Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka akcyjna w S. wniosła przeciwko pozwanej (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. o zapłatę kwoty 44785,20 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych wraz z kosztami postępowania, tytułem zapłaty za i usługi i najem rusztowań, ogrodzeń, toalety przenośnej.

Postanowieniem z dnia 16 lipca 2020 roku Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie udzielił zabezpieczenia roszczenia strony powodowej.

W dniu 16 lipca 2020 wydano w sprawie nakaz zapłaty.

W przepisanym terminie pozwana złożyła sprzeciw zaskarżając nakaz w części ponad kwotę 10023,79 zł i wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki kosztów procesu. Pozwana zakwestionowała należność dochodzoną pozwem, co do wysokości. W dalszej części uzasadniania swojego stanowiska pozwana oświadczyła, iż uchyla się od skutków oświadczenia woli złożonego z dnia 17 stycznia 2020 roku w postaci uznania długu wobec powódki i wniosła o zawiadomienie o toczących się procesie A. B..

Pismem z dnia 18 sierpnia 2020 roku powódka ograniczyła powództwo o kwotę 12074,96 zł w związku z jej zapłatą przez pozwaną, wnosząc tym samym o zasądzenie od pozwanej kwoty 33339,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 296,90 zł od dnia 15 września 2019 roku do dnia zapłaty, od kwoty 8696,02 zł od dnia 15 października 2019 roku do dnia zapłaty, od kwoty 13218,18 zł od dnia 15 listopada 2019 roku do dnia zapłaty, od kwoty 1932,93 zł od dnia 11 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty, od kwoty 3044,25 zł od dnia 15 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty, od kwoty 6150 zł od dnia 4 stycznia 2020 roku.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 września 2019 roku powódka (...) spółka akcyjna jako wynajmującym oraz pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako najemcą, zawarły umową ramowe najmu NR (...) dotyczącą najmu maszyn i urządzeń budowlanych, w tym także kontenerów, podnośników, rusztowań i ogrodzeń.

Zgodnie z zawartą umową (pkt. I.4 (...)) czas trwania umowy najmu liczył się od dnia odbioru sprzętu budowlanego przez Najemcą do dnia zwrotu. W przypadku niewykonania obowiązku zwrotu sprzętu budowlanego w związku z upływem okresu na jaki umowa najmu była zawarta strony przyjęły, że stosunek najmu zawarty jest na czas nieokreślony.

Punkt III.15 (...) stanowił zaś, że wraz z wygaśnięciem lub rozwiązaniem umowy najmu, najemca zobowiązany jest do zwrotu sprzętu budowlanego wynajmującemu. Za zwrot sprzętu budowlanego uważać się będzie jedynie oddanie wynajmującemu sprzętu budowlanego w takim stanie, w jakim został on wynajęty. W przeciwnym razie wynajmujący miał prawo przedłużyć umowę najmu do dnia przywrócenia sprzętu budowlanego do stanu poprzedniego tj. z dnia jego wydania najemcy oraz naliczyć z tego tytułu dodatkowy czynsz najmu.

Zgodnie z pkt. III.8. (...) pozwana upoważniła powódkę do wystawienia faktur VAT bez swojego podpisu.

Dowód:

-

ramowa umowa najmu z dnia 4 września 2019 roku k. 20-22,

-

ogólne warunki najmu k. 23-24,

-

zeznania świadka P. K. k. 174-175,

-

zeznania świadka M. P. (1) k. 193-195,

-

zeznania świadka A. G. k. 196-198,

-

zeznania przedstawiciela pozwanej – A. K. k. 209-210.

Pozwana wraz z konsorcjantem spółką (...). z.o.o była generalnym wykonawcą projektu budowlanego polegającego na remoncie murów obronnych w P.. Powódka najpierw współpracowała przy tym obiekcie z ww. firmą w zakresie między innymi wynajmu kontenerów i ogrodzeń budowlanych. Powódka współpracowała także z jej podwykonawcą z firmą (...), który również wynajmował od powódki kontenery, rusztowania oraz ogrodzenie. Zarówno R., jak i K. W. nie uregulowali swoich zobowiązań wobec powódki.

Pozwana wystąpiła do powódki z propozycją przejęcia części trwających umów najmu sprzętu budowlanego w postaci kontenerów i ogrodzeń, jak również kontynowania współpracy w zakresie rusztowań. Pozwana przejęta trwające umowy najmu na rusztowania ramowe oraz ogrodzenie budowlane, kontener i toaletę. Konsekwencja przejęcia współpracy w tym kształcenie były następne problemy z dopełnieniem kwestii formalnych związanych z podpisaniem umów najmu i pokwitowaniem wydanego sprzętu.

W dniu 29 sierpnia 2019 roku strony zawarły umowę Nr (...), której przedmiotem było świadczenie przez powódkę na rzecz pozwanej usług wynajmu elementów rusztowań L. wraz z ewentualnymi usługami dodatkowym w postaci np. dostawy, przeglądów dekadowych, odbioru/transportu zwrotnego, zindywidualizowanego projektu technicznego.

Szczegółowy zakres usługi określony miał być zaakceptowanymi pisemnymi zamówieniami. (par. 1 pkt. 2).

Sprzęt został pozwanej wydany i był przez nią wykorzystywany na budowie P. – ul. (...). Pozwana z tytułu zawartej umowy wpłaciła kaucję w wysokości 12000 zł.

W wiadomości e-mail z 2 września 2019r. pracownik powódki wskazał, że kaucja za wynajem ogrodzeń i toalet będzie wynosić 2000 zł. W odpowiedzi na powyższe pozwana poprosiła o zmianę nazwiska ,,osoby podpisującej ze strony pozwanej oraz niewstawianie żadnego nazwiska”.

Wiadomością mailową z dnia 9 października 2019r. pracownik powódki wzywał pozwaną do przesłania podpisanych dokumentów przejęcia sprzętu.

Dowód:

-

umowa z dnia 29 sierpnia 2019 roku k. 25-29,

-

szczególne warunki umów najmu rusztowań k. 30-33,

-

korespondencja e-mail k. 41-46,

-

zeznania świadka P. K. k. 174-175.

-

zeznania świadka M. P. (2) k. 193-195,

-

zeznania świadka G. O. k. 195-196,

-

zeznania świadka A. G. k. 196-198,

-

zeznania przedstawiciela pozwanej – A. K. k. 209-210.

W sierpniu 2019r. na budowie pozostawało 420 mb ogrodzeń oraz toaleta przenoście. Jedno przęsło ogrodzenia ma ok. 3,5 m. Mailem z dnia 6 września 2019r. pozwana wnosiła do powódki o pozostawienie na budowie 102 sztuk przęseł ogrodzenia.

W związku z najmem tego sprzętu powódka wystawiła faktura VAT (...) z dnia 31 sierpnia 2019 roku na kwotę 4110,40 zł termin płatności 14 września 2019 roku.

Dowód:

-

korespondencja e-mail k. 40,

-

zamówienie (...) k. 37,

-

faktura, k. 51.

Powódka dokonała częściowego demontażu ogrodzeń i za wrzesień wystawiła faktura VAT Nr (...) z dnia 30 września 2019 roku na kwotę 2214,82zł, termin płatności 14 października 2019 roku, za najem 196 mb ogrodzenia.

Dowód:

- faktura Vat, k. 53.

-

zeznania świadka G. O. k. 195-196,

-

zeznania świadka A. G. k. 196-198,

Nadto we wrześniu zgodnie z postanowieniami ww. umowy z 29 sierpnia 2019r. pozwana najmowała od powódki rusztowania ramowe, które zostały jej dostarczone na budowę. W związku z tym powódka wystawiła faktura VAT (...) z dnia 30 września 2019 roku na kwotę 6482,10 zł z termin płatności 14 października 2019 roku, z tytułu najmu rusztowań i ich dostawy.

Dowód:

- faktura, k. 54,

-

zeznania świadka P. K. k. 174-175.

-

zeznania świadka M. P. (2) k. 193-195,

-

zeznania przedstawiciela pozwanej – A. K. k. 209-210.

W październiku 2019r. pozwana najmowała 224 mb ogrodzeń, za co powódka wystawiła faktura VAT (...) z dnia 31 października 2019 roku, na kwotę 1932,93, termin płatności 14 listopada 2019 roku.

Dowód:

- faktura, k. 56.

25 września 2019r. pozwana dokonała u powódki, mailowo kolejnego zamówienia na elementu rusztowań, powódka w dniu 26 września 2019r. wysłała pozwanej ofertę cenową sprzętu, która została zaakceptowana.

W październiku 2019r. pozwana najmowała od powoda rusztowania, jak i zostały jej dostarczone elementy rusztowań. Powódka w związku z tym wystawiła faktura VAT (...) z dnia 31 października 2019 roku na kwotę (...),25, termin płatności 14 listopada 2019 roku.

Dowód:

- faktura, k. 57,

- korespondencja mailowa, k. 144-146,

- dokumenty WZW, k. 34-36,

- zeznania świadka M. P. (2) k. 193-195.

W listopadzie 2019r. pozwana nadal najmowała 224 mb ogrodzeń, za co powódka wystawiła fakturę VAT (...) z dnia 31 października 2019 roku na kwotę 1932,93 zł, termin zapłaty 10 grudnia 2019 roku.

Dowód:

- faktura, k. 58.

W listopadzie 2019r. pozwana nadal również rusztowania, za co powódka wystawiła fakturę VAT (...) z dnia 30 listopada 2019 roku na kwotę 3044,25 zł, termin zapłaty 14 grudnia 2019 roku.

Dowód:

- faktura, k. 60.

W dniu 29 listopada 2019 roku pozwana zwróciła się do powódki o demontaż ogrodzeń i rusztowań oraz zaakceptowała koszty w wysokości dwóch transportów po 1650 zł oraz demontażu 3120 zł. Demontaż ogrodzeń i rusztowań nastąpił 3 grudnia 2019r.

W związku z tym powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT (...) z dnia 20 grudnia 2019 roku na kwotę 6150 zł, termin płatności 20 grudnia 2019 roku, z tytułu transportu sprzętu i demontaży.

Dowód:

-

faktura k. 62, 63,

-

zeznania świadka A. G. k. 196-198,

-

zeznania świadka P. K. k. 174-175.

Kaucję pozwanej w wysokości 12000 zł zaliczono całościowo na poczet faktur VAT Nr (...) oraz częściowo w kwocie 3813,50 zł z faktury VAT Nr (...).

Dowód:

-

faktury k. 51-63,

-

zeznania świadka G. O. k. 195-196.

Wiadomością e-mail z dnia 7 stycznia 2020 roku powódka wskazała pozwanej, że termin zapłaty zaległości w wysokości 56785,20 zł mija w dniu 10 stycznia 2020 roku.

Pozwana nie uregulowała należności wynikających z zawartej z powódką umowy. Pismem z dnia 21 stycznia 2020 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 57581,59 zł w terminie 7 dni na wskazany numer rachunku bankowego.

Dowód:

-

korespondencja e-mail k. 150-151.

-

wyciąg k. 19,

-

przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 21 stycznia 2020 roku k. 64,

-

potwierdzenie nadania k. 65.

Pozwana zleciła r.pr. A. B. weryfikację rozliczeń z powódką oraz zawarcie porozumienia. Pozwana w dniu 3 października 2019r. udzieliła pełnomocnikowi umocowania m.in. do reprezentowania przed osobami trzecimi, składania oświadczeń woli oraz udzielania dalszych pełnomocnictw.

Pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. pozwana reprezentowana przez pełnomocnika uznała dług wobec powódki, proponując zawarcie ugody poprzez odroczenie terminu płatności na okres 3 – miesięcy, a następnie dokonywanie dobrowolnych, comiesięcznych wpłat w formie 10 rat aż do całkowitego zaspokojenia wierzyciela.

Dowód:

- pismo, k. 66,

- pełnomocnictwo, k. 67, 68.

Następnie w wyniku podjęcia informacji przez pełnomocnika, że pozwana nie godzi się na uznanie długu, pismem z dnia 28 stycznia 2020 r. pełnomocnik pozwanej zwróciła się do powódki o wskazanie podstawy dochodzonego roszczenia, kwestionując prawidłowość wystawionych faktur VAT.

Dowód:

-

pismo z dnia 28 stycznia 2020 roku k. 70,

W odpowiedzi na propozycję pozwanej - powódka pismem z dnia 3 lutego 2020 roku – wskazała, że nie wyraża zgody na uregulowanie płatności na jej warunkach. Jednocześnie spółka zaproponowała rozłożenie zaległości pozwanej na 7 rat w ustalonym harmonogramie.

Dowód:

- pismo z dnia 3 lutego 2020 roku k. 69,

Pismem z dnia 11 lutego 2020 roku pozwana ponowiła swoją prośbę zawartą w piśmie z dnia 28 stycznia 2020 roku.

Pismem z dnia 20 lutego 2020 roku powódka wniosła do pozwanej o konkretne wskazanie kwestionowanych należności.

Pismem z dnia 21 lutego 2020 roku pozwana wezwała powódkę do złożenia wyjaśnień odnośnie noty NOTA/SGDA/20/00004.

Następnie pismem z dnia 6 kwietnia 2020 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 65874,80 zł w nieprzekraczalnym terminie do dnia 14 kwietnia 2020 roku.

Pismem z dnia 21 kwietnia 2020 roku pozwana podtrzymała swoje stanowisko w sprawie, wyrażając wolę polubownego rozwiązania sporu po wyjaśnieniu wszystkich okoliczności sprawy.

Dowód:

-

pismo z dnia 11 lutego 2020 roku k. 71,

-

pismo z dnia 20 lutego 2020 roku k. 72,

-

pismo z dnia 21 lutego 2020 roku k. 73,

-

pismo z dnia 6 kwietnia 2020 roku k. 74-75,

-

pismo z dnia 21 kwietnia 2020 roku k. 76.

W dniu 14 sierpnia 2020 roku pozwana dokonała na rzecz powódki zapłaty kwoty 12074,96 zł tytułem należności z faktur (...), (...) (...)/19/12/022 oraz odsetek w wysokości 628,94 zł.

Dowód:

-

wyciąg k. 110.

Sąd zważył, co następuję:

Powództwo – w zakresie w jakim nie podlegało umorzeniu – okazało się zasadne w całości.

Powódka swoje roszczenie wywodziła z zawartej z pozwaną umowy najmu sprzętu budowlanego, do której znajduje zastosowanie art. 659 k.c. w myśl którego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Bezspornym było związanie stron umową najmu sprzętu budowlanego.

Sporna w sprawie była ilość najmowanych przez pozwana rusztowań i ogrodzeń oraz skuteczne uznanie długu.

Odnośnie kwestionowanego uznania długu złożonego w piśmie z 17 stycznia 2020r., sąd uznał, że niewątpliwie oświadczenie to stanowiło ważne uznanie długu przez pozwaną. Z załączonego dokumentu pełnomocnictwa wynikało jednoznacznie, że pełnomocnik pozwanej był upoważniony do składania tego rodzaju oświadczeń w imieniu pozwanej. Pełnomocnictwo wyraźnie upoważniała do reprezentacji przed osobami trzecimi, jak i do składania oświadczeń woli. Tym bardziej więc pełnomocnik był upoważniony do uznania długu jako oświadczenia wiedzy wobec osoby trzeciej, w szczególności, że jak wynikało nawet z twierdzeń przedstawiciela pozwanej A. K., właśnie ustalenie rzeczywistego zadłużenia i zawarcie porozumienia z powódką, było zadaniem pełnomocnika. W konsekwencji można przyjąć, że pełnomocnik dysponując posiadaną wiedzą stwierdził, że roszczenie uznaje.

Nadto jak wynikało z oświadczenia r.pr. A. B. – która mimo wniosku pozwanej nie przystąpiło do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego – w toku podejmowanych przez nią działań, pozwana ich nie kwestionowała. W tym więc kontekście, a w szczególności, wobec jednoznacznej treści dowodu z pełnomocnictwa, nie sposób uznać wyjaśnień A. K., w zakresie w jakim zaprzeczała aby pozwana uznała długu, za wiarygodnych. Pozwana bowiem nie podważyła żadnym obiektywnym dowodem, działania jej pełnomocnika z przekroczeniem umocowania. Działania zaś pełnomocnika niewątpliwie czynione są na rzecz mocodawcy i jego również obciążają. Bezskuteczne było również oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych złożonego oświadczenia o uznaniu długu, gdyż jest to oświadczenie wiedzy, a nie woli.

Tymczasem interpretacja pisma z dnia 17 stycznia 2020 r. w jednoznaczny sposób wskazuje na uznanie niewłaściwe długu. Skoro bowiem pozwana – działająca przez pełnomocnika – proponowała zawarcie porozumienia, oferując zapłatę z odroczeniem terminu i rozłożeniem na 10 rat, aż do całkowitego zaspokojenia roszczeń powoda, nie mogło budzić żadnych wątpliwości, że nie kwestionowała swojego zadłużenia.

Kolejne więc pisma pozwanej, wzywające do wykazania podstaw dla określenia wysokości wierzytelności, przy jednoczesnym potwierdzenia zawarcia umowy i woli porozumienia, nie mogły mieć wpływu na ocenę uznania długu.

Nadto prawidłowość i faktyczny zamiar złożenia przez pozwaną takiego oświadczenia wynikała ze złożonego już w toku procesu oświadczenia o uznaniu powództwa w części. Te same roszczenia były dochodzone przez powódkę w postępowaniu przedsądowym, a mimo to pozwana nie dokonała zapłaty. Trzeba także podkreślić, że roszczenie powódki wynikało z umowy dwustronnie zobowiązującej. To pozwana dokonywała poszczególnych zamówień na sprzęt budowlany i niewątpliwie w jako profesjonalista działający z należytą starannością musiała wiedzieć co, kiedy i w jakiej ilości zamawia. Powódka nie dochodziła należności, których kwota (np. jak przy odszkodowaniu) nie wynikała z umowy, lecz roszczeń wprost mających w niej źródło. Trudno więc uznać, że pozwana nie wiedziała jaki sprzęt zamawia i dopiero na skutek powództwa uzyskała taką wiedzę, uznając powództwo. Niewątpliwie więc uznanie długu przedprocesowe w pełni korespondowało z uznaniem powództwa i świadczyło o jednoznacznej woli i celu dla jakiego uznanie zostało złożone.

Ostatecznie wreszcie należało także wskazać, że w istocie powódka uznała również kwestionowane w sprzeciwie roszczenie co do należności za najmowane ogrodzenie. O ile bowiem w sprzeciwie podnosiła, że podważa ilość najmowanego ogrodzenia, w tym wynikająca z faktury (...) (k. 62) o tyle w dniu 14 sierpnia 2020r. ostatecznie uiściła całość należności wynikającej z tej faktury, która zawierała m.in. określenie ilości ogrodzeń i wartość najmu z tym związaną. Nie sposób więc inaczej rozumieć działania pozwanej jako uznania ilości ogrodzenia wskazanej na fakturze za właściwą. Dodatkowo takie niespójne i labilne zachowanie pozwanej świadczy również o jej niskiej wiarygodności i rzetelności prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie więc zapłata całej – kwestionowanej uprzednio kwoty – świadczy o pozornym zaprzeczaniu racji powoda, nakierowanym na przedłużenie postępowania sądowego.

O ile konsekwencją uznania długu nie może być brak możliwości podważania stanowiska powoda w toku procesu, o tyle niewątpliwie – zgodnie z utrwaloną i podzielaną przez sąd judykaturą – na pozwaną został przeniesiony ciężar dowodu. Tym samym to już nie powódka była zobowiązana do wykazania słuszności swoich roszczeń – co do wysokości – lecz pozwana była zobowiązana do wykazania własnych twierdzeń, że ilość ta była mniejsza. Strony bowiem nie toczyły sporu odnośnie samego najmowania ogrodzeń i rusztowań, czy umownej ceny, lecz wyłącznie w zakresie ich ilości. Tymczasem pozwana nie przedłożyła jakichkolwiek dowodów podważających twierdzenia i dowodu powoda.

Już więc z tej przyczyny powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Jedynie więc dodatkowo należało wskazać, że powódka wykazała swoje roszczenie o zapłatę z tytułu najmowanego ogrodzenia. Zgodnie bowiem z zamówieniem (...) najmowi w sierpniu podlegało 420 mb ogrodzenia. Potwierdził to również świadek G. O. oraz A. G., wskazując na taką właśnie początkową ilość ogrodzenia.

Jak wynikało zaś z wiadomości pozwanej z dnia 6 września 2019r. wnosiła o pozostawienie na budowie 102 sztuk przęseł. Jak wskazywał świadek G. O., jedno przęsło ma długość ok. 3,5 mb, tym samym pozwana wnosiła o pozostawię ok. 357 mb ogrodzenia od września 2019r. Skoro więc kolejne faktury za wrzesień, październik, listopad zawierają obciążenie za zmniejszę nawet ilości ogrodzenia (max. 224 mb) to należało uznać, że powód wykazał swoje roszczenie należycie.

Podobnie było odnośnie ilości rusztowań, jak wskazywał świadek M. P. (2), początkowo poprzednik pozwanej najmował ok.1500 m rusztowań, a pozwana przejęła ok. 700 m2. Zgodnie z umową cena za m2 najmu wynosiła 0,19 zł, tym samym naliczona w fakturze za wrzesień i październik ilość rusztowań wynosiła ok. 747 m2 – ok. 868 m2. Należał także uwzględnić – co wykazano wiadomościami mailowymi, dokumentem WZW (k. 34) i zeznaniami świadka M. P., że pod koniec września pozwana domawiała elementy rusztowania. W listopadzie cena naliczona za rusztowania obejmowała ok. 435 m2.

Tym samym powództwo uwzględniono w całości.

Podstawę prawną orzeczenia o odsetkach ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, zasądzonych w pkt I wyroku począwszy od dnia następnego po upływie terminu płatności faktur, stanowi art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 684 tekst jednolity ze zm.), zgodnie z którym z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie;

2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie,

co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 kpc, przy uwzględnieniu całości poniesionych przez powódkę koszów, jako, że cofnięcie powództwa nastąpiło na skutek wykonania zobowiązania już po wniesieniu pozwu. Na koszty powódki złożyły się: kwota: 2240 tytułem opłaty od pozwu, 17 zł – tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 3600 zł – tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Łącznie 5857 zł i taką tez kwotę Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki o czym orzeczono, jak w pkt. III wyroku.

Nie mógł w sprawie znaleźć zastosowania art. 101 kpc, gdyż nie sposób było uznać, że pozwana nie dała podstaw do wytoczenia powództwa. Mimo podejmowanych prób, wezwań do zapłaty, a nawet uznania długu, pozwana nie wykonała nawet części swojego zobowiązania, mimo, że jego wysokości wynikała z łączącej strony umowy i składanych przez pozwaną zamówień.

Zarządzenia:

1.(...)

2. (...)

3.(...)