Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2012 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny-Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. Ś.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego (...) w W.

z dnia 21 października 2011 r., sygn. akt I C 50/06

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od K. Ś.na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W.kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w instancji odwoławczej.

Sygn. akt V Ca 931/12

UZASADNIENIE

Pozwem z 17 sierpnia 2005 r., sprecyzowanym 4 listopada 2005r. K. Ś.wniósł o zasądzenie na jego rzecz od Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W.kwoty 21.154,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o nakazanie pozwanej Spółdzielni wykonania w terminie l miesiąca od dnia wydania wyroku ocieplenia lokalu mieszkalnego nr (...)usytuowanego w budynku przy ul. (...)w W.a także usunięcia innych wad lokalu poprzez wymianę niedomykających się drzwi balkonowych na nowe, wymiany niejednolitego i uszkodzonego szyldu zamka z klamką drzwi wejściowych do lokalu na nowy, wyeliminowania z lokalu przykrej obcej woni niewiadomego pochodzenia, wskazując, że w dniu 9 listopada 2001 r. zawarł z pozwaną Spółdzielnią umowę o sfinansowanie kosztów budowy i warunków otrzymania lokalu mieszkalnego w budynku przy ul. (...)w W., zaś po przejęciu lokalu stwierdził przemarzanie niektórych ścian lokalu. Powód podał też, iż przedmiotowy lokal nabył od pozwanej Spółdzielni w celu jego wynajęcia, jednakże z powodu wad lokalu nie mógł go wynająć, w związku z czym dochodzi od pozwanego odszkodowania odpowiadającego czynszowi najmu za okres od l stycznia 2004 r. do 31 sierpnia 2005 r.

W piśmie z dnia 24 kwietnia 2006 r. powód cofnął powództwo w zakresie żądania wymiany niedomykających się drzwi balkonowych na nowe, wskazując, że pozwana spółdzielnia dokonała wymiany drzwi w dniu 16 lutego 2006 r.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości

W piśmie z dnia 12 kwietnia 2010 r. powód cofnął powództwo w części dotyczącej żądania ocieplenia lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) ze zrzeczeniem się roszczenia, uzasadniając cofnięcie wykonaniem ocieplenia przez pozwanego, wnosząc jednocześnie o zasądzenie kosztów procesu od pozwanego w związku ze spełnieniem roszczenia już po wniesieniu pozwu.

W pismach z dat 3 sierpnia 2011 r. i 30 sierpnia 2011 r. powód cofnął powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie żądań dotyczących: ocieplenia budynku, wyeliminowania z lokalu obcej woni, usunięcia nieszczelności powodujących permanentną emisję powietrza zewnętrznego zza elektrycznych puszek rozgałęźnych do mieszkania, wymiany niejednolitego i uszkodzonego szyldu zamka z klamką drzwi wejściowych do mieszkania. Powód uzasadnił cofnięcie powództwa w tej części spełnieniem roszczeń przez pozwanego w toku procesu, za wyjątkiem żądania wymiany szyldu zamka, której to naprawy powód dokonał we własnym zakresie.

Na rozprawie w dniu 14 października 2011 r. (k. 642) powód sprecyzował, że podtrzymuje żądanie pozwu jedynie w zakresie czynszu najmu w kwocie 20.468,20 zł oraz kosztów wykonania opinii przez biegłych rzeczoznawców wynoszących 1.154,00 zł, w pozostałym zaś zakresie cofa powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z 21 października 2011r., wydanym w sprawie sygn. akt I C 50/06, Sąd Rejonowy (...)w Warszawie zasądził od Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W.na rzecz powoda K. Ś.kwotę 854,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 maja 2006 r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w zakresie żądania zasądzenia kwoty 20.768,20 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz żądania zasądzenia odsetek ustawowych od kwoty 854,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 4 maja 2006 r., umorzył postępowanie w pozostałym zakresie oraz orzekł o kosztach postępowania.

Powyższy wyrok zapadł w oparciu o następujące ustalenia i rozważania:

9 listopada 2001 r. K. Ś.zawarł ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...)w W., której był Członkiem, umowę sfinansowania kosztów budowy i warunków otrzymania lokalu mieszkalnego w budynku przy ul. (...)w W., przy czym przedmiotem umowy był lokal nr (...). Lokal ten został przekazany powodowi przez pozwaną Spółdzielnię 4 listopada 2002 r. zaś w dniu 17 grudnia 2003 r. powód zawarł z pozwanym umowę ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Powód w kilka miesięcy po wydaniu mu lokalu i później zgłaszał pozwanej usterki w postaci: niedomykających się drzwi balkonowych, niewłaściwego ocieplenia lokalu, braku jednolitego szyldu zamka w drzwiach zewnętrznych lokalu, nawiew powietrza z puszek elektrycznych, obcej woni.

Pozwana nie uznała reklamacji dotyczącej ocieplenia lokalu, szyldu zamka, obcej woni, stwierdzając, że temperatura wewnątrz lokalu jest zgodna z normami oraz wyrażając gotowość wymiany drzwi balkonowych i likwidacji nawiewów z puszek elektrycznych.

Przedmiotowy lokal nie był prawidłowo ocieplony, zaś z puszek elektrycznych następował nawiew powietrza.

Na zlecenie powoda w dniu 10 marca 2005 r. (...)wykonał „Raport z badań termowizyjnych przegrody ściennej w lokalu mieszklanym nr (...) przy ul. (...)w W.” Koszt wykonania tej opinii wyniósł 854,00 zł. Również na zlecenie powoda w dniu 7 marca 2005 r. dr inż. J. P.sporządził opinię techniczną dotyczącą izolacyjności termicznej północnej ściany pokoju w lokalu mieszkalnym nr (...)przy ul. (...)w W..

Na zlecenie pozwanego, w grudniu 2005 r. docieplony został strop od spodu konstrukcji w budynku mieszkalnym nr (...) należącym do powoda. Również na zlecenie pozwanego na początku 2006r. wymienione zostało okno balkonowe w lokalu powoda.

Na skutek skargi powoda, postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2005 r. wydanym w toku postępowania administracyjnego znak: (...) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W.nałożył na pozwaną Spółdzielnię obowiązek przedstawienia w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego ekspertyzy technicznej dotyczącej izolacji termicznej narożnika północnej ściany przy ul. (...)w W., zobowiązując równocześnie pozwaną do podania sposobu usunięcia nieprawidłowości w razie ich stwierdzenia.

Pozwana nie przedłożyła żądanej ekspertyzy. Mocą postanowienia z 4 maja 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego uznał za dowód w toczącym się przed nim postępowaniu administracyjnym przedłożoną przez powoda opinię techniczną dotyczącą izolacyjności termicznej północnej ściany lokalu nr (...) przy ul. (...) w W., a oraz raport z badań termowizyjnych w tym lokalu. Decyzją z dnia 27 maja 2009r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał pozwanej Spółdzielni jako właścicielowi budynku mieszkalnego przy ul. (...) w W. wykonanie robót budowlanych polegających na dodatkowym dociepleniu spodu wysuniętej na zewnątrz budynku płyty stropowej styropianem o grubości 5 cm oraz docieplenie styropianem grubości 8 cm narożnika północno-zachodniego na całej jego wysokości zgodnie z ekspertyzą techniczną sporządzoną przez dr inż. J. P. w terminie 4 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji.

W dniach 15-30 września 2009 r. pozwana wykonała prace ociepleniowe lokalu powoda stosownie do nakazu Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego a zarazem zgodnie z wytycznymi zawartymi w ekspertyzie technicznej sporządzonej przez dr inż. J. P. na zlecenie powoda. W związku z wykonanymi pracami Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 22 stycznia 2010r. umorzył postępowanie administracyjne prowadzone w ramach nadzoru budowanego, dotyczące docieplenia lokalu powoda, uznając dalsze jego prowadzenie za bezprzedmiotowe.

29 kwietnia 2011r. w lokalu powoda, na zlecenie pozwanego zostały wykonane prace elektryczne, które wyeliminowały nieszczelność powodującą nawiewy z elektrycznych.

W okresie od l stycznia 2004r. do 31 sierpnia 2005r. przychód z tytułu najmu należącego do powoda lokalu nr (...) przy ul. (...) w W., przy założeniu, że lokal byłby pozbawiony usterek, wyniósłby 20.468.20 zł.

6 grudnia 2006 r. żona powoda J. Ś.złożyła oświadczenie, że wraz z mężem zamieszkuje w lokalu nr (...)przy ul. (...)w G., natomiast lokal nr (...)przy ul. (...)w W.przeznaczony jest do wynajęcia.

Od lipca 2009r. powód zamieszkuje w lokalu nr (...) przy ul. (...) w W..

Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny sprawy ustalił na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów oraz w oparciu o zeznania świadków a także opinie biegłych. Sąd I instancji wskazał, że zeznania świadka A. W. tylko częściowo posłużyły za podstawę ustaleń faktycznych sprawie, stwierdzając, że zeznania te w części, gdzie świadek wypowiada się na temat tego czy lokal posiadał usterki, zostały pominięte, jako że tylko biegły sądowy w świetle k.p.c. mógłby być w tym zakresie źródłem dowodowym. Sąd Rejonowy nie dał wiary zeznaniom A. W. w zakresie dotyczącym jej twierdzeń, że w lokalu nie było nieprzyjemnego zapachu, bowiem świadek sama wskazała, że pali papierosy i mogła tego nie wyczuć, a ponadto w tej części zeznania te pozostawały w sprzeczności z ustaleniami postępowania administracyjnego.

Sąd I instancji pominął opinie wyjaśniające biegłego L. K., stwierdzając, że ograniczyły się one w zasadzie do stwierdzenia przez biegłego, że do wydania opinii potrzebne mu są dodatkowe ekspertyzy.

Sąd Rejonowy wskazał, że w zakresie objętym cofnięciem powództwa, postępowanie należało umorzyć na podstawie art. 355 § 1 k.p.c., natomiast w pozostałej części, powództwo tylko częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd I instancji ustalił, iż po cofnięciu pozwu, do rozpoznania pozostały żądania odszkodowania z tytułu utraconych korzyści w związku z niewynajmowaniem lokalu z powodu jego usterek oraz zwrotu kosztów opinii biegłych wykonanych na zlecenie powoda.

Sąd Rejonowy wskazał, że zobowiązanie Spółdzielni do przekazania powodowi lokalu wynikało z umowy z dnia 9 listopada 2001 r. o sfinansowanie kosztów budowy i warunków otrzymania lokalu mieszkalnego w budynku przy ul. (...) w W., co oznacza, że wskazywane przez powoda usterki lokalu należało zatem rozpatrywać w kategoriach nienależytego wykonania zobowiązania przez pozwaną Spółdzielnię i odpowiedzialności kontraktowej.

Sąd I instancji powołał treść art. 471 k.c. oraz art. 361 k.c. oraz wskazał, że dochodzone przez powoda odszkodowanie odpowiadające czynszowi najmu za okres od l stycznia 2004 r. do 31 sierpnia 2005 r. jest odszkodowaniem z tytułu utraconych korzyści. Sąd I instancji podkreślił, że w przypadku dochodzenia utraconych korzyści nie wystarczy wykazać samej szansy osiągnięcia zysku, bowiem wprawdzie nie jest możliwe ścisłe udowodnienie wysokości lucrum cessans, jednakże należy wykazać dostatecznie wysoki stopień prawdopodobieństwa uzyskania spodziewanych korzyści.

Zdaniem Sądu Rejonowego powód nie wykazał w sposób dostateczny istnienia szkody w postaci lucrum cessans, bowiem wprawdzie zgłosił wniosek o dopuszczenie biegłego ds. nieruchomości i biegły ten oszacował ile dochodu można byłoby osiągnąć za wynajem lokalu powoda w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 31 sierpnia 2005 r,. jednakże powód nie udowodnił, aby prowadził jakiekolwiek starania w kierunku wynajmu i że zdarzały się wypadki odmowy wynajmu lokalu z powodu jego wad. Dowodem na przeznaczenie lokalu pod wynajem mogłoby być w ocenie Sądu I instancji zeznania żony powoda, czy też zeznania innych osób złożone przed Sądem w charakterze świadka, natomiast nie jest takim dowodem oświadczenie na piśmie, bowiem pisemne oświadczenie przedłożone przez powoda stanowi dowód na to, iż żona powoda w oznaczonym dniu złożyła przed notariuszem takie właśnie oświadczenie. Zdaniem Sądu Rejonowego nie doszło zatem do wykazania utraconych korzyści z prawdopodobieństwem uzasadniającym przyjęcie w świetle doświadczenia życiowego, że utrata korzyści po stronie powoda rzeczywiście nastąpiła. Sąd I instancji podkreślił, że z pewnością nie służy wykazaniu chęci zarobkowego wynajęcia lokalu okoliczność, iż od lipca 2009r. powód zamieszkuje w przedmiotowym lokalu, dlatego powództwo w tym zakresie Sąd Rejonowy oddalił.

Jeśli chodzi o koszty wykonanych na zlecenie powoda opinii przez biegłych rzeczoznawców, Sąd I instancji uznał żądania powoda w tym zakresie za zasadne jedynie w części, tj. co do kosztów wykonanego przez (...)„Raportu z badań termowizyjnych przegrody ściennej w lokalu mieszkalnym nr (...)przy ul. (...)w W.", której koszt wykonania wyniósł 854,00 zł, co zostało w ocenie Sądu Rejonowego wykazane poprzez przedłożenie stosownej faktury VAT.

Sąd I instancji stwierdził, że powód nie udowodnił poniesienia kosztów wykonanej na jego zlecenie opinii 300,00 zł, bowiem nie przedstawił na tą okoliczność żadnego rachunku, czy innego dowodu, wyjaśniając w piśmie procesowym z daty 29 lipca 201 1 r., iż rachunek ten zaginął.

Sąd Rejonowy uznał, że z okoliczności sprawy wynika, iż wykonane przez biegłych na zlecenie powoda opinie, były konieczne dla osiągnięcia rezultatu w postaci usunięcia zgłaszanych przez powoda usterek lokalu, a ponadto opinie te posłużyły organowi administracyjnemu (Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego) do wydania decyzji nakazującej pozwanej Spółdzielni wykonanie ocieplenia lokalu powoda. Sąd I instancji wskazał, że uznanie za dowód w sprawie administracyjnej opinii dokonanych na zlecenie powoda było konsekwencją nieprzedłożenia przez pozwaną stosownych opinii, pomimo obowiązku nałożonego przez organ administracyjny. Sąd Rejonowy ustalił, że postępowanie administracyjne toczyło równolegle z niniejszym postępowaniem, zaś jednym z żądań pozwu w niniejszej sprawie było właśnie ocieplenie lokalu, co oznacza, że skoro roszczenie to zostało zaspokojone w toku postępowania w oparciu o opinie wykonane na zlecenie powoda, które to opinie legły u podstaw w/w decyzji, pozwana Spółdzielnia powinna zwrócić powodowi udokumentowane przez niego koszty opinii, przy czym koszty te należało zdaniem Sądu I instancji traktować jako element szkody poniesionej przez powoda wskutek nienależytego wykonania zobowiązania (oddanie lokalu z usterkami), nie zaś jako część kosztów procesu.

Zdaniem Sądu Rejonowego odsetki od zasądzonej na rzecz powoda z tytułu kosztów prywatnej opinii kwoty 854,00 zł należą się powodowi od dnia 5 maja 2006 r., bowiem uprawnienie do żądania odsetek wynika z art. 481 § l k.c. w związku z opóźnieniem w spełnieniu świadczenia, zaś o tym, że powód dochodzi zwrotu kosztów wykonania zleconych przez siebie opinii biegłych, pozwany dowiedział się dopiero w dniu 4 maja 2006 r., co oznacza, że dopiero od dnia następnego można mówić o opóźnieniu w spełnieniu świadczenia. Najwcześniejszym zatem dniem, jak wskazał Sąd I instancji, od którego powód może domagać się od pozwanej odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty 854,00 zł jest dzień 5 maja 2006 r. Żądanie zapłaty odsetek za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia 4 maja 2006 r. należało więc zdaniem Sądu Rejonowego oddalić

O kosztach procesu Sąd I instancji orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. mając na uwadze zakres uwzględnienia powództwa, stopień w jakim każdą przegrywającą oraz wysokość niezbędnych kosztów poniesionych przez strony w toku postępowania. Sąd Rejonowy wskazał, że powód poniósł w toku procesu koszty w łącznej kwocie 5.368,80 zł, zaś strona pozwana poniosła koszty w łącznej kwocie 3.987,45 zł, co oznacza, że łącznie poniesione przez obydwie strony koszty wyniosły 9.356,25 zł. Sąd I instancji wyjaśnił, że powód wygrał sprawę w zakresie kwoty 854,00 zł, a ponadto za wygrywającego należy uznać powoda niemal w całej części cofniętego powództwa, tj. co do żądania ocieplenia lokalu, usunięcia nieprzyjemnej woni, wyeliminowania nieszczelności powodującej nawiewy z puszek elektrycznych oraz wymiany drzwi balkonowych. Sąd Rejonowy podkreślił, że roszczenia te zostały zaspokojone przez pozwanego już po wytoczeniu powództwa, co było przyczyną częściowego cofnięcia powództwa i umorzenia postępowania w tym zakresie. Mając na uwadze wskazaną przez powoda i wartość poszczególnych roszczeń Sąd Rejonowy stwierdził, że wygrał on proces do wysokości 21.854,00 zł, zaś w pozostałej części, tj. co do dochodzonego czynszu najmu, wymiany szyldu zamka oraz kosztów opinii rzeczoznawcy (...), należało uznać powoda za przegrywającego.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, skarżąc orzeczenie w części oddalającej powództwo oraz zasądzającej od powoda na rzecz pozwanego zwrot kosztów postępowania. Powód zarzucił Sądowi I instancji:

- naruszenie prawa procesowego przez błędną interpretację art. 245 KPC a także art. 5 KPC.; które miały bezpośredni wpływ na treść orzeczenia oraz art. 230 KPC.

- naruszenie prawa materialnego przez pominięcie z § 134 ust. 2 (tabela) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - błędną interpretację art. 361 Kodeksu Cywilnego.

Wskazując na powyższe zarzuty powód wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i zasądzenie od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w W.kwoty 20.768,20 zł oraz o zasądzenie od pozwanej pełnych kosztów postępowania przed Sądem pierwszej instancji w łącznej kwocie 2.334,60 zł, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż wyrok Sądu I instancji w zakresie objętym zaskarżeniem odpowiada prawu.

Przede wszystkim trafnie Sąd Rejonowy ocenił, że to powód obowiązany był udowodnić wszystkie fakty niezbędne dla uwzględnienia jego roszczeń, a więc przedstawić także dokument potwierdzający wysokość kosztów poniesionych w związku ze sporządzoną na jego zlecenie opinią rzeczoznawcy (...).

Ciężar dowodu i skutki wynikające z zaniechań normuje przepis art. 6 k.c.

Ponieważ powód nie przedstawił odpowiedniego dowodu potwierdzającego poniesione w tym zakresie wydatki w kwocie 300 zł, której zwrotu się domagał, Sąd I instancji zasadnie oddalił powództwo co do tego roszczenia, trafnie podkreślając, iż nie zostało udowodnione. Polemika skarżącego zawarta w apelacji, a odnosząca się do tej części rozstrzygnięcia jest całkowicie chybiona. Nie sposób zaakceptować twierdzeń skarżącego, iż wydatek ten nie był kwestionowany w sytuacji, kiedy pozwany wnosił o oddalenie powództwa w całości, a więc również w zakresie tej kwoty.

Rację ma powód wskazując, że powinien być pouczony przez Sąd I instancji o potrzebie zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w charakterze świadka jego żony, J. Ś. z uwagi na stwierdzoną przez Sąd orzekający ułomność dowodową złożonego przez nią oświadczenia na piśmie, jednakże ta okoliczność nie miała decydującego znaczenia dla oceny wniesionego środka odwoławczego.

Przede wszystkim bowiem dochodząc odszkodowania w postaci utraconych korzyści wynikających z niemożności korzystania z lokalu powód obowiązany był wykazać, że lokal przekazany mu przez Spółdzielnię z uwagi na wady nie nadawał się do zamieszkania w okresie, za jaki domagał się odszkodowania. Przesłanki tej powód nie tylko nie wykazał, ale nawet nie podjął żadnej inicjatywy dowodowej w tym zakresie.

W żadnym razie nie potwierdza jej zgromadzony w aktach materiał dowodowy – szczególnie sporządzone przez rzeczoznawców ekspertyzy.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd Okręgowy w całości oddalił apelację powoda na podstawie art. 385 k.p.c. i obciążył go kosztami postępowania odwoławczego stosownie do art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. i § 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U z 2002 r. Nr 163, póz. 1349 ze zm.).