Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 60/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. K.

Czyn przypisany oskarżonemu:

w dniu 6 kwietnia 2015r. w M. działając w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia S. K. (1) pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami uderzał pokrzywdzonego rękoma po całym ciele oraz kilkukrotnie, nie mniej niż 4-krotnie zadał mu ciosy w głowę siekierą i innym nieustalonym narzędziem oraz jedno uderzenie nieustalonym narzędziem w klatkę piersiową, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci wieloodłamowego złamania kości sklepienia czaszki w obrębie łuski kości skroniowej lewej oraz dolnej części lewej kości ciemieniowej połączonego z niewielkim klinowatym włamaniem kości ciemieniowej w części tylnej i linijnym w części przedniej, dwóch regularnych włamań kości ciemieniowej lewej o obrysie kwadratowym i półokrągłym łączących się szczeliną złamania z wieloodłamowymi złamaniami kości sklepienia czaszki, wieloodłamowego złamania łuski kości potylicznej oraz skośnego przekłucia całej grubości rękojeści mostka, skutkujące zgonem pokrzywdzonego.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.1.1.Oskarżony A. K. od urodzenia zamieszkiwał wraz z pokrzywdzonym, a ojcem S. K. (1) i swoją matką A. A. w M. pod adresem ul. (...). Wraz z nimi zamieszkiwało przyrodnie rodzeństwo oskarżonego: P. P. (1) i M. J..

W czasie wspólnego zamieszkiwania S. K. (1) wraz z w/w osobami, S. K. (1) latami i nieustannie znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją konkubiną A. A. oraz dziećmi - praktycznie od samego początku, gdy z tą rodziną zamieszkał. S. K. (1) uciekał się do częstego stosowania przemocy fizycznej i psychicznej nad dziećmi oraz ich matką, a akty przemocy miały charakter drastyczny, częsty, przy czym towarzyszył temu terror psychiczny. S. K. (1) upokarzał przy tym dzieci, żył na koszt tej rodziny. Jego każdy dzień był niemalże taki sam i przebiegał według schematu: upijanie się, wyzywanie i bicie konkubiny i dzieci, grożenie im, poniżanie, uwłaczanie godności, niczym nieuzasadnione ataki zazdrości wobec konkubiny. W takim terrorze wychował się oskarżony oraz jego przyrodnie rodzeństwo.

W chwili czynu oskarżony A. K. miał 28 lat, zamieszkiwał już tylko z matką i ojcem; pozostałe rodzeństwo wyprowadziło się z domu rodzinnego. Siostra oskarżonego założyła rodzinę, brat oskarżonego zdecydował się na los bezdomnego. Na rodzeństwie, mimo wyprowadzenia się z domu, nadal ciąży brzemię znęcającego się nad nimi konkubenta matki i z drugiej strony obciąża ich psychicznie uczucie braku jej stanowczej reakcji na znęcanie się nad nimi jak byli dziećmi. W rodzinnym domu pozostał natomiast oskarżony A. K. kierowany miłością do matki i troską o nią.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. K.

Zeznania świadka P. P. (1)

Zeznania świadka M. J.

Zeznania świadka D. Ł.

Zeznania świadka K. W.

Zeznania świadka E. J.

Dokumentacja z akt postępowania karnego dot. przestępstwa znęcania się S. K. (1)

k. 160v., 203-212, 234v.-235,391-397, 780-780v.

k. 172v.-174,332-335,791v.-793,

k.51v., 190-192, 328v.-329v., 527-529, 793v.-795,

k. 296v.-298,795v.-796v.

k.282-283

k.286v.

k. 13-156,316-387

1.1.1.2. W dniu 6 kwietnia 2015r., rano, w święta wielkanocne, S. K. (1) wszczął kolejną awanturę będąc pod wpływem alkoholu. Pretekstem do awantury była wizyta matki oskarżonego w sklepie, zbyt długa w ocenie pokrzywdzonego. Pokrzywdzony zarzucał żonie zdradę. S. K. (1) zaczął bić A. A. rękoma po głowie, plecach, nogach, kopał ją po głowie. By sprawić jej większy ból w tym celu założył na nogi przygotowane już wcześniej ciężkie buty wojskowe, ponadto zadał jej uderzenie drewnianym kołkiem w głowę. W czasie przerw w biciu żony, S. K. (1) pił wódkę grożąc każdorazowo żonie, że ją zabije tego dnia. W tym celu przygotował sobie trzy duże noże kuchenne mówiąc przy tym, że będzie ją ćwiartował. Oskarżony stanął w obronie matki prosząc ojca, by przestał bić matkę, by się uspokoił. Gdy to nie skutkowało, gdy ojciec ponownie ruszył w kierunku matki i zaczął ją szarpać i bić, a trzymany w ręku nóż skierował ostrzem w jej brzuch i lekko go wbił, oskarżony zaczął odciągać ojca od matki, osłonił ją swoim ciałem, co przerodziło się w szarpaninę między mężczyznami. Następnie oskarżonym będąc pod wpływem silnych emocji, które narastały w nim podczas całego życia, kiedy to ojciec znęcał się and nim, nad matką i rodzeństwem, stosował przemoc wobec nich, z powodu kolejnego ataku przemocy, pod wpływem silnego wzburzenia zadał ojcu uderzenia rękami po całym ciele, i kilkukrotnie, nie mniej niż 4 – krotnie zadał ojcu ciosy w głowę znajdującą się nieopodal, w zasięgu jego ręki siekierą, jej ostrzem oraz uderzył go jeszcze innym nieustalonym narzędziem w głowę, zadał też jedno uderzenie nieustalonym narzędziem w klatkę piersiową. Zadając takie uderzenia oskarżony przewidywał i godził się, że może w ten sposób spowodować śmierć ojca. Jego silne wzburzenie w zaistniałych okolicznościach, przy brutalnym ataku ojca na matkę, było usprawiedliwione. Następnie, gdy ojciec upadł, oskarżony przeniósł ciało nieżyjącego już ojca na poddasze, starł krew z podłogi w mieszkaniu i zadzwonił do siostry M. J. mówiąc jej, że ojciec pobił matkę i prosząc ją o pomoc, o przyjazd. Siostra oskarżonego przyjechała na miejsce i zawiozła matkę do szpitala, gdzie matce udzielono pomocy i pozostawiono na leczeniu na oddziale szpitalnym do 13 kwietnia 2015r. Oskarżony nie powiedział siostrze, co się stało z ojcem, powiedział, że ojciec pobił matkę i gdy on sam go pobił i wygonił z domu, ojciec wyszedł.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. K.

Zeznania świadka M. J.

Protokół eksperymentu procesowego

Protokół oględzin mieszkania

Protokół przeszukania pomieszczeń

Protokół oględzin miejsca ukrycia zwłok

Opinia wstępna z zakresu medycyny sądowej

Protokół oględzin zwłok

Protokół oględzin rzeczy

k. 160v., 203-212, 234v.-235,391-397, 780-780v.

k.51v., 190-192, 328v.-329v., 527-529, 793v.-795,

k.163-164, 225,

k.165-166,218-224, 299-300,253-255,259-264

k.167-169,215-217

k. 185-187, 228a,288-294

k.197

k. 239-240, 265-266,432

k.309-312

1.1.1.3.Oskarżony swym zachowaniem spowodował obrażenia w postaci: wieloodłamowego złamania kości sklepienia czaszki w obrębie łuski kości skroniowej lewej oraz dolnej części lewej kości ciemieniowej połączonego z niewielkim klinowatym włamaniem kości ciemieniowej w części tylnej i linijnym w części przedniej, dwóch regularnych włamań kości ciemieniowej lewej o obrysie kwadratowym i półokrągłym łączących się szczeliną złamania z wieloodłamowymi złamaniami kości sklepienia czaszki, wieloodłamowego złamania łuski kości potylicznej oraz skośnego przekłucia całej grubości rękojeści mostka, skutkujące zgonem pokrzywdzonego

Dokumentacja medyczna dotycząca A. A.

Opinia sądowo lekarska zespołu biegłych z Zakładu Medycyny sądowej UM we W.

Opinia z badań wykonanych w pracowni genetyki sądowej

Ustna opina uzupełniająca biegłego z zakresu medycyny sądowej Ł. S.

k. 430,445

k.536-692, 728-736

k. 721-723

k.813-813v.

1.1.1.4.Oskarżony A. K. jest na granicy upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim, a jego intelekt kształtuje się na pograniczu inteligencji niższej niż przeciętna. W zakresie funkcjonowania osobowości występują u oskarżonego zaburzenia uwarunkowane jego dotychczasową sytuacją rodzinną, doświadczaną przez lata przemocą. Oskarżony słabo wykształcił mechanizmy radzenia sobie w trudnych sytuacjach, ma trudności w kontrolowaniu emocji i cechuje go słabo ukształtowany mechanizm radzenia sobie w sytuacjach trudnych. Wykluczono u oskarżonego zniesioną lub ograniczoną w stopniu znacznym poczytalność w czasie czynu, jak i brak możliwości pokierowania swym postępowaniem – nie zachodzą warunki art. 31 § 1 lub 2 k.k. Aktualny stan zdrowia oskarżonego pozwalał mu na udział w toczącym się postępowaniu, stawanie przed Sądem i prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

Opinia sądowo – psychiatryczna pisemna i ustna

Opinia sądowo – psychologiczna pisemna i ustna

k. 412-420, 809-810v., 814

k.712-714, 814v.-815,833-833v.

1.1.1.5.Oskarżony jest kawalerem i nie posiada dzieci. Przed zdarzeniem mieszkał z matką i pokrzywdzonym, pracował i pracuje jako piekarz. Ze swoich obowiązków pracowniczych wywiązuje się prawidłowo. Nie jest osobą nadużywającą alkoholu, postrzegany jest jako osoba uczynna, pracowita, spokojna.

Oskarżony nie był wcześniej karany.

Opinia od pracodawcy

Zeznania świadka W. P.

Zeznania świadka J. D.

Zeznania świadka S. K. (2)

Wywiad środowiskowy

Dane o karalności

k. 798

k. 307v.-308

k. 314v.-315, 801v.-802,

k.436v., 802v.-803v.

k.408

k.831

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. K.

Czyn przypisany oskarżonemu w wyroku:

w dniu 6 kwietnia 2015r. w M. działając w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia S. K. (1) pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami uderzał pokrzywdzonego rękoma po całym ciele oraz kilkukrotnie, nie mniej niż 4-krotnie zadał mu ciosy w głowę siekierą i innym nieustalonym narzędziem oraz jedno uderzenie nieustalonym narzędziem w klatkę piersiową, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci wieloodłamowego złamania kości sklepienia czaszki w obrębie łuski kości skroniowej lewej oraz dolnej części lewej kości ciemieniowej połączonego z niewielkim klinowatym włamaniem kości ciemieniowej w części tylnej i linijnym w części przedniej, dwóch regularnych włamań kości ciemieniowej lewej o obrysie kwadratowym i półokrągłym łączących się szczeliną złamania z wieloodłamowymi złamaniami kości sklepienia czaszki, wieloodłamowego złamania łuski kości potylicznej oraz skośnego przekłucia całej grubości rękojeści mostka, skutkujące zgonem pokrzywdzonego.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

- Zadanie ojcu tylko jednego uderzenia w głowę ostrzem siekiery.

- Przeniesienie ojca na strych gdy żył i pozostawienie go żywego na strychu.

- Działanie wyłącznie w obronie matki.

Wyjaśnienia oskarżonego (częściowo)

k. 160v., 203-212, 234v.-235,391-397, 780-780v.

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. K.,

Zeznania świadków: P. P. (1), M. J., D. Ł., K. W.,

E. J.

Dokumentacja z akt postępowania karnego dot. przestępstwa znęcania się S. K. (1)

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego A. K. tyczące się jego wspólnego zamieszkiwania z ojcem, matką i rodzeństwem, a także relacji, jakie panowały w rodzinie. Z zeznań świadków P. P. (1) i M. J. jednoznacznie wynika, że wszyscy członkowie tej rodziny przez lata byli ofiarami znęcania się pokrzywdzonego nad nimi, które przybierało formę znęcania się psychicznego i fizycznego. Świadkowie opisali przy tym szczegółowo, w jaki sposób pokrzywdzony S. K. (1) traktował oskarżonego, swoją konkubinę, a matkę A. K., P. P. (1) i M. J.. W/w wskazali na różne formy stosowania wobec nich przemocy, znoszonych upokorzeń, opisali cierpienia, jakie im wówczas towarzyszyły. W tej części wyjaśnienia oskarżonego i zeznania członków jego rodziny znajdują potwierdzenie w dokumentacji z akt postępowania karnego dotyczącego S. K. (1), sprawcy przestępstwa znęcania się. O przemocy w tym domu zeznali także świadkowie: K. W., E. J. i D. Ł., sąsiadki oskarżonego. Powyższe dowody wzajemnie się uzupełniają, nie zawierają żadnych sprzeczności, dając podstawy do uznania ich za wiarygodne.

1.1.1.2

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. K.,

Zeznania świadka M. J.,

Protokół eksperymentu procesowego,

Protokół oględzin mieszkania,

Protokół przeszukania pomieszczeń,

Protokół oględzin miejsca ukrycia zwłok,

Opinia wstępna z zakresu medycyny sądowej,

Protokół oględzin zwłok,

Protokół oględzin rzeczy

Dokumentacja medyczna dotycząca A. A.

Na uznanie za wiarygodną zasługuje relacja oskarżonego A. K. co do początkowych fragmentów zdarzenia z dnia 6 kwietnia 2015r. w tym także, zachowania się pokrzywdzonego S. K. (1) wobec A. A.. W tym zakresie oskarżony jest w swych wyjaśnieniach konsekwentny, jego wyjaśniania są w tej części stanowcze, spójne. Po części korespondują także z zeznaniami świadka M. J., która od oskarżonego usłyszała o zachowaniu się S. K. (1) wobec A. A., ale także odwiozła matkę do szpitala i zaobserwowała u niej szereg obrażeń na ciele. Nie ma żadnych dowodów przeciwnych, które nakazywałyby podważyć wiarygodność wyjaśnień oskarżonego, w których opisał on sposób wszczęcia przez ojca awantury, spożywania przez niego alkoholu, zapowiadanych gróźb zabicia A. A. oraz formy, w jakiej miał on to zrobić, fizyczne jej zaatakowanie, użycie wobec niej noża. To zachowanie wpisuje się nadto w pewien standard zachowania pokrzywdzonego podejmowanego przez wiele lat wobec swojej konkubiny. Relacja oskarżonego w tym fragmencie koresponduje z dowodem obiektywnym, jakim jest dokumentacja medyczna z tego zdarzenia dotycząca A. A. potwierdzająca istnienie na ciele w/w szeregu różnorakich obrażeń mogących obiektywne powstać w sposób opisany przez oskarżonego. Nie budzi żadnych wątpliwości Sądu także wiarygodność wyjaśnień oskarżonego w tej części, w której wskazał, że zarówno słownie powstrzymywał ojca przez atakiem na matkę, jak i użył do tego siły fizycznej, szarpał się z ojcem. Wyjaśnienia także w tej części są konsekwentne, a przy tym są logiczne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, mianowicie tym, że oskarżony darzący silnymi uczuciami matkę, stanął w jej obronie. Jeśli zaś chodzi o dalszy przebieg przedmiotowego zdarzenia, kiedy to oskarżony niesiony na fali niekontrolowanych emocji zaatakował ojca siekierą w głowę, wyjaśnienia oskarżonego w zdecydowanej większości nie zasługują na uznanie ich za wiarygodne. Wprawdzie wiedzę o zdarzeniu mieli tylko oskarżony i jego matka, która korzystając ze swych procesowych uprawnień odmówiła składania zeznań, to w oparciu o dalszą część wyjaśnień oskarżonego nie można odtworzyć przebiegu tego zdarzenia bez ryzyka popełnienia istnego błędu w ustaleniach faktycznych. Wyjaśnienia, jakie oskarżony złożył w postępowaniu są w tej wskazanej powyżej części zmienne, a zmienności tej nie da się wyjaśnić ani dynamiką zdarzenia, ani emocjami, jakie towarzyszyły wtedy oskarżonemu. Wyjaśnienia te z czasem bowiem ewaluują, oskarżony wskazuje na całkowicie nowe fragmenty zdarzenia, których to opis ponadto zmienia podczas kolejnych wyjaśnień dodając co rusz nowe elementy zdarzenia. Mając na uwadze to, że składa je on w dość krótkim przedziale czasowym, na przestrzeni kilku zaledwie dni, nie sposób na ich podstawie, wobec ich zmienności, wewnętrznych sprzeczności, ustalić dokładny dalszy przebieg zdarzenia z jego udziałem. Charakterystyczne jest to, że oskarżony odtwarzając atak na ojca dopiero podczas trzecich w kolejności wyjaśnień wskazał, że uderzył ojca siekierą w głowę, ale tylko raz, pozostałe uderzenia zadawał mu drewnianym kołkiem i rękoma. Powyższe pozostaje w oczywistej sprzeczności z dowodami obiektywnymi dotyczącymi oględzin szkieletu ciała pokrzywdzonego i opinii biegłych specjalistów z zakresu medycyny sądowej. Biegli badając kości czaszki jednoznacznie wskazali na to, że obrażenia głowy, ich charakterystyka, dają podstawy do kategorycznego ustalenia, że ciosów siekierą było zdecydowanie więcej niż jeden, najmniej 4, były też ciosy zadane innym przedmiotem, przy czym z pewnością złamań kości czaszki opisanych przez biegłych nie mogły spowodować uderzenia wskazane przez oskarżonego drewnianą listewką/kołkiem. Podczas wyjaśnień składanych w dniu 23 i 24 października 2018 r. oskarżony nie powiedział także nic na temat bronienia się przed atakami ojca skierowanymi przeciwko niemu; jego wyjaśnienia dotyczyły wyłącznie obrony matki. Podobnie jako całkowite novum w tych trzecich w kolejności wyjaśnieniach pojawia się zaatakowanie oskarżonego przez pokrzywdzonego nożem, ale też wskazanie, że to ojciec sam skaleczył się/ranił się nożem, sam przebił sobie nożem klatkę piersiową. W tym zakresie także wypowiadali się biegli medycy wykluczając przypadkowość powstania takiego obrażenia tj. skośnego przekłucia całej grubości rękojeści mostka. Wyjaśnienia, jakie w tej części złożył oskarżony, w żadnym razie nie dają się pogodzić z dowodami obiektywnymi, stąd musiały być ocenione jako nieprawdziwe. To dobitnie świadczy o tym, że z ogromną ostrożnością należy podchodzić do tych wyjaśnień dokonując ich oceny pod kątem wiarygodności. Istotne różnice pojawiają się także co do kwestii tego, kiedy pokrzywdzony zmarł; początkowo miał on żyć, gdy został przeniesiony na strych, podczas, gdy wyjaśniając w dniu 25 października 2018 r. oskarżony stwierdził, że po jednokrotnym uderzeniu siekierą ojciec upadł i już nie oddychał. Zdaniem Sądu oskarżony nie opisując prawdziwego przebiegu zdarzenia, a wskazując na jego przebieg jedynie fragmentarycznie, w sposób sprzeczny, wykluczający się wzajemnie, zmierza do umniejszenia w ten sposób swej odpowiedzialności za zaistniały czyn. Nie można przy tym wykluczyć, że po części jest to także powodowane stresem, przeżyciami zwianymi z tym, co się stało, na którą to możliwość także wskazali biegli psychiatrzy w swej opinii.

Nie budzą żadnej wątpliwości co do wiarygodności protokoły z przeprowadzonych czynności różnego rodzaju oględzin, przeszukania, eksperymentu procesowego, wstępna opinia medyczna. Zostały sporządzone prawidłowo, przez uprawnione osoby, ich treść nie była kwestionowana w trakcie procesu.

1.1.1.3.

1.1.1.4.

Opinia sądowo lekarska zespołu biegłych z Zakładu Medycyny sądowej UM we W.,

Opinia z badań wykonanych w pracowni genetyki sądowej,

Ustna opina uzupełniająca biegłego z zakresu medycyny sądowej Ł. S.

Opinia sądowo – psychiatryczna pisemna i ustna

Opinia sądowo – psychologiczna pisemna i ustna

Sąd uznał opinie biegłych za jasne, spójne, kompleksowe. Opinie te są w swej treści bardzo szczegółowe, odnoszą się bardzo dokładnie do materiału dowodowego, zostały sporządzone z należytą starannością, z dbałością o wyjaśnienie wszelkich istnych kwestii w sprawie. Mimo zawiłości wynikających z materii jakiej dotykają, w sposób jasny i zrozumiały tłumaczą wszelkie zawiłości, są przy tym logiczne, zaś wnioski w nich zawarte przekonywujące. Jeśli się przy tym zważy, że zostały sporządzone/wydane przez podmioty cechujące wysoki stopień wiedzy specjalistycznej, nie było żadnych podstaw do poważenia ich treści.

1.1.1.5

Opinia od pracodawcy Zeznania świadków: W. P., J. D., S. K. (1) Wywiad środowiskowy, Dane o karalności,

Wymienione osoby nie były świadkami zdarzenia. Świadkowie ci wskazali natomiast, w jaki sposób oskarżony zachowywał się w trakcie pracy i jak był przez nich postrzegany jako pracownik. Nic nie sprzeciwia się uznaniu zeznań tych świadków za wiarygodne. Nie budzą wątpliwości co do wiarygodności treści zawarte w opinii od pracodawcy, wywiadzie środowiskowym i danych o karalności.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego A. K.

Przyczyny, dla których Sąd nie dał w części wiary wyjaśnieniom oskarżonego zostały przytoczone podczas oceny wyjaśnień oskarżonego w pkt 1.1.1.2.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

-----

------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

A. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej na podstawie art. 148 § 4 k.k. podlega sprawca, który zabija człowieka pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami. Niewątpliwe w sprawie jest, że działanie oskarżonego spowodowało śmierć jego ojca. Ustalony w sprawie sposób działania oskarżonego, uderzanie w głowę ostrzem siekiery, siła tych ciosów określona jako duża, to niewątpliwie bardzo istotne elementy dla ustalenia strony podmiotowej, które jednakże nie przesądzają automatycznie o postaci zamiaru. Nie mniej istotna jest analiza motywacji oskarżonego, stosunków pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym w czasie poprzedzającym agresywne działania sprawcy, tło zajścia. Wieloletnie znęcanie się pokrzywdzonego nad rodziną, w tym nad oskarżonym, stosowana agresja fizyczna, słowna, a przy tym brutalne zaatakowanie przez pokrzywdzonego matki oskarżonego, to wszystko świadczy o ewentualnym zamiarze oskarżonego. Do powyższego wniosku prowadzi analiza całokształtu przedmiotowych i podmiotowych okoliczności zajścia, a w szczególności stosunek oskarżonego do pokrzywdzonego, właściwości osobiste oskarżonego i dotychczasowy tryb życia, pobudki oraz motywy jego działania, siła zadanych ciosów, użyte narzędzie oraz przypadkowy sposób wejścia w posiadanie tego narzędzia. To wszystko pozwala na ustalenie, że oskarżony chcąc spowodować uszkodzenie ciała, zgodą swą, stanowiącą realny proces psychiczny, obejmował tak wyjątkowo ciężki skutek, jakim jest śmierć ofiary. (podobnie: wyrok SN (7) z 28.06.1977 r., VI KRN 14/77, OSNKW 1978/4–5, poz. 43). Posiłkując się opiniami biegłych z zakresu psychiatrii i psychologii Sąd ustalił, że oskarżony działał pod wpływem wzburzenia o najwyższym stopniu nasilenia, które w sposób oczywisty wykraczało poza zwykłe i przeciętne wzburzenie w taki sposób, że przeżycia emocjonalne zdominowały intelekt oskarżonego stanowiąc przy tym gwałtowną reakcję na fakty zewnętrzne, brutalny atak ojca na matkę będący niejako konsekwencją wieloletniego stosowania wobec niej i oskarżonego przemocy fizycznej i psychicznej. Zdaniem Sądu, podzielając zdanie biegłych wyartykułowane ustnych i pisemnych opiniach, analizując okoliczności tego czynu i sposób zachowania oskarżonego, oskarżony znajdował się w takim stanie psychicznym, w którym procesy emocjonalne zyskały przewagę nad intelektem do tego stopnia, że oskarżony działał pod wpływem emocji przy ograniczonej funkcji kontrolnej rozumu. Do takich wniosków prowadzi ocena jego stanu emocjonalnego będąca wynikiem indywidualnych odczuć oskarżonego, przy uwzględnieniu opisywanej w opiniach ale też w relacjach świadków odporności psychicznej oskarżonego, temperamentu, umiejętności panowania nad sobą oraz właściwości indywidualnych. Biegli wykluczyli natomiast by w sprawie zaistniało silne wzburzenie cechowane podłożem związanym z odchyleniami psychiki człowieka od normy. Wprawdzie silne wzburzenie charakteryzuje się gwałtownym i wybuchowym przebiegiem, krótkotrwałym, a nie długotrwałym czasem trwania oraz nagłym, tj. spowodowanym okolicznościami bezpośrednio poprzedzającymi zabójstwo – sposobem powstania, to może się jednak zdarzyć, że napięcie emocjonalne narasta przez dłuższy czas, znajdując ujście w nagłym wybuchu nawet pod wpływem nie tak silnego bodźca. W takim przypadku afekt fizjologiczny występuje w momencie kulminacyjnym spiętrzenia emocji, co można określić jako efekt «kropli przelewającej czarę». Zdaniem Sądu to właśnie z takim spiętrzeniem emocji i nagłym wybuchem mamy do czynienia w tej sprawie. Oskarżony zareagował tak impulsywnie na ciężką krzywdę matki doznaną ze strony osoby, na której życie się targnął. Ookoliczności, w jakich powstał u oskarżonego stan silnego wzburzenia, można z punktu widzenia etycznego i społecznego uznać za usprawiedliwione.

Sąd zmienił także opis czynu przypisując oskarżonemu konkretne działania - zadawanie ciosów opierając się na dowodzie obiektywnym, jakimi są opinie specjalistów z zakresu medycyny sądowej.

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K.

I

I

Przy orzeczeniu kary Sąd miał na względzie okoliczności, w jakich doszło do popełnienia przestępstwa. Oskarżony był ofiarą wieloletniego stosowania wobec niego przemocy fizycznej i psychicznej, był także świadkiem takiej przemocy stosowanej wobec swojej matki i rodzeństwa. Owa przemoc trwała latami, od najmłodszych lat, była nieprzerwana, o dużym nasileniu agresji ze strony pokrzywdzonego; oskarżony żył wśród wielości upokorzeń, jakie on i rodzina znosiła mieszkając z oprawcą - pokrzywdzonym pod jednym dachem. Oskarżony czując ogromną więź z matką, która nie potrafiła się uwolnić spod wpływów pokrzywdzonego, obawiając się o nią, troszcząc się, dbając o nią, będąc już dorosłym mężczyzną nadal mieszkał z rodzicami w domu zaznając przemocy ze strony ojca w różnych wyrafinowanych formach. Oskarżony nie znał innego domu jak przepełnionego agresją, przemocą, alkoholem, strachem o siebie, matkę, rodzeństwo. W takim domu wyrósł, nie uzyskawszy pomocy w żadnym ze środowisk, w których on, jak i cała rodzina funkcjonowała. Mimo wyraźnych oznak przemocy nie zostało to dostatecznie zauważone ani w środowisku sąsiedzkim, ani w szkole podczas nauki dzieci, nad którymi znęcał się latami pokrzywdzony. Rodzina ta nie dostała żadnego wsparcia w tych środowiskach. Nie sprawdziła się także służba kuratorska sprawująca dozór nad skazanym za znęcanie się przez S. K. (1). Także i w tym przypadku nie przeprowadzono baczniejszej obserwacji tego środowiska, nie rozpoznano poważnego problemu w tej rodzinie, trwającego znęcania się S. K. (1) także podczas sprawowanego dozoru. Z całą stanowczością stwierdzić należy, że rodzina nie uzyskała od nikogo żadnego wsparcia, a oskarżony dojrzewał i żył w domu przepełnionym przemocą i nienawiścią ojca do niego i pozostałych członków rodziny. Oskarżony, osoba o ograniczonych zdolnościach intelektualnych, sam nie potrafił sobie poradzić z tą sytuacją. Jednocześnie oskarżony czuł się odpowiedzialny za matkę, troszczył się o nią, pracował zarobkowo, a zarobione pieniądze przeznaczał na bieżące utrzymanie swoje, matki i swego ojca, który nigdzie nie pracował, nie szukał żadnej pracy, a jego zajęciem było jedynie spożywanie alkoholu i dręczenie rodziny.

Oskarżony nie jest osobą zdemoralizowaną. Świadczy o tym nie tylko to, że wcześniej nie wszedł w konflikt z prawem, ale przede wszystkim jego stosunek do czynu. Oskarżony bardzo przeżył to zdarzenie, ucierpiała mocno jego psychika, nie potrafił poradzić sobie ze śmiercią ojca, miewał wizje, że jego ojciec żyje, widział go w twarzach mijanych ludzi. Sąd mając możliwość obserwowania oskarżonego podczas procesu dostrzegł, jak bardzo przeżywa on to zdarzenie, jakie emocje nim targają. Oskarżony płakał podczas procesu, a wypowiadając się w ostatnim słowie wyraził wolę pochowania ojca zgodnie ze zwyczajem i tradycją, godnie. Sąd ma przekonanie także po kontakcie z oskarżonym, że jest on osobą potrzebującą wsparcia psychicznego, a nieszczęścia jakie go spotkały za życia oraz jego matkę, rodzeństwo, doświadczana krzywda, wyłącznie one pchnęły go do popełniania przestępstwa, którego w normalnych, typowych okolicznościach by nie popełnił, a którego popełnienia szczerze żałuje. Oskarżony nie jest sprawcą zdemoralizowanym, którego należy resocjalizować poprzez pobyt w zakładzie karnym. Nie bez znaczenia dla wymiaru kary pozostaje i to, że oskarżony nie radząc sobie z ciężarem czynu, pozbawieniem życia ojca, sam, dobrowolnie, targany wyrzutami sumienia, wskazał organom ścigania na fakt, że jego ojciec nie żyje i pokazał miejsce pochowku ojca. Bez jego udziału organy ścigania nie poczyniłyby ustaleń dotyczących śmieci S. K. (1), a bez wyjaśnień oskarżonego nie doszłoby do wniesienia przeciwko niemu aktu oskarżenia. Użycie przez oskarżonego narzędzia - siekiery, nie było zaplanowane; przypadkowo narzędzie to znajdowało się w miejscu, gdzie rozgrywało się zdarzenie, w zasięgu rąk oskarżonego. Wszystko działo się bardzo szybko, nagle, bez planu, w szczególnych okolicznościach motywacyjnych, gdy ojciec ponownie zaatakował bardzo brutalnie matkę oskarżonego grożąc jej śmiercią i nie można wykluczyć, że mogłoby to się skończyć zdecydowanie bardziej tragicznie dla matki oskarżonego mając na uwadze brutalność pokrzywdzonego w działaniu i jego zapowiedzi śmierci kierowane do jego konkubiny. Zdaniem Sądu kara orzeczona wobec oskarżonego, przy uwzględnieniu również zamiaru ewentualnego, odpowiada stopniowi społecznej szkodliwości i jego winy, uwzględnia tło zdarzenia, motywację w działaniu oskarżonego. Wymiar kary pozwoli natomiast na ubieganie się przez oskarżonego by odbyć ją warunkach dozoru elektronicznego, na co zdaniem Sądu, oskarżony zasługuje. W ocenie Sądu kara orzeczona jest sprawiedliwa także w kontekście społecznego oddziaływania w ramach prewencji ogólnej.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K.

II

I

Oskarżony był zatrzymany w sprawie, stąd na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Oskarżony występował w postępowaniu przygotowawczym i sądowym z obrońcą wyznaczonym mu z urzędu. Obrońca złożył wniosek o zapłatę poniesionych kosztów obrony według norm przepisanych, gdyż nie zostały one opłacone. Uwzględniając koszty postępowania przygotowawczego i sądowego, udział we wszystkich terminach rozprawy głównej, na podstawie § 17 ust. 1 pkt 2, §17 ust. 2 pkt 5 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu Sąd zasadził na rzecz obrońcy należne mu koszty, które podwyższono o podatek od towarów i usług, zgodnie z § 4 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia.

IV.

Orzeczenie o kosztach oparto o przepisy art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżony jest osobą osiągająca bardzo niskie dochody, które pozwalają z trudem na zapewnienie podstawowych potrzeb życiowych, nie posiada żadnego majątku, żyje bardzo skromnie, a zatem zasadnym było zwolnienie go w całości od uiszczenia kosztów sądowych.

1Podpis

Beata Chojnacka Kucharska Paweł Wyrzykowski