Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. Ł.

jak w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

10 czerwca 2020r w godzinach wieczornych na posesji pokrzywdzonego T. P. przebywali także S. G. (1), M. D. i R. W., siedzieli przed domem , spożywali alkohol (za wyjątkiem M. D.) przy grillu. W pewnym momencie na posesję tę ( ogrodzona, zamknięta furtka) wszedł A. Ł. i podszedł do nich. Miał pretensję do T. P. ( słyszał wcześniejszą telefoniczną rozmowę mężczyzn, której treść prawdopodobnie mu się nie podobała), mężczyźni kłócąc się podeszli do bramy, tam dalej się kłócili, padły słowa wulgarne i pretensje ze strony oskarżonego więc T. P. kazał mu opuścić posesję, kiedy oskarżony nie zareagował pokrzywdzony próbował zadzwonić na Policję, udało mu się dodzwonić na nr 112- połączenie wykonane o godzinie 19:41:54 trwające 50 sekund. W czasie oczekiwania i trwającego połączenia oskarżony widząc, to, opuścił teren posesji i odjechał . Dyżurnemu pokrzywdzony zgłosił, że" napastnik " już, właśnie odjechał i interwencja nie jest potrzeba, wrócił do mężczyzn do stolika. W bardzo krótki czasie ( około minuty) pod posesję podjechał ponownie oskarżony swoim samochodem, wszedł na teren posesji otwierając zamkniętą furtkę i szedł w stronę siedzących przy domu mężczyzn, był agresywne nastawiony, bardziej niż przy pierwszej wizycie, wówczas pokrzywdzony udał się w jego kierunku do bramy i kiedy się zbliżył do niego, został popchnięty po czym obaj mężczyźni zaczęli się szarpać a w dalszej kolejności dołączyli do nich pozostali mężczyźni. W trakcie tego drugiego zdarzenia szeregu obrażeń , w tym ran kłutych, doznał A. Ł.- w tym zakresie toczy się postępowanie w SO w Siedlcach, gdzie jest on pokrzywdzonym a oskarżonym o czyn z art. 160§1 kk w zb. z art.157§2 kk T. P. ( S. G. (2) z art.13§1 kk w zw z art.156§1 pkt 2 kk w zb. z art.160§1 kk w zb. z art.157§1 kk). Posesja, na którą wtargnął oskarżony jest własnością rodziców pokrzywdzonego , T. P. zamieszkuje na niej z rodziną od ok.2006r .

zeznania T. P.

137-139, 32

zeznania R. W.

140-141, 12v-13

zeznania M. W.

141-142,38

zeznania M. D.

142-143, 15v-16,51v

zeznania S. G. (1)

144, 54v

protokół odtworzenia utrwalonych zapisów

22-26

wykaz połączeń

58-64

odpis aktu oskarżenia w sprawie PR 1 Ds (...).2020.SP

92-

nagranie zgłoszenia odtworzone na rozprawie

148, 150, 152

Zarówno oskarżony jak i pokrzywdzony znajdowali się w trakcie zdarzenia w stanie nietrzeźwości.

protokoły badania stanu trzeźwości i wyniki badań

5-5v, 40-48

A. Ł. był wielokrotnie karany

dane o karalności

87-88

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. Ł.

jak w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

oskarżony nie naruszył miru domowego pokrzywdzonego w żaden sposób, nie mógł tego dokonać bo wielokrotnie mężczyźni odwiedzali się wzajemnie w swoich domach i na posesjach, współpracowali, nie potrzebowali żadnych zaproszeń do siebie, w czasie żadnej z wizyt w dniu 10 czerwca 2020r na posesji pokrzywdzonego A. Ł. nie został przez niego wyproszony, pokrzywdzony nie żądał opuszczenia swojej posesji w żadnym momencie

wyjaśnienia oskarżonego

139-140

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania T. P.

sąd obdarzył je wiarą w części, w której przestawiał, że dwukrotnie oskarżony wszedł na jego posesje w dniu 10 czerwca 2020 r wzburzony, agresywny, powodując kłótnię, w czasie której zachowywał się wobec niego wulgarnie i wyzywająco w związku z czym pokrzywdzony wyprosił A. Ł. z posesji, żądając jej opuszczenia słownie za pierwszym razem, za drugim nie zdążył tego uczynić w związku z postawą oskarżonego, jego wolą było jednakże to, aby oskarżony opuścił jego posesję, zeznania pokrzywdzonego znajdują potwierdzenie w relacji i zeznaniach R. W. i M. D. a także częściowo S. G. (1), są również potwierdzone w tym zakresie monitoringiem, odtworzonym i opisanym w protokole, gdzie na k.24v akt wskazano, ze o godzinie 19:40:32 z posesji pokrzywdzonego wychodzi oskarżony aby po chwili- o godzinie 19:42:29 ponownie podjechać pod tę posesję a oskarżony wyszedł z auta i wszedł na posesję, z której wcześniej wyszedł, nie budzą też wątpliwości zeznania pokrzywdzonego, co do tego, że żądał opuszczenia posesji przez oskarżonego, że postawa oskarżonego, który nie chciał jej opuścić spowodowała, iż zdecydował się wezwać na interwencję Policję, połączył się z nr alarmowym- w tej części zeznania pokrzywdzonego potwierdza zapis zgłoszenia odtworzony na sali sądowej, z którego wynika, że po połączeniu pokrzywdzony zgłosił najście na posesję a następnie stwierdził do funkcjonariusza , że sprawca już opuszcza jego posesje i odwołał interwencję , potwierdza to zatem jednoznaczną i wyrażoną wobec oskarżonego wolę T. P., aby oskarżony opuścił jego posesję

zeznania R. W.

podobnie jak zeznania M. D. co do okoliczności dotyczących wchodzenia na posesję przez oskarżonego, jego zachowania, agresji,także co do rozmowy wcześniejszej telefonicznej oskarżonego z S. G. (1), która stała się powodem przyjazdu oskarżonego na posesję sąd jako zgodne ze sobą, przekonujące i korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym, w tym zeznaniami pokrzywdzonego, monitoringiem, obdarzył wiarą, niewielkie rozbieżności w relacji świadków, brak szczegółów, spowodowane są bardzo dynamicznym przebiegiem zajścia, za wyjątkiem M. D. wszyscy znajdowali się też pod wpływem alkoholu

zeznania M. D.

jak wyżej

zeznania M. W.

świadek zeznał znane mu z racji wykonywanych funkcji okoliczności, treść jego zeznań nie budzi wątpliwości, wynika też z nich, że od razu po zajściu a więc nie w fazie ustalania ewentualnej własnej linii obrony, T. P. wskazał świadkowi- policjantowi, że A. Ł. wszedł na jego posesję, zaczął się awanturować, wyprosił go więc z posesji

zeznania S. G. (1)

co do tej fazy zajścia jego zeznania są spójne z zeznaniami pozostałych świadków, świadek wskazał, że widział P., jak trzymał przy uchu telefon, nie wiedział jednak, czy pokrzywdzony dzwonił na Policję, potwierdził, że pokrzywdzony wzywał oskarżonego do opuszczenia jego posesji

protokoły badania stanu trzeźwości i wyniki badań

nie budzą zastrzeżeń

protokół odtworzenia utrwalonych zapisów

nie budzi zastrzeżeń, nie kwestionowany

nagranie zgłoszenia odtworzone na rozprawie

nie budzi zastrzeżeń, nie kwestionowany

wykaz połączeń

nie budzi zastrzeżeń, nie kwestionowany

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

stanowią jedynie linię obrony, która w świetle omówionych wyżej dowodów, zeznań pokrzywdzonego i świadków zdarzenia, z nagrania zgłoszenia na nr 112 przez pokrzywdzonego nie może się ostać, bez znaczenia dla czynu oskarżonego są przy tym podawane przez niego okoliczności co do wcześniejszych wielokrotnych kontaktów, zażyłości , wzajemnych wizyt u siebie, nie może to w żadnym razie powodować uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu,

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

A. Ł.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 193 k.k. kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Wdzieranie się sprawcy obejmuje wszelkie sposoby przedostania się do określonego miejsca wbrew jawnej lub dorozumianej woli osoby uprawnionej. Wdarcie w rozumieniu art. 193 k.k. to przede wszystkim wejście połączone z pokonaniem przeszkody, lecz nie chodzi tu o przeszkodę o charakterze fizycznym, ale o przełamanie woli osoby uprawnionej, która dla wdzierającego się stanowi barierę do pokonania. Sposób naruszenia woli osoby uprawnionej może być różny, jest on przy tym okolicznością drugorzędną, nieistotną z punktu widzenia bytu samego przestępstwa (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 9 grudnia 2010 roku, sygn. akt: II AKa 384/10). Nie opuszczenie natomiast określonego miejsca jest taką sytuacją faktyczną, w której sprawca już znalazł się w określonym miejscu – obojętnie czy za wiedzą lub zgodą gospodarza – i nie opuszcza tego miejsca mimo żądania ze strony osoby uprawnionej, aby to uczynił. Jest bowiem kwestią drugorzędną, czy sprawca znalazł się w tym miejscu legalnie, nie chcąc go następnie opuścić, czy też nielegalnie, istotne jest bowiem tylko to, że sprzeciwia się żądaniu osoby uprawnionej. Przez żądanie należy rozumieć stanowcze i wyraźne, a nie tylko dorozumiane wyrażenie woli osoby uprawnionej, aby dana osoba opuściła jego mieszkanie lub inne jego pomieszczenie albo należący do niego ogrodzony teren. N. cudzego miejsca staje się bowiem bezprawne od chwili dotarcia do sprawcy żądania osoby uprawnionej opuszczenia miejsca, które do niej należy (Kodeks karny. Komentarz, red. prof. dr hab. A. G., prof. dr hab. K. W., 2019. Osobą uprawnioną w rozumieniu art. 193 k.k. jest osoba posiadająca prawny lub faktyczny tytuł do zajmowania określonego miejsca. Uprawnienie to może wynikać z różnych podstaw. Będzie to np. właściciel, posiadacz, dzierżawca, użytkownik, najemca, dozorca, a także osoba, co do której istnieje domniemanie, że działa zgodnie z wolą gospodarza, np. małżonek właściciela, dorosły domownik, sąsiad sprawujący krótkotrwałą pieczę nad mieszkaniem pod nieobecność właściciela (Kodeks karny. Komentarz, red. prof. dr hab. R. S., Wydanie 24).

W świetle powyższych wywodów nie budzi wątpliwości po pierwsze, że T. P. od wielu lat użytkujący posesję należącą do rodziców i tam zamieszkujący jest osobą uprawnioną w rozumieniu art.193 kk do żądania jej opuszczenia. Nie budzi też wątpliwości, że pokrzywdzony wyraził swoją stanowczą wolę, aby A. Ł. opuścił jego posesję, czemu dał wyraz chociażby zgłaszając najście na Policję, kiedy ten nie reagował na jego żądania opuszczenia posesji a analiza materiału dowodowego- przede wszystkim obiektywne dane telekomunikacyjne- wskazuje, że dosłownie po chwili, wiedząc, że T. P. sobie tego nie życzy, oskarżony ponownie pod nią podjechał, wszedł na nią , zachowując się agresywnie, mimo że wcześniej pokrzywdzony wyraźnie go wyprosił. Takie zachowanie A. Ł. z pewnością wyczerpało dyspozycję art.193 kk, oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. Ł.

kara grzywny 100 stawek dziennych po 30 zł każda

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu z art. 193 k.k. należało ocenić jako wyższy niż znikomy. Za taką oceną przemawiała okoliczność, że oskarżony naruszył takie istotne dobro prawne jakim jest nienaruszalność mieszkania i prawo do decydowania o tym, kto może przebywać w miejscu, do dysponowania którym pokrzywdzony jest uprawniony. Ponadto podkreślić należy, że motywacja oskarżonego zasługiwała na jednoznacznie negatywną ocenę. Wszedł on bowiem dwukrotnie na posesję pokrzywdzonego zachowując się bardzo agresywnie i nie zważając na obecność innych osób , znajdując się pod znacznym wpływem alkoholu i bez woli pokrzywdzonego, a następnie nie chciał jej opuścić, nie można w żaden sposób aprobować działań, które prowadzą do naruszenia jakichkolwiek dóbr prawnych drugiego człowieka, a tym bardziej do naruszenia dobra prawnego jakim jest spokój i bezpieczeństwo w miejscu zamieszkania. Przystępując do wymiaru kary Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary opisane w art. 3 k.k. i art. 53 § 1 i 2 k.k., to jest wymierzył oskarżonemu karę według własnego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd przy wymiarze kary wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające oskarżonego, jak i okoliczności łagodzące. Sąd do okoliczności obciążających zaliczył agresywne zachowanie oskarżonego oraz działanie z motywacją, która zasługiwała na jednoznacznie negatywną ocenę, także dotychczasową wielokrotną karalność oskarżonego. Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył natomiast, że oskarżony na skutek zajścia w dniu 2 czerwca 2020r doznał poważnych obrażeń ciała a pokrzywdzony podczas drugiej jego fazy z pewnością całkowicie nieadekwatnie do stwarzanego zagrożenia zaatakował oskarżonego. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 30zł każda, uznając że kara ta spełni warunki zarówno prewencji indywidualnej i generalnej. W ocenie Sądu kara ta jest wystarczająco dolegliwa i wychowawcza. Uwzględnia też sytuację materialną i osobistą oskarżonego.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

sąd nie znalazł podstaw do zasądzenia zadośćuczynienia na rzecz T. P.- jak twierdził za doznaną przez niego i jego rodzinę krzywdę a w szczególności utratę reputacji wnosi o zasądzenie zadośćuczynienia w kwocie 30 tysięcy zł. Podkreślić należy, że owa reputacja i ewentualne problemy rodziny pokrzywdzonego związane z jego osadzeniem w zakładzie karnym były wynikiem jego przestępczego działania w końcowej fazie zajścia, do którego był całkowicie nieuprawniony i takie zadośćuczynienie nie może być na jego rzez zasądzone

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

zasądzenie kosztów sądowych w całości

art.627 kpk i art.2 ustawy o opłatach w sprawach karnych, brak podstaw do zwolnienia oskarżonego od ich ponoszenia, utrzymuje się z prowadzonej działalności gospodarczej, osiąga z niej dochody

1.Podpis

sędzia Edyta Cieliszak