Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 649/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

F. I.

W dniu 14 lipca 2019 roku około godziny 10:35 w msc. R. gm. M. na ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,99 mg/l; 0,95 mg/l; 0,88 mg/l i 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...) i jednocześnie nie stosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Pabianicach wyrokiem sygn. akt II K 354/17 z dnia 29 stycznia 2018 r. zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, za który został orzeczony zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi tj. występek z art. 178a§4 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Pobyt oskarżonego F. I. zamieszkałego na stałe w P. w lipcu 2019 r. mi. in. z byłą żoną B. I. w miejscowości J., gm. G., w której spędzali wakacje mieszkając w przyczepie kempingowej stanowiącej ich własność, stojącej na prywatnej posesji M. M..

2.  Zwrócenie się w niedzielę 14 lipca 2019 r. około godziny 10:00 przez oskarżonego w związku z tym, że znajdował się pod wpływem alkoholu, po rozmowie z (...), który w tym czasie kosił trawę nad jeziorem, m. in. na działce, na której stała jego przyczepa kempingowa, do jego syna K. W. wędkującego na pobliskim pomoście z prośbą, aby zwiózł go do położonej w odległości około 4 km miejscowości R., na co zgodził się on.

3.  Wyjazd K. W., który uprzednio udał się do domu, żeby wziąć m. in. prawo jazdy samochodem marki V. (...) o nr rej (...) oskarżonego F. I. wspólnie z nim i swoim ojcem W. W., gdyż korzystając z okazji postanowił on pojechać z nimi po papierowy z miejscowości J. do R..

4.  Powrót K. W. po zakupieniu przez ojca W. W. papierosów do miejscowości J. w celu odwiezienia go do domu i ponowny wyjazd już tylko z oskarżonym do miejscowości R., w której po zaparkowaniu samochodu na parkingu sklepu o nazwie (...) przekazał mu kluczyki od samochodu i umówił się z nim za dwie godziny, po upływie których miał odwieźć go.

5.  Uruchomienie przez F. I. po rozstaniu z K. W. około godziny 10:30 samochodu marki V. (...) o nr rej (...) i przejazd nim do znajdującego się w odległości około 1km parkingu drugiego ze sklepów położonego przy ul. (...) w R., pod którym zauważył go, gdy zajmował miejsce parkingowe, R. C. (1) również przebywający na wakacjach z rodziną i widząc, że po wyjściu z auta zatacza się on, a następnie czując po zajęciu miejsca w kolejce od niego wyraźny zapach alkoholu, przekonany o tym, że stojący za nim oskarżony znajduje się pod wyraźnym działaniem alkoholu, po zwróceniu mu na to uwagi opuścił sklep, żeby zawiadomić o swoich spostrzeżeniach policję oraz udał się do samochodu oskarżonego, z którego przez otwartą szybę w drzwiach wyjął ze stacyjki kluczyki przekazując je następnie po powrocie do sklepu właścicielowi sklepu.

6.  Opuszczenie przez F. I. sklepu, po tym jak usłyszał, że R. C. (1) poinformował jego właściciela o wezwaniu policji, który po wyjściu na zewnątrz udał się w kierunku M. C. w R., a następnie kościoła i miejscowości J., gdzie zatrzymał się siadając na murku przy jednym z domów, w którym to miejscu został zatrzymany przez funkcjonariuszy KPP w G. po ich przyjeździe i wskazaniu kierunku w jakim oddalił się przez obserwującego go R. C. (1).

7.  Przeprowadzenie przez funkcjonariuszy policji po doprowadzeniu oskarżonego na parking, na którym zaparkowany był samochód, w celu ustalenia jego stanu trzeźwości, badań analizatorem wydechu A. (...) nr (...), zaś po przewiezieniu do budynku komendy urządzeniem kontrolno- pomiarowym typu (...) (...) nr 364/94, których wyniki wykazały, że znajduje się on w stanie nietrzeźwości oraz ustalenie, że nie posiada on prawa jazdy w związku z tym, że został orzeczony wobec jego osoby wyrokiem SR w Pabianicach w sprawie II K 354/17 środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych obowiązujący od 01.05.2017 r. do 01.05.2021 r.

8.  Skazanie oskarżonego F. I. prawomocnym wyrokiem SR w Pabianicach z dnia 29.01.2018 r. w sprawie sygn. akt II K 354/17 za przestępstwo z art. 178a §1 kk popełnione w dniu 01.05.2017 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 2 oraz środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 01.05.2017 r. i świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 zł.

Zeznania świadków: B. I.

W. W.

K. W.

Wydruk z systemu PESEL

Pismo Prezydenta Miasta P.

Zeznania świadków:

K. W.

W. W.

B. W.

Zeznania świadków:

K. W.

W. W.

B. W.

Zeznania świadków:

K. W.

W. W.

Zeznania świadków:

R. C. (1)

K. W.

Notatka urzędowa

Zeznania świadków:

R. C. (1)

A. L.

Zeznania świadków:

R. C. (1)

A. L.

Notatka urzędowa

Protokoły badania stanu trzeźwości

Odpisy świadectw wzorcowania

Zeznania świadka:

A. L.

Odpis wyroku SR Pabianice w sprawie II K 354/17

Odpis wyroku SO w Łodzi w sprawie VKa 618/18

k. 45-47 załącznika adresowego, odpis protokołu k. 153-155,k. 62-63 odczytane w trybie art. 391 §1 kpk

k. 137-137v oraz 76-77 w części odczytanej w trybie art. 391§1 kpk

k. 136-137 oraz 72v-73v w części odczytanej w trybie art. 391§1 kpk

k. 16

k. 25

j.w.

j.w

j.w.

j.w.

j.w

j.w.

j.w

j.w.

k. 137 v-138

j.w.

k. 1

j.w.

k. 135v-136 oraz 54-55 w części odczytane w trybie art. 391§1 kpk

j.w.

j.w.

j.w.

k.2,3

k.168,169

j.w.

k.13

k.14

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

F. I.

W dniu 14 lipca 2019 roku około godziny 10:35 w msc. R. gm. M. na ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,99 mg/l; 0,95 mg/l; 0,88 mg/l i 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...) i jednocześnie nie stosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Pabianicach wyrokiem sygn. akt II K 354/17 z dnia 29 stycznia 2018 r. zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, za który został orzeczony zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi tj. występek z art. 178a§4 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Nieprzyznanie się przez oskarżonego F. I. do popełnienia zarzucanego mu czynu

Wyjaśnienia oskarżonego

k. 134v oraz k. 28 w części odczytanej w trybie art. 389 §1 kpk

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. 1

Ad. 2

Ad. 3

Ad. 4

Ad. 5

Ad. 6

Ad. 7

Ad. 8

Zeznania świadków: B. I.

W. W.

K. W.

Wydruk z systemu PESEL

Pismo Prezydenta Miasta P.

Zeznania świadków:

K. W.

W. W.

B. W.

Zeznania świadków:

K. W.

W. W.

B. W.

Zeznania świadków:

K. W.

W. W.

Zeznania świadków:

R. C. (2)

K. W.

Notatka urzędowa

Zeznania świadków:

R. C. (1)

A. L.

Zeznania świadków:

R. C. (1)

A. L.

Notatka urzędowa

Protokoły badania stanu trzeźwości

Odpisy świadectw wzorcowania

Zeznania świadka:

A. L.

Odpis wyroku SR Pabianice w sprawie II K 354/17

Odpis wyroku SO w Łodzi w sprawie VKa 618/18

Zarówno z zeznań B. I.- byłej żony oskarżonego zamieszkałego na stałe w P. przy ul. (...), jak i zeznań mieszkańców miejscowości J. świadków W. W. i K. W. wynika, że w lipcu 2019 r. F. I. spędzał w tej miejscowości z rodzina wakacje. Mieszkali w tym czasie w przyczepie kempingowej stanowiącej ich własność stojącej na prywatnej posesji M. M. w pobliżu jeziora. Zeznaniom B. I., W. W. i K. W. Sąd dał wiarę, gdyż są one w tej części zgodne i stanowią spójną całość.

Wątpliwości nie budzi także wiarygodność dokumentów urzędowych, którym przysługuje walor zaufania publicznego w postaci wydruku z systemu PESEL oraz pisma Prezydenta Miasta P. zawierających m. in dane osobowe oskarżonego.

Z zeznań (...) wynika, że w niedzielę 14.07.2019 r. w godzinach przed południowych udał się nad jezioro J. na ryby. Zeznał nadto, że wędkował z kładki, która znajduje się przy działce, na której stoi przyczepa kempingowa oskarżonego. N. przebywał wówczas również jego ojciec W. W., co potwierdził on w złożonych zeznaniach. W. W. zeznał nadto, że w pewnym momencie podszedł do niego F. I. i zapytał czy zna kogoś, kto zawiózłby go do sklepu jego samochodem, gdyż jak wyjaśnił poprzedniego dnia „..coś pił i nie chce ryzykować”. Wówczas, jak wynika z zeznań tego świadka, wskazał na swojego syna K., który w pobliżu wędkował i oskarżony udał się do niego. Po rozmowie z oskarżonym K. W., co wynika ze złożonych przez niego zeznań zgodził się zawieźć go, informując, że musi udać się wcześniej do domu po dokumenty, co też zrobił. To, że F. I. rozmawiał z K. W. i że zgodził się on zwieźć go ich samochodem marki V. potwierdziła również w złożonych zeznaniach B. I.. Także w tej części zeznaniom świadków W. W., K. W. i B. I., z powodów, które wskazano wyżej Sąd dał wiarę.

Jak wynika z zeznań K. W., gdy wrócił na działkę z dokumentami, wsiadł do samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) F. I. zajmując fotel kierowcy. Oskarżony usiadł na tylnej kanapie, zaś przedni fotel pasażera zajął jego ojciec W. W., który jak wynika z zeznań tego świadka postanowił korzystając z okazji pojechać z nimi do R. po papierosy. Następnie K. W. wyjechał z działki i udał się do miejscowości R. położonej w odległości około 4 km od miejscowości J.. To, że z działki samochodem byłego męża F. I. wyjechały 3 osoby, a mianowicie (...) o imieniu K., który był kierowcą, F. I., który zajął miejsce na tylnej kanapie i ojciec kierowcy potwierdziła w złożonych zeznaniach B. I.. Ze złożonych przez nią zeznań wynika nadto, że pojechali oni do sklepu w R.. Zeznaniom powyższych świadków także w tej części sąd dał wiarę.

Jak wynika z zeznań K. W., a także z zeznań jego ojca W. W. po dojechaniu do R. zatrzymał się on na parkingu pod sklepem o nazwie (...), który jest pierwszą z placówek handlowych przy wjeździe do tej miejscowości od strony wsi J.. Z zeznań tych świadków wynika, że z samochodu wysiadł tylko W. W.. Udał się on do znajdującego się przy sklepie, który w niedzielę był zamknięty baru o tej samej nazwie, gdzie kupił papierosy i po chwili wrócił do auta. Następnie, co również obaj potwierdzili w złożonych zeznaniach K. W. odwiózł ojca do miejsca zamieszkania i ponownie już tylko z oskarżonym przyjechał do R.. I tym razem auto zaparkował na parkingu pod sklepem (...). Po uzgodnieniu z oskarżonym, że spotkają się przy samochodzie za dwie godziny, żeby odwieźć go przekazał mu kluczyki i oddalił się idąc do znajomych. Zeznaniom K. W. i W. W. w tej części sąd także dał wiarę, gdyż stanowią one spójną, wzajemnie uzupełniająca się i konsekwentną całość.

Bezspornym jest, że po przekazaniu przez K. W. kluczyków od samochodu, gdy oddalił się on F. I. uruchomił auto i następnie wyjechał z parkingu. Około godziny 10:30 kierującego samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) oskarżonego, który wjeżdżał w zatokę parkingową znajdującą się pod drugim sklepem o nazwie (...), położonym w R. przy ul. (...), w odległości około 1 km od sklepu o nazwie (...), na którą to odległość wskazał K. W., zauważył spędzający również z rodziną wakacje na M. R. C. (1). Z zeznań tego świadka wynika, że jadąc samochodem do tego sklepu, także chciał wjechać w zatokę parkingową, jednak uprzedził go nadjeżdżający z przeciwka od strony miejscowości J. samochód marki V., którego kierowcą, jak później okazało się, był oskarżony F. I.. Po zaparkowaniu wzdłuż ulicy, gdyż kierowca tego samochodu, jak wynika z zeznań R. C. (1), zajął jedyne wolne miejsce w zatoce parkingowej jego uwagę zwróciło to, że mężczyzna, który wysiadł z auta z miejsca kierowcy zatacza się. Świadek R. C. (1) zeznał nadto, że udał się następnie do sklepu, po wejściu do którego zajął kolejkę oraz, że po chwili wszedł również ten mężczyzna, który stanął za nim. Wówczas, jak zeznał, poczuł od niego woń alkoholu i w związku z tym zapytał go dlaczego w takim stanie przyjechał samochodem. Słysząc w odpowiedzi bełkot oraz niezrozumiałe słowa wypowiadane przez tego mężczyznę, co utwierdziło go w przekonaniu, że znajduje się on pod wpływem alkoholu, postanowił zadzwonić na policję. Następnie wyszedł ze sklepu i udał się do jego samochodu, w którym zauważył pozostawione w stacyjce kluczyki. Wyjął je i po powrocie do sklepu oddał właścicielowi tego sklepu, informując go, że w między czasie wezwał policję.

To, że oskarżony podjechał pod sklep o nazwie (...) około godziny 10:30 wynika pośrednio z notatki urzędowej sporządzonej przez funkcjonariusza policji A. L., w której odnotował on, że około godziny 10:40 otrzymał polecenie od dyżurnego KPP w G., żeby udać się do miejscowości R. w celu zatrzymania osoby, która miała prowadzić pod wpływem alkoholu samochód. Nadmienić należy, że także świadek R. C. (1) w złożonych zeznaniach wskazał na odległość wynosząca około 1 km do drugiego sklepu znajdującego się w R., od sklepu przy którym byli.

Zeznaniom tego świadka oraz K. W. sąd z powodów, które wskazano wyżej dał wiarę. Wiarygodność zeznań R. C. (1) potwierdziła także treść notatki urzędowej sporządzonej na podstawie art. 143 §2 zd. ostatnie kpk, w której wskazano między innymi godzinę uzyskania informacji przekazanej przez tego świadka o osobie prowadzącej samochód w miejscowości R. pod wpływem alkoholu.

Po uzyskaniu informacji przekazanej przez R. C. (1) dyżurny KPP w G. skierował do R. patrol policji w składzie sierż. A. L. i st. post. A. S.. Z zeznań R. C. (1) wynika, że oskarżony słysząc o wezwaniu policji o czym poinformował on właściciela sklepu, gdy przekazywał mu kluczyki do samochodu, wyszedł na zewnątrz i udał się w kierunku (...). Świadek ten przez cały czas obserwował oskarżonego i w związku z tym zauważył, że po chwili wyszedł on z terenu tego portu jachtowego i udał się następnie drogą w kierunku kościoła oraz miejscowości J.. W międzyczasie pod sklep podjechał radiowóz policyjny i R. C. (1) wskazał funkcjonariuszom policji kierunek, w którym udał się oskarżony. Następnie, co wynika z zeznań A. L. wsiadł do radiowozu i pojechał z nimi we wskazanym kierunku. Po przejechaniu ok. 400- 500 metrów zauważyli siedzącego na murku, przy jednym z domów mężczyznę, na którego wskazał R. C. (1) jako kierowcę samochodu V. (...). Mężczyzną tym po wylegitymowaniu okazał się F. I., którego zatrzymano i przewieziono na parking przy sklepie, na którym stał jego samochód. Wiarygodność zeznań R. C. (3) i A. L. nie budzi żadnych wątpliwości, gdyż są one spójne, wzajemnie uzupełniają się i tworzą przekonująca całość.

Z zeznań A. L. wynika, że na parkingu poddano oskarżonego dwukrotnie o godzinie 11:07 i 11:12 badaniom analizatorem wydechu (...) nr (...) posiadającym aktualne świadectwo wzorcowania. Pierwszy pomiar wykazał zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynoszącą 1, 25 mg/l, zaś drugi 1,22 mg/l. W związku z tym po przekazaniu samochodu wskazanej przez oskarżonego osobie przewieziono go do budynku KPP w G. gdzie ponownie 4-krotnie przeprowadzono jego badania na urządzeniu kontrolno-pomiarowym (...) (...) nr 364/94 także posiadającym aktualne świadectwo wzorcowania. Wynik pierwszego badania przeprowadzonego o godzinie 12:55 wykazał zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynoszącą 0,99 mg/l , drugiego o godz. 12:59 0,95 mg/l, trzeciego o godzinie 13:38 0,88 mg/l i czwartego o godzinie 14:07 0,83 mg/l. Nadto ustalono w bazie (...), że został orzeczony w stosunku do oskarżonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Pabianicach w sprawie IIK 354/17 środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych obowiązujący od 01.05.2017 r. do 01.05.2021 r.

Zeznaniom R. C. (1) i A. L. w tej części sąd także dał wiarę z powodów, które wskazano wyżej. Przeprowadzone badania i sposób ich udokumentowania oraz świadectwa wzorcowania urządzeń, którymi posłużono się również są w pełni wiarygodne. Wątpliwości nie budzi również wiarygodność sporządzonej notatki urzędowej.

Już podczas kontroli oskarżonego, jak wynika z zeznań świadka A. L., co zawarł w notatce urzędowej po sprawdzeniu w bazie (...) ustalono, że orzeczono w stosunku do niego środek karny zakazu prowadzenia pojazdów obowiązujący od 01.05.2017 r. do 01.05.2021 r. Ustalenia w tym zakresie w pełni potwierdził prawomocny wyrok skazujący SR w Pabianicach z dnia 29.01.2018 r. w sprawie II K 354/17, z którego wynika, że F. I. został skazany za przestępstwo z art. 178 a§1 kk popełnione w dniu 01.05.2017 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 2 oraz środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 01.05.2017 r. i świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5. 000 zł.

Tak więc zeznania A. L., jak i treść sporządzonej przez niego notatki urzędowej z podjętej interwencji znalazły w pełni potwierdzenie w treści powyższego wyroku, który jako prawomocne rozstrzygnięcie Sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny zgodnie z art. 8§2 kpk jest wiążący.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. 1

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania M. N. k. 195v

Oskarżony F. I. zarówno na etapie postępowanie przygotowawczego, jak i w toku rozprawy sądowej nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień oraz odpowiedzi na pytania. Wyjaśnieniom oskarżonego Sąd nie dał wiary, gdyż są one sprzeczne z zeznaniami przesłuchanych świadków oraz pozostałym materiałem dowodowym, a tym samym gołosłowne i w związku z tym uznać należy je za przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucany mu czyn.

O ile w sprawie powyższej nie miały znaczenia dla ustalenia faktów zeznania zawnioskowanego przez obrońcę oskarżonego świadka M. N., o tyle wynika z nich, że chcąc uniknąć odpowiedzialności karnej oskarżony był gotowy nakłaniać do złożenia fałszywych zeznań, w których miał stwierdzić, że nie kierował on wówczas samochodem.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

x

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

1. 

F. I.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Istota występku opisanego w art. 178a §1 kk polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. W rozumieniu art. 115 §16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w jednym dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Już sam zatem tylko fakt prowadzenia pojazdu w takim stanie pociąga za sobą wypełnienie znamion przestępstwa, chociażby pojazd był prowadzony całkowicie prawidłowo, zaś sprawca nie naruszał żadnej innej zasady bezpieczeństwa w ruchu i nie sprowadził konkretnego niebezpieczeństwa. Jest ono dokonane w momencie uruchomienia pojazdu i podjęcia jazdy (zob. m.in.: M. Budyń-Kulik (red.), Komentarz do art. 178a kk; M. Mozgowa (red.), Kodeks karny, Komentarz praktyczny, Oficyna 2007 wyd. II). Przestępstwo określone w art. 178a §1 kk może być popełnione w każdym miejscu, gdzie odbywa się ruch pojazdów, gdyż jego znamieniem jest m.in. prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości "w ruchu lądowym". Pojęcie ruchu lądowego obejmuje natomiast swoim zakresem nie tylko drogi publiczne i strefy zamieszkania, ale wszystkie miejsca ogólnie dostępne, na których odbywa się rzeczywisty ruch pojazdów (patrz m.in. postanowienie SN z 28.05.2008 r., IV KK 29/08). Jest ono tożsame z miejscem popełnienia przestępstwa wypadku w komunikacji (art. 177 kk). Tak więc dla karalności tego czynu nie jest wymagane, by pojazd mechaniczny był prowadzony na drodze publicznej. Ważne jest, by było to miejsce, w którym odbywa się ruch pojazdów. W przepisie art. 178a§4 kk określono typ kwalifikowany, który penalizuje zachowane polegające na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego przez sprawcę, który był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, albo za przestępstwo z art. 173, 174, 177 lub z art. 355§2 kk, popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, albo który dopuścił się tego czynu w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo. Oba typy przestępstw przewidzianych w art. 178a§1 i 4 kk można popełnić tylko umyślnie w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym.

Niewątpliwie zachowaniem opisanym w zarzucie stawianym w akcie oskarżenia F. I. w pełni wyczerpał znamiona występku z art. 178a§4 kk. Okoliczności popełnienia tego czynu oraz jego wina mając na uwadze dowody omówione wyżej które Sąd obdarzył przymiotem wiarygodności nie budzą żadnych wątpliwości.

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

---------------

---------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---------------

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

---------------

---------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---------------

3.4. Umorzenie postępowania

---------------

---------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---------------

3.5. Uniewinnienie

---------------

---------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---------------

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. I.

1.

2.

3.

1.

2.

3.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu mu zarzucanego Sąd na podstawie art. 178a §4 kk skazał go na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając powyższą karę, sąd miał na uwadze, jako okoliczności obciążające, wysoki stopień zawinienia oskarżonego, wynikający z popełnienia przypisanego mu czynu z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim oraz społecznej szkodliwości, wyrażającej się w rodzaju i charakterze naruszonego dobra w postaci bezpieczeństwa w komunikacji, rozmiarze grożącej szkody, a także sposobie i okolicznościach popełnienia oraz wadze naruszonych obowiązków i podstawowych reguł ostrożności, wynikających z prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości. Na niekorzyść oskarżonego sąd uwzględnił także wysoki stan jego nietrzeźwości oraz jego dotychczasową karalność w tym za przestępstwa z art. 244 kk, których dopuścił się po popełnieniu przestępstwa będącego przedmiotem powyższej sprawy (dane o karalności k. 200-201).

Sąd nie dopatrzył się natomiast żadnych okoliczności, które mogłyby przemawiać na korzyść oskarżonego.

Z uwagi na zakaz wynikający z treści art. 69 §1 kk, zgodnie z którym nie jest możliwe warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa sprawca był skazany na kare pozbawienia wolności również z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, zachodziła konieczność orzeczenia kary 10 miesięcy pozbawienia wolności jako kary bezwzględnej. Zdaniem sądu tak orzeczona kara jest współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił, a nadto winna spełnić cele w zakresie wychowawczego i zapobiegawczego oddziaływania na jego osobę, a także w zakresie szeroko rozumianej prewencji ogólnej.

Z uwagi na obligatoryjną treść przepisu art. 42 §3 kk sąd, tytułem środka karnego, orzekł w stosunku do oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

Sąd na podstawie art. 43a§2 kk, który również ma charakter obligatoryjny, orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w najniższej możliwej kwocie 10.000 zł mając na uwadze jego sytuację materialną i zdrowotną.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

---------------

---------------

---------------

---------------

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---------------

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

O opłacie i kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych i art. 627 kpk nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od obowiązku uiszczenia powyższych należności na rzecz Skarbu Państwa.

8. PODPIS