Pełny tekst orzeczenia

WYROK

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Witold Zawisza

Protokolant: stażysta Katarzyna Las

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2021 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. K. kwotę 2.650,50 zł (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt złotych 50/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 lutego 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.050,00 zł (jeden tysiąc pięćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Rybniku kwotę 865,92 zł (osiemset sześćdziesiąt pięć złotych 92/100) tytułem kosztów sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

Sędzia

Sygn. akt VI GC 1443/19

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 05.02.2019 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód M. K. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej (...)S.A. w W. kwoty 2.650,50 zł z odsetkami ustawowymi od 04.01.2019 r. oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 03.11.2018 r. w wyniku kolizji uszkodzony został pojazd M. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność J. P.. Sprawca kolizji ubezpieczony był z tytułu odpowiedzialności cywilnej u pozwanej. Na czas naprawy pojazdu poszkodowany wynajął od powoda pojazd zastępczy na okres 15 dni za stawką 230,00 zł brutto, tj. za łączną kwotę 3.450,00 zł brutto. Pozwana wypłaciła odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego w łącznej kwocie 799,50 zł brutto redukując okres najmu do 10 dni i stawkę dzienną do 79,95 zł brutto. Powód nabył wierzytelność do pozwanej na drodze umowy cesji i dochodził różnicy pomiędzy odszkodowaniem wypłaconym a odszkodowaniem należnym.

Postanowieniem z 16.05.2019 r. przekazano sprawę do tut. Sądu.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu uznała co do zasady swoją odpowiedzialność za skutki kolizji oraz potwierdziła wysokość wypłaconej kwoty. Zweryfikowała okres najmu do 10 dni wskazując, że warsztat dopuścił się zwłoki w procesie naprawy pojazdu, za którą pozwana nie może ponosi odpowiedzialności i przyznała, że zredukowała stawkę najmu do kwoty 79,95 zł brutto. Odnośnie do stawki najmu podała, że oferowała poszkodowanemu możliwość nieodpłatnego najmu pojazdu zastępczego w warsztacie współpracującym z pozwaną oraz poinformowała go, że w razie najmu pojazdu zastępczego zredukuje odszkodowanie do stawki przez siebie akceptowanej. Zarzuciła, że odsetki powinny rozpocząć swój bieg od dnia wyrokowania.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 03.11.2018 r. w wyniku kolizji drogowej uszkodzony został pojazd marki M. (...), nr rej. (...), stanowiący własność J. P.. Sprawca kolizji był ubezpieczony z tytułu (...) u pozwanej. Poszkodowany nie miał możliwości odliczenia podatku VAT.

bezsporne

Podczas zgłoszenia szkody pozwana poinformowała poszkodowanego o możliwości nieodpłatnego najmu pojazdu zastępczego w wypożyczalni z nią współpracującej. Nie poinformowała go o akceptowanej stawce w razie najmu pojazdu zastępczego we własnym zakresie.

Dowód: nagranie zgłoszenia szkody /k. 157/

Na czas naprawy uszkodzonego pojazdu poszkodowany wynajął od powoda pojazd zastępczy marki (...) na okres 15 dni od dnia 13.11.2018 r. za stawką 230,00 zł brutto/dzień. Pojazd potrzebny był poszkodowanemu do dojazdów do pracy. Powód obciążył poszkodowanego czynszem najmu pojazdu zastępczego na łączną kwotę 3.450,00 zł brutto.

D owód: umowa najmu /k. 24/, cennik wynajmu pojazdu /k. 28/, klauzula informacyjna /k. 29/, oświadczenie /k. 27/, protokół zdawczo-odbiorczy /k. 30/, faktura /k. 38/, kalkulacja naprawy /k. 31-36/

Umową cesji z dnia 13.11.2018 r. poszkodowany przeniósł na powoda wierzytelności z tytułu w/w zdarzenia, w tym z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

D owód: umowa cesji /k. 25/

W dniu 13.11.2018 r. uszkodzony pojazd został przyjęty do serwisu. W dniu 14.11.2018 r. serwis wykonał oględziny przednaprawcze, wysłał kalkulację do pozwanej celem akceptacji i rozpoczął naprawę. W dniu 19.11.2018 r. pozwana zaakceptowała kosztorys, a warsztat zamówił części zamienne, które dostarczono do serwisu w dniu 21.11.2018 r. Naprawa zakończyła się w dniu 27.11.2018 r. i kolejnego dnia serwis wydał poszkodowanemu pojazdu.

Dowód: arkusz naprawy pojazdu /k. 23/

Pismem z dnia 05.12.2018 r. pozwana została wezwana do przyznania odszkodowania za najem pojazdu zastępczego w kwocie 3.450,00 zł brutto. Powód w załączeniu przedłożył fakturę VAT.

Dowód: wezwanie do zapłaty /k. 21/

Decyzją z dnia 03.01.2019 r. pozwana przyznała 799,50 zł brutto odszkodowania za najem pojazdu zastępczego. Zredukowała okres najmu do 10 dni i stawkę do kwoty 79,95 zł brutto/dzień.

Dowód: decyzja pozwanej z 03.01.2019 r. /k. 19/, potwierdzenie przelewu /k. 37/

Uszkodzony pojazd należał do segmentu(...), a wynajęty do segmentu(...).

Stawka dzienna za najem pojazdu zastępczego na rynku województwa (...) samochodu z segmentu (...) wynosiła od 53,00 zł netto/65,19 zł brutto do 229,00 zł netto/281,67 zł brutto.

Stawka dzienna za najem pojazdu zastępczego na rynku województwa (...) samochodu z segmentu (...) wynosiła od 126,00 netto/154,98 zł brutto do 330,00 zł netto/405,90 zł brutto.

Uzasadniony czas wynajmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego z uwzględnieniem technologicznego czasu naprawy, w tym technologicznych przestojów, przerw wywołanych dniami wolnymi od pracy oraz dodatkowych zdarzeń niezbędnych do przeprowadzenia naprawy wynosi 15 dni kalendarzowych.

D owód : opinia biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej /k. 176-188/

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych powyżej dowodów. Zasadnicze ustalenia faktyczne w sprawie Sąd poczynił w oparciu o niebudzącą wątpliwości Sądu treść opinii biegłego R. W.. Strony nie wnosiły zarzutów do opinii biegłego. Oddalono wniosek pozwanej o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka J. P., ofert wypożyczalni i przykładowych umów najmu, o czym poniżej.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

W myśl art. 361 § 2 k.c., w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Szkoda jest rozumiana jako utrata lub zmniejszenie aktywów, bądź powstanie lub zwiększenie pasywów osoby poszkodowanej. Przy ustaleniu szkody stosuje się ogólne zasady prawa odszkodowawczego, choć odszkodowanie należne od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zawsze wypłaca się w pieniądzu. Zasadą jest całkowita kompensata doznanego uszczerbku, wykluczone jest jednak nieuzasadnione wzbogacenie się poszkodowanego. Stosownie do art. 361 § 1 k.c., zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Normalny związek przyczynowy zachodzi wtedy, gdy w danym układzie stosunków i warunków oraz w zwyczajowym biegu rzeczy, bez zaistnienia szczególnych okoliczności, szkoda jest rezultatem typowym, w zwykłej kolejności rzeczy, a więc niebędącym rezultatem jakiegoś zupełnie wyjątkowego zbiegu okoliczności.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 08.09.2004 r., (...)wskazał, że „utrata możliwości korzystania z rzeczy stanowi szkodę majątkową, w związku czym poniesione wydatki na najem pojazdu zastępczego podlegają wyrównaniu - jako wydatki konieczne - jeżeli odpowiadają lokalnym stawkom czynszu najmu pojazdu o zbliżonej klasie.” Nadto, wbrew niektórym poglądom, w myśl których wystarczy by koszt najmu nie odbiegał rażąco od cen rynkowych, na poszkodowanym tj. wierzycielu ubezpieczyciela ciąży obowiązek działania zmierzającego do minimalizacji kosztów poniesionego uszczerbku. Wynika to m.in. z art. 354 § 2 k.c., a zatem odpowiedzialność ubezpieczyciela nie jest nieograniczona i powinna mieścić się w widełkach cen najczęściej spotykanych na rynku, a nie od nich odbiegać.

W rozpoznawanej sprawie zdarzenie ubezpieczeniowe i odpowiedzialność pozwanej z umowy ubezpieczenia (...), a także legitymacja czynna powoda wynikająca z art. 509 i n. k.c. i prawo do korzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego pozostawały poza sporem. Pozwana kwestionowała stawkę i okresu najmu.

Weryfikacja uzasadnionej stawki i okresu najmu wymagała wiadomości specjalnych.

Biegły w swojej opinii wskazał, że uszkodzony pojazd należał do segmentu (...), a wynajęty do segmentu (...). Stawka dzienna za najem pojazdu zastępczego na rynku województwa (...) samochodu z segmentu (...) wynosiła od 53,00 zł netto/65,19 zł brutto do 229,00 zł netto/281,67 zł brutto, a z segmentu (...) wynosiła od 126,00 netto/154,98 zł brutto do 330,00 zł netto/405,90 zł brutto. Zatem stawka zastosowana przez powoda 230,00 zł brutto mieściła się wśród stawek dla pojazdów z segmentu (...), a również z segmentu (...). W świetle powyższego uznać należało, że stawka zastosowana przez powoda nie była wygórowana.

Pozwana zarzucała, że oferowała poszkodowanemu nieodpłatny najem pojazdu zastępczego i poinformowała go o akceptowanej stawce w razie najmu we własnym zakresie. Na tę okoliczność przedstawiła nagranie zgłoszenia szkody oraz powołała świadka J. P.. Jak wynikało z nagrania zgłoszenia szkody poszkodowanemu została przedstawiona oferta najmu, jednak pozwana nie poinformowała poszkodowanego jakie stawki akceptuje, tj. do jakiej kwoty dziennej dokona redukcji stawki w razie najmu pojazdu zastępczego we własnym zakresie. W ocenie Sądu poszkodowany nie był zatem związany tą ofertą najmu, gdyż powinien zostać poinformowany do jakiej wysokości przyznany mu będzie zwrot kosztów najmu w skali jednego dnia. W świetle tego, Sąd oddalił wniosek pozwanej o przeprowadzenie dowód z zeznań świadka J. P., ofert wypożyczalni i przykładowych umów najmu zawieranych w wypożyczalniach wskazanych przez pozwaną jako zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Jeśli chodzi o okres najmu, to nie może być on dowolnie ustalany. W wartości szkody mieści się bowiem jedynie okres, który jest wymagany i potrzebny dla dokonania naprawy pojazdu z uwzględnieniem technologicznego czasu naprawy, czasu związanego z przyjęciem i wydaniem pojazdu, a także w zależności od okoliczności, czasu potrzebnego na zamówienie części oraz okresu od zgłoszenia szkody do ustalenia zakresu uszkodzeń. Biegły ustalił, że uzasadniony czas wynajmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego z uwzględnieniem technologicznego czasu naprawy, w tym technologicznych przestojów, przerw wywołanych dniami wolnymi od pracy oraz dodatkowych zdarzeń niezbędnych do przeprowadzenia naprawy wynosi 15 dni kalendarzowych. Szkoda powstała w dniu 03.11.2018 r., jednak dopiero w dniu 13.11.2018 r. poszkodowany oddał pojazd do naprawy i wynajął pojazd zastępczy. W dniu 14.11.2018 r. pozwana przeprowadziła oględziny uszkodzonego pojazdu. 19.11.2018 r. pozwana zaakceptowała kosztorys, a warsztat zamówił części zamienne, które otrzymał 21.11.2018 r. Kolejnego dnia warsztat rozpoczął prace naprawcze, które trwały do 27.11.2018 r. Następnego dnia warsztat zwrócił pojazd poszkodowanemu. W świetle powyższego, pozwana dopuściła się 2 dni zwłoki w zatwierdzeniu kosztorysu naprawy. Powód pozwem dochodził odszkodowania za zwrot kosztów pojazdu zastępczego przy okresie 15 dni. Zatem wskazany przez niego okresu najmu uznano w całości.

W świetle powyższego powodowi należne było odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w wysokości 3.450,00 zł brutto (15 dni x 230,00 zł brutto). Pozwana dotychczas przyznała 799,50 zł brutto odszkodowania. Zatem na podstawie przywołanych przepisów Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.650,50 zł (3.450,00 zł – 799,50 zł) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 lutego 2019 r.

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z treścią przepisu art. 817 § 1 i 2 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Jako początkowy dzień naliczania odsetek wskazano datę następującą po dniu wytoczenia powództwa, bowiem świadczenia odszkodowawcze zakładu ubezpieczeń są terminowe, co oznacza, że zakład ubezpieczeń nie pozostaje w opóźnieniu co do kwot nie objętych jego decyzją, jeżeli poszkodowany po jej otrzymaniu lub wcześniej nie określił kwotowo swego roszczenia (zob. uzas. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 06.07.1999 r., III CKN 315/98, OSNC 2000 nr 2, poz. 31, str. 52). W niniejszym postępowaniu powód nie sprecyzował wcześniej swojego roszczenia, nastąpiło to dopiero w pozwie. W szczególności przed wytoczeniem powództwa nie wzywał pozwanej do zapłaty dochodzonej kwoty po dniu wydania przez pozwaną decyzji. Zatem w pozostałej części roszczenie odsetkowe należało oddalić.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 zd. drugie k.p.c. obciążając nimi w całości pozwaną jako przegrywającą sprawę, bowiem powód uległ co do nieznacznej części zgłoszonego żądania. Na koszty poniesione przez powoda złożyło się 133,00 zł opłaty od pozwu, 17,00 zł opłaty skarbowej oraz 900,00 zł wynagrodzenia pełnomocnika, łącznie 1.050,00 zł. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego została ustalona na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, na podstawie wyniku postępowania, nakazano pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku kwotę 865,92 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, a to wynagrodzenia biegłego.