Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt – IX Ka 292/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w składzie:

Przewodniczący – S.S.O. Rafał Sadowski

Protokolant – sekr. sąd. Mateusz Holc

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w T. (...) C. M. O.,

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2020 r.

sprawy M. W. – oskarżonego z art. 177§1 kk,

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego oraz przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej,

od wyroku Sądu Rejonowego w G. (...)z dnia 3 marca 2020 r., wydanego w sprawie o sygn. akt (...),

I.  zaskarżony wyrok w całości utrzymuje w mocy;

II.  obciąża oskarżonego M. W. oraz oskarżycielkę posiłkową T. N. kosztami sądowymi w postępowaniu odwoławczym – tj. opłatami w kwotach po 60 ( sześćdziesiąt) zł oraz po ½ części wydatków poniesionych w tym postępowaniu.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 292/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w G. (...)z dnia 3 marca 2020 r., sygn. akt (...)

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Pisemne motywy niniejszego rozstrzygnięcia ograniczono do zarzutu apelacji oskarżonego M. W. z uwagi na to, iż wniosek o sporządzenie uzasadnienia został złożony wyłączenie przez oskarżonego.

Skarżący nie kwestionując ustaleń w zakresie winy i sprawstwa zanegował rozstrzygnięcie zawarte w punkcie drugim zaskarżonego wyroku, w którym Sąd Rejonowy w G. (...), na podstawie art. 67 § 3 kk orzekł wobec podejrzanego M. W. nawiązkę na rzecz pokrzywdzonej T. N. w kwocie 15.000 zł.

Apelacja podejrzanego M. W., w której ten wywodził że orzeczona na rzecz pokrzywdzonej nawiązka była rażąco niewspółmiernie wysoka, okazała się bezzasadna.

Antycypując dalszą część rozważań odnotować należy, że na posiedzeniu w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania, mającego miejsce w dniu 29 października 2019 r., obrońca M. W. oświadczył, że podejrzany mógłby zapłacić kwotę 10.000 zł zadośćuczynienia, zaś na rozprawie w dniu 25 lutego 2020 r. obrońca wniósł o warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego na okres jednego roku próby, nawiązkę w kwocie 15 000 zł na rzecz pokrzywdzonej oraz przeproszenie pokrzywdzonej w formie pisemnej przez oskarżonego. Natomiast M. W. wniósł jak jego obrońca, a także oświadczył, że żałuje tego, co się wydarzyło.

Wobec takiego stanu rzeczy nie sposób zgodzić się z M. W., który na rozprawie apelacyjnej wskazał, że decyzja o przyjęciu wysokości nawiązki przed Sądem I instancji nie była do końca przemyślana, była podjęta w sposób nagły, pod wpływem emocji. Trzeba wszak stwierdzić, że między poszczególnymi etapami niniejszego postępowania upłynęło wystarczająco czasu, do tego, by M. W. zweryfikował jaką kwotę jest w stanie przekazać tytułem zadośćuczynienia lub nawiązki pokrzywdzonej. Poza tym, jak wynika z akt sprawy, M. W. pracuje jako asystent sędziego (jest osobą posiadającą prawnicze wykształcenie), a zatem winien on mieć świadomość wagi i znaczenia składanych przez siebie wobec organów postępowania karnego oświadczeń.

Nie ma racji autor apelacji wywodząc, że rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego o nawiązce nie zostało w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku należycie umotywowane. Sąd ten w punkcie czwartym uzasadnienia rzeczowo wskazał podstawę prawną oraz okoliczności faktyczne przemawiające za orzeczeniem nawiązki na rzecz T. N. w kwocie 15.000 zł. Sąd meriti słusznie zważył, że obrażenia pokrzywdzonej były takie, iż wiązały się z poniesieniem przez nią kosztów, przy tym w związku z przedmiotowym zajściem pokrzywdzona doznała poważnych cierpień psychicznych. Odczuwalne przez nią dolegliwości psychiczne i fizyczne była zaś spotęgowane z uwagi na jej wiek (ponad osiemdziesiąt lat).

Skarżący powołując się na „analogiczne stany faktyczne” nie przytacza ich jednak w środku odwoławczym wobec czego trudno jest odnieść się Sądowi odwoławczemu do tak sformułowanego zastrzeżenia.

Jeżeli zaś chodzi o sytuację finansową M. W. to zgodzić należy się tu w pełni ze stanowiskiem pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, przedstawionym na rozprawie apelacyjnej, to jest że oskarżony przed Sądem I instancji wyraził wolę wypłaty pokrzywdzonej nawiązki w wysokości piętnastu tysięcy złotych oraz wówczas nie wskazał okoliczności, które uniemożliwiałyby mu jej zapłatę. Przedstawione przez M. W. okoliczności w apelacji nie dają podstaw do stwierdzenia, iż nie jest on w stanie ponieść przedmiotowego wydatku. Należy także dostrzec, że – jak wynika z akt sprawy - jest on kawalerem i nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

Sąd Rejonowy wziął pod uwagę podnoszone przez skarżącego w apelacji kwestie, a mianowicie, że M. W. popełnił przypisane mu przestępstwo nieumyślnie, że stopień jego winy i społecznej szkodliwości jego czynu nie były znaczne oraz, że istnieje względem niego pozytywna prognoza kryminologiczna. To stało się kanwą zastosowania względem niego dobrodziejstwa w postaci warunkowego umorzenia postępowania, co w ocenie Sądu Okręgowego, uwzględniwszy rodzaj wykonywanej przez M. W. pracy, stanowiło rozstrzygnięcie wysoce korzystne. Okoliczności te pozostają jednak irrelewantne dla kwestii wysokości nawiązki, jaką winien oskarżony uiścić na rzecz pokrzywdzonej.

Argumentacja autora apelacji co do kwestii następstw przedmiotowego zdarzenia dla zdrowia i codziennego funkcjonowania pokrzywdzonej jest co najmniej niezrozumiała. Z opinii sądowo – lekarskiej (k. 33-34) wprost wynika, że T. N. doznała następujących obrażeń: stłuczenia głowy i twarzy ze złamaniem lewej zatoki szczękowej, złamania żeber lewych 1-4 i żebra 4 prawego, złamania lewej kości ramiennej, złamania lewej kości promiennej. Stan pokrzywdzonej po zdarzeniu częściowo ukazuje także fotografia znajdująca się na karcie 141 akt. Taki stan rzeczy wespół z wiekiem pokrzywdzonej prowadzi do oczywistego wniosku, iż doznała ona poważnych obrażeń, których wymiar był nie tylko fizyczny, ale także psychiczny. Z uwagi na jej wiek i związaną z tym nieporadność zarówno jej rekonwalescencja, jak również możliwości funkcjonowania na co dzień były utrudnione. Wnioski te wynikają z doświadczenia życiowego, którym orzekający Sąd się kieruje. Trudno wobec zaistniałych okoliczności przyjąć odmienne zapatrywanie, albowiem ich całość ukazuje, że przedmiotowe zajście generowało względem pokrzywdzonej poważny ból fizyczny, a także dotkliwe cierpienia psychiczne.

Nie zasługuje na aprobatę postawa skarżącego jeżeli idzie o kwestie ubezpieczeniowe. Jest to kwestia niezależna dla zasadności rozstrzygnięcia o środku kompensacyjnym, jakim jest nawiązka. Poza tym należy w pełni zgodzić się ze stwierdzeniem pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, że pokrzywdzona ma ponad osiemdziesiąt lat i może nie dożyć ani prawomocnego wyroku, ani decyzji ubezpieczyciela – więc sugestia odnośnie możliwości dochodzenia swoich roszczeń na drodze procesu cywilnego ze strony oskarżonego jest wysoce niestosowna.

W konsekwencji, po analizie całokształtu relewantnych dla przedmiotowej kwestii okoliczności sprawy, Sąd Okręgowy zapadłe w sprawie rozstrzygnięcie co do nawiązki w pełni zaaprobował.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w G. (...)z dnia 3 marca 2020 r., sygn. akt (...)

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Racje wskazane powyżej zadecydowały o uznaniu wywiedzionej w sprawie apelacji za bezzasadną.

Sąd Okręgowy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu dlatego też – jako słuszny – został on utrzymany w mocy.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd Okręgowy, na podstawie art. 636 § 1 kpk oraz art. 8 i art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U.1983.49.223 ze zm.), obciążył oskarżonego M. W. oraz oskarżycielkę posiłkową T. N. kosztami sądowymi w postępowaniu odwoławczym – tj. opłatami w kwotach po 60 zł oraz po ½ części wydatków poniesionych w tym postępowaniu.

PODPIS

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w G. (...)z dnia 3 marca 2020 r., sygn. akt (...)

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana