1 lutego 2017 r. do 31 grudnia 2019 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty oraz renty wyrównawczej na przyszłość w kwocie 1.627,34 zł miesięcznie płatnej do dnia 10 – go każdego miesiąca począwszy od 1 stycznia 2020 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności oraz zasądzenie kosztów postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 5.400,00 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł ewentualnie zasądzenie kosztów postępowania według spisu kosztów, który zostanie przedłożony na rozprawie.

(pozew- k.3-7)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powoda kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

(odpowiedź na pozew- k.95-98)

Na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2019 r. pełnomocnik powoda popierał powództwo a pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa.

(protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:06:12 – 00:09:10- koperta k.176)

Pismem procesowym złożonym na rozprawie w dniu 29 stycznia 2021 r. pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo i wnosił o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda począwszy od stycznia 2020 r. do stycznia 2021 r. renty wyrównawczej w kwocie 1.921,94 zł i dalszej renty na przyszłość w kwocie 2.620,94 zł począwszy od lutego 2021 r.

(pismo procesowe powoda- k.152)

Na rozprawach w dniach 29 stycznia 2021 r. i 26 marca 2021 r. pełnomocnik powoda popierał powództwo w rozszerzonym kształcie a pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie rozszerzonego powództwa.

(protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:02:43 – 00:10:56- koperta k.176, protokół rozprawy z dnia 26 marca 2021 r. na płycie CD 00:02:10 – 00:03:026- koperta k.176)

Na rozprawie w dniu 11 czerwca 2021 r. pełnomocnik powoda popierał powództwo w rozszerzonym kształcie i wnosił o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według złożonego spisu a pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa w całości.

(protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:01:51 – 00:29:39- koperta k.176)

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 1 lipca 2011 r. powód jechał jako pasażer samochodem marki V. (...) zajmował miejsce z przodu pojazdu. Kierujący tym pojazdem naruszył zasady ruchu drogowego i doprowadził do wypadku, w którym powód doznał uszkodzenia kręgu szyjnego C4 i uszkodzenia rdzenia kręgowego na tym poziomie, co spowodowało u niego niedowład czterokończynowy. Samochód, jakim poruszał się sprawca wypadku, był ubezpieczony w zakresie OC u poprzednika prawnego pozwanego.

(bezsporne, zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176)

W chwili wypadku powód miał 17 lat i wykształcenie gimnazjalne. Mieszkał on wówczas w S. i uczył się w (...) Szkole Zawodowej w Z. zawodu kucharza małej gastronomii. W czasie, gdy doszło do wypadku, powód uzyskał promocję do II klasy tejże szkoły. Odbywał on wówczas praktykę zawodową w Firmie (...) A. K. w Z. i miał zawartą z tą firmą umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego na okres od 1 września 2010 r. do 31 sierpnia 2013 r. Powód w czasie praktyk wykazywał się zdolnościami manualnymi i umiejętnościami dekoratorskimi. Miał wyczucie stylu i smaku.

( zeznania świadków: L. H. (1) - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:29:21 – 00:48:42- koperta k.176, W. H. - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:48:42 – 01:01:08- koperta k.176, A. K. - protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:04:01 – 00:13:31- koperta k.176, zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176, kserokopia informacji- k.14, kserokopia umowy- k.15, kserokopia zaświadczenia- k.17)

Powód zawsze interesował się gastronomią. Od 14 roku życia pomagał mamie, która organizowała imprezy, na których zajmowała się gastronomią. Planował on, że po ukończeniu szkoły zawodowej podejmie naukę w studium kucharskim w Ł.. Chciał on później otworzyć własny lokal lub wyjechać do pracy za granicę.

(zeznania świadków: L. H. (1) - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:29:21 – 00:48:42- koperta k.176, W. H. - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:48:42 – 01:01:08- koperta k.176, zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176)

Po wypadku powód chciał podjąć od września 2013 r. przerwaną naukę ale jego stan zdrowia nie pozwalał mu na naukę zawodu. Został on wówczas objęty nauczaniem indywidualnym w Liceum Ogólnokształcącym w Z. i w 2017 r. zdał maturę.

( zeznania świadków: L. H. (1) - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:29:21 – 00:48:42- koperta k.176, W. H. - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:48:42 – 01:01:08- koperta k.176, kserokopia świadectw dojrzałości- k.16, kserokopia zaświadczenia- k.84, kserokopie świadectw- k.85, k.86)

Orzeczeniem Powiatowego Zespołu do spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 4 października 2018 r. powód został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności od 1 lipca 2011 r. na stałe. Z orzeczenia tego wynikało, iż powód jest całkowicie niezdolny do pracy.

(kserokopia orzeczenia- k.32)

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 20 października 2014 r. wydanym w sprawie sygn. akt I C 22/13 zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 10 czerwca 2015 r. wydanym w sprawie sygn. akt I ACa 1765/14 zasądzono od pozwanego na rzecz powoda rentę na zwiększone potrzeby i ustalono odpowiedzialność pozwanego na przyszłość za skutki zdarzenia z dnia 1 lipca 2011 r. dotyczące powoda.

(zeznania świadka L. H. (1) - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:29:21 – 00:48:42- koperta k.176, zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176, kserokopie wyroków- k.33-34, k.51-53)

Powód nie czuje swojego ciała i jest całkowicie niesamodzielny. Porusza się na wózku inwalidzkim, na który musi być posadzony przez inną osobę. Gdy długo siedzi na wózku, dostaje spastyki mięśni i może spaść z wózka. Powód lewą ręką może wykonać minimalny ruch do góry. Nie może on nic podnieść, nie przemieści się sam na wózku inwalidzkim. Jest on zainteresowany podjęciem studiów na kierunku dietetyka, jednakże ich podjęcie uniemożliwiają mu bariery architektoniczne na uczelniach wyższych.

( zeznania świadków: L. H. (1) - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:29:21 – 00:48:42- koperta k.176, W. H. - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:48:42 – 01:01:08- koperta k.176, zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176, kserokopia korespondencji mailowej- k.65-67)

Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. z siedzibą w Z. z dnia 3 czerwca 2015 r. ustalono dalsze prawo powoda do renty socjalnej od 1 czerwca 2015 r. do 31 maja 2018 r. po wydaniu przez lekarza orzecznika ZUS orzeczenia, że powód jest całkowicie niezdolny do pracy do 31 maja 2018 r. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosiła 643,02 zł miesięcznie.

(zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176, kserokopia decyzji- k.68-70)

Od 1 marca 2016 r. renta socjalna dla powoda wzrosła do kwoty do wypłaty 644,63 zł miesięcznie.

(kserokopia decyzji- k.117)

Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. z siedzibą w Z. z dnia 25 czerwca 2018 r. przyznano powodowi rentę socjalną od 1 czerwca 2018 r. na stałe po wydaniu przez lekarza orzecznika ZUS orzeczenia, że powód jest trwale całkowicie niezdolny do pracy. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosiła 745,18 zł miesięcznie.

( zeznania świadków: L. H. (1) - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:29:21 – 00:48:42- koperta k.176, W. H. - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:48:42 – 01:01:08- koperta k.176, zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176, kserokopia decyzji- k.71, kserokopia orzeczenia lekarza orzecznika ZUS- k.87)

Od 1 marca 2019 r. renta socjalna dla powoda wzrosła do kwoty do wypłaty 935,00 zł miesięcznie.

(kserokopia decyzji- k.72)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P. wypłacił powodowi tytułem renty socjalnej następujące kwoty:

- za luty 2017 r. – 644,63 zł,

- za marzec 2017 r. – 728,40 zł,

- za kwiecień 2017 r. – 724,40 zł,

- za maj 2017 r. – 724,40 zł,

- za czerwiec 2017 r. – 724,40 zł,

- za lipiec 2017 r. – 724,40 zł,

- za sierpień 2017 r. – 724,40 zł,

- za wrzesień 2017 r. – 724,40 zł,

- za październik 2017 r. – 724,40 zł,

- za listopad 2017 r. – 724,40 zł,

- za grudzień 2017 r. – 724,40 zł,

- za styczeń 2018 r. – 724,40 zł,

- za luty 2018 r. – 724,40 zł,

- za marzec 2018 r. – 908,18 zł,

- za kwiecień 2018 r. – 745,18 zł,

- za maj 2018 r. – 745,18 zł,

- za czerwiec 2018 r. – 745,18 zł,

- za lipiec 2018 r. – 745,18 zł,

- za sierpień 2018 r. – 745,18 zł,

- za wrzesień 2018 r. – 1.276,94 zł,

- za październik 2018 r. – 878,12 zł,

- za listopad 2018 r. – 878,12 zł,

- za grudzień 2018 r. – 878,12 zł,

- za styczeń 2019 r. – 878,12 zł,

- za luty 2019 r. – 878,12 zł,

- za marzec 2019 r. – 1.201,00 zł,

- za kwiecień 2019 r. – 935,00 zł,

- za maj 2019 r. – 935,00 zł plus 13 emerytura 888,00 zł,

- za czerwiec 2019 r. – 935,00 zł,

- za lipiec 2019 r. – 935,00 zł,

- za sierpień 2019 r. – 935,00 zł,

- za wrzesień 2019 r. – 935,00 zł,

- za październik 2019 r. – 943,00 zł,

- za listopad 2019 r. – 1.943,00 zł,

- za grudzień 2019 r. – 1.443,00 zł,

- za styczeń 2020 r. – 1.443,00 zł,

- za luty 2020 r. – 1.443,00 zł,

- za marzec 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za kwiecień 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za maj 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za czerwiec 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za lipiec 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za sierpień 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za wrzesień 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za październik 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za listopad 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za grudzień 2020 r. – 1.525,00 zł,

- za styczeń 2021 r. – 1.525,00 zł,

- za luty 2021 r. – 1.525,00 zł,

(bezsporne, informacje ZUS- k.123-126, k.155)

Kucharze zatrudniani przez A. K. w restauracji (...) otrzymują najniższe wynagrodzenie za pracę i dostają też premie, które nie są stałymi składnikami wynagrodzenia.

(zeznania świadka A. K. - protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:04:01 – 00:13:31- koperta k.176)

W Powiatowym Urzędzie Pracy w B. znalazła się oferta pracy dla kucharza na okres od 1 lipca 2019 r. do 1 października 2019 r. z wynagrodzeniem miesięcznym 4.600,00 zł brutto. W Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. znalazła się oferta pracy dla kucharza na okres od 1 września 2019 r. do 31 sierpnia 2020 r. z wynagrodzeniem miesięcznym od 2.700,00zł brutto.

(wydruki ofert- k.18-20, k.21-23)

W czerwcu 2019 r. na portalu (...) zamieszczona została oferta pracy dla kucharza lub pomocnika kucharza w B. z wynagrodzeniem 3.500,00 – 4.700,00 zł miesięcznie, oferta pracy dla kucharza w S. z wynagrodzeniem 2.500,00 – 3.500,00 zł miesięcznie i oferta pracy dla kucharza zmianowego w B. z wynagrodzeniem 4.000,00 – 5.500,00 zł miesięcznie.

(wydruki ofert- k.24-25, k.26-27, k.28-29)

Jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego opublikowanych w październiku 2016 r. przeciętne wynagrodzenie brutto pracowników zatrudnionych z zawodzie kucharza wynosiło 2.498,75 zł a jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego opublikowanych w październiku 2018 r. przeciętne wynagrodzenie brutto pracowników zatrudnionych z zawodzie kucharza wynosiło 2.916,77 zł.

(fakt znany sądowi urzędowo)

Pismem z dnia 14 marca 2019 r. pełnomocnik powoda zażądał od pozwanego wypłaty na rzecz powoda renty wyrównawczej w kwocie 2.679,67 zł miesięcznie i wypłaty skapitalizowanej renty wyrównawczej za okres od 1 marca 2016 r. do 31 marca 2019 r. w kwocie 99.147,79 zł.

(pismo powoda z dnia 14 marca 2019 r.- k.81-82)

Pismem z dnia 18 kwietnia 2019 r. pozwany poinformował pełnomocnika powoda, iż podwyższył powodowi rentę wyrównawczą przyznaną decyzją z dnia 4 lutego 2013 r. do kwoty 699,00 zł miesięcznie i przyznał wyrównanie świadczenia za okres od marca 2016 r. do kwietnia 2019 r. w kwocie 6.210,22 zł.

(zeznania świadka L. H. (1) - protokół rozprawy z dnia 21 sierpnia 2020 r. na płycie CD 00:29:21 – 00:48:42- koperta k.176, zeznania powoda K. H.- protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2021 r. na płycie CD 00:23:14 – 00:28:10 w zw. protokołem rozprawy z dnia 21 sierpnia 2021 r. na płycie CD 00:09:10 – 00:27:40- koperta k.176, kserokopia decyzji- k.80)

Mailem z dnia 3 lipca 2019 r. pełnomocnik powoda zażądał wypłaty na rzecz powoda renty wyrównawczej w kwocie 2.178,30 zł miesięcznie.

(kserokopia maila- k.79)

Pismem z dnia 30 lipca 2019 r. pozwany poinformował pełnomocnika powoda, iż nie widzi podstaw do zmian decyzji w sprawie wysokości renty wyrównawczej dla powoda.

(kserokopia pisma- k.77)

Powyższych ustaleń stanu faktycznego Sąd dokonał w oparciu częściowo o zeznania powoda i świadków L. H. (2) i W. H. oraz częściowo świadka A. K. a także w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, których treści strony nie kwestionowały.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd nie dał wiary zaświadczeniu wystawionemu przez A. K. odnośnie średniego miesięcznego wynagrodzenia uzyskiwanego przez zatrudnionych przez nią kucharzy w latach 2017 – 2020. Jak wynika bowiem z treści zeznań A. K. wystawione przez nią zaświadczenie nie opierało się na listach płac kucharzy, na których mieli oni wynagrodzenie minimalne i ewentualnie premie i uwzględniać miało składniki nie wypłacane przez nią w postaci napiwków wręczanych kucharzom przez klientów restauracji. Same natomiast twierdzenia tego świadka co do otrzymywania napiwków przez kucharzy Sąd uznał za niewiarygodne z uwagi na to, iż kucharze nie mają kontaktu z klientami restauracji a wobec tego wątpliwym jest, by mogli otrzymywać od niech napiwki.

Sąd pominął dowód z list płac zatrudnianych przez A. K. kucharzy gdyż nie miały one znaczenia dla rozstrzygnięcia w sytuacji, gdy świadek A. K. zeznała, iż wypłacała kucharzom minimalne wynagrodzenie za pracę. Sąd pominął też dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy uznając, iż został on złożony jedynie dla przewleczenia postępowania w sytuacji, gdy wprost ze złożonego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wynika, iż powód jest trwale całkowicie niezdolny do pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Podstawą roszczenia powoda był w przedmiotowej sprawie art. 822 § 1 i 4 kc. Stosownie do treści art. 822 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. W myśl natomiast art. art. 822 § 4 kc uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Właściciel samochodu, którym spowodowany został wypadek, w którym obrażeń ciała doznał powód, zawarł z pozwanym zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu. Zakres ochrony ubezpieczeniowej i odpowiedzialności ubezpieczyciela uregulowany został przez ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 854)

Zgodnie z art. 34 ust. 1 powołanego aktu prawnego w brzmieniu obowiązującym w czasie gdy doszło do wypadku stanowił, iż odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. Suma gwarancyjna nie może być niższa niż równowartość w złotych – w przypadku szkód na osobie 5.000.000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych – ustalana przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wyrządzenia szkody.

Podstawę odpowiedzialności kierującego ubezpieczonym pojazdem, który przewoził z grzeczności powoda i spowodował wypadek, na skutek czego powód doznał szkody, jest art. 415 kc. Przepis ten stanowi, że kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia.

Pozwany nie kwestionował winy kierującego pojazdem, którym jechał powód. Wypłaca on zresztą od dawna świadczenia odszkodowawcze na rzecz powoda.

Zaistnienie u powoda obrażeń ciała spowodowało po jego stronie powstanie roszczenia rentę wyrównawczą na podstawie art. 444 § 2 kc.

W przedmiotowym procesie powód dochodził renty wyrównawczej w kwocie 1.627,34 zł miesięcznie od stycznia 2020 r. do stycznia 2021 r. i renty na przyszłość w kwocie 2.620,94 zł miesięcznie płatnej do 10 dnia każdego miesiąca począwszy od lutego 2021 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w płatności oraz renty skapitalizowanej w kwocie 60.925,98 zł za okres od dnia 1 lutego 2017 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.

W postępowaniu likwidacyjnym pozwany ustalił wysokość renty wyrównawczej dla powoda odejmując od minimalnego wynagrodzenia miesięcznego w kwocie 1.634,00 zł netto otrzymywaną przez pozwanego rentę w kwocie 935,00 zł netto miesięcznie na kwotę 699,00 zł. Dokonując tak przeprowadzonych wyliczeń wypłacił powodowi za okres od marca 2016 r. do kwietnia 2019 r. rentę skapitalizowaną w kwocie 6.210,22 zł. Powód nie zgadzał się z tymi wyliczeniami podważając prawidłowość przyjęcia za podstawę wynagrodzenia utraconego przez powoda wynagrodzenia w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.

W czasie, gdy doszło do wypadku, powód jeszcze nie pracował a uczył się w zawodzie kucharza i w tym zawodzie odbywał już praktyki zawodowe. Z zawodem kucharza wiązał swoją przyszłość. Już wcześniej bowiem pomagał matce, która organizowała cateringi. Na skutek wypadku powód musiał przerwać naukę i zmienić plany życiowe. Skończył on liceum ogólnokształcące i jak na razie bezskutecznie, z uwagi na stan zdrowia, stara się o przyjęcia na studia na kierunku dietetyka. Jest on całkowicie niezdolny do pracy i z tego tytułu otrzymuje rentę socjalną.

Ustalając dla potrzeb określenia stosownej renty wyrównawczej zarobki hipotetyczne, jakie uprawniony mógłby osiągnąć, gdyby nie uległ wypadkowi, Sąd musi uwzględnić zarobki najbardziej realne do osiągnięcia przez poszkodowanego. (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2004 r., III UK 9/04, LEX nr 390147) Odpowiednia renta w rozumieniu art. 444 § 2 kc stanowi przy tym różnicę między dochodami, jakie poszkodowany uzyskałby, gdyby nie utracił zdolności do pracy a dochodami, jakie uzyskuje z tytułu świadczeń z ubezpieczenia społecznego (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2000 r., II UKN 622/09, OSNP 2002/2/47) Renta wyrównawcza dla powoda powinna się zatem wyrażać różnicą pomiędzy kwotami, które utracił a kwotami pobieranej przez niego renty z tytułu niezdolności do pracy.

Biorąc pod uwagę zawód, który miał mieć powód po skończeniu szkoły, w której naukę przerwał mu wypadek oraz zapotrzebowanie na usługi gastronomiczne, należy zakładać, że po ukończeniu szkoły czyli w roku 2013, powód podjąłby pracę w wyuczonym zawodzie. W lutym 2017 r. miałby on zatem już ponad 3 – letni staż w tym zawodzie. Biorąc pod uwagę fakt, iż powód był dobrym pracownikiem jako młodociany, z pewnością takim byłby też po podjęciu pracy, zwłaszcza, że powód lubił to, co robił. Sąd uznał zatem, iż powód, gdyby nie uległ wypadkowi, osiągałaby wynagrodzenie na poziomie przeciętnego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych z zawodzie kucharza. Jednocześnie Sąd do wyliczeń musiał też przyjąć, iż w związku ze zmianą przepisów podatkowych od sierpnia 2019 r. do marca 2020 r. powód nie płaciłby podatku dochodowego

Zatem, zgodnie z danymi GUS o przeciętnych zarobkach kucharza, w okresie od 1 lutego 2017 r. do września 2018 r. zarabiałby on 1.807,11 zł netto miesięcznie, w okresie od października 2018 r. do lipca 2019 r. 2.098,36 zł netto miesięcznie i od sierpnia 2019 r. do grudnia 2019 r. 2.290,36 zł netto miesięcznie.

Jednocześnie za luty 2017 r. powód otrzymał rentę w wysokości 644,63 zł netto, za marzec 2017 r. w wysokości 728,40 zł netto, za okres od kwietnia 2017 r. do lutego 2018 r. w wysokości 724,40 zł netto, za marzec 2018 r. w wysokości 908,18 zł netto, za okres od kwietnia 2018 r. do sierpnia 2018 r. w wysokości 745,18 zł netto, za wrzesień 2018 r. w wysokości 1.276,94 zł netto, za okres od października 2018 r. do lutego 2019 r. w wysokości 878,12 zł netto, za marzec 2019 r. w wysokości 1.201,00 zł netto, za kwiecień 2019 r. w wysokości 935,00 zł netto, za maj 2019 r. w wysokości 1.823,00 zł, za okres od czerwca 2019 r. do września 2019 r. w wysokości 935,00 zł netto, za październik 2019 r. 943,00 zł netto, za listopad 2019 r. w wysokości 1.943,00 zł i za grudzień 2019 r. w wysokości 1.443,00 zł netto.

Utrata zarobków powoda wynosiła zatem w okresie od lutego 2017 r. do grudnia 2019 r. kwotę 36.906,55 zł. Pozwany wypłacił powodowi rentę skapitalizowaną w kwocie 6.210,22 zł. Stąd Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda różnicę pomiędzy rentą należną a wypłaconą w kwocie 30.696,33 zł a w pozostałym zakresie żądanie w zakresie zasądzenia skapitalizowanej renty wyrównawczej oddalił jako niezasadne.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych pozwany obowiązany był do wypłaty zadośćuczynienia w terminie 30 dni od dnia złożenia przez poszkodowaną zawiadomienia o szkodzie. Jednakże, stosownie do treści art. 14 ust. 2 tejże ustawy, jeżeli w tym terminie wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie powinno być wypłacone w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.

Ponieważ roszczenie z tytułu skapitalizowanej renty zgłoszone zostało przez powoda w piśmie z dnia 14 marca 2019 r., Sąd, zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 21.678,09 zł stanowiącej utracone dochody za okres od 1 lutego 2017 r. do 31 marca 2019 r. od dnia 14 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty, od utraconych dochodów za kwiecień 2019 od dnia 14 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty a od utraconych dochodów, których utrata następowała po kwietniu 2019 r. od 11 dnia każdego miesiąca. I tak od kwoty 275,36 zł zasądzono je od dnia 11 maja 2019 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.163,36 zł od dnia 11 czerwca 2019 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.163,36 zł od dnia 11 lipca 2019 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.355,36 zł od dnia 11 sierpnia 2019 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.355,36 zł od dnia 11 września 2019 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.347,36 zł od dnia 11 października 2019 r. do dnia zapłaty, od kwoty 347,36 zł od dnia 11 listopada 2019 r. do dnia zapłaty i od kwoty 847,36 zł od dnia 11 grudnia 2019 r. do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie natomiast Sąd oddalił żądanie zasądzenia odsetek od skapitalizowanej renty.

Zgodnie z danymi GUS o przeciętnych zarobkach kucharza, w okresie od stycznia 2020 r. do kwietnia 2020 r. powód, gdyby nie uległ wypadkowi zarabiałby 2.290,36 zł netto miesięcznie a od maja 2020 r. do chwili obecnej 2.143,36 zł netto miesięcznie gdyż od tego okresu musiałby już odprowadzać podatek dochodowy po ukończeniu 26 lat.

Jednocześnie w okresie od stycznia 2020 r. do lutego 2020 r. powód pobierał rentę w wysokości 1.443,00 zł netto miesięcznie, w okresie od lutego 2020 r. do chwili obecnej pobiera rentę w wysokości 1.525,00 zł netto miesięcznie

W okresie od stycznia 2020 r. do lutego 2020 r. powód tracił dochód w wysokości 847,36 zł miesięcznie, w okresie od marca 2020 r. do kwietnia 2020 r. w wysokości 765,36 zł miesięcznie i w okresie od maja 2020 r. do chwili obecnej w wysokości 618,36 zł.

Pozwany decyzją z dnia 18 kwietnia 2019 r. przyznał powodowi rentę wyrównawczą od maja 2019 r. w kwocie 699,00 zł miesięcznie.

Sąd zasądził zatem od pozwanego na rzecz powoda rentę wyrównawczą w kwotach po 148,36 zł miesięcznie za styczeń i luty 2020 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 dnia każdego miesiąca do dnia zapłaty. Sąd zasądził też od pozwanego na rzecz powoda tytułem renty wyrównawczej za okres od marca 2020 r. do kwietnia 2020 r. kwoty po 66,36 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 każdego miesiąca do dnia zapłaty. Od kwietnia 2020 r. pozwany wypłaca powodowi rentę wyrównawczą w kwocie przekraczającej wysokość dochodów, jakie miesięcznie on traci, wobec czego Sąd oddalił powództwo w zakresie zasądzenia renty na przyszłość od maja 2020 r. jako niezasadne.

Powód dochodził w przedmiotowym procesie ostatecznie zasądzenia kwoty 60.925,98 zł i zasądzenia renty na przyszłość w kwocie 2.620,94 zł. Wartość przedmiotu sporu wynosiła zatem w przedmiotowej sprawie 92.377,26 zł. Sąd zasądził na rzecz powoda rentę wyrównawczą w kwocie 30.696,33 zł i oddalił żądanie zasądzenia renty na przyszłość. Żądania powoda zatem uwzględnione zostały w 33 %. Zgodnie z art. 100 kpc w takiej też proporcji Sąd rozdzielił koszty procesu.

Na poniesione przez powoda koszty procesu złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 5.400,00 zł. ustalone stosownie do treści w § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 265), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, koszty osobistego stawiennictwa strony w kwocie 125,00 zł i koszty dojazdu pełnomocnika powoda na rozprawy w kwocie 932,00 zł. W sumie powód poniósł koszty procesu w wysokości 6.474,00 zł.

Poniesione przez pozwanego koszty procesu to wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 5.400,00 zł. ustalone stosownie do treści w § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 265) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł. W sumie pozwany poniósł koszty procesu w wysokości 5.417,00 zł.

Łącznie koszty postępowania wyniosły w tej sprawie 11.891,00 zł z czego powód powinien ponieść ich 67 % czyli kwotę 7.966,97 zł, czyli kwotę wyższą niż wydatkował.

Pomimo tego, iż powód przegrał sprawę w 67 % i w myśl art. 100 kc, powinien częściowo ponieść koszty procesu, Sąd nie obciążył go tymi kosztami, na co pozwala mu przepis art. 102 kpc. Sąd uznał bowiem, iż obciążeniu kosztami postępowania powoda, który jest sparaliżowany i ma ciężką sytuację życiową sprzeciwiają się względy słuszności.

W sprawie pozostawała nie uiszczona opłata od pozwu w kwocie 4.619,00 zł.

Co do nie pokrytych kosztów procesu w postaci opłaty od pozwu to Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2020, poz. 755 ze zm.) zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 1.524,27 zł, która stanowi 33 % tych kosztów i odpowiada stosunkowi, w jakim pozwany przegrał sprawę.