Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Mając na względzie wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2020 r. sygn. akt I Ka 1/20 - Sąd zdecydował się na odstąpienie od formularza uzasadnień, ponieważ wymagałoby to pracochłonnego, lecz pozostającego bez znaczenia dla istoty sprawy kopiowania i wklejania poszczególnych elementów wyroków jednostkowych do kolejnych rubryczek.

Układ tego uzasadnienia pozostaje tożsamy do formularza uzasadnienia wyroku łącznego, wskazanego w zał. nr 3 rozporządzenia M.. Spr. z dnia 28 listopada 2019 r. w sprawie wzorów formularzy uzasadnień wyroków oraz sposobu ich wypełniania.

SPIS TREŚCI UZASADNIENIA

Wyroki wydane wobec skazanego -------------------------------------------------------------- str. 2

Fakty uznane za udowodnione ------------------------------------------------------------------ str. 5

Dowody, będące podstawą ustalenia faktów i ich ocena ------------------------------------ str. 5

Podstawa kar łącznych orzeczonych w wyroku łącznym ----------------------------------- str. 5

Połączone kary pozbawienia wolności --------------------------------------------------------- str. 7

Wymiar kary łącznej pozbawienia wolności --------------------------------------------------- str. 7

Połączone kary ograniczenia wolności --------------------------------------------------------- str. 7

Wymiar kary łącznej ograniczenia wolności -------------------------------------------------- str. 7

Okoliczności uwzględnione przy wymiarze kar łącznych ----------------------------------- str. 8

Wyroki, co do których umorzono postępowanie i przyczyna umorzenia ----------------- str. 9

Inne rozstrzygnięcia ---------------------------------------------------------------------------------str. 9

Koszty ------------------------------------------------------------------------------------------------ str. 10

Wyroki wydane wobec skazanego

S. K. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2006 r., sygn. akt III K 2392/06

za czyn z art. 288 § 1 k.k.

popełniony w dniu 10 stycznia 2006 r.

na karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) zł

kara grzywny została wykonana

2. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt III K 361/08

za dwa czyny z art. 268 § 1 k.k.

popełnione w dniach 13 listopada 2007 r. i 30 października 2007 r.,

na dwie kary po 10 miesięcy pozbawienia wolności

orzeczono karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności

kara pozbawienia wolności została wykonana

3. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. akt III K 1311/08

za czyn z art. 286 § 1 k.k.

popełniony w dniu 19 września 2006 roku

na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, której wykonanie następnie zarządzono

kara pozbawienia wolności została wykonana

4. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie z dnia 14 października 2013 r., sygn. akt III K 208/13

- za czyn z art. 286 § 1 k.k.

popełniony w dniu 23 listopada 2012 r.

na karę 2 lata pozbawienia wolności

- za czyn z art. 270 § 3 k.k.

popełniony nie później niż w dniu 23 listopada 2012 r.

na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, której wykonanie następnie zarządzono

kara pozbawienia wolności została wykonana

5. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 03 grudnia 2013 r., sygn. akt IV K 867/13

za czyn z art. 288 § 1 k.k.

popełniony w dniu 17 sierpnia 2013 r.

na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym

kara ograniczenia wolności nie została wykonana

6. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt III K 892/13

- za czyn z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 238 k.k. w zb. z art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

popełniony w dniu 01 września 2013 r.

na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

- za czyn z art. 233 § 1 k.k.

popełniony w dniu 01 września 2013 r.

na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

orzeczono karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby

minął termin na zarządzenie wykonania kary

7. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 20 marca 2015 r., sygn. akt IV K 957/13

za czyn z art. 292 § 1 k.k.

popełniony w okresie nie wcześniej niż 19 czerwca 2011 r. i nie później niż 26 czerwca 2011 r.

na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności

kara pozbawienia wolności została wykonana

8. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. III K 1409/07

- za czyny z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

w warunkach art. 91 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę 200 stawek dziennych grzywny po 30 złotych każda

- za czyn z art. 270 § 1 k.k.

popełniony w pierwszej połowie lipca 2006 r.

na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

- za czyn z art. 272 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

popełniony w dniu 25 lipca 2006 r.

na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności

- za czyn z art. 270 § 3 k.k.

popełniony w dniu 22 września 2006 r.

na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności

orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, której wykonanie następnie zarządzono – skrócono karę do 1 roku pozbawienia wolności

zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 22 września 2006 r. do dnia 20 kwietnia 2007 r.

kara pozbawienia wolności nie została wykonana

9. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. IV K 419/09

za czyn z art. 291 § 1 k.k.

popełniony w dniu 15 lutego 2009 r.

na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

zaliczono okres zatrzymania od dnia 17 lutego 2009 r. do dnia 18 lutego 2009 r.

kara ograniczenia wolności nie została wykonana

10. Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. akt VIII 145/18

- za czyn z art. 286 § 1 k.k.

popełniony w dniu 01 czerwca 2017 r.

na karę 1 roku pozbawienia wolności

- za czyn z art. 286 § 1 k.k.

popełniony w dniu 31 maja 2017 r.

na karę 1 roku pozbawienia wolności

- za czyn z art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.

popełniony w dniu 01 czerwca 2017 r.

na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

orzeczono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 01 czerwca 2017 r. do dnia 11 kwietnia 2018 r.

kara pozbawienia wolności jest aktualnie wykonywana, od dnia 26 marca 2021r.

Fakty uznane za udowodnione

skazania - karta karna

okresy odbycia kar - informacja o pobytach i orzeczeniach

zachowanie skazanego w ZK - opinia

Dowody, będące podstawą ustalenia faktów i ich ocena

Wskazane powyżej dokumenty urzędowe, których zawartość treściowa nie była kwestionowana przez strony, zatem uznane przez Sąd za miarodajne.

Podstawa kar łącznych orzeczonych w wyroku łącznym

Z uwagi na treść reguły intertemporalnej (art. 81 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID - 19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID - 19) brak było podstaw do stosowania przepisów art. 85 k.k. i art. 86 k.k. w brzmieniu obowiązującym na dzień wydawania wyroku łącznego, to jest od dnia 24 czerwca 2020 r. (zmienionych art. 38 pkt 3 i 4 wskazanej ustawy) - wszystkie bowiem kary zostały prawomocnie orzeczone przed tym dniem.

Stosownie natomiast do treści art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 20 marca 2015 r. poz. 396) przepisów Rozdziału IX Kodeksu karnego, tj. regulujących zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 20 lutego 2015 r., nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, tj. przed dniem 01 lipca 2015 r., chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu 01 lipca 2015 r.

Zatem w niniejszej sprawie mogły znaleźć zastosowanie przepisy regulujące zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych w brzmieniu obowiązującym po dniu 01 lipca 2015 r., bowiem ostatni z wyroków skazujących uprawomocnił się po dniu 01 lipca 2015 r. Mogły również zostać zastosowane przepisy dotyczące zasad orzekania wyroków łącznych obowiązujące przed tą nowelizacją, o ile okazałyby się względniejsze dla skazanego (art. 4 § 1 k.k.).

Sąd po analizie możliwości połączenia wyroków skazujących na obu zasadach stwierdził, że należało zastosować przepisy obowiązujące po dniu 01 lipca 2015 r., bowiem połączenie na zasadach poprzednich nie byłoby w tym przypadku dla skazanego względniejsze, lecz wręcz przeciwnie - niekorzystne.

W przypadku zasad wcześniejszych (tj. sprzed 1 lipca 2015 r.) połączeniu chronologicznemu podlegałyby:

- 3 wyroki, którymi orzeczono kary pozbawienia wolności (III K 361/08, III K 1311/08 i III K 1409/07), przy czym dwa z nich już w całości wykonane (III K 361/08, III K 1311/08), a zatem też w całości byłyby zaliczone na poczet kary łącznej,

- drugą grupę stanowiłyby 3 wyroki – dwa w całości wykonane (III K 208/13 i IV K 957/13) oraz trzeci, w którym minął termin na zarządzenie wykonania kary warunkowo zawieszonej (III k 892/13),

zatem oba wyroki, którymi orzeczono kary pozbawienia wolności, a które nie zostały jeszcze wykonane podlegałyby wykonaniu odrębnemu (III K 1409/07 i VIII K 145/18).

Tymczasem w przypadku zasad obowiązujących po dniu 01 lipca 2015 r. połączone zostały wyroki jeszcze niewykonane, a kara pozbawienia wolności uległa skróceniu w porównaniu do ich arytmetycznej sumy.

Kary ograniczenia wolności (IV K 867/13 i IV K 419/09) podlegały w obu przypadkach połączeniu jedynie ze sobą – zatem obojętne dla skazanego było, na jakich zasadach zostaną połączone.

Połączone kary pozbawienia wolności

W wyroku łącznym połączone zostały kary pozbawienia wolności orzeczone wobec S. K. następującymi wyrokami:

- (8) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. III K 1409/07 - 1 rok pozbawienia wolności

- (10) Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. akt VIII 145/18 - 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymiar kary łącznej pozbawienia wolności

Kara łączna pozbawienia wolności mogła zatem zostać orzeczona w następujących granicach od 2 lat i 6 miesięcy (absorpcja) do 3 lat i 6 miesięcy (kumulacja). Sąd uznał, że miarodajną i sprawiedliwą karą, dotyczącą wyroków jeszcze niewykonanych jest kara łączna 3 lat pozbawienia wolności.

Połączone kary ograniczenia wolności

W wyroku łącznym połączone zostały kary ograniczenia wolności orzeczone wobec S. K. następującymi wyrokami:

- (5) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 03 grudnia 2013 r., sygn. akt IV K 867/13 - 8 miesięcy po 20 godzin

- (9) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. IV K 419/09 - 4 miesiące po 30 godzin.

Wymiar kary łącznej ograniczenia wolności

Kara łączna ograniczenia wolności mogła zatem zostać orzeczona w następujących granicach od 8 miesięcy (absorpcja) do 1 roku (kumulacja). Sąd uznał, że miarodajną i sprawiedliwą karą, dotyczącą wyroków jeszcze niewykonanych jest kara łączna 10 miesięcy ograniczenia wolności po 25 godzin miesięcznie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne.

Okoliczności uwzględnione przy wymiarze kar łącznych

Sąd orzekając kary łączne wziął pod uwagę skodyfikowane dyrektywy wymiaru kary łącznej – określone w treści art. 85a k.k. obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r.: orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zatem przedmiotem oceny Sądu powinny być w tym wypadku nie elementy związane bezpośrednio z czynem, uwzględnione już w wyroku skazującym, ale elementy związane z osobą sprawcy.

Na wymiar kary orzekanej wyrokiem łącznym wpływ ma także zachowanie skazanego w zakładzie karnym lub w środowisku, w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu poszczególnymi wyrokami (por. wyrok SN z dn. 22.01.1991, IV KR 100/90, OSP 1992/6/137). Z tych względów Sąd przeprowadził dowód z aktualnej opinii o skazanym odbywającym karę pozbawienia wolności, po to aby mieć orientację jak przebiega proces jego resocjalizacji. Niemniej jednak Sąd podziela wyrażone w orzecznictwie stanowisko, iż nawet dodatnia prognoza penitencjarna wobec skazanego ma jednakże jedynie drugorzędne znaczenie przy kształtowaniu wymiaru kar łącznych (por wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 22 listopada 2007 r., II AKa 404/07, LEX nr 578239).

Wskazać również należy, iż art. 86 § 1 k.k. nie nakazuje przy orzekaniu kary łącznej stosowania zasady pełnej absorpcji. Przepis ten określa granice w jakich kara łączna może być orzeczona i Sąd stosując zasadę asperacji orzekł karę wobec skazanego w tych właśnie granicach. Nie ma podstaw do twierdzenia, że wyrok łączny powinien zawsze powodować poprawę sytuacji skazanego. Żaden przepis postępowania karnego nie nakazuje sądowi stosowania zasady absorpcji przy wydawaniu wyroku łącznego (por. postanowienie SN z 8 listopada 2006 roku III KK 63/06, LEX nr 324527; wyrok SA w Gdańsku z dnia 25 października 2007 roku sygn. akt II AKa 301/07, POSAG 2008/1/158). Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się, że niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Natomiast priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (por. A. Marek: Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004 rok s. 293; wyrok SN z 2 grudnia 1975 roku Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33, wyrok SA w Katowicach z dnia 13 listopada 2003 roku, II AKa 339/03, LEX nr 183336) (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dn. 16.03.2010r. o sygn. II AKa 57/10, KZS 2010/7-8/74).

Mając na uwadze powyższe Sąd ukształtował kary łączne posługując się zasadą częściowego pochłaniania, zastosowanie zasady pełnej absorpcji kar stanowiłoby niczym nieuzasadnioną gratyfikację wielokrotnych negatywnych zachowań skazanego. Celem kary łącznej jest bowiem racjonalizacja wymierzonych kar, nie zaś premiowanie sytuacji osoby, która dopuściła się wielu przestępstw.

Wskazać przy tym należy, iż zarówno w przypadku kary łącznej ograniczenia wolności, jak i kary łącznej grzywny górne granice możliwych do orzeczenia kar łącznych, przewidziane w art. 85 § 1 k.k., określone zostały poniżej wysokości rzeczywistych kumulacji tychże kar.

Wyroki, co do których umorzono postępowanie

i przyczyna umorzenia

Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego dotyczącego wyroków:

- (1) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2006 r., sygn. akt III K 2392/06,

- (2) Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt III K 361/08,

- (3) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. akt III K 1311/08,

- (4) Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie z dnia 14 października 2013 r., sygn. akt III K 208/13,

- (6) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt III K 892/13,

- (7) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 20 marca 2015 r., sygn. akt IV K 957/13;

Kary orzeczone wskazanymi wyrokami były wykonane w chwili wyrokowania w zakresie wyroku łącznego, zaś w przypadku jednej z nich (III K 892/13) minął termin na zarządzenie jej wykonania.

Inne rozstrzygnięcia

Na poczet orzeczonych kar łącznych Sąd zaliczył okresy odbywania kar stosownie do informacji o pobytach i orzeczeniach, tymczasowego aresztowania i zatrzymania:

a) na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności:

- okres tymczasowego aresztowania od dnia 22 września 2006 r. do dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie (8) sygn. III K 1409/07,

- okres tymczasowego aresztowania od dnia 01 czerwca 2017 r. do dnia 11 kwietnia 2018 r. w sprawie (10) sygn. akt VIII 145/18,

- okres odbywania kary od dnia 26 marca 2021 r. do dnia 08 czerwca 2021 r. (dzień wydania niniejszego wyroku) w sprawie (10) sygn. akt VIII 145/18;

b) na poczet orzeczonej w punkcie II wyroku kary łącznej ograniczenia wolności okres zatrzymania w sprawie (9) IV K 419/09: od dnia 17 lutego 2009 r. od godz. 11:40 do dnia 18 lutego 2009 r. do godz. 11:44.

Sąd orzekł, iż odrębnemu wykonaniu podlegają pozostałe kary i środki karne wymierzone wobec skazanej w zakresie nieobjętym punktem I i II wyroku łącznego.

Koszty

O kosztach obrony z urzędu Sąd orzekł na podstawie § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) i zasądził z rachunku Skarbu Państwa na rzecz obrońcy kwotę 144 złotych plus 23% podatku VAT tytułem wynagrodzenia nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu.

Sąd orzekł, iż koszty sądowe obciążają Skarb Państwa z uwagi na to, że skazany, odbywająca karę pozbawienia wolności nie posiada majątku.