Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 692/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2021 roku

Sąd Rejonowy w Łukowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia Edyta Cieliszak

Protokolant st. sekr. sądowy Beata Siestrzewitowska

przy udziale prokuratora Jolanty Niewęgłowskiej, Łukasza Bańkowskiego

po rozpoznaniu dnia 9 stycznia, 3 marca 2020 roku, 2 marca, 30 marca i 12 maja 2021 roku sprawy M. W. s. Z. i K. z domu A. ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 5 lipca 2018 roku w S. I, gm. Ł. woj. (...), w sposób nieumyślny naraził na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu A. S. poprzez oddanie 4 strzałów z broni palnej typu myśliwskiego w kierunku zwartej zabudowy mieszkalnej gdzie jeden z pocisków przeleciał obok siedzącej na tarasie A. S., czym naruszył przepis art. 42 aa pkt 13 ustawy z dnia 13 października 1995 roku Prawo Łowieckie- tj. o czyn z art. 160 §3 kk

orzeka:

M. W. uniewinnia od zarzucanego mu czynu, na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca M. W. dowody rzeczowe szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr I/2/18/B k. 88 akt sprawy pozycja od 1 do 7; wydatkami obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W.

czyn zarzucony jak w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

5 lipca 2018r A. S. - mieszkanka wsi S. wyszła przed swój dom znajdujący się tam pod nr (...) i usiadła około godziny 20-tej przy tylnej ścianie domu, gdzie ustawione są meble ogrodowe a ok.20:25 usłyszała głośny świst dobiegający od strony pól i zauważyła poruszające się liście na drzewkach owocowych rosnących na jej działce, od strony posesji sąsiada D. B., poczuła pęd powietrza przy prawej nodze i usłyszała odgłos odbicia od ściany zewnętrznej domu, o czym od razu powiedziała mężowi i szwagrowi, znajdującym się wewnątrz domu, ci po krótkich poszukiwaniach odnaleźli ślad w ścianie domu- wgłębienie oraz pocisk , niezwłocznie została, powiadomiona Policja, przybyli na miejsce funkcjonariusze zabezpieczyli odnaleziony pocisk, wykonali oględziny miejsca jego odnalezienia oraz ujawnienia śladu na ścianie

zeznania A. S.

207-210

protokół zatrzymania rzeczy

1-12

protokół oględzin miejsca

13-14

zeznania W. W.

210-211

zeznania K. S. (1)

211-213

dokumentacja fotograficzna miejsca zdarzenia

64, 69

zeznania D. B.

230-

funkcjonariusze zabezpieczyli także książkę ewidencji pobytu myśliwych na polowaniu indywidualnym w obwodzie (...) ( obejmującym m. S.) oraz w sąsiadującym z nim obwodzie (...), z zapisów w tej książce ujawniono, że na okręg (...) na pięć łowisk wpisany był R. Z., zaś na polowanie w okręgu nr (...) obejmującym S. M. W.

protokół zatrzymania rzeczy- książki polowań

7-9

kopia książki polowań

24-33

po powyższych ustaleniach policjanci zabezpieczyli broń i amunicję należącą do M. W., na którą miał zezwolenie- posiada legitymację nr (...)

protokół zatrzymania rzeczy

15-18

protokół oględzin rzeczy - legitymacji posiadania broni

37-41

protokół oględzin rzeczy- broni i amunicji odebranych od oskarżonego

42-44

dokumentacja fotograficzna broni i amunicji

62-63

M. W. został także poddany badaniu na zawartość alkoholu, o godzinie 0:32 w dniu 6 lipca 2018r badanie nie wykazało zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu

protokół badania A. i wynik badania

18

w toku postępowania wywołano opinię biegłego z zakresu badań broni i balistyki KWP w L., z której wynika, że w wyniku przeprowadzonych identyfikacyjnych badań porównawczych śladów przewodu lufy na powierzchniach dowodowego pocisku oraz analogicznych śladów na powierzchniach pocisków wystrzelonych z lufy dowodowego sztucera stwierdzono zgodności jedynie w zakresie grupowych cech identyfikacyjnych śladów przewodu lufy tj kalibru, ilości, szerokości pól i bruzd oraz w zakresie ich kierunku skrętu, stwierdzono jedynie zbliżone odwzorowania pojedynczych zgodności cech śladów na powierzchniach badanych materiałów, ze względu na stopień uszkodzeń powierzchni dowodowego pocisku nie można ustalić jednoznacznie zgodnych indywidualnych charakterystycznych cech śladów przewodu lufy na jej powierzchniach i na powierzchniach pocisków wystrzelonych z lufy dowodowego sztucera, co wskazuje, że dowodowy pocisk prawdopodobnie został wystrzelony z lufy dowodowego sztucera, wytarcia powierzchni pocisku uniemożliwiają podwyższenie stopnia kategoryczności dokonanych ustaleń

pisemna opinia biegłego z zakresu badań broni i balistyki KWP w L. oraz ustna opinia uzupełniająca z rozprawy

72-74v, 236-237

M. W. potwierdził, że polował w dniu 5 lipca 2018r w okręgu (...), do którego należy S., wystrzelił 4 strzały z broni myśliwskiej w kierunku lisa znajdując się w szczerym polu, gdzie była uprawiana kukurydza, zboża i gdzie rosła wierzba energetyczna i gdzie naturalnym kulochwytem byłą ziemia, strzały oddawał z zachowaniem szczególnej ostrożności, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa a odległość od najbliższych zabudowań wynosiła 800 m, dodał, że był to nieszczęśliwy wypadek do którego doprowadził być może rykoszet, przeprosił pokrzywdzoną

wyjaśnienia oskarżonego

205-207, 85-86

zeznania K. S. (2)

233-235

M. W. nie był dotychczas karany

dane o karalności

148

w toku postępowania sądowego wywołano opinię sądowo- psychiatryczno- psychologiczną celem oceny stanu zdrowia pokrzywdzonej A. S. po zdarzeniu z dnia 5 lipca 2018r oraz ewentualnego uszczerbku na jej zdrowiu, z której wynika, że biegłe rozpoznały u A. S. przebyte zaburzenia adaptacyjne, nie odniosła jednak podczas zdarzenia z dnia 5 lipca 2018r żadnych obrażeń, ani też żadnego uszczerbku na zdrowiu psychicznym, zaburzenia adaptacyjne miały charakter łagodny i przemijający, biegłe oceniając osobowość pokrzywdzonej podały, że w sytuacjach wzmożonego napięcia, frustracji wykazuje tendencję do koncentracji na sobie i własnych przeżyciach emocjonalnych, jest skłonna do myślenia życzeniowego, co powoduje u niej wzrost stresu , napięcia i przygnębienia

opinia sądowo- psychiatryczno- psychologiczna

277-280

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. W.

jak w akcie oskarżenia- czyn zarzucany

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

M. W. naruszył jakiekolwiek zasady ostrożności czy przepisy prawa a w szczególności przepis art.42aa pkt 13 Prawa Łowieckiego (polowanie w odległości mniejszej niż 150 m od zabudowań mieszkalnych) polując w dniu dniu zdarzenia w obwodzie (...)

" jedynym dowodem mającym świadczyć o powyższym wydaje się być akt oskarżenia", oskarżenie nie przedstawiło bowiem żadnych dowodów które tezy aktu oskarżenia miałyby uzasadniać

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania A. S.

sąd ocenił te zeznania w części dotyczącej przebiegu zdarzenia za wyczerpujące, szczere, mają potwierdzenie także w zeznaniach męża i szwagra pokrzywdzonej, co do tego, w jaki sposób i gdzie uderzył pocisk, także co do tego jakie było otoczenie i co znajdowało się w kierunku, z którego nadleciał pocisk - od zabudowania sąsiada, rosnące na granicy tuje i drzewka owocowe, w odniesieniu do odczuć towarzyszących pokrzywdzonej w momencie zdarzenia sąd także nie może w tym zakresie zakwestionować zeznań pokrzywdzonej mających w tej części potwierdzenie w relacji jej męża, były one bowiem bardzo subiektywne, niewątpliwie związane z charakterem jej osobowości, co znalazło potwierdzenie w wywołanej opinii sądowo-psychiatryczno-psychologicznej, z której wynika jednak, że na skutek zdarzenia pokrzywdzona nie doznała żadnych obrażeń i uszczerbku na zdrowiu a jego skutkiem był jedynie przebyty epizod zaburzeń adaptacyjnych, który miał charakter łagodny i przemijający

protokół zatrzymania rzeczy

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń

protokół zatrzymania rzeczy- książki polowań

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń

protokół oględzin miejsca

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń

protokół badania A. i wynik badania

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń

kopia książki polowań

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń

protokół oględzin rzeczy - legitymacji posiadania broni

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń

protokół oględzin rzeczy- broni i amunicji odebranych od oskarżonego

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń

zeznania W. W.

sąd ocenił te zeznania za wyczerpujące, szczere, mają potwierdzenie także w zeznaniach pokrzywdzonej i jej męża , co do tego, w jaki sposób i gdzie uderzył pocisk, co relacjonowała pokrzywdzona tuż po zdarzeniu, odnalezienia pocisku, śladu po nim, brak podstaw by zeznania te kwestionować

zeznania K. S. (1)

również te zeznania co do okoliczności zdarzenia, ujawnienia śladów na miejscu, relacji pokrzywdzonej- a zatem te mające znaczenie dla oceny odpowiedzialności karnej oskarżonego, należy ocenić jako szczere, spójne z pozostałym materiałem dowodowym, także co do opisu otoczenia, tego co znajdowało się w pobliżu i na ewentualnej czy przybliżonej trasie lotu pocisku

dokumentacja fotograficzna broni i amunicji

nie kwestionowana, nie budzi zastrzeżeń

dokumentacja fotograficzna miejsca zdarzenia

nie kwestionowana, nie budzi zastrzeżeń

pisemna opinia biegłego z zakresu badań broni i balistyki KWP w L. oraz ustna opinia uzupełniająca z rozprawy

opinię tę sąd uznał za przekonującą a jej wnioski podzielił, biegły w oparciu o posiadaną wiedzę specjalistyczną dokonał oględzin zabezpieczonej broni oraz pocisków, wydał opinię pisemną i uzupełnił ją na rozprawie szczegółowo odnosząc się do tego, dlaczego nie jest to opinia kategoryczna i dlaczego ze względu na stopień uszkodzeń powierzchni dowodowego pocisku nie można ustalić jednoznacznie zgodnych indywidualnych charakterystycznych cech śladów przewodu lufy na jej powierzchniach i na powierzchniach pocisków wystrzelonych z lufy dowodowego sztucera, co wskazuje, że dowodowy pocisk prawdopodobnie został wystrzelony z lufy dowodowego sztucera, wytarcia powierzchni pocisku uniemożliwiają podwyższenie stopnia kategoryczności dokonanych ustaleń, co istotne biegły nie wykluczył rykoszetowania pocisku, że na swojej trasie lotu uderzył w przeszkodę i od tego nastąpiły jego uszkodzenia, nie wykluczył, że uszkodzenia mogły powstać na skutek uderzenia o ścianę budynku, wskazać należy, w kontekście ustalania odpowiedzialności karnej oskarżonego, że biegły podał, iż gdyby był na miejscu w krótki czasie od zdarzenia i dokonał oględzin miejsca zdarzenia i miejsca oddawania strzału mógłby podjąć próbę wyznaczenia toru lotu pocisku a nawet miejsca, skąd oddany został strzał, w czasie rozprawy z uwagi na upływ czasu ( możliwa zmiana warunków i otoczenia) nie było to możliwe, opinia odpowiada w pełni wymogom art.200§1 kpk, została w całości przez sąd uznana za przekonującą i rzetelną

opinia sądowo- psychiatryczno- psychologiczna

także tę opinię sąd uznał za rzetelną i przekonującą, dostatecznie umotywowaną, wydaną po zbadaniu przez biegłych psychiatrów i psychologa, posiadających odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe pokrzywdzonej i zapoznaniu się z dokumentacją, opinia odpowiada w pełni wymogom art.200§1 kpk

wyjaśnienia oskarżonego

brak jest jakichkolwiek podstaw by wyjaśnienia oskarżonego zakwestionować, zarówno w toku postepowania przygotowawczego jak i na rozprawie wskazywał on bowiem, że zachował wszelkie środki ostrożności i przestrzegał wszelkich reguł, przepisów podczas polowania 5 lipca 2018r w okręgu (...), do którego należy S., wyjaśnił, że wystrzelił 4 strzały z broni myśliwskiej w kierunku lisa znajdując się w szczerym polu, gdzie przed nim była uprawiana kukurydza, zboża i gdzie rosła wierzba energetyczna i gdzie naturalnym kulochwytem byłą ziemia oraz te naturalne przeszkody, strzały oddawał z zachowaniem szczególnej ostrożności, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa a odległość od najbliższych zabudowań wynosiła ok. 800 m, dodał, że był to nieszczęśliwy wypadek do którego doprowadził być może rykoszet, przeprosił pokrzywdzoną, podobnie wyjaśniał na rozprawie wskazując, ze przyznając się przyznał się jedynie do polowania w tym okręgu a nie do naruszenia przepisów dotyczących odległości od zabudowań podczas polowania, opisał szczegółowo otoczenie, gdzie oddawał strzały wskazując na to, że naturalne kulochwyty i odległość od zabudowań nie pozwalały mu na jakiekolwiek wątpliwości co do możliwości oddania strzału, częściowo te wyjaśnienia potwierdza też relacja K. S. (2), któremu tuż po zdarzeniu oskarżony pokazywał miejsce, gdzie oddawał strzały i który potwierdził, ze było ono ok.700, 800 m od zabudowań a na linii strzału patrząc w kierunku zabudowań znajdowały się wysoka kukurydza, zboże, wierzba energetyczna

zeznania D. B.

nie budzą zastrzeżeń, świadek opisał znane mu okoliczności zdarzenia, otoczenie miejsca zdarzenia, zaobserwowane okoliczności spójnie z pozostałym materiałem dowodowym

zeznania K. S. (2)

także nie budzą zastrzeżeń, świadek szczerze, przekonująco i logicznie podał znane mu fakty i okoliczności, sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania jego zeznań

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

M. W.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

M. W. został oskarżony o to, że w dniu 5 lipca 2018r w S. w sposób nieumyślny naraził na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu A. S. poprzez oddanie 4 strzałów z broni palnej typu myśliwskiego w kierunku zwartej zabudowy mieszkalnej gdzie jeden z pocisków przeleciał obok siedzącej na tarasie A. S., czym naruszył przepis art.42aampkt 13 Prawa Łowieckiego- to jest o czyn a art.160§3 kk. Analizując zgromadzony na etapie postepowania przygotowawczego materiał dowodowy stojący u podstaw wniesienia aktu oskarżenia wydaje się- jak to już wskazano w postanowieniu z dnia 8 maja 2019r o zwrocie sprawy prokuratorowi- że jedyną podstawą do jego wniesienia było to, że oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu już jednak bez jakiejkolwiek analizy jego wyjaśnień, w których de facto nie przyznawała się i wyjaśniał , gdzie znajdował się w momencie oddawania strzału i że zachował wszelkie zasady ostrożności i reguły postepowania i że w żadnym razie nie naruszył owego przepisu Prawa Łowieckiego. Oskarżyciel nie podjął najmniejszej próby zweryfikowania wówczas owych wyjaśnień a żaden inny dowód - zarówno przeprowadzony w trakcie postępowania przygotowawczego ani też wiele dopuszczonych zarówno urzędu jak i na wniosek podczas rozprawy, nie wskazuje tego miejsca w inny niż oskarżony sposób ( zeznania świadka K. S. (1) tylko je potwierdzają), oskarżyciel nie wykazał też jakich ewentualnie innych reguł ostrożności podczas polowania, które skutkować mogłyby przypisaniem zarzucanego czynu z art.160§3 kk oskarżony nie zachował. Podkreślić należy, że nie tylko podczas wyjaśnień z postępowania przygotowawczego ale też w pisemnych wyjaśnieniach- w odpowiedzi na skierowany do sądu wniosek o warunkowe umorzenie postępowania a także wyjaśnieniach na rozprawie oskarżony wykazywał zachowanie wszelkich reguł ostrożności podczas oddawania strzałów a jego twierdzeń- wobec braku jakichkolwiek dowodów przeciwnych- nie sposób zakwestionować.

W orzecznictwie i judykaturze przyjmuje się, że przestępstwo z art. art.160 §1 i 3 kk ( a więc także nieumyślne) należą do kategorii przestępstw z konkretnego narażenia na niebezpieczeństwo a znamię bezpośredniości z tego artykułu oznacza taki stan, gdy nieuchronnym następstwem dalszego rozwoju sytuacji, bez konieczności pojawienia się jakiś nowych czynników dynamizujących, jest niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia. Oskarżony mógłby zostać uznany winnym jeśli stworzyłby niedające się zaakceptować prawdopodobieństwo naruszenia reguł postępowania z takimi dobrami jak życie i zdrowie. Konieczne jest oczywiście także stwierdzenie występowania kauzalnego powiązania pomiędzy podejmowanymi przez niego działaniami a skutkiem. Dla przypisania sprawcy odpowiedzialności i za przestępstwo umyślne i nieumyślne nie wystarczy bowiem samo stwierdzenie, że oskarżony zachował się nieostrożnie, koniecznym jest wykazanie, że był świadomy tego, ze swoim zachowaniem może zrealizować znamiona tego przestępstwa a skutek taki musiałby się charakteryzować wysokim stopniem prawdopodobieństwa spełnienia ( postanowienie SN z dnia 30 maja 2017r (...) 164/17 Legalis numer 1637159). Dla przypisania sprawcy nawet w formie nieumyślnej odpowiedzialności konieczne jest ustalenie wystąpienia skutku w postaci bezpośredniego niebezpieczeństwa utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, czyli że skutek ten musi charakteryzować się wysokim stopniem prawdopodobieństwa spełnienia, przy czym chodzi tu o ostrożność, której można wymagać od sprawcy na podstawie normalnej zdolności przewidywania skutków czynu, chodzi o normalne, niewykraczające poza możliwość przewidywania następstwa zachowania ( postanowienie SN z 24.11.2009r IIK 39/09 L.).

Przez niebezpieczeństwo z at.160 kk należy rozumieć obiektywną sytuację wynikającą z pewnego układu rzeczy i zjawisk, która rodzi wysokie prawdopodobieństwo nastąpienia uszczerbku w dobrach prawnych. Prawdopodobieństwo ziszczenia się następstw musi być realne a nie potencjalne. Artykuł ten kryminalizuje jedynie takie zachowania, które sprowadzają bezpośrednie niebezpieczeństwo wystąpienia skutków, wywołanie zatem tylko stanu „ pośredniego” niebezpieczeństwa dal tych dóbr znajdzie się poza obszarem realizacji znamion. Bezpośrednie niebezpieczeństwo zatem to taki stan rzeczy, w którym przy założeniu normalnego przebiegu przyczynowości, człowiekowi realnie zagraża nastąpienie skutków z tego przepisu, że zrealizują się one w ramach następnego ogniwa przebiegu przyczynowego. Chodzi więc o sytuację, gdy nieuchronnym następstwem dalszego rozwoju zdarzeń, bez konieczności pojawienia się w danym układzie sytuacyjnym jakiś nowych czynników, jest realne niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia. Wymagane jest by niebezpieczeństwo było bezpośrednie, realne, konkretnie istniejące w sytuacji już wytworzonej przez sprawcę, natychmiastowe. Sprawca swoją świadomością musi obejmować przynajmniej możliwość narażenia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i chcieć wytworzyć taki stan, bądź co najmniej godzić się na nie ale realnie przewidując możliwość narażenia- L. art.160 kk red. S..

Analizując dowody zebrane w sprawie sąd uznał, że zachowanie oskarżonego nie wyczerpało dyspozycji art.160§3 kk, oskarżony polował w odległości trzykrotnie większej niż wymaga tego przepis cytowany przez prokuratora w akcie oskarżenia i zachował podczas polowania wszelkie zasady ostrożności oraz reguły postępowania- brak jest w każdym razie dowodów, które by temu przeczyły.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W.

zwrot dowodów rzeczowych zabezpieczonych w sprawie oskarżonemu

art.230 §2 kpk, zbędne dla postępowania karnego, stanowiły własność oskarżonego, na posiadanie ich oskarżony posiada stosowane zezwolenie

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

obciążenie wydatkami Skarbu Państwa

art.632 pkt 2 kpk

1.Podpis

sędzia Edyta Cieliszak

POUCZENIE O UPRAWNIENIACH I OBOWIĄZKACH

Strona ma prawo do złożenia w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Oskarżony pozbawiony wolności, który nie ma obrońcy i - pomimo złożenia wniosku o doprowadzenie go na termin rozprawy, na którym ogłoszono wyrok - nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, ma prawo do złożenia wniosku o sporządzenia na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku w terminie 7 dni od daty doręczenia mu wyroku.

Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie wskazując:

1)  oznaczenie organu, do którego jest skierowany, oraz sprawy, której dotyczy;

2) oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo;

3) treść wniosku, czy dotyczy całości wyroku czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu oraz oznaczenie oskarżonego, gdy wniosek nie pochodzi od oskarżonego;

4) datę i podpis składającego pismo (za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu).

Wniosek złożony przez osobę nieuprawnioną, po terminie lub którego braki formalne nie zostały uzupełnione w terminie przez wnoszącego nie zostanie przyjęty (art. 119, art. 422 § 1, § 2 i § 3) 2).

Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom i podmiotowi zobowiązanemu przysługuje apelacja (art. 444).

Apelację wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie 14 dni od daty doręczenia wyroku z uzasadnieniem (art. 428 § 1, art. 445 § 1).

Apelację co do winy uważa się za wniesioną przeciwko całości wyroku, a apelację co do kary uważa się za wniesioną przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych. Natomiast apelację co do środka karnego, środka kompensacyjnego albo przepadku uważa się za wniesioną odpowiednio przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych albo o środkach kompensacyjnych albo o przepadku (art. 447 § 1-3).

W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447 § 4).

Podstawą apelacji nie może być błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, oraz rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, związane z treścią zawartego porozumienia w sprawie wydania wyroku skazującego, wymierzenia określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego lub rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu (art. 447 § 5).

Apelacja wniesiona po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo niedopuszczalna z mocy ustawy nie zostanie przyjęta (art. 429 § 1).

Oskarżony ma prawo do korzystania przy sporządzeniu apelacji z pomocy ustanowionego przez siebie obrońcy, a strona inna niż oskarżony może ustanowić pełnomocnika. Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego pozbawionego wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba. Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratoralub pełnomocnika będącego radcą prawnym, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego. Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika ponosi strona, która go ustanowiła (art. 6, art. 83 § 1, art. 87 § 1,art. 446 § 1, art. 620).

Jeśli strona nie ma obrońcy albo pełnomocnika z wyboru, może żądać, aby wyznaczono obrońcę albo pełnomocnika z urzędu, w tym w celu dokonania określonej czynności, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia obrońcy albo pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. Pełnomocnik z urzędu zostanie wówczas wyznaczony z listy pełnomocników. Wyznaczenie pełnomocnika z urzędu może zostać cofnięte, jeżeli okaże się, że nie istnieją okoliczności, na podstawie których go wyznaczono (art. 78 i art. 81a § 1w zw. z art. 88 § 1 zd. drugie).

Udział obrońcy w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania w nim oskarżonego, a udział pełnomocnika nie wyłącza osobistego działania w nim strony innej niż oskarżony (art. 86 § 2 w zw. z art. 88 § 1 zd. drugie).

Do biegu wskazanych powyżej terminów nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec tego terminu przypadnie na dzień uznany ustawowo za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia (art. 123 § 1 i § 3). Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem wniosek o sporządzenie uzasadnienia na piśmie lub apelacja zostaną złożone bezpośrednio w sądzie albo:

1.  nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej;

2.  nadane w polskim urzędzie konsularnym;

3.  złożone przez żołnierza, z wyjątkiem żołnierza pełniącego terytorialną służbę wojskową dyspozycyjnie, w dowództwie jednostki wojskowej;

4.  złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu;

5.  złożone przez członka załogi polskiego statku morskiego kapitanowi statku (art. 124).

1)  należy wybrać właściwy zwrot;

2)  podane w nawiasach przepisy oznaczają odpowiednie artykuły ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1749, z późn. zm.).