Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 821/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

W. K.

art. 190 § 1 kk

Udowodniono, że oskarżony w dniu 21 lipca 2018 roku w J. przy ul (...), kierował wobec pokrzywdzonego W. J. groźby karalne uszkodzenia jego ciała poprzez połamanie mu rąk

Częściowe wyjaśnienia oskarżonego k. 51-52, 140141v., zeznania pokrzywdzonego k. 142- 142v, 57-59, częściowe zeznania A. K. k. 147v. ,zeznania M. P. k. 151-152, płyta CD z zapisem zgłoszenia na Policję w dniu 21 lipca 2018 przez W. J. k.160, kopia notatników służbowych k. 166-179, pismo K. w/m k. 189

2

W. K.

art. 157 § 1 kk

Udowodniono, że oskarżony w dniu 21 lipca 2018 roku w J. przy ul (...), pobił pokrzywdzonego W. J., powodując u niego obrażenia ciała w postaci zwichnięcia stawu ramiennego prawego z uszkodzeniem ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, stłuczenia głowy, stłuczenia barku i ramienia lewego z otarciem naskórka, rany tłuczonej kolana lewego oraz stłuczenia wielomiejscowego, co skutkowała rozstrojem zdrowia pokrzywdzonego na okres powyżej 7 dni

Zeznania K. D. k. 143, zeznania M. J. k. 28-29,143v-144, zeznania R. W. k. 87, 148-148v, zeznania M. P. k. 151-152, zeznania M. B. k.152-153, zeznania W. W. k. 153v-154, częściowe zeznania P. K. (1) k. 154-155, pismo K. w/m k. 189

Oskarżony nie był karany

k.187

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

3

W. K.

art. 157 § 1 kk

Nie udowodniono, aby 21 lipca 2018 roku oskarżony kopał po ciele pokrzywdzonego

Zeznania pokrzywdzonego k. 142- 142v

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się
do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1, 2

Częściowe wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego z wiarygodne w części pokrywającej się z zeznaniami pokrzywdzonego i M. B., W. W., częściowymi zeznaniami A. K., która potwierdziła fakt rozmowy oskarżonego „przez okno” z pokrzywdzonym przed jego pobiciem. W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego uznano za przyjętą przez niego linię obrony zmierzającą do pomniejszenia jego roli w zaistniałym zdarzeniu

1,2

Zeznania pokrzywdzonego W. J.

Zeznania pokrzywdzonego pokrywają się z zeznaniami świadków ( częściowymi A. K., która potwierdziła fakt rozmowy mężczyzn „przez okno”, zeznaniami M. P. pierwotnie słyszącego fragmenty rozmowy pokrzywdzonego z oskarżonym, następnie fakt przemykania pokrzywdzonego przez podwórze, jak również fakt, iż pokrzywdzony nie mógł ruszać ręką i wskazywał na uszkodzenie barku, zeznania W. W. i M. B., którzy widzieli fakt schodzenia oskarżonego z pokrzywdzonego, zeznania K. D., która widziała obolałego, trzymającego się za ręce pokrzywdzonego w szpitalu. Obrażenia doznane przez oskarżonego, a zwłaszcza ich umiejscowienie, również potwierdzają zeznania pokrzywdzonego jak i opinia sądowo-lekarska

2

Zeznania W. W. i M. B.

Sąd uznał zeznania tych świadków za najbardziej wiarygodne w sprawie, świadkowie zeznawali tylko o okolicznościach, których byli świadkami. Nie starali się pomagać żadnej ze stron. Brak było podstaw do kwestionowania ich prawdziwości.

2

Zeznania K. D.

Świadek wykazywał niechęć do oskarżonego, przedstawiając go jako człowieka agresywnego. Świadek zeznając na okoliczności obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego wskazywała na relacje pokrzywdzonego oraz to co sama zauważyła. Okoliczności i obrażenia zostały potwierdzone poprzez opinię sądowo- lekarską wydaną przez biegłego, dlatego też brak było podstaw do kwestionowania zeznań świadka w tym zakresie mimo okazanego na S. rozpraw stronniczego zachowania.

2

Zeznania M. J.

Sąd uznał zeznania za prawdziwe, były one relacją usłyszaną od pokrzywdzonego na temat przebiegu zdarzenia, a także zachowania pokrzywdzonego po pobiciu i wskazywaniu na bolące ręce. Zeznania również potwierdza częściowo opinia sądowo- lekarska.

1,2

Zeznania A. K.

Żona oskarżonego praktycznie potwierdziła przebieg zdarzenia podawany przez pokrzywdzonego, jednak umniejszała rolę oskarżonego wskazując, że nie groził on pokrzywdzonemu przez okno a jedynie, że doszło miedzy mężczyznami do wymiany zdań. Potwierdziła również, że oskarżony wyszedł na zewnątrz.

Żaden z dowodów nie potwierdził, że pokrzywdzony po zdarzeniu chodził po sąsiadach. Za nie prawdziwe Sąd uznał również zeznania dotyczące poszczucia oskarżonego psem. Zdaniem Sądu pies zareagował instynktownie broniąc swojego pana, gdy oskarżony siedział na nim. Żaden z przesłuchanych świadków nie wskazywał, aby pies był kiedykolwiek agresywny, nawet jak chodził po podwórzu bez smyczy, był spokojny, na uwagę zasługuje tu fakt, że pies ma 12 lat i miał chorą łapę.

1,2

Zeznania R. W. i M. S.

Funkcjonariusze zeznawali na okoliczność przeprowadzanej przez nich interwencji, w zakresie jakim zapamiętali zdarzenie. Brak podstaw do kwestionowania zeznań.

1,2

Zeznania M. P.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne pokrywają się one z zeznaniami W. W. i M. B., relacją pokrzywdzonego oraz pośrednio z nagraniem zgłoszenia zarejestrowanym na płycie CD, gdzie pokrzywdzony zgłaszał, że oskarżony mu groził.

1,2

Opinia sądowo-lekarska, kopie notatników służbowych, karta karna, nagranie CD, pismo z K. w/m

Sąd uznał dowody za wiarygodne, zostały sporządzone przez podmioty do tego uprawnione, brak podstaw do ich kwestionowania.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz
niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

1,2

Zeznania P. K. (1)

Świadek wykazywał zainteresowanie rozstrzygnięciem korzystnym dla oskarżonego, umniejszał rolę oskarżonego, a nadto podawał fakty niezgodne z relacją naocznych świadków zdarzenia. Nie może umknąć uwadze , ze świadek pojawił się dopiero w postepowaniu przed Sądem. P. K. zeznał odmiennie niż pozostali świadkowie, np. że pokrzywdzony leżał na plecach, a oskarżony siedział na nim i trzymał go za ręce, a także próbował łapać za ramiona chcąc docisnąć do ziemi, żeby go uspokoić. Ponadto wskazywał, że jak wyglądał przez okno to słyszał jak pokrzywdzony wydawał psu komendy. Tej okoliczności nie podał żaden inny świadek , a zgłasza M. P., który słyszał odgłosy początkowe zdarzenia jak i końcowe. Świadek również wskazywał, że pies chodził bez smyczy i nie było przy min pokrzywdzonego, zaś M. B. wskazywał, że pokrzywdzony zawsze był przy psie, gdy ten chodził bez smyczy.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

Sąd uznał, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala w sposób nie budzący wątpliwości stwierdzić, iż oskarżony W. K. w dniu 21 lipca 2018 roku w J. kierował do W. J. groźby karalne polegające na uszkodzeniu ciała w postaci połamania mu rąk, czym wzbudził u pokrzywdzonego obawę spełniania tych gróźb, wyczerpując w ten sposób znamiona ustawowe przestępstwa z art. 190 § 1 k.k.

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

Zgromadzony materiał dowodowy potwierdził, że oskarżony dopuścił się czynu opisanego w pkt 1 i 2 części wstępnej aktu oskarżenia, dlatego brak było podstaw do kwestionowania przyjętej przez Prokuratora kwalifikacji prawnej, która w ocenie Sądu jest prawidłowa.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

     Z opisu czynu drugiego Sąd wyeliminował zapis dotyczący kopania pokrzywdzonego przez oskarżonego, albowiem sam pokrzywdzony na rozprawie wskazał, iż nie został przez oskarżonego kopany, a jedynie bity po głowie i ciele rękoma, a następnie dociśnięty kolanem do ziemi.

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania.

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania.

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt
z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

W. K.

Pkt I

1

Oskarżony działał umyślnie, z bezpośrednim zamiarem zmierzającym do wywołania u pokrzywdzonego obawy spełnienia gróźb. Treścią tych gróźb była zapowiedź popełnienia przestępstwa połamania rąk pokrzywdzonemu. Swoim zachowaniem oskarżony oddziaływał na psychikę pokrzywdzonego w taki sposób, iż pokrzywdzony mógł się obawiać, że groźba ta zostanie spełniona. Bezspornym jest, iż wzbudzenie obawy w zagrożonym należy oceniać subiektywnie, nie zaś z punktu widzenia obiektywnego niebezpieczeństwa realizacji groźby. W subiektywnym odczuciu pokrzywdzonego groźby skierowane wobec niego przez oskarżonego traktował on poważnie i uznał ich spełnienie za rzeczywiście możliwe. Oskarżony z błahego powodu wypowiadał groźby do pokrzywdzonego. O prawdziwości wypowiadanych gróźb i obawach pokrzywdzonego świadczyło jego zachowanie polegające na wyjściu z podwórka z psem i powrocie inną drogą z obawy przed zachowaniem oskarżonego, a w miedzy czasie zgłoszenie Policji gróźb. Biorąc pod uwagę dyrektywy wymiaru kary, określone w art. 53 k.k., a więc stopień zawinienia oskarżonego, stopień społecznej szkodliwości czynu, sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa, Sąd uznał za zasadne wymierzenie oskarżonemu z zastosowaniem art. 37a k.k. kary grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych

Pkt II

Oskarżony działał umyślnie. Oskarżony uderzając pokrzywdzonego w potylice i przewracając go twarzą do ziemi, dociekając kolanem i bijąc rękoma, co najmniej godził się ze spowodowaniem u pokrzywdzonego poważniejszego uszczerbku, naruszającego czynności narządów ciała lub powodującego rozstrój zdrowia na okres dłuższy niż 7 dni, które w rzeczywistości spowodował. W ocenie Sądu świadczą o tym intensywność siły fizycznej uderzenia oraz umiejscowienie ciosów zadanych pokrzywdzonemu. Oskarżony zamiarem swym obejmował urzeczywistnienie wszystkich ustawowych znamion przypisanego mu przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. Oskarżony działał przy tym w normalnej sytuacji motywacyjnej, zdając sobie sprawę zarówno z bezprawności, jak i karygodności swego postępowania. Biorąc pod uwagę dyrektywy wymiaru kary, określone w art. 53 k.k., a więc stopień zawinienia oskarżonego, stopień społecznej szkodliwości czynu, sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa, Sąd uznał za zasadne wymierzenie oskarżonemu z zastosowaniem art. 37a k.k. kary grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych

Pkt III

W oparciu o przepisy art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 2 k.k. Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego W. K. kary grzywny i wymierzył mu karę łączną grzywny, na zasadzie absorpcji bliższa zasadnie kumulacji, wysokości 120 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Oskarżony dopuścił się dwóch różnych przestępstw oddzielonych czasowo, przy powzięciu dwóch zamiarów, które były świadome, powzięte w normalnej sytuacji motywacyjnej, co w ocenie Sądu świadczy o zawziętości oskarżonego i bezwzględnej realizacji swoich zamiarów, co zasługuje na szczególne potępienie, stad też wymiar kary ukształtował się nieznacznie poniżej w górnej granicy wymiaru, jeśli stosować by zasadę pełnej kumulacji.

Przy wymiarze kar jednostkowych, jak też kary łącznej oskarżonemu Sąd uwzględnił całokształt okoliczności podmiotowych i przedmiotowych popełnionych przez niego przestępstw, a zwłaszcza charakter jego czynów. Sąd miał przy tym na uwadze zarówno okoliczności łagodzące, jak i okoliczności obciążające sprawcę. Za okoliczność łagodzącą Sąd uznał dotychczasową niekaralność oskarżonego, zaś za okoliczność obciążającą Sąd uznał znaczny stopień szkodliwości społecznej czynów popełnionych przez W. K..

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary jest bowiem okoliczność, iż drugi z popełnionych przez oskarżonego czynów stanowi przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, zaś pierwszy – przestępstwo przeciwko wolności, przy których wymierzając karę należy mieć na względzie przede wszystkim stopień szkodliwości społecznej. Z punktu widzenia jednostki, ochrona życia i zdrowia oraz wolność człowieka są najcenniejszymi dobrami, stojącymi wysoko w hierarchii dóbr chronionych przez prawo karne. Oskarżony miał wiedzę i świadomość, iż jego zachowanie, stanowiło naruszenie przepisów prawa. Oskarżony, mogąc zachować się zgodnie z prawem, naruszył je.

Wymierzona kara łączna tym wymiarze winna uzmysłowić oskarżonemu nieopłacalność łamania prawa, stanowiąc jednocześnie przestrogę na przyszłość. Wymierzona kara powinna spełnić wobec oskarżonego przede wszystkim cele wychowawcze i winna wdrożyć go do poszanowania zasad porządku prawnego. Tak ukształtowana kara będzie także realizowała cele ogólnoprewencyjne i da wyraz zdecydowanego braku społecznej akceptacji dla tego typu działań.

Pkt IV

Sąd uznała za stosowne orzeczenie wobec oskarżonego nawiązki na rzecz pokrzywdzonego w kwocie 2.000 złotych

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

7.6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

W. K.

Pkt 5

Oskarżony osiąga dochody , brak było podstaw do zwolnienia go od zapłaty kosztów i opłat postępowania.

7.Podpis