Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X Cz 74/14

POSTANOWIENIE

Dnia 28 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział X Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Pochylczuk

Sędziowie: SSO Małgorzata Koźmińska

SSO Anna Staśkiewicz - Bortkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 28.04.2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa małoletnich O. i (...) sióstr B. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową L. G.

przeciwko K. B.

o zasądzenie alimentów

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy VI Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 02.01.2014 roku, wydane w sprawie sygn. akt VI RC 1087/13 w przedmiocie zabezpieczenia

postanawia

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 02.01.2014 Sąd Rejonowy w Bydgoszczy udzielił zabezpieczenia roszczenia dochodzonego przez małol. powódki O. i (...) siostry B. o zasądzenie alimentów poprzez zobowiązanie pozwanego K. B. do łożenia na rzecz córki (...) 1500 zł, i na rzecz córki O. 1200 zł tj. łącznie 2700 zł miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności każdej z rat, poczynając od 15.11.2013 na czas trwania postępowania, a w pozostałym zakresie wniosek o zabezpieczenie oddalił (k. 29-31). Sąd Rejonowy ustalił, że powódki są córkami pozwanego, mieszkają wraz z matką, która pracuje w (...)zarabiając najniższe krajowe wynagrodzenie. Pozwany prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą I. K. B.. Zdaniem Sądu I instancji istnieje dysproporcja w zarobkach matki i ojca dzieci. Sąd ustalił koszty utrzymania małoletnich na ok. 1800 zł, w tym na opiekunkę, natomiast kwoty wskazane we wniosku przez matkę dzieci uznał za zawyżone.

Powyższe postanowienie zaskarżył w całości zażaleniem pozwany (k. 57-61). Pozwany zarzucił naruszenie:

- art. 730 kpc i 753 § 1 kpc poprzez udzielenie zabezpieczenia gdy koszty utrzymania córek zostały znacznie zawyżone przez matkę, a pozwany dobrowolnie przekazuje 2200 zł na ich utrzymanie;

- art. 133 § 1 krio i art. 135 krio poprzez przyjęcie, że matka dzieci powinna partycypować w ich utrzymaniu, jednak w mniejszym stopniu z uwagi na niskie dochody, podczas gdy jej możliwości majątkowe i zarobkowe są znaczne, a zatem winna uczestniczyć w tych kosztach w stopniu zbliżonym do pozwanego.

Powołując powyższe skarżący domagał się oddalenia wniosku o zabezpieczenie, względnie zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez nałożenie na pozwanego alimentów w wysokości 1200 zł na córkę (...) i 1000 zł na córkę O. począwszy od marca 2014.

W uzasadnieniu zażalenia skarżący wskazał, że zabezpieczenie co do zasady nie jest konieczne, bo pozwany nigdy nie uchylał się od łożenia na utrzymanie dzieci ani nie ma takiego zamiaru w przyszłości. Dalej pozwany zarzucił, że koszty utrzymania dzieci zostały rażąco zawyżone, na co zwrócił uwagę Sąd Rejonowy. Nadto zarzucił, że możliwości zarobkowe i majątkowe matki dzieci są znacznie wyższe niż ustalone. Przysługuje jej bowiem ½ udziału we współwłasności nieruchomości położonej w B. przy ul. (...) oraz ½ udziału we współwłasności nieruchomości przy ul. (...). Dnia 19.11.2013 na skutek umowy przedwstępnej sprzedaży udziału w nieruchomości przy ul. (...) pozwany zapłacił matce małoletnich powódek 50.000 zł tytułem zadatku, co winno być uwzględnianie przy ustalaniu obowiązku alimentacyjnego. Nadto matka dzieci posiada samochód m.. Wszystko to wskazuje zdaniem skarżącego na znaczne możliwości majątkowe i zarobkowe matki dzieci.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 730 § 1 k.p.c. udzielenia zabezpieczenia można żądać w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd. Stosownie zaś do treści art. 753 § 1 k.p.c. w sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo albo okresowo określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia. Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym, przy uwzględnieniu treści art. 243 k.p.c. oznacza, że uprawniony winien przedstawić i należycie uzasadnić twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia. Dla zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego nie jest natomiast konieczne posiadanie przez uprawnionego interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Wobec powyższego, podniesiony w zażaleniu argument co do tego, iż pozwany stale i regularnie łoży na utrzymanie dzieci, nawet gdyby był zgodny z rzeczywistym stanem rzeczy, nie uzasadnia twierdzenia o tym, że w niniejszej sprawie brak było podstaw do udzielenia zabezpieczenia. Należy bowiem podkreślić, iż nawet w przypadku terminowego wywiązywania się z obowiązku alimentacyjnego uprawnione dziecko ma prawo do wystąpienia z powództwem o zasądzenie renty alimentacyjnej, a związku z tym ma ono również prawo do wystąpienia z wnioskiem o zabezpieczenie tego roszczenia. Wynika to z tego, że zabezpieczenie roszczenia alimentacyjnego podlega szczególnym rygorom, w szczególności może zmierzać do zaspokojenia roszczenia (art. 753 § 1 k.p.c.). W niniejszej sprawie nadto pozwany łożył dobrowolnie kwotę 2200 zł (1000 zł do rąk matki dzieci i 1200 zł na rzecz opiekunki), gdy tymczasem w imieniu małoletnich powódek ich matka domagała się zasądzenia wyższej kwoty uznając, że potrzeby dzieci nie są w pełni zaspokojone. Zarzut naruszenia art. 730 kpc i art. 753 kpc jest więc całkowicie niezasadny.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 133 krio i art. 135 krio wskazać należy, co następuje. Sąd Rejonowy udzielając zabezpieczenia dokonał własnych ustaleń co do kosztów utrzymania małoletnich powódek uznając kwoty przedstawione w wyliczeniu matki dzieci za zawyżone, co wyraźnie podkreślił w uzasadnieniu orzeczenia. Skarżący nie zarzucił, aby ustalenie Sądu I instancji co do kosztów utrzymania dzieci było błędne. Zarzucił natomiast, że matka dzieci posiada znaczne możliwości zarobkowe i majątkowe – zbliżone do pozwanego, co winno uzasadniać obciążenie ich obowiązkiem alimentacyjnym w równym stopniu. Sąd Okręgowy nie podziela tego stanowiska. Nie jest kwestionowane, że matka dzieci pracuje w kancelarii (...)i otrzymuje wynagrodzenie w wysokości najniższej pensji krajowej, gdyż jest na aplikacji komorniczej. Zarzut iż posiada samochód M. okazał się gołosłowny, gdyż z dowodu rejestracyjnego pojazdu, który przedstawiła matka małoletnich powodów wynika, że samochód jest zarejestrowany na D. W. – w którego kancelarii pracuje L. G. (k. 152-153). Już z treści pozwu wynika, że małoletnie powódki wraz z matką mieszkają w domu, który w części jest jej własnością i dlatego nie trzeba płacić czynszu (k. 6). Pozwanemu przysługuje równy z matką dzieci udział w nieruchomościach położonych przy ul. (...) w B., a nadto własność nieruchomości przy ul. (...) w B. i gospodarstwa rolnego w Z. o powierzchni 7,5 ha, które wraz z dzierżawionymi gruntami posiada areał 40 ha. Pozwany prowadzi też 2 firmy – I. oraz I.-B.. Z przedstawionej na stronie internetowej oferty firmy (...) wynika, że dysponuje ona parkiem sprzętowym w postaci szeregu specjalistycznych maszyn budowlanych i 9 samochodów osobowych (k. 14), co wchodzi w skład majątku pozwanego. Pozwany osiągał dochód w 2010 roku w wysokości 117.854 (k. 92-94), w 2011 – 142.984 (k. 97-99), a w 2012 – 53.613 (k. 102-104), który znacznie przekracza najniższą pensję krajową. Ani więc porównanie majątku, ani dochodów ojca i matki dzieci nie pozwala na zasadne postawienie tezy o ich zbliżonych możliwościach majątkowych i zarobkowych, gdyż występuje w nich poważna dysproporcja na korzyść pozwanego. W tej sytuacji zarzut zażalenia uznano za nieuzasadniony.

Mając powyższe na względzie, nie znajdując podstaw do uwzględnienia zażalenia, Sąd Okręgowy je oddalił jako całkowicie bezzasadne na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.