Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 sierpnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Bogdan Gierzyński

po rozpoznaniu 3 sierpnia 2020 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 27 grudnia 2017 r., znak: (...) (...)

I.  uchyla zaskarżoną decyzję w całości;

II.  zasądza od pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. kwotę 820 zł (osiemset dwadzieścia złotych) z tytułu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmE 78/18

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 27 grudnia 2017 r., znak: (...) (...), art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a, w związku z art. 11 i art. lid ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 220 ze zm.), w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz. U. z 2007 r., Nr 133, poz. 924), oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257) w związku z art. 30 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu w dniu 18 maja 2017 r., na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne, postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D., kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r., orzekł, że:

1.  (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. (NIP: (...)) w dniach 10, 11 i 12 sierpnia 2015 r., w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w (...), (...)-(...) N., naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. lid ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

2.  Za działanie wymienione w punkcie 1. wymierzył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. karę pieniężną w kwocie 13.828 zł (słownie: trzynaście tysięcy osiemset dwadzieścia osiem złotych).

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. zaskarżając ją w całości.

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych mający istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, polegający na błędnym ustaleniu, iż powoda obowiązuje plan ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzony przez przedsiębiorstwo energetyczne, kiedy to sporządzony plan ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej nie został powodowi doręczony, a jego sporządzenie nastąpiło po dniu zawarcia kompleksowej umowy dostawy energii elektrycznej zmieniającej dotychczasowe warunki,

2.  naruszenie prawa materialnego, a to § 11 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła polegający na jego błędnej wykładni poprzez przyjęcie, iż nadanie w drodze wysyłki masowej, listu zwykłego bez potwierdzenia odbioru jest tożsame z zapoznaniem w prawem przewidzianym terminie odbiorcy o wprowadzonym planie ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, kiedy to stosując prawidłową wykładnię przedmiotowego przepisu stwierdzić należy, iż wyłącznie doręczenie listu zawierającego plan ograniczeń w terminie 30 dni przed dniem ich wprowadzenia jest tożsame z zapoznaniem odbiorcy o jego postanowieniach.

Mając na względzie wskazane zarzuty wniósł o:

1.  uchylenie w całości zaskarżonej decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 27 grudnia 2017 r. wydanej pod nr (...) (...),

2.  dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów a to:

- umowa kompleksowa z dnia 03/07/2014 r. wraz z załącznikami i aneksem, na okoliczność ustalenia daty sporządzenia umowy, jej treści, wysokości mocy umownej oraz bezpiecznej, a tym samym na okoliczność ustalenia, iż umowa została zawarta przed wprowadzeniem planu ograniczeń i winna być uwzględniona przy jego sporządzeniu skoro przed dniem jej sporządzenia informacja o sporządzeniu planu nie była nadana powodowi.

3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu odwołujący podniósł w pierwszym rzędzie, że powód nie ponosi odpowiedzialności za niedostosowanie się do planu ograniczeń, który nie został mu doręczony, a ponadto sporządzony był nie wcześniej aniżeli przed dniem zawarcia umowy z dnia 03.07.2014 r., wprowadzającej zmiany mocy bezpiecznej na 300 kW, a więc umowy, która winna być w planie uwzględniona.

Jak wskazał, pismo datowane na dzień 30 lipca 2014 r. nie mogło zostać wysłane do powoda przed tym dniem, zatem mogło ono zostać nadane najwcześniej w dniu jego sporządzenia. Tak więc, pismo zawierające Plan ograniczeń od września 2014 do 31 sierpnia 2015 r. mogło zostać nadane do powoda najwcześniej na 31 dni przed wprowadzeniem ograniczeń. Aby zatem plan ograniczeń w dostawie energii był skuteczny względem powoda, pismo go zawierające musiałoby być doręczone skutecznie powodowi najpóźniej dnia następnego.

Podkreślił również, iż wysłanie pisma listem zwykłym nie może prowadzić do domniemania jego doręczenia jak ma się to w przypadku przesyłek poleconych. Powód w tym miejscu zaprzecza wbrew twierdzeniom zawartym w decyzji jakoby plan ograniczenia otrzymał, a w konsekwencji rzeczowego doręczenia nie wniósł zastrzeżeń do planu. Skoro przesyłka dostawcy energii nie została wysłana listem poleconym za potwierdzeniem odbioru na dzień przed dniem kiedy najpóźniej powód powinien zapoznać się z planem, nie jest możliwym ustalenie czy przesyłka do niego dotarła, a jeżeli tak to kiedy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o:

1)  oddalenie odwołania,

2)  przeprowadzenie dowodu z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy przesłanych

na podstawie art. 479 ⁴⁸ § 1 k.p.c. Sądowi Okręgowemu w Warszawie - Sądowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów przy piśmie z dnia 8 lutego 2018 r., znak: (...) (...) - na okoliczność twierdzeń zawartych w zaskarżonej decyzji,

- przeprowadzenie dowodu z planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na okres od dnia 1 września 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2014 r. – na okoliczność, iż powód już w 2013 r. posiadał wiedzę o istnieniu i obowiązku stosowania się do planów ograniczeń tworzonych i przesyłanych przez (...) S.A.;

3) zasądzenie od powoda na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu postanowień art. 3 pkt 16 d ustawy - Prawo energetyczne wprowadzając, na podstawie art. 11 c ust. 2 pkt 2 tej ustawy, od godz. 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. /okoliczność bezsporna/

W dniu 10 sierpnia 2015 r. (...) S.A., działając na podstawie art. 11 c ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, powiadomiły Ministra Gospodarki (obecnie: Minister Energii) i Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłosiły Ministrowi Gospodarki konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust 7 ustawy - Prawo energetyczne w trybie wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia o wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej do dnia 31 sierpnia 2015 r. /okoliczność bezsporna/

Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku Ministra Gospodarki, Rada Ministrów wydała w dniu 11 sierpnia 2015 r. rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. /okoliczność bezsporna/

Rozporządzenie to zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw pod poz. 1136 i wprowadziło wskazane wyżej ograniczenia w okresie od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00. /okoliczność bezsporna/

W dniu 3.07.2014 r. pomiędzy powodem Odbiorcą a (...) została zawarta umowa kompleksowa (...). /umowa załączona do odwołania/

Zgodnie z zapisem aneksu nr (...) zawartego dnia 30 czerwca 2015 r. (obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r.) do Umowy sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucyjnych nr (...), obowiązującego w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r., moc umowna obowiązująca w punkcie poboru energii elektrycznej Odbiorcy określona została na poziomie 0,550 MW w godzinie.

Na wezwanie Prezesa URE, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. ( (...)), do której sieci wymierzenia (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. („Odbiorca") jest przyłączony, pismem z dnia 10 maja 2016 r. o znaku(...) przedstawił zbiorcze dane wskazujące na stopień niedostosowania się odbiorców ujętych w Planie wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej obowiązującym w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r. do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w odniesieniu do punktu poboru energii elektrycznej zlokalizowanego w (...), N.. Brak jest dowodu doręczenia Odbiorcy tego Planu, wobec zarzutu powoda, że nie został on mu doręczony. / k. 3 akt adm./

W wyniku analizy ww. dokumentów Prezes URE powziął podejrzenie, że Odbiorca, we wskazanym obiekcie, nie dostosował się do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, co może skutkować wymierzeniem kary pieniężnej, o której mowa jest w art. 56 ust 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne. /k. 1-2, k. 3 akt adm./

Wartość przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy [MW w godzinie] w poszczególnych dniach:

1.  10 sierpnia 2015 r. łącznie 3,153009 (MW w godzinie);

2.  11 sierpnia 2015 r. łącznie 1,099652 (MW w godzinie);

3.  12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,357000 (MW w godzinie);

Łącznie dla wyżej wymienionego okresu Odbiorca przekroczył 4,609661 MW w godzinie.

Przychody (przychody netto ze sprzedaży i pozostałe przychody operacyjne) Odbiorcy osiągnięty w roku podatkowym 2016, wyniosły (...) zł. /dokumenty potwierdzające ww. Przychów – w aktach adm./

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane. Powód nie kwestionował w odwołaniu faktu naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń, jednakże zaprzeczył iż doręczony został powodowi Plan ograniczeń przez (...).

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 56 ust. 3a ustawy - Prawo energetyczne, karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3.

Wskazany wyżej przepis daje zatem podstawę do nałożenia kary pieniężnej wyłącznie w przypadku nie stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie wymienionych enumeratywnie przepisów tj.: art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne.

Bezspornym w sprawie jest, że (...) S.A. stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 pkt 16d ustawy - Prawo energetyczne i wprowadziły, na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 tej ustawy od godziny 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej.

Uprawnienia określone w art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne i art. 11d ust. 3 tej ustawy nie są jednakże, zdaniem Sądu, tym samym uprawnieniem.

Przepis art. 11 c ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne stanowi, że w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7, lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin.

W myśl art. 11d ust. 3 ww. ustawy, w okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.

Treść powyższych przepisów nie pozostawia zatem wątpliwości, że w odniesieniu do ich podstaw prawnych różny pozostaje zakres podmiotowy uprawnionych oraz zakres przedmiotowy uprawnienia.

Przepis art. 11 c ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne uprawnia wyłącznie operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego do wprowadzenia ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej.

Natomiast przepis art. 11d ust. 3 tej ustawy, daje wszystkim operatorom systemu elektroenergetycznego (a więc również operatorom systemu dystrybucyjnego) uprawnienie do wprowadzania ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, a więc nie w zakresie dostarczania i poboru.

W świetle powyższego należało uznać, że naruszenie ograniczenia wprowadzonego art. 11 c ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne nie jest równoznaczne z naruszeniem ograniczenia wprowadzonego na podstawie art. 11d ust. 3 tej ustawy.

W ocenie Sądu, brak jest zatem podstaw do nałożenia na powoda kary na podstawie art. 56 ust. 3a ustawy Prawo energetyczne za naruszenia ograniczenia wprowadzone na innej podstawie niż wymienione w niniejszym przepisie.

Sąd podziela stanowisko przyjęte przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 października 2008 r., III SK 3/08 LEX nr 577776, że skoro kara pieniężna stanowi sankcję, dolegliwość, i to znaczną dla przedsiębiorcy, to odnoszą się do niej pewne najbardziej podstawowe zasady stosowania sankcji. Nie jest w związku z tym dopuszczalne stosowanie wykładni rozszerzającej w zakresie definiowania czynu, za który przewidziana jest sankcja w postaci kary pieniężnej.

Sąd nie podziela stanowiska Sądu Apelacyjnego w Warszawie zawartego w wyroku z dnia 10.03.2020 r. (sygn.. VII Aga 366/19) a w szczególności wyrażonego w nim poglądu, że skoro literalna wykładnia przepisu art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe prowadzi do wniosku, że operator systemu przesyłowego jakim jest (...) S.A. w przypadku stwierdzenia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej miał prawo do wprowadzenia ograniczenia w świadczonych usługach, to podmiot, który do takiego ograniczenia nie dostosował się, na mocy art. 56 ust. 3a Pe podlega karze pieniężnej. O ile bowiem w przypadku stwierdzenia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej prawo operatora systemu przesyłowego do wprowadzenia ograniczenia w świadczonych usługach wynika w sposób oczywisty z art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe, to z art.56 ust. 1 pkt 3 a Pe nie wynika uprawnienie dla Prezesa URE do nałożenia kary pieniężnej za nieprzestrzegania wprowadzonego na tej podstawie ograniczenia. Przepis ten zawiera uprawnienie dla Prezesa URE do nałożenia kary pieniężnej wyłącznie w przypadku, gdy przedsiębiorca nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3. Wymieniona w tym przepisem sankcja odnosi się wyłącznie do zamkniętego katalogu przypadków, gdy ograniczenie w dostarczaniu i poborze energii zostało wprowadzone na ściśle określonych podstawach prawnych, a więc a contrario, nie obejmuje przypadków gdy takie ograniczenie zostało wprowadzone na innej podstawie prawnej.

W odniesieniu do niedostosowania się przez powoda do ograniczeń w dostarczaniu i poborze mocy w dniu 12 sierpnia 2015 r., stwierdzić należy, że Rada Ministrów rozporządzeniem z dnia 11 sierpnia 2015 r. w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej (Dz.U. 2015 r., poz.1136) wprowadziła od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej dla odbiorców energii elektrycznej o mocy umownej powyżej 300 kW.

Podstawą wprowadzonego ograniczenia był przepis art. 11 ustawy Prawo energetyczne, a zatem norma wskazana w dyspozycji art. 56 ust. 3a ustawy Prawo energetyczne. Nałożenie kary za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, w dniu 12 sierpnia 2015 r. było już zatem co do zasady uzasadnione. Łączne przekroczenia przez Odbiorcę dopuszczalnego poboru mocy w dniu 12 sierpnia 2015 r. wyniósł łącznie 0,357000 (MW w godzinie). Zwrócenia uwagi wymaga jedynie, że dla zasadności nałożenia kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 nie ma znaczenia, czy pobór mocy (wartość przekroczenia) mógł stanowić realne zagrożenie bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej kraju. Celem wprowadzanych ograniczeń jest zbilansowanie mocy w sieci elektroenergetycznej kraju. Każde przekroczenie poboru mocy skierowane jest zatem przeciwko celowi wprowadzonego ograniczenia, a zatem godzi w bezpieczeństwo energetyczne kraju.

W przedmiotowej sprawie powód jednakże zaprzeczył, że został mu doręczony Plan ograniczeń poworu mocy. Pozwany z kolei nie przedstawił dowodu doręczenia Planu Odbiorcy, a zatem ta okoliczność nie została udowodniona, mając na względzie ogólną zasadę ciężaru dowodu wyrażoną w art. 6 k.p.c. W tej sytuacji nie można domniemywać, że powód mógł się dowiedzieć o wygenerowanym przez (...) Planie ograniczeń za okres 1 września 2014 do 31 sierpnia 2015 r., a w konsekwencji możłiwości dostosowania się powoda do treści tego planu. Wobec tak postawionego zarzutu przez powoda, Sąd rozpatrując niejako sprawę od nowa nie ma podstaw do nałożenia na powoda kary pieniężnej za okres 10– 12 sierpnia 2015 r.

Należy mieć również na względzie, że „dotychczasowe zachowanie podmiotu” polegało na niestosowaniu się do ograniczeń w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r., jakkolwiek było dla powoda wiążące, jednakże niestosowanie się do ograniczeń w tych dniach nie było zagrożone karą, o czym była mowa wyżej.

Mając powyższe na uwadze, należało uchylić zaskarżoną decyzję w całości na podstawie art. 479 ⁵³ §2 k.p.c.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 98 k.p.c., kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy, stąd od pozwanego na rzecz powoda Sąd zasądził zwrot kosztów opłaty od odwołania w wysokości 100 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 720 zł, na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu obowiązującym po 27 października 2016 r.

Sędzia SO Bogdan Gierzyński