Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1128/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR del. Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. (Nr (...) )

w sprawie M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu M. P. przysługuje prawo do emerytury od dnia (...)roku.

Sygn. akt: IV U 1128/13

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił M. P. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K. w wymiarze 6 miesięcy i 25 dni, nie zaliczył natomiast do pracy w warunkach szczególnych pracy w S. K. R. w okresie od (...)r., bowiem świadectwo pracy w warunkach szczególnych nie spełnia wymogów formalnych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że organ rentowy nie zasadnie, nie uznał mu okresu pracy w warunkach szczególnych w S. K. R.w S.. Wskazał, że w okresie od (...)r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku kierowcy ciągnika (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6-7).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. P. w dniu (...)r. ukończył (...)rok życia. W dniu (...). wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat uzupełnione pracą w gospodarstwie rolnym, z czego okresy składkowe wynoszą 24 lata, 5 miesięcy, okresy nieskładkowe wynoszą 23 dni. Ponadto organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych tylko w wymiarze 6 miesięcy i 25 dni. Organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w S. K. R.w S. w okresie od(...)r., z uwagi na to że złożone świadectwo pracy nie odpowiada warunkom formalnym.

Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z (...)r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z (...)r. k.16 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony był zatrudniony w okresie od 6 czerwca 1977 r. do 26 maja 1995 r. w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. na stanowisku kierowcy i wykonywał tą pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy k. 39 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był kierowcą ciągnika, wykonywał prace polowe zgodnie ze zleceniami. Wykonywał orki, koszenie traw, bronowanie, siewy, które zamawiali w S. K. R.w S. rolnicy. W okresie zimy ubezpieczony woził ciągnikiem żwir na budowy dróg, płytki chodnikowe, drzewo z lasu, wykonywał przewozy zlecone spółdzielni przez inne firmy, woził mleko, nawozy. Każdy traktorzysta miał powierzony ciągnik i wykonywał jego bieżące konserwacje, jednakże jeżeli ciągnik się psuł to odstawiany był na warsztat, gdzie zatrudnionych było czterech mechaników, a na czas naprawy dostawał ciągnik rezerwowy (zeznania świadków: B. S. k. 22v, J. N. k.22v).

Ubezpieczony co roku, przez cały okres zatrudnienia w spółdzielni w okresie żniw przez trzy tygodnie był kierowcą kombajnu zbożowego i wykonywał usługi na rzecz rolników zgodnie z kartą pracy przekazywaną każdego dnia przez dystrybutora (zeznania ubezpieczonego k.23).

Ubezpieczony od jesieni do zimy roku (...) był kierowcą samochodu ciężarowego marki J. o masie całkowitej powyżej 3,5 tony, którym woził węgiel (zeznania ubezpieczonego k.23).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporne, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. P. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem (...)r. oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy i nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę jako kierowca ciągnika, kombajnu zbożowego i samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. w okresie od (...)r.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w S. K. R. w S. we wskazanym powyżej okresie był zatrudniony na stanowisku kierowcy ciągnika, w okresie żniw każdego roku był kierowcą kombajnu zbożowego a od jesieni do zimy roku (...)r. kierowcą samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków: B. S., J. N. (k.22v), zeznania ubezpieczonego (k.23) oraz dokumentów w postaci świadectwa pracy (k.14), zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (k.15-16) wykazał bezspornie, że ubezpieczony pracował na stanowisku kierowcy ciągnika. Wymieniona praca była głównym stanowiskiem pracy ubezpieczonego, bowiem jako kierowca ciągnika pracował przez cały rok przez cały okres zatrudnienia (z wyjątkiem okresu od jesieni do zimy (...) r.) poza okresem żniw, kiedy to był kierowcą kombajnu zbożowego. Jako kierowca ciągnika ubezpieczony wykonywał zlecone mu w karcie pracy przez dystrybutora usługi na rzecz rolników tj. orka, siew, bronowanie, koszenie traw, oraz usługi na rzecz firm i gminy tj. wożenie żwiru, płyt chodnikowych, mleka, nawozów, drzewa z lasu.

Wymienieni świadkowie zeznali, że ubezpieczony nie wykonywał innej pracy niż kierowy wymienionych powyżej pojazdów (ciągnika, kombajnu i samochodu ciężarowego marki J.). Świadek B. S. była dystrybutorem w S. K. R.w S., a świadek J. N. kierowcą ciągnika. Świadkowi pracowali razem z ubezpieczonym.

Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania wymienionych świadków, jak również zeznania ubezpieczonego, bowiem wymienione dowody są spójne, korespondują ze sobą oraz mają oparcie w materiale dowodowym z dokumentów w postaci świadectwa pracy i zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu.

Podsumowując Sąd uznał, iż ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku kierowcy ciągnika, w okresie żniw był natomiast kierowcą kombajnu zbożowego co stanowi pracę w warunkach szczególnych wymienioną w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze Wykaz A, Dział VIII poz. 3 prace kierowców ciągników i kombajnów. Przez krótki okres od jesieni do zimy (...) r. ubezpieczony wykonywał pracę w spółdzielni jako kierowca samochodu ciężarowego marki J. o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony wożąc węgiel co również odpowiada pracy w warunkach szczególnych – Wykaz A, Dział VIII poz. 2 załącznika rozporządzenia rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r.

Na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiada zatem okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze wynoszącym 18 lat, 6 miesięcy i 16 dni, w tym 17 lat, 11 miesięcy i 21 dni pracy w warunkach szczególnych wS. K. R.w S..

Podkreślić jednak należy, że skoro o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności, to również fakt, iż zakład pracy nie wystawił ubezpieczonemu świadectwa pracy w warunkach szczególnych nie powoduje, iż nie wykonywał on pracy w tych warunkach.

Nie ulega wątpliwości Sądu, że czynności wykonywane przez ubezpieczonego, opisane w części poświęconej ustaleniom faktycznym, mieszczą się w zakresie prac wykonywanych w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 ( 14) § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że M. P. przysługuje prawo do emerytury od (...)r. tj. od ukończenia przez niego (...)roku życia.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.