Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 726/19

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Czyn przypisany oskarżone j E. M.

W dniu 1 lipca 2019 r. około godz. 17:00 na posesji położonej w W. przy Al. (...) popychała, drapała, szarpała za włosy oraz uderzała pięściami w prawe ramię (...), tj. czyn art. 217 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Fakty wskazane w zarzucie prywatnego aktu oskarżenia.

E. M. nie była dotychczas karana.

obdukcja (k. 13)

zeznania K. G. (k. 75-76)

nagranie (płyta 88a, plik zakończony cyfrą „32”)

karta karna (k. 86)

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

E. M. nie popychała, nie drapała, nie szarpała za włosy oraz nie uderzała pięściami w prawe ramię (...).

wyjaśnienia oskarżonej

(k. 73-74)

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania K. G.

wiarygodne, potwierdzone treścią obdukcji lekarskiej z dnia następnego po zdarzeniu, niezależnie od powyższego potwierdzone treścią nagrania z wypowiedzią matki, w którym ta wyraźnie stwierdza, iż pobiła pokrzywdzoną

obdukcja

dokument sporządzony przez uprawnionego lekarza, którego treść nie była kwestionowana przez obronę – jako taki miarodajny

nagranie wypowiedzi oskarżonej

odtworzone na rozprawie w obecności oskarżonej i obrońcy, którzy nie kwestionowali autentyczności ani treści nagrania

karta karna

dokument niekwestionowany przez strony, sporządzony przez uprawnione osoby, w sposób przewidziany we właściwych przepisach

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia

E. M.

(k. 73-74)

wyjaśnienia są niewiarygodne w świetle zeznań pokrzywdzonej K. G., potwierdzonych obdukcją lekarską, niezależnie od tego nagraniem, w którego treści oskarżona wprost stwierdza, iż pobiła pokrzywdzoną

zeznania M. M. (1) (k. 77)

bez znaczenia dla sprawy, przebieg zdarzenia zna z relacji oskarżonej

zeznania M. G. (k. 77-78)

bez znaczenia dla sprawy, przebieg zdarzenia zna z relacji pokrzywdzonej

zeznania I. M. (k. 77)

policjantka, nie pamiętała interwencji po zdarzeniu, co jest wiarygodne z uwagi na charakter jej pracy

zeznania P. K. (k. 106)

policjant, nie pamiętał interwencji po zdarzeniu, co jest wiarygodne z uwagi na charakter jego pracy

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

☒

Podstawa prawna warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd podzielił poprawność kwalifikacji prawnej, zaproponowanej przez oskarżyciela prywatnego. Oczywistość wypełnienia znamion przestępstwa naruszenia nietykalności cielesnej nie budzi wątpliwości i nie wymaga głębszych rozważań.

Zgodnie z art. 66 § 1 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

W ocenie Sądu okoliczności popełnienia przestępstwa przez E. M. nie budzą wątpliwości. Należy wskazać, że również wina oskarżonej nie budzi wątpliwości - w chwili popełnienia czynu była osobą dorosłą, która winna zdawać sobie sprawę z konsekwencji swego postepowania. Jednocześnie w ocenie Sądu stopień winy oskarżonej i społecznej szkodliwości czynu nie był rażąco wysoki.

Sąd uznał również, że postawa E. M., niekaranej dotychczas za przestępstwo umyślne, jej warunki i właściwości osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie ona przestrzegała porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownego przestępstwa przeciwko oskarżycielce.

Z powyższych względów Sąd uznał, że skazanie oskarżonej i wymierzenie jej kary grzywny czy ograniczenia wolności stanowiłoby nadmierną dolegliwość dla oskarżonej, w szczególności biorąc pod uwagę jej wiek. W ocenie Sądu wystarczające jest zastosowanie wobec oskarżonej środków, których orzeczenie z jednej strony umożliwi jej refleksję nad dotychczasowym postępowaniem i uświadomi, że każde naruszenie porządku prawnego skutkować będzie negatywnymi konsekwencjami, a z drugiej nie będzie stanowić dolegliwości nieproporcjonalnej do stopnia tego naruszenia i nie będzie stawiać oskarżonej w jednym szeregu z osobami, których postawa wskazuje na brak zdolności do właściwej oceny swojego postępowania wskazujący na konieczność wydania wyroku skazującego.

Środkiem spełniającym powyższe kryteria z pewnością będzie warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonej, z ustalonym na podstawie art. 67 § 1 k.k. okresem próby na 3 (trzy) lata. E. M. uniknie w ten sposób wyroku skazującego, jednak musi mieć świadomość że przez ww. okres, jak również w ciągu kolejnych sześciu miesięcy powinna wykazać, że dokonana przez Sąd ocena jej zachowania, a także dotychczasowej postawy była właściwa. Oznacza to również, że oskarżona powinna zdawać sobie sprawę z tego, iż każde rażące naruszenie porządku prawnego będzie mogło skutkować podjęciem warunkowo umorzonego postępowania, a w razie popełnienia przez nią przestępstwa, będzie to obligatoryjne. W ocenie Sądu mając na uwadze dotychczasowy tryb życia oskarżonej, okoliczności popełnienia czynu oraz jej wiek - okres próby w wysokości 3 (trzech) lat będzie wystarczający do zweryfikowania pozytywnej prognozy kryminologicznej ustalonej przy wyrokowaniu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

W punkcie II wyroku

na podstawie art. 67 § 3 k.k. nałożono na oskarżoną E. M. obowiązek uiszczenia na rzecz oskarżycielki prywatnej nawiązki w kwocie 100 złotych

Jest to obligatoryjny obowiązek okresu próby przy warunkowym umorzeniu postępowania. Kwota 100 zł jest, zdaniem Sądu, adekwatna do miary zarzutu.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

1.6. inne zagadnienia

7.  KOszty procesu

W punkcie III wyroku

Na podstawie art. 628 pkt 1 k.p.k. zasądzono od oskarżonej E. M. na rzecz oskarżycielki prywatnej kwotę 300 złotych tytułem zwrotu opłaty od prywatnego aktu oskarżenia oraz kwotę 924 złotych tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. Rozstrzygnięcie to było obligatoryjne. Pełnomocnik brał udział w trzech terminach rozpraw (§ 11 pkt 2 ppkt 1 i § 17 pkt 1 Rozp. M.. Spr. z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

W punkcie IV wyroku

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od obowiązku ponoszenia wydatków postępowania, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa, nie obciążano oskarżonego opłatą. Zdaniem Sądu, przemawiają za tym zasady słuszności.

6.  Podpis