Pełny tekst orzeczenia

WYROK

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2020 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Witold Zawisza

Protokolant: sekr. sądowy Monika Toman

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2020 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko M. F.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego M. F. na rzecz powódki (...)S.A. w W. kwotę 58.351,91 zł (pięćdziesiąt osiem tysięcy trzysta pięćdziesiąt jeden złotych 91/100) wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 49.943,56 zł (czterdzieści dziewięć tysięcy dziewięćset czterdzieści trzy złote 56/100) od dnia 10 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 6.147,00 zł (sześć tysięcy sto czterdzieści siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 1805/19

UZASADNIENIE

Powódka (...)S.A. w W. wniosła w dniu 10.04.2019 r. przeciwko pozwanemu M. F. (F.) pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 58.351,91 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, liczonymi od kwoty 49.943,56 zł od dnia 10.04.2019 r., a także o zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu podała, że dochodzi roszczeń z tytułu zawartej z pozwanym umowy kredytu. Na żądaną kwotę składają się: kapitał wymagalny 49.943,56 zł, odsetki od należności przedterminowych 8.348,35 zł, koszty i prowizje w łącznej kwocie 60 zł (dwa wezwania do zapłaty w kwocie po 30 zł) (k. 3-5,19-25).

Referendarz sadowy w Sądzie RejonowymL. Z. w L.wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym o sygn. akt (...)z dnia 25.04.2019 r. uwzględniając powództwo w całości (k. 6).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Zaprzeczył wszystkim twierdzeniem zawartym w pozwie poza wyraźnie przyznanym. Nie zgodził się z wartością przedmiotu sporu i wartością zadłużenia. Kwestionował wymagalność zobowiązania i jego wysokość. Wskazał, że 25.02.2019 r. spalił mu się samochód, który stanowił jego podstawowe źródło zarobkowania i zmuszony był zawiesić swoją działalność. Wskazał, że wziął kredyt na prowadzenie działalności gospodarczej. Wniósł o rozłożenie zadłużenia na raty i deklarował spłatę comiesięcznej raty w wysokości 1.500 zł (k. 7, 167).

Postanowieniem referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym L. Z.w L.z dnia 27.05.2019 r. w sprawie o sygn. (...), przekazano sprawę do Sądu Rejonowego w R. (15v).

Sąd ustalił, co następuje.

Pozwany M. F. (Kredytobiorca) zawarł z powódką (...) S.A. w W. (Bank) w dniu 18.04.2016 r. umowę kredytu „(...)” o nr (...) na kwotę 82.392 zł na okres 12 miesięcy od dnia uruchomienia kredytu w formie linii kredytowej rachunku bieżącym. Umowa została zawarta za pośrednictwem bankowości internetowej. Data wpływu środków na rachunek Bieżący decydowała o dotrzymaniu terminu spłaty kredytu. Oprocentowanie kredytu w formie linii było zmienne, stanowiło sumę marzy kredytowej i stawki referencyjnej (...) dla waluty kredytu i na dzień udzielenia kredytu wynosiło 3,79% w skali roku (§5 ust. 6 Umowy).

Zgodnie z §5 ust. 10 Umowy naliczone odsetki za opóźnienie w spłacie wynikały z niespłacenia przez Kredytobiorcę w terminie wierzytelności Banku z tytułu Umowy Kredytu po upływie okresu wypowiedzenia Umowy. Niespłacona kwota stała się zadłużeniem przedterminowym, w tym kwota kapitału jako kapitał przedterminowy. Od zadłużenia przedterminowego Bank naliczył odsetki.

Zgodnie z ust. 12 Regulaminu w przypadku niespłacenia przez Kredytobiorcę wierzytelności Banku, niespłacona kwota stała się zadłużeniem przedterminowym. Od zadłużenia przedterminowego Bank naliczył odsetki w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Powódka udostępnił pozwanemu Limit n okres 12 miesięcy, z zastrzeżeniem o przedłużeniu umowy co 12 miesięcy licząc od dnia uruchomienia kredytu. Pozwany był zobowiązany do zawarcia i utrzymywania umowy o rachunek bankowy przez cały okres trwania umowy oraz do cie miesięcznej spłaty rat odsetkowych każdego ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego. Raty odsetkowe były spłacane poprzez obciążanie rachunku bieżącego kwota wymagalnych odsetek.

dowód : umowa kredytu k. 36-38, tabela opłat i prowizji k. 142-143, regulamin kredytowania k. 144-150

Środki z kredytu w ramach limitu z rachunku zostały postawionego dyspozycji Kredytobiorcy. Zgodnie z pkt IX ust. 9-11 Umowy Kredytobiorca miał możliwość dysponowania limitem, w każdym czasie do wysokości przyznanego limitu pomniejszonego o prowizje oraz inne należności Banku. Każdy wpływ na rachunek bieżący powodował zmniejszenie wysokości zadłużenia, a każda spłata części lub całości powodowała odnowienie przyznanego limitu do wysokości wpłaty i dała możliwość ponownego wykorzystania kwoty nadpłaconego limitu. Limit został automatycznie odnowiony w 2017 r. na kolejne 12 miesięcy.

dowód: dyspozycja uruchomienia kredytu k. 48, harmonogram spłaty k. 49, wydruk historii rachunku bieżącego k. 50-105, wydruk historii naliczania odsetek k. 106-116, wydruk z systemu bankowego historii wpłat k. 50-140,

Pismem z dnia 12.07.2018 r. powódka wezwała pozwanego do spłaty wymagalnej wierzytelności w terminie 14 dni od daty doręczenia wezwania. Pozwany nie dokonał spłaty zadłużenia.

dowód : wezwania do zapłaty z potwierdzeniami odbioru k. 39- 41, k. 42-44, wydruk raportu dekretów k. 141

Dnia 25.02.2019 r. uszkodzeniu uległ samochód marki F. (...), należący do pozwanego. Szkoda powstała, w skutek spalenia się pojazdu pozwanego. Pozwany wnioskiem z dnia 07.05.2019 r. zawiesił działalność gospodarczą.

dowód : potwierdzenie przekazania k. 168, dokumentacja zdjęciowa k. 169-171, wniosek o wpis w (...) k. 172-173

Wysokość zobowiązania pozwanego na dzień 10.04.2019 r. wynosiła 58.351,91 zł, w tym: 49,943,56 zł kapitału wymagalnego, 8.348,35 zł odsetek od należności niespłaconej w terminie do dnia 09.04.2019 r. i 60 zł kosztów (koszty, opłaty i prowizje).

dowód : wyciąg z ksiąg Banku k. 45

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powódka wywodziła swoje roszczenie z umowy kredytu zawartej z pozwanym. Zgodnie z art. 69 ust. 1 Prawa bankowego przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne było zawarcie umowy między stronami w dniu 18.04.2016 r. Spór koncentrował się wokół wymagalności zobowiązania i jego wysokości. Wyjaśnić trzeba w tym miejscu, że wartość przedmiotu sporu stanowiła w rozpoznawanej sprawie dochodzona pozwem kwota (art. 19 § 1 k.p.c.), stanowiąca sumę należności z nieuregulowanych przez pozwanego spłat kredytu.

Zarzuty pozwanego okazały się nietrafne. Zgodnie z wiążącą strony umową, regulaminem i tabelą opłat i prowizji, pozwany zobowiązany był spłacać raty kredytu. Wbrew zarzutom pozwanego, wysokość odsetek umownych kapitałowych oraz za opóźnienie odpowiadała postanowieniom zawartej przez strony umowy. Istotnie, w umowie kredytu przewidziano oprocentowanie kredytu w formie linii było zmienne, stanowiło sumę marzy kredytowej i stawki referencyjnej (...)dla waluty kredytu i na dzień udzielenia kredytu wynosiło 3,79% w skali roku. Pozwany nie podważał natomiast sposobu wyliczenia odsetek, tj. kwot, od których odsetki naliczono oraz okresów naliczania odsetek. Pozwany nie sprecyzował żadnych zarzutów co do przytoczonych postanowień umownych. Wskazał jedynie, że znalazł się w trudnej sytuacji, gdyż utracił jedyne źródło zarobkowania. Okoliczności tej jednak w żaden sposób nie wykazał zgodnie z zasadą ciężaru dowodu, wynikającą z art. 6 k.c. Znalezienie się pozwanego w trudnej sytuacji finansowej i zawieszenie, czy zakończenie działalności gospodarczej nie ma wpływu na obowiązek uiszczenia spłaty kredytowej. Ponadto pozwany zawarł umowę kredytu w dniu 18.04.2016 r., a jego szkoda powstała w dniu 25.02.2019 r. pozwany miał czas by dokonać choć częściowej spłaty rat kredytu, a w razie trudności w takiej spłacie próbować zawrzeć z powódką ugodę o rozłożenie należności na raty, zwłaszcza że powódka proponowała pozwanemu polubowne zakończenie sporu w drodze licznych wezwań, czy projektu ugody (k. 164).

Pozwany nie podważał w żaden sposób żądanych przez powódkę prowizji i kosztów, a roszczenie w tym zakresie również znajdowało oparcie w zawartej przez strony umowie.

Pozwany twierdził, że wskutek uszkodzeń jego pojazdu stracił możliwość zarobkowania. Pozwany winien był ubezpieczyć samochód i tym samym uzyskałby stosowne odszkodowanie lub wynająłby pojazd zastępczy, co spowodowałoby kontynuacją prowadzenia jego działalności gospodarczej. Wówczas nie musiałby zawieszać działalności gospodarczej.

Wniosek pozwanego o rozłożenie zadłużenia na raty w wysokości po 1.500 zł nie zasługiwał na uwzględnienie w oparciu o art. 320 k.p.c. Rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia ustawodawca pozostawił dyskrecjonalnej decyzji Sądu, zastrzegając jedynie zaistnienie szczególnie uzasadnionych wypadków. Pozwany wskazał, że znalazł się w trudnej sytuacji finansowej, powołując się na zawieszenie prowadzonej działalności. Samo jednak zaprzestanie wykonywania działalności nie stanowi o braku możliwości zapłaty dochodzonej pozwem kwoty jednorazowo. Rozłożenie na raty byłoby przy tym uzasadnione jedynie, gdyby pozwany wykazał, że osiąga dochody umożliwiające mu terminową spłatę zadłużenia w tych ratach.

Mając na uwadze powyższe, powództwo uwzględniono w całości, na podstawie przywołanych przepisów i postanowień umowy. Sąd zasądził zatem od pozwanego na rzecz powódki kwotę 58.351,91 zł. Dalsze odsetki za opóźnienie od niespłaconej kwoty kapitału kredytu (49.943,56 zł) zasądzono zgodnie z żądaniem, tj. od dnia 10.04.2019 r., w oparciu o postanowienia umowy i art. 481 § 1 k.c., w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, z zastrzeżeniem, że odsetki te nie mogą przekraczać odsetek maksymalnych za opóźnienie, przewidzianych w art. 481 § 2 ¹ k.c.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwany przegrał spór i obowiązany jest do zwrotu na rzecz powódki kosztów procesu. Na zasądzoną kwotę (6.147 zł) złożyła się: opłata od pozwu 730 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, oraz koszty zastępstwa procesowego 5 400 zł. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika określono zgodnie z § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu obowiązującym w dacie wszczęcia postępowania.

Rybnik, dnia 09.11.2020 r. Sędzia