Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1203/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1

D. R.

W dniu 9 maja 2021 roku w K., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał znaczną ilość substancji psychotropowych i środków odurzających w postaci:

- 44, 469 grama netto białego proszku zawierającego w swym składzie 14,969 grama amfetaminy o 100% czystości,

- 4,988 grama netto suszu roślinnego zawierającego w swym składzie 1028 mg-delta 9 (...),

- 0,1 grama netto proszku zawierającego w swym składzie 0,027 grama (...)

2

D. R.

W dniu 09 maja 2021r. w K., kierując pojazdem marki S. (...) nr rej. (...), pomimo wydania przez uprawnionych do kontroli funkcjonariuszy Policji, poruszających się pojazdem służbowym, używającym sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania kierowanego przez niego pojazdu mechanicznego nie zatrzymał niezwłocznie wyżej wymienionego pojazdu i kontynuował jazdę

3

D. R.

W dniu 09 maja 2021r. w K., w strefie ruchu lądowego kierował pojazdem mechanicznym marki S. (...) nr rej. (...), nie stosując się do orzeczonego wobec niego wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Kaliszu, II Wydział Karny z dnia 10 lutego 2020r., sygnatura akt: II K 1408/20 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1,2,3

D. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd wydał wyrok skazujący wobec D. R. w trybie konsensualnym na podstawie art. 343 § 2 i 6 k.p.k., wobec złożonego przez prokuratora wniosku o skazanie na posiedzeniu bez przeprowadzenia rozprawy w trybie art. 335 § 1 k.p.k. i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary, albowiem zostały spełnione wszelkie przesłanki pozytywne, przy braku przesłanek negatywnych, do wydania wyroku w tym trybie. W ocenie Sądu, w świetle wyjaśnień złożonych przez oskarżonego, który przyznał się do winy, okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonemu D. R. przestępstw i jego wina nie budzą wątpliwości, zaś postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte.

Sąd uznał, iż oskarżony swoimi zachowaniami zrealizował znamiona przedmiotowe i podmiotowe trzech przestępstw, a mianowicie przestępstwa z art. 62 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005, nr 179, poz. 1485, dalej ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii), przestępstwa stypizowanego w art. 178b k.k. i przestępstwa określonego w art. 244 k.k.

Przepis art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi, iż zakazane jest posiadanie wbrew przepisom ustawy środków odurzających lub substancji psychotropowych. Ustęp 2 tego artykułu wprowadza typ kwalifikowany przestępstwa w postaci posiadania znacznej ilości tego typu środków. Należy podkreślić, że przestępstwo to jest przestępstwem formalnym. W związku z powyższym już samo posiadanie tych substancji jest nielegalne. Oskarżony D. R. w dniu 9 maja 2021r. w K. posiadał znaczną ilość- w rozumieniu art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii – substancji psychotropowych i środków odurzających w postaci:

- 44, 469 grama netto białego proszku zawierającego w swym składzie 14,969 grama amfetaminy o 100% czystości,

- 4,988 grama netto suszu roślinnego zawierającego w swym składzie 1028 mg-delta 9 (...),

- 0,1 grama netto proszku zawierającego w swym składzie 0,027 grama (...),

co zostało stwierdzone w treści opinii biegłego. Wymienione środki są substancjami zakazanymi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W związku z powyższym, oskarżony zrealizował wszystkie znamiona wspomnianej normy prawnej z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Oskarżony zrealizował również znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 178b k.k. Czynność sprawcza przedmiotowego przestępstwa polega na niedostosowaniu się do polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego, pomimo wydania polecenia zatrzymania tego pojazdu mechanicznego przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, poruszającą się pojazdem lub znajdującą się na statku wodnym albo powietrznym, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych. Niedostosowanie się do polecenia polega na niezatrzymaniu w trybie niezwłocznym pojazdu i kontynuowaniu jazdy. Oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem znamiona strony przedmiotowej przestępstwa z art. 178b k.k., albowiem w dniu 9 maja 2021r. w K. kierując pojazdem marki S. (...) nr rej. (...) 32, pomimo wydania przez uprawnionych do kontroli funkcjonariuszy policji, poruszających się pojazdem służbowym, używającym sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania kierowanego przez niego pojazdu mechanicznego, nie zatrzymał niezwłocznie tego pojazdu i kontynuował jazdę. Oskarżony zatrzymał się dopiero wtedy, gdy wjechał w tzw. ślepą uliczkę, co uniemożliwiło mu kontynuowanie dalszej jazdy. Oskarżony nie zatrzymał zatem niezwłocznie, czyli bez zbędnej zwłoki, kierowanego przez siebie pojazdu i kontynuował jazdę. W związku z powyższym oskarżony D. R. wypełnił znamiona przedmiotowego czynu zabronionego, w tym popełnił ten czyn umyślnie, działając w zamiarze bezpośrednim.

Zgodnie z dyspozycją art. 244 k.k. kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu (…) prowadzenia pojazdów podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Oskarżony niewątpliwie wyczerpał znamiona strony przedmiotowej, ponieważ nie zastosował się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 10 lutego 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 1408/20 trzyletniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. Oskarżony w dniu 9 maja 2021r. prowadził bowiem pojazd mechaniczny marki S. (...) nr rej. (...), pomimo obowiązującego go zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. Oskarżony swoim zachowaniem zrealizował również znamiona strony podmiotowej, albowiem miał świadomość ciążącego na nim ww. zakazu.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

D. R.

1,2,3,4,5,6

1,2,3,4,5,6

Przepis art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi, iż sprawca tego przestępstwa podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Natomiast sprawca przestępstwa z art. 178b kk podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Takiej samej karze podlega również sprawca przestępstwa z art. 244 kk.

Na samym wstępie należy zauważyć, że oskarżony, jeszcze na etapie postępowania przygotowawczego, przyznał się do winy. Na etapie postępowania przygotowawczego doszło również do ustalenia kary i innych kwestii w ramach instytucji dobrowolnego poddania się karze. Oskarżony porozumiał się z organem prowadzącym postępowanie przygotowawcze, czego konsekwencją było złożenie przez prokuratora wniosku w trybie art. 335 § 1 k.p.k. Stanowi on, iż jeżeli oskarżony przyznaje się do winy, a w świetle jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte, można zaniechać przeprowadzenia dalszych czynności. Prokurator, zamiast z aktem oskarżenia, występuje do sądu z wnioskiem o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych za zarzucany mu występek, uwzględniających również prawnie chronione interesy pokrzywdzonego.

W niniejszej sprawie oskarżony zaakceptował propozycję prokuratora zaprezentowaną we wniosku (k.144-145), godząc się na zaproponowane kary i środek karne, a także inne konsekwencje prawne wydanego rozstrzygnięcia, w tym ponoszenie kosztów procesu (k.115-116).

W ocenie Sądu wszystkie przesłanki do wydania wyroku w tym trybie zostały spełnione, ponieważ oskarżony przyznał się do winy, a w świetle jego wyjaśnień nie ma żadnych wątpliwości co do sprawstwa i winy oskarżonego.

Oskarżony w toku postępowania prezentował pozytywną postawę. Współpracował on z organami ścigania. Wszystkie kary zaproponowane przez prokuratora jest odpowiednie do stopnia społecznej szkodliwości czynów oraz stopnia zawinienia oskarżonego, a także spełni swoje cele w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Sąd zdecydował się zgodnie z wnioskiem za I czyn wymierzyć oskarżonemu karę roku pozbawienia wolności, za II -4 miesiące pozbawienia wolności, za III - 4 miesiące pozbawienia wolności.

Odnośnie czynu nr I: Wymierzona D. R. bezwzględna kara pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności winna uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania. Natomiast w zakresie prewencji generalnej, rozstrzygnięcie to zaspokoi społeczne poczucie sprawiedliwości i będzie pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Łagodniejsza forma kary byłaby wyrazem zbytniej pobłażliwości dla oskarżonego

Stopień winy oskarżonego Sąd ocenił jako znaczny, albowiem D. R. dopuścił się przypisanego jej czynu będąc osobą pełnoletnią, o ustabilizowanym życiu zawodowym i prywatnym, brak było podstaw do twierdzenia, aby w chwili czynu oskarżony nie mógł rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem (biegli w opinii to wykluczyli). Wobec tego, nie było żadnych okoliczności umniejszających winę oskarżonego.

Stopień szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu należy ocenić jako znaczny, a za taką oceną przemawia analiza przesłanek podmiotowo-przedmiotowych z art. 115 § 2 k.k. Po stronie przedmiotowej Sąd wziął pod uwagę:

. Po stronie przedmiotowej- brak racjonalnej motywacji.

Do okoliczności obciążających zaliczono:

- znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu,

- uprzednia karalność oskarżonego.

Jako okolicznością przemawiającą na korzyść oskarżonego przyjęto przyznanie się do winy.

Odnośnie czynu nr II:

Wymierzona D. R. bezwzględna kara pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy pozbawienia wolności winna uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania. Natomiast w zakresie prewencji generalnej, rozstrzygnięcie to zaspokoi społeczne poczucie sprawiedliwości i będzie pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Łagodniejsza forma kary byłaby wyrazem zbytniej pobłażliwości dla oskarżonego.

Stopień winy oskarżonego Sąd ocenił jako znaczny, albowiem D. R. dopuścił się przypisanego jej czynu będąc osobą pełnoletnią, o ustabilizowanym życiu zawodowym i prywatnym, brak było podstaw do twierdzenia, aby w chwili czynu oskarżony nie mógł rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem (biegli w opinii to wykluczyli). Wobec tego, nie było żadnych okoliczności umniejszających winę oskarżonego.

Stopień szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu należy ocenić jako znaczny, a za taką oceną przemawia analiza przesłanek podmiotowo-przedmiotowych z art. 115 § 2 k.k. Po stronie przedmiotowej Sąd wziął pod uwagę: naruszenie dobra prawnego w postaci bezpieczeństwa w komunikacji, sposób i okoliczności popełnienia czynu popełnionego w miejscu publicznym. Po stronie przedmiotowej- brak racjonalnej motywacji, rażące naruszenie obowiązku zastosowania się do polecenia funkcjonariuszy policji mimo kilkukrotnych poleceń zatrzymania pojazdu mechanicznego do kontroli.

Do okoliczności obciążających zaliczono:

- znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu,

- uprzednia karalność oskarżonego.

Jako okolicznością przemawiającą na korzyść oskarżonego przyjęto przyznanie się do winy.

Odnośnie czynu nr III:

Wymierzona D. R. bezwzględna kara pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy pozbawienia wolności winna uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania. Natomiast w zakresie prewencji generalnej, rozstrzygnięcie to zaspokoi społeczne poczucie sprawiedliwości i będzie pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Łagodniejsza forma kary byłaby wyrazem zbytniej pobłażliwości dla oskarżonego.

Stopień winy oskarżonego Sąd ocenił jako znaczny, albowiem D. R. dopuścił się przypisanego jej czynu będąc osobą pełnoletnią, o ustabilizowanym życiu zawodowym i prywatnym, brak było podstaw do twierdzenia, aby w chwili czynu oskarżony nie mógł rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem (biegli w opinii to wykluczyli). Wobec tego, nie było żadnych okoliczności umniejszających winę oskarżonego.

Stopień szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu należy ocenić jako znaczny, a za taką oceną przemawia analiza przesłanek podmiotowo-przedmiotowych z art. 115 § 2 k.k. Po stronie przedmiotowej Sąd wziął pod uwagę: naruszenie dobra prawnego w postaci wymiaru sprawiedliwości – prawomocnego orzeczenia obligującego oskarżonego do powstrzymania się od prowadzenia pojazdów mechanicznych,. Po stronie przedmiotowej- brak racjonalnej motywacji.

Do okoliczności obciążających zaliczono:

- znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu,

- uprzednia karalność oskarżonego.

Jako okolicznością przemawiającą na korzyść oskarżonego przyjęto przyznanie się do winy.

Odnośnie kary łącznej:

Stosując przepisy art. 85 § 1 i 2 kk oraz art. 86 § 1 kk wymierzono oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, którą w oparciu o art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesił jej wykonanie na okres 3 lat, uznając, że wobec oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna.

Wymierzając oskarżonemu M. G. karę łączną Sąd wziął pod uwagę zbieżność czasową czynów oraz odmienność przedmiotową popełnionych przestępstw (przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, przeciwko wymiarowi sprawiedliwości i przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii).

W tym stanie rzeczy, kara łączna pozbawienia wolności stanowić winna adekwatną i wystarczającą dla spełnienia celów zapobiegawczych i wychowawczych wobec oskarżonego oraz zapobiec ponownym jego zachowaniom w przyszłości, a także będzie pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Odnośnie kary grzywny:

Na podstawie art. 71 § 1 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych grzywny po 50 zł każda. Wobec zawieszenia kary łącznej pozbawienia wolności, to orzeczona kara grzywny będzie stanowiła realną dolegliwość dla oskarżonego, a przez to wpłynie na przestrzeganie przez niego porządku prawnego.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

D. R.

7

Zgodnie z art. 42 § 1a pkt. 1 kk obligatoryjnym jest orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów w przypadku przestępstwa z art. 244 kk, jeżeli czyn sprawcy polegał na niezastosowaniu się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Sąd akceptując wniosek w trybie art. 335 § 1 k.p.k. uznał również, że zaproponowany okres 1 roku obowiązywania ww. zakazu będzie odpowiedni, w szczególności biorąc pod uwagę, że oskarżony swoim zachowaniem stwarza niebezpieczeństwo dla ruchu drogowego. W związku z powyższym nałożeniem na niego takiego zakazu jest w pełni uzasadnione.

D. R.

8

8

Sąd był zobligowany treścią art. 63 § 1 k.k. do zaliczenia oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej okres jego zatrzymania w sprawie.

D. R.

9

9

Zgodnie z treścią art. 70 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii obligatoryjne jest orzeczenie przepadku substancji psychotropowych i środków odurzających w razie skazania za przestępstwo z art. 62 tejże ustawy. Stąd, orzeczono o przepadku ww. substancji poprzez ich zniszczenie.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

10

Oskarżony dobrowolnie wyraził zgodę na pokrycie kosztów procesu składając wniosek przed prokuratorem o dobrowolne poddanie się karze, zaś zgodnie z art. 335 § 1 kpk możliwe jest w porozumieniu zawarcie ustalenia odnośnie kosztów procesu. W związku z powyższym, na podstawie art. 627 kpk, sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 3.620,01 zł, będąc związanym treścią wniosku.

8. PODPIS

sędzia Joanna Urbańska- Czarnasiak