Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ns 332/15

POSTANOWIENIE

Dnia 26 listopada 2020 r.

Sąd Rejonowy w Tczewie I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący Sędzia Dominika Czarnecka

Protokolant: Marta Antonowicz

po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2020 r. w Tczewie

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

z udziałem M. C.,I. C., K. C. (1) i A. C.

o stwierdzenie nabycia spadku

postanawia

1.  stwierdzić, że spadek po K. C. (2), zmarłym w dniu 26 sierpnia 2013 r. w T., ostatnio przed śmiercią mającym miejsce zwykłego pobytu w T., na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza:

- wnuczka A. C.,

- wnuk K. C. (1),

- wnuk I. C.

każdy w 1/3 części spadku;

2.  ustalić i przyznać kurator A. M. kwotę 120 (sto dwadzieścia złotych) tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie nieznanego z miejsca pobytu uczestnika M. C., którą to kwotę wypłacić ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Tczewie – z zaliczki wpłaconej przez wnioskodawcę;

3.  ustalić, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, uznając je za uiszczone w całości.

Sygn. akt I Ns 332/15

Uzasadnienie pkt 2 . i 3. postanowienia z 26 listopada 2020 r.

Postanowieniem z dnia 26 listopada 2020 r. Sąd Rejonowy w sprawie z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. z udziałem M. C., I. C., K. C. (1) i A. C. stwierdził nabycie spadku po K. C. (2) (pkt 1); ustalił i przyznał kurator A. M. kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie nieznanego z miejsca pobytu uczestnika M. C., nakazując wypłatę tej kwoty z zaliczki wpłaconej przez wnioskodawcę (pkt 2), a nadto Sąd ustalił, że każdy uczestnik ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie, uznając je za uiszczone w całości (pkt 3).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 1 kpc, nie znajdując podstaw do odstąpienia od zasady w tym przepisie wyrażonej. Zasady orzekania o kosztach postępowania nieprocesowego zostały uregulowane odmiennie niż zasady orzekania o kosztach procesu. Z przepisu art. 520 kpc wynika, iż uczestnika postępowania obciążają koszty tej czynności, której sam dokonał, jak i koszty czynności podjętej w jego interesie, także przez sąd, na jego wniosek lub z urzędu. Zasadą jest zatem, iż koszty poniesione przez uczestników nie podlegają wzajemnemu rozliczeniu (art. 520 § 1 kpc). Powyższa zasada jest nienaruszalna wtedy, gdy uczestnicy są w równym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania lub mimo braku tej równości ich interesy są wspólne. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. akt III CZ 46/10 w sprawach o stwierdzenie nabycia spadku interes wszystkich uczestników jest zazwyczaj zbieżny, oczekują oni bowiem na stwierdzenie nabycia spadku niezależnie od tego, czy sami i - w jakim udziale - dziedziczą (vide OSNC 2011/7-8/88).

Mając powyższe na uwadze Sąd nie znalazł podstaw, aby uwzględnić wniosek wnioskodawcy i poniesionymi przez niego kosztami postępowania obciążyć uczestników. To wnioskodawca zainicjował niniejsze postępowania i to jego działania generowały koszty. To na nim spoczywał obowiązek wskazania adresów uczestników postępowania. Wobec zaś niewypełnienia tego obowiązku Sąd ustanowił kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika M. C. celem reprezentowania go. Wynagrodzenie kuratora to kwota 120 zł, którą wnioskodawca w toku postępowania już uiścił ( § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej- Dz.U. z 2013 r. poz. 1476 oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – t. jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 265). Koszty ogłoszenia prasowego również zobligowany jest ponieść wnioskodawca, gdyż to on wszczął postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku. Koszty te opiewały na kwotę 500, 61 zł, zaś skarżący na ich poczet uiścił 700 zł. W tym stanie rzeczy zarządzeniem z 26 listopada 2020 r. nakazano zwrot różnicy w/w kwot, tj. kwoty 199, 39 zł, co nastąpi po uprawomocnieniu się orzeczenia.

W związku z tym orzeczono jak w pkt 2. i 3. sentencji orzeczenia, wskazując, że wnioskodawca poniósł już wszelkie koszty. Zgodnie zaś z w/w zarządzeniem po uprawomocnieniu orzeczenia Sąd zwróci wnioskodawcy 199,39 zł.