Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR del. Elżbieta Wojtczuk

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania B. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 13 sierpnia 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej B. S. przysługuje prawo do emerytury od dnia 01 lipca 2013 roku.

Sygn. akt: IV U 1110/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 sierpnia 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił B. S. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w szczególnych warunkach zaliczył ubezpieczonej okres zatrudnienia – od 01.03.1986 r. do 31.12.1998 r. , z wyłączeniem okresu przebywania na urlopie bezpłatnym tj. od 08.06.1992 r. do 20.06.1992 r. oraz zwolnień lekarskich – łącznie 12 lat, 5 miesięcy i 20 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła B. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że do stażu pracy w warunkach szkodliwych powinien być zaliczony okres zatrudnienia na stanowisku laboranta w okresie od 01.02.1978 r. do 28.02.1986 r. w (...) w S. Zakładzie (...) w W. (odwołanie k.2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.11-12).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona ur. (...), w dniu (...). ukończyła 55-ty rok życia. W dniu 19 lipca 2013 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 20 lat, 10 miesięcy i 22 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 18 lat, 3 miesiące i 10 dni, a okresy nieskładkowe 2 lata, 7 miesiące i 12 dni. Ponadto organ rentowy uznał ubezpieczonej staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 12 lat, 5 miesięcy i 20 dni za okres pracy od 01.03.1986 r. do 31.12.1998 r. w (...)w W.. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył okresu zatrudnienia ubezpieczonej w (...) S. Zakładzie (...) w W. na stanowisku laboranta w okresie od 01.02.1978 r. do 28.02.1986 r. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 13 sierpnia 2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 13 sierpnia 2013 r. k.18 akt emerytalnych).

Ubezpieczona była zatrudniona w Spółdzielni (...) po reorganizacji (...) S. Zakładzie (...) w W. na stanowisku laboranta w okresie od 01.02.1978 r. do 28.02.1986 r., w tym okresie korzystała z urlopu wychowawczego w okresie od 21.11.1983 r. do 28.02.1986 r. (świadectwo pracy k.5 akt organu rentowego).

Dnia 1 lutego 1978 r. między ubezpieczoną i Zakładem (...) w W. (po reorganizacji (...) S. Zakład (...) w W.) doszło do zawarcia umowy o pracę, na podstawie której powierzono ubezpieczonej obowiązki stażysty – laboranta (umowa k.5), a od 01.05.1978 r. obowiązki laboranta i na tym stanowisku ubezpieczona pracowała do końca zatrudnienia w wymienionym zakładzie pracy (k.6-9, akta osobowe k. 18). (...) w W. zajmował się produkcją przetworów: kompotów, ogórków konserwowych, kiszonych, sałatek, pulp owocowych i innych. Praca laboranta polegała na kontroli poszczególnych etapów produkcji. Ubezpieczona samodzielnie przygotowywała odczynniki do wykonywania prób laboratoryjnych. Wykonywała próby na zawartość soli, oznaczała kwasowość, zawartość SO2 w pulpach owocowych. Próby laboratoryjne wykonywała na etapie produkcji a następnie kontrolowała produkt końcowy pod względem jakości. Jako odczynników ubezpieczona używała kwasu solnego, kwasu siarkowego, dwuchromku potasu, azotanu srebra. Ubezpieczona pracowała w laboratorium przyzakładowym, gdzie nie było wentylacji i dygestorium. Swoją pracę ubezpieczona wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: H. R. k.20v, K. C. k.20v-21, zeznania ubezpieczonej k. 21-21v).

Ubezpieczona nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej B. S. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę „ogólnego” stażu pracy. Ubezpieczona podnosiła, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, bowiem wykonywała pracę w takich warunkach w (...) S. Zakładzie (...) w W. w okresie od 01.02.1978 r. do 28.02.1986 r.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia we wskazanym zakładzie pracy ubezpieczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w warunkach szczególnych, wykonując pracę laboranta polegającą na pobieraniu prób z produkcji przetworów owocowych i warzywnych na zawartość soli, cukru, poziomu kwasowości, SO2 w pulpach owocowych na każdym etapie produkcji i wykonywaniu ich analiz fizykochemicznych przy użyciu odczynników chemicznych tj. kwas solny, kwas siarkowy, dwuchromek potasowy, azotan srebra. A zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczona posiadała okres pracy w takich warunkach w wymiarze wynoszącym 5 lat, 9 miesięcy i 20 dni (...) S. Zakładzie (...) w W.. Do pracy w warunkach szczególnych Sąd nie zaliczył okresu przebywania przez ubezpieczoną na urlopie wychowawczym w okresie od 21 listopada 1983 r. do 28 lutego 1986 r. Łącznie z okresem uznanym przez organ rentowy daje to 18 lat, 3 miesiące i 10 dni pracy w warunkach szczególnych.

Wskazana praca odpowiada rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale XIV pkt 24 załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DZ.U. nr 8, poz. 43 ze zm.) jako praca polegająca na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno – technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są wymienione prace w wykazie.

Podkreślić również należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Ubezpieczona wykonywała prace na stanowisku laboranta odpowiadającą zakresowi prac określonemu w pkt 24 wykazu A działu XIV załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Dodatkowo wykonywanie powyższych prac potwierdzili również świadkowie, którzy pracowali razem z ubezpieczoną: H. R. i K. C.. Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania wymienionych świadków oraz dowód z przesłuchania ubezpieczonej w charakterze strony. Zeznania wymienionych osób są spójne, logiczne, korespondują ze sobą, znajdują również potwierdzenie w aktach osobowych ubezpieczonej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej B. S. przysługuje prawo do emerytury od 1 lipca 2013 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym ubezpieczona złożyła wniosek o emeryturę.