Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 lipca 2013 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi stwierdził, że spadek po B. L., synu K. i M., zmarłym dnia 30 marca 2013 roku w Ł., ostatnio stale zamieszkałym w Ł., na podstawie ustawy nabyli synowie M. L. (syn B. i S.) oraz B. L. (syn B. i S.) po ¹/2 (jednej drugiej) części każdy z nich i ustalił, że każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, że spadkodawca zmarł w dniu 30 marca 2013 roku w Ł., jako wdowiec. Pozostawił dwóch synów – uczestników, innych dzieci nie posiadał. Spadkodawca nie sporządził testamentu. Obaj uczestnicy złożyli przed Sądem oświadczenia o przyjęciu spadku wprost.

Sąd zważył, że na mocy art. 926 § 1 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Na mocy art. 926 § 2 k.c. dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą. Zgodnie zaś z art. 941 k.c. rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci można jedynie przez testament. Umowy dotyczące dziedziczenia są niedopuszczalne.

W rozpoznawanej sprawie spadkodawca nie sporządził testamentu, a zatem miało miejsce dziedziczenie ustawowe. Na podstawie art. 931 § 1 k.c. spadek po B. L. nabyli jego synowie – B. L. i M. L. po ½ części każdy z nich.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na mocy art. 520 § 1 k.p.c.

Od wskazanego postanowienia apelację złożył wnioskodawca M. L., zaskarżając postanowienie w całości i wnosząc o jego uchylenie.

Skarżący podniósł, że udział spadkowy każdego ze spadkobierców jest zgodny z prawem, ale nie jest zgodny z wcześniejszymi umowami pomiędzy rodzicami i bratem B. oraz ostatnią wolą spadkodawcy. Stwierdził, że jego brat nigdy nie dopełnił żadnych obowiązków względem spadkodawcy, zachowywał się w sposób sprzeczny z zasadami współżycia rodzinnego oraz wszczynał awantury. Skarżący natomiast sprawował opiekę nad ojcem przez ostatnie lata. Wskazał także, że wyraził zgodę na podział po ½ z bratem licząc, że zgodzi się na jakieś racjonalne pogodzenie interesów obu stron.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest niezasadna.

Wobec niekwestionowania przez skarżącego ustaleń poczynionych w niniejszej sprawie, Sąd Okręgowy ustalenia te w pełni podziela, przyjmując je za własne.

Rozstrzygniecie Sądu Rejonowego znajdujące oparcie w regulacji zawartej w art. 926 § 1 k.c. i nast. należy uznać za prawidłowe, a wywody apelacji za bezzasadne. Trafnie Sąd Rejonowy wskazał, że powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Dziedziczenie ustawowe może zatem zostać wyłączone jedynie przez prawidłowo sporządzony testament. W rozpoznanej sprawie, co potwierdził sam skarżący, spadkodawca testamentu nie sporządził. Spadkodawca nie wyraził więc swojej woli w przepisanej przez prawo formie testamentu, aby dziedziczenie po nim odbyło się według innych reguł niż wynikające z ustawy – Kodeks cywilny. Sąd Rejonowy zobligowany był zatem stwierdzić dziedziczenie na podstawie ustawy, z uwzględnieniem art. 931 § 1 k.c. Stosownie do wskazanej regulacji, w pierwszej kolejności powołane z ustawy do spadku są dzieci spadkodawcy oraz małżonek i dziedziczą oni w częściach równych. Uczestnicy postępowania, jako synowie spadkodawcy złożyli oświadczenia o przyjęciu spadku wprost. Spadkodawca nie miał współmałżonka, gdyż był wdowcem, zatem udziały spadkowe wnioskodawcy i uczestnika wynoszą po ½ .

W wywiedzionej apelacji skarżący próbuje podważyć postanowienie Sądu Rejonowego odwołując się do okoliczności - zanegowanych zresztą przez uczestnika B. L. w piśmie z dnia 10 września 2013 roku - dotyczących postawy uczestnika. Abstrahując od udowodnienia przywołanych podstaw przez skarżącego oraz biorąc pod uwagę, że nie były podnoszone na etapie postępowania pierwszoinstacyjnego, podnieść należy, że nie mają one znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Porządek dziedziczenia w przypadku braku testamentu wynika bowiem z ustawy. Na dziedziczenie ustawowe nie mają wpływu ewentualne ustalenia i oczekiwania dotyczące podziału masy spadkowej, do czego w istocie ogranicza się apelacja. Kwestia ta nie jest jednak przedmiotem postępowania o stwierdzenie praw do spadku, a dotyczy działu spadku.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., oddalił apelację jako nieuzasadnioną.