Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1035/13

POSTANOWIENIE

Dnia 14 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Barbara Jankowska- Kocon

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku wierzyciela Agencji (...)z siedzibą w W.

przeciwko dłużnikom B. S. i J. S.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

na skutek skargi dłużnika J. S. o wznowienie postępowania w sprawie VI Co 406/13

na skutek zażalenia dłużnika J. S. na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu VI Zamiejscowy Wydział Cywilny w Tucholi z dnia 9 października 2013 roku, sygn. akt VI Co 1413/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 1035/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Świeciu VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Tucholi postanowieniem z dnia 9 października 2013 r. odrzucił skargę dłużnika o wznowienie postanowienia. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że pismem z dnia 25 stycznia 2013 roku dłużnicy – B. i J. S. wnieśli skargę na czynność komornika, o której Sąd Rejonowy w Świeciu VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Tucholi rozstrzygnął postanowieniem z 20 marca 2013 roku. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 18 lipca 2013 roku odrzucił zażalenie na powyższe postanowienie. Dłużnicy w związku z tym wnieśli skargę o wznowienie postępowania w tej sprawie, z uwagi na obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 156 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku.

W ocenie Sądu Rejonowego skarga podlega odrzuceniu. Zgodnie bowiem z art. 399 § 1 kpc w wypadkach przewidzianych w dziale niniejszym można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem, zaś na podstawie określonej w art. 401 1 kpc postępowanie może być wznowione również w razie wydania postanowienia. Przepis art. 401 1 kpc wskazuje, że można również żądać wznowienia w wypadku gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z konstytucją, ratyfikowaną umowa międzynarodową lub ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.

Z powyższego wynika, że nie przysługuje skarga o wznowienie postępowania, w którym zostało wydane prawomocne postanowienie w postępowaniu egzekucyjnym, a takim było postanowienie wydane w sprawie o sygnaturze VI Co 406/13.

Mając na uwadze powyższe Sąd Rejonowy na podstawie art. 399 kpc a contrario odrzucił skargę.

Postanowienie to zaskarżył dłużnik zarzucając Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisów prawa materialnego. Skarżący wskazał, iż składał liczne skargi, w których wskazywał na uchybienia Komornika.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 399 § 1 kpc, skarga o wznowienie postępowania jest dopuszczalna w przypadku zakończenia postępowania prawomocnym wyrokiem. Regulację tę należy rozumieć w ten sposób, że wznowienie postępowania służy w stosunku do prawomocnych orzeczeń merytorycznych, rozstrzygających sprawę co do istoty, a więc w stosunku do wyroków, nakazów zapłaty w postępowaniu nakazowym, upominawczym, również w elektronicznym postępowaniu upominawczym (art. 353 2 ) oraz postanowień co do istoty sprawy w trybie nieprocesowym (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 stycznia 1973 r., I CZ 152/72, OSNC 1973, nr 7–8, poz. 143). Dopuszczalność wznowienia postępowania nieprocesowego określona jest w sposób szczególny w art. 524 kpc.

Można również żądać wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem w przedmiocie ustalenia, czy orzeczenie sądu państwa obcego podlega uznaniu lub w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności orzeczeniu sądu państwa obcego (art. 1148 1 § 3, art. 1151 1 § 3).

Natomiast zgodnie z treścią art. 399 § 2 kpc dopuszczono wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem. Należy jednak podkreślić, iż dotyczy to wyłącznie sytuacji, gdy postanowienie zostało oparte na akcie normatywnym, w stosunku do którego Trybunał Konstytucyjny orzekł o jego niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą. Zmiana ta, stanowiąca wyłom w dotychczasowej regulacji skargi o wznowienie postępowania, jest konsekwencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego orzekającego o niekonstytucyjności art. 401 1 w brzmieniu sprzed nowelizacji (zob. wyrok TK z dnia 27 października 2004 r., SK 1/04, OTK-A 2004, nr 9, poz. 96).

Należy podkreślić, iż na gruncie art. 399 § 2 kpc, istotne jest rozstrzygnięcie kwestii, jakie przesłanki decydują o zakwalifikowaniu określonych postanowień do kategorii kończących postępowanie w sprawie. W orzecznictwie prezentowane jest stanowisko, że nie należą do nich postanowienia wydawane w postępowaniach o charakterze wpadkowym i ubocznym. Postanowienia kończące postępowanie mogą być wydawane w tych postępowaniach, w których można mówić o oddaniu sprawy pod osąd. W tym miejscu warto wskazać na pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 24 listopada 1998 r., iż postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie są postanowienia zamykające drogę do wydania orzeczenia sądu danej instancji, rozstrzygającego istotę sprawy w procesie (wyrokiem) lub w postępowaniu nieprocesowym (postanowieniem), a ponadto postanowienia, które kończą sprawę jako pewną całość poddaną pod osąd, a więc dotyczące całości sprawy, a będące ostatnimi orzeczeniami wydanymi w postępowaniu. Wszystkie pozostałe postanowienia są postanowieniami nie kończącymi postępowania w sprawie; kończą one bowiem jedynie pewien fragment sprawy, ale nie sprawę.

W przedmiotowej sprawie skarżący żąda wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Rejonowego w Świeciu VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w Tucholi, mocą którego oddalono skargę na czynności Komornika.

Należy zauważyć, że w świetle powołanego powyżej przepisu, jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego, postępowanie, którego wznowienia domaga się skarżący, jako niezakończone prawomocnym wyrokiem nie podlega wznowieniu za pomocą nadzwyczajnego środka zaskarżenia. W sprawie nie zachodzi również wyjątek, o którym mowa w § 2 art. 399 pozwalający na wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem.

Zgodnie z treścią art. 410 kpc sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie.

Zarzuty skarżącego podniesione w treści zażalenia nie podważają prawidłowości wydanego postanowienia. Tym bardziej, iż większość ze wskazanych zarzutów dotyczy w istocie działań podejmowanych przez Komornika, co w ogóle nie stanowi przedmiotu rozpoznania w niniejszym postępowaniu, dotyczącym rozpoznania zażalenia na odrzucenie skargi o wznowienie postępowania.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił zażalenie dłużnika jako niezasadne na podstawie art. 385 kpc. w zw. z art. 397 § 2 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13