Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 711/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. Ś.

w dniu 8 kwietnia 2019 r. w miejscowości S. uszkodził cudzą rzecz ruchomą w postaci samochodu marki V. o nr rej. (...) w ten sposób, że rzucił się na pokrywę silnika, powodując jej wgniecenie i porysowanie, jak również uderzał ramionami wycieraczek i pięścią w szybę czołową, powodując jej pęknięcie, co spowodowało straty w łącznej wysokości 1.633,54 złote na szkodę M. K., to jest czyn z art. 288 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. Ś. pozostawał ze swoją ówczesną żoną H. Ś. w nieformalnej separacji. Podejrzewał, że z kimś się spotyka. W dniu 8 kwietnia 2019 r. zobaczył ją z innym mężczyzną. Był to M. K., który wspólnie z H. Ś. poruszał się należącym do niego samochodem marki V. o nr rej. (...).

Zeznania świadków M. K. - k.1v-2v, 20v-21, 116-117, 165-166, 191 i H. Ś. - k.17-18, 126-127

Wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. - k.33-34v, 115-116, 127

K. Ś. pojechał za nimi. Kiedy w miejscowości S. M. K. zorientował się, że ktoś ich obserwuje, skręcił w boczną ulicę. K. Ś. zrobił to samo. Po chwili sytuacja się powtórzyła. Ulica, w którą wjechali okazała się ślepa. Kiedy M. K. próbował zawrócić, to drogę częściowo zajechał mu K. Ś.. Następnie mężczyzna wysiadł z pojazdu i zaczął iść w ich stronę, używając wulgaryzmów.

Zeznania świadków M. K. - k.1v-2v, 20v-21, 116-117, 165-166, 191 i H. Ś. - k.17-18, 126-127

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. - k.33-34v, 115-116, 127

Wówczas M. K. postanowił cofnąć i objechać pojazd kierowany przez K. Ś.. Wtedy ten rzucił się na pokrywę silnika, powodując jej wgniecenie i porysowanie. Następnie zaczął uderzać ramionami wycieraczek i pięścią w szybę czołową, powodując jej pęknięcie. Powyższe spowodowało straty w łącznej wysokości 1.633,54 złote. Przy czym M. K. wymienił szybę, za co zapłacił 520 złotych. Koszty naprawy pokrywy silnika wyniosłyby 1.113,54 złotych.

Zeznania świadków M. K. - k.1v-2v, 20v-21, 116-117, 165-166, 191 i H. Ś. - k.17-18, 126-127

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. - k.33-34, 115-116, 127

Protokół oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną - k.5-10

Opinia biegłego K. W. - k.132-145, 165-166, 177-186

Faktura - k.175

Kiedy M. K. chciał wysiąść z samochodu K. Ś. kilkukrotnie przytrzasnął mu drzwiami rękę i nogę. Następnie udało mu się go odepchnąć i pomiędzy mężczyznami doszło do szarpaniny, w wyniku której K. Ś. doznał obrażeń ciała w postaci podbitego oka. Z kolei M. K. leciała krew z nosa. Miał też opuchniętą rękę i siniak na nodze. Kiedy sytuacja się uspokoiła, M. K. i H. Ś. odjechali z miejsca zdarzenia. K. Ś. nie jechał już za nimi.

Zeznania świadków M. K. - k.1v-2v, 20v-21, 116-117, 165-166, 191 i H. Ś. - k.17-18, 126-127

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. - k.33-34, 115-116, 127

Dokumentacja fotograficzna - k.35

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. Ś.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Chęć porozmawiania z H. Ś. podczas zdarzenia

2. Znalezienie się na pokrywie silnika w wyniku zachowania M. K., który jechał do przodu i spowodował przewrócenie się bądź odruchowe wsunięcie się oskarżonego na tę część pojazdu

3. Nie uderzanie ramionami wycieraczek i pięścią w szybę czołową pojazdu należącego do M. K.

4. Nie spowodowanie żadnych uszkodzeń w pojeździe należącym do M. K.

Zeznania świadków M. K. - k.1v-2v, 20v-21, 116-117, 165-166, 191 i H. Ś. - k.17-18, 126-127

Protokół oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną - k.5-10

Opinia biegłego K. W. - k.132-145, 165-166, 177-186

1. OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadka M. K. - k.1v-2v, 20v-21, 116-117, 165-166, 191

Zeznania świadka H. Ś. - k.17-18, 126-127

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. - k.33-34, 115-116, 127

Protokół oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną - k.5-10

Faktura - k.175

Dokumentacja fotograficzna - k.35

Opinia biegłego K. W. - k.132-145, 165-166, 177-186

Pokrzywdzony w sposób spójny, logiczny i korespondujący z pozostałym materiałem dowodowym, któremu dano wiarę przedstawił przebieg zdarzenia będącego przedmiotem niniejszej sprawy. Zdaniem Sądu nie budzi on żadnych wątpliwości. Pokrzywdzony znajdował się wówczas w samochodzie, z bliskiej odległości słysząc i widząc to, co mówił i robił oskarżony, a więc mógł to zrelacjonować. Biorąc pod uwagę, że to oskarżony za nimi jechał, a pokrzywdzony chciał uniknąć konfrontacji z tym człowiekiem zgodne z prawdą były jego twierdzenia, że chciał cofnąć i objechać pojazd oskarżonego, który częściowo zajechał mu drogę. Wówczas oskarżony chciał ich zatrzymać, żeby rozładować swoją złość i frustrację, rzucając się na pokrywę silnika, a następnie uderzając ramionami wycieraczek i pięścią w szybę czołową. Pokrzywdzony dopiero wówczas opuścił pojazd, co spotkało się z kolejną agresją ze strony oskarżonego, który kilkukrotnie przytrzasnął mu drzwiami rękę i nogę. Za jego wiarygodnością przemawiało również to, że nie kwestionował, że pomiędzy nim a oskarżonym doszło wówczas do szarpaniny, podczas której oskarżony doznał obrażeń ciała w postaci podbitego oka, jak również, że świadek H. Ś. została potem jego partnerką. Pokrzywdzony miał doskonałą okazję, żeby przypisać oskarżonemu uszkodzenia należącego do niego pojazdu, które nie powstały podczas tego zdarzenia. Należący do niego samochód nie był przecież nowy, a więc musiał mieć jakieś ślady użytkowania. On jednak wskazał jedynie na te uszkodzenia, których wcześniej nie było. Zdaniem Sądu nieprawdopodobnym jest, żeby tak duże wgniecenie i porysowanie pokrywy silnika powstały w innych okolicznościach i nie zostały przez pokrzywdzonego zauważone. To samo tyczy się pęknięcia szyby czołowej, które znajdowało się w pobliżu wycieraczki znajdującej się naprzeciwko miejsca kierowcy, a więc w zasięgu jego wzroku. Zdaniem Sądu brak podstaw do przyjęcia, żeby pokrzywdzony miał interes w zeznawaniu na niekorzyść oskarżonego. Tym bardziej, że świadek H. Ś. pozostawała już z oskarżonym w nieformalnej separacji, a obecnie jest jego byłą żoną. Jego celem była jedynie naprawa należącego do niego samochodu, jak również uzmysłowienie oskarżonemu, że nie można zachowywać się w taki sposób. Z tych względów dano mu wiarę.

Świadek przedstawiła całą swoją wiedzę w niniejszej sprawie, która znajdowała potwierdzenie w zeznaniach pokrzywdzonego, a jej relacje cechowały się obiektywizmem, wyważeniem i spontanicznością. Co istotne, świadek w żaden sposób nie angażowała się w zaistniałe zdarzenie, w ogóle nie wychodząc z samochodu, z którego obserwowała jego przebieg. Słyszała i widziała jednak to, co działo się na zewnątrz, w szczególności to, co mówił i robił oskarżony. Rozmawiała też po wszystkim z pokrzywdzonym, który powiedział jej o uszkodzeniu należącego do niego pojazdu. Wówczas świadek zwróciła uwagę na wgniecenie i zarysowania pokrywy silnika, jak również pęknięcie szyby czołowej, nie mając żadnych wątpliwości, że wcześniej ich nie było. W ocenie Sądu świadek nie miała powodu, żeby dążyć do niekorzystnego ukształtowania sytuacji procesowej oskarżonego. Tym bardziej, że to on dążył do konfrontacji, którą nie była zainteresowana. Chociaż do rozwiązania ich związku małżeńskiego doszło po tym incydencie, to nastąpiło to bez orzekania o winie i zaistniałe zdarzenie nie zostało w żaden sposób wykorzystane. W tym miejscu wskazać należy, że to oskarżony zarówno podczas tego zdarzenia, jak i w toku postępowania wielokrotnie manifestował swój negatywny stosunek do świadka. Ta nie chciała mieć z nim nic wspólnego, skupiając się jedynie na zrelacjonowaniu swoich spostrzeżeń. Z tych względów jej zeznania nie budziły wątpliwości.

Oskarżony przyznał, że pojechał za pokrzywdzonym, któremu towarzyszyła świadek H. Ś. i którą podejrzewał o spotykanie się z innym mężczyzną. Potwierdził również, że znalazł się na pokrywie silnika pojazdu należącego do pokrzywdzonego, jak również, że chwycił za górną krawędź maski bądź jakiś inny element, którego jednak nie pamiętał. Zgodne z prawdą było też, że pomiędzy nim a pokrzywdzonym doszło później do szarpaniny, w wyniku której doznał obrażeń ciała w postaci podbitego oka. Powyższe twierdzenia korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym, któremu dano wiarę, w tym w szczególności zeznaniami pokrzywdzonego i świadka H. Ś..

Do oględzin pojazdu należącego do pokrzywdzonego doszło następnego dnia po zdarzeniu. W sporządzonym na tę okoliczność protokole odnotowano stwierdzone uszkodzenia. Wykonano też dokumentację fotograficzną, gdzie były widoczne. Powyższy dokument nie był kwestionowany, zostając sporządzony przez uprawnioną osobę i stając się podstawą poczynionych ustaleń faktycznych.

Pokrzywdzony wymienił pękniętą szybę na nową, ponosząc związane z tym koszty, które udokumentował. Co istotne, kwota wynikająca z tego dokumentu była zbliżona do tej wskazanej w opinii biegłego. Tym samym pokrzywdzony nie dążył do wygenerowania wyższej szkody niż faktycznie zaistniała. Nie zdecydował się też na szybę oryginalną, której montaż, z uwagi na wiek pojazdu, byłby ekonomicznie nieuzasadniony.

Podczas szarpaniny z pokrzywdzonym oskarżony doznał obrażeń ciała w postaci podbitego oka, które zostały udokumentowane, nie budząc żadnych wątpliwości.

Biegły oszacował koszty naprawy pojazdu należącego do pokrzywdzonego. Tyczyło się to zarówno pokrywy silnika, jak i szyby czołowej. Jeśli chodzi o mechanizm powstania uszkodzeń, to biegły nie miał wątpliwości, że wgniecenie i porysowanie pokrywy silnika mogło powstać w deklarowanych przez pokrzywdzonego okolicznościach, to jest w wyniku rzucenia się oskarżonego na tę część samochodu. Jeśli chodzi o pęknięcie szyby czołowej, to biegły wskazał, że byłoby to możliwe, gdyby oskarżony posłużył się jakimś twardym przedmiotem, ewentualnie gdyby szyba posiadała wcześniejsze uszkodzenia, chociażby w postaci ubytku czy odprysku, czego pokrzywdzony nie wykluczył z uwagi na wieloletnią eksploatację. Biorąc pod uwagę, że oskarżony uderzał w nią ramionami wycieraczek, które są metalowe i pięścią, a więc ze znaczną siłą powodującą wstrząsy, przyjęto że pęknięcie szyby właśnie w tym miejscu miało związek z jego zachowaniem.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. - k.33-34, 115-116, 127

Nie powtarzając obszernej argumentacji przedstawionej przy ocenie zeznań pokrzywdzonego i świadka H. Ś., która zachowuje tu pełną aktualność wskazać należy, że nieprawdopodobnym jest, żeby oskarżony został potrącony przez pojazd kierowany przez pokrzywdzonego, ewentualnie żeby uczynił to odruchowo, w reakcji na jadący na niego samochód, kładąc się na pokrywie silnika. W tym miejscu wskazać należy, że oskarżony nie zgłaszał żadnych obrażeń ciała, zwłaszcza nóg, charakterystycznych dla potrąceń. Ponadto znalazł się tuż przy szybie czołowej, skoro jak sam twierdził chwycił za górną krawędź maski bądź jakiś inny element, którego nie pamiętał. Powyższe, w zestawieniu z zeznaniami pokrzywdzonego i świadka H. Ś., z których wynikało, że pokrzywdzony chciał cofnąć i ominąć pojazd kierowany przez oskarżonego, który częściowo zajechał mu drogę prowadzi do wniosku, że to oskarżony rzucił się na pokrywę silnika, a następnie uderzał w szybę czołową ramionami wycieraczek i pięścią. Taki też wniosek wynika z opinii biegłego, w której wskazano, że przy cofaniu siła, której użył oskarżony musiała być większa, przemawiając za rzuceniem się, a nie położeniem na pokrywie silnika. Było to przejawem złości i frustracji, wyrażając negatywny stosunek do pokrzywdzonego i świadka H. Ś.. Oskarżony próbował przedstawić ich jako osoby, które uwzięły się na niego i starają się go pociągnąć do odpowiedzialności karnej. Tyle że to on za nimi pojechał. To on zajechał im drogę. Wreszcie to on wysiadł z pojazdu i ruszył w ich stronę, nie chcąc żeby odjechali zanim powie im, co o nich myśli i wyładuje swoje emocje.

2. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

0.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. Ś.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem znamiona czynu z art. 288 § 1 kk, albowiem rzucając się na pokrywę silnika pojazdu należącego do pokrzywdzonego spowodował jej wgniecenie i porysowanie. Z kolei uderzając ramionami wycieraczek i pięścią w szybę czołową doprowadził do jej pęknięcia. W ocenie Sądu oskarżony co najmniej godził się na uszkodzenie cudzego mienia. Powszechnie wiadomym jest bowiem, że znalezienie się takiego ciężaru na pokrywie silnika spowoduje jej wgniecenie. Tym bardziej, jeśli użyje się większej siły, w tym przypadku poprzez rzucenie się. To samo tyczy się porysowania, gdy ma się na sobie buty, pasek, suwak, guziki czy inne twarde elementy garderoby, które trąc o powłokę lakierniczą powodują jej uszkodzenie. Wiadomym jest także, że uderzanie w szybę czołową w taki sposób jak czynił to oskarżony, a więc ramionami wycieraczek i pięścią, może spowodować jej pęknięcie. Nie stwierdzono żadnych okoliczności wyłączających jego winę. Z opinii sądowo - psychiatrycznej, która nie budziła żadnych wątpliwości, wynikało że w chwili czynu oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Jego poczytalność nie budziła żadnych wątpliwości.

☐

0.1.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

0.1.Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

0.1.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

0.1.☐

0.1.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

3. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Oskarżony zachował się irracjonalnie, chcąc wyładować swoją złość i frustrację, powodując straty, które trzykrotnie przekracza nie sposób uznać za nieznaczne. Ponadto dążył do konfrontacji, jadąc za pokrzywdzonym i świadkiem H. Ś.. Jego zachowanie nie zmieniło się po zainicjowaniu niniejszego postępowania. Nawet w toku rozprawy nie krył swojej niechęci do pokrzywdzonego i świadka H. Ś.. Wynikało to nie tylko z jego wyjaśnień i pytań, ale również składanych pism. Dowodzi to tego, że choć oskarżony nie był dotąd karany, co wskazuje na incydentalność takiego zachowania, to nie zrozumiał jego naganności i nie wyciągnął z niego wniosków. Z tych względów, mając na uwadze wysoki stopień winy i społecznej szkodliwości, na podstawie art. 288 § 1 kk w zw. z art. 37a kk, wymierzono mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Powyższej kary nie sposób uznać za zbyt surową. Tym bardziej, że czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi 5 lat. Orzeczona kara sprawi ona, że oskarżony odczuje konsekwencje swojego postępowania i zarazem zrozumie, że nie jest ono sposobem raczenia sobie z takimi sytuacjami.

4. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Biorąc pod uwagę, że w wyniku zachowania oskarżonego pokrzywdzony poniósł straty powinny być one zrekompensowane. Z tych względów, na podstawie art. 46 § 1 kk, zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 1.633,54 złote. Oskarżony ma stałe dochody i nie powinien mieć problemów z uregulowaniem tej należności.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zachowanie oskarżonego spowodowało zainicjowanie niniejszego postępowania i tym samym powstanie jego kosztów. Wobec tego, na podstawie art. 627 kpk, zasądzono od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.000 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 120 złotych tytułem opłaty. Jednocześnie, na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwolniono go od tych kosztów w pozostałym zakresie, obciążając nimi Skarb Państwa. Zdaniem Sądu oskarżony powinien w pierwszej kolejności naprawić szkodę. Niemniej, kwota 1.000 złotych nie przekracza jego możliwości finansowych.

8. PODPIS

II K 711/19

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE