Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 131/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

J. S.

tożsamy z aktem oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 13 kwietnia 2020 roku J. S. spożywał alkohol w miejscu swojego zamieszkania. Następnie z kolegą Ł. K. przyjechał samochodem osobowym marki A. o numerze rejestracyjnym (...) do miejscowości W., by kupić papierosy. Następnie udali się oni na parking przy sklepie (...) na ul. (...) w W., by tam zapalić. Wówczas też za kierownicę pojazdu wsiadł J. S., który zamierzał pojechać do swojej ciotki mieszkającej w miejscowości W..

wyjaśnienia oskarżonego J. S.

zeznania świadka Ł. K.

k. 14, k. 27v-28, 00:05:15-00:19:24 na k. 57v-58

k. 31v, 00:20:56-00:30:21 na k. 58v-59

2.  Funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w W. post. O. S. i sierż. szt. T. O. wykonując czynności służbowe w miejscowości W., na ul. (...) ok. godz. 20:50 zatrzymali do kontroli drogowej J. S. i podróżującego z nim Ł. K.. W trakcie legitymowania funkcjonariusze Policji wyczuli od J. S. woń alkoholu.

wyjaśnienia oskarżonego J. S.

zeznania świadka Ł. K.

k. 14, k. 27v-28, 00:05:15-00:19:24 na k. 57v-58

k. 31v, 00:20:56-00:30:21 na k. 58v-59

3.  J. S. został przewieziony do Komendy Powiatowej Policji w W., gdzie urządzeniem Alkometr(...) poddano go badaniu mającemu ustalić stan jego trzeźwości. Badanie wykazało u J. S. o godzinie 21:17 – 0,583 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godzinie 21:20 – 1,280 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21:23 – 1,318 mg/l, o godz. 21:40 – 1,288 mg/l. J. S. prowadząc samochód marki A. w W., w ruchu lądowym, znajdował się w stanie nietrzeźwości.

wyjaśnienia oskarżonego J. S.

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu wraz ze świadectwem wzorcowania

k. 14, k. 27v-28, 00:05:15-00:19:24 na k. 57v-58

k. 3-5

4.  J. S. nie był uprzednio karany. Pomaga on w gospodarstwie rolnym swojego wujka S. L. (1). Z uwagi na niedowład ręki S. L. (1), którego doznał on w wyniku wypadku przy pracy w gospodarstwie, to J. S. wykonuje większość prac, jeździ po zakupy, zawozi do lekarza zarówno jego, jak i swoją babcię G. L..

wyjaśnienia oskarżonego J. S.

zeznania świadka B. S.

zeznania świadka S. L. (1)

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 14, k. 27v-28, 00:05:15-00:19:24 na k. 57v-58

00:31:48-00:53:26 na k. 59-60v

00:55:14-01:01:20 na k. 61

k. 55

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1-1.1.4

wyjaśnienia oskarżonego J. S.

Oskarżony zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem przyznał się do zarzucanego mu czynu, co zasługiwało na wiarę. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego co do faktu kierowania przez niego pojazdem w dniu 13 kwietnia 2020 roku po uprzednim spożywaniu alkoholu, zatrzymania do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Policji oraz przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Wyjaśnienia w tym zakresie są zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie i uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym, wspólnie tworzą spójną i logiczną całość. W toku postępowania przygotowawczego J. S. wyjaśnił, że w dniu 12 kwietnia 2020 roku do ok. 19:00 spożywał alkohol w postaci ok. 0,5 l. wódki i 2 piw o pojemności ok. 0,5 l. Następnego dnia od godz. 13:00 do ok. 19:00 wypił 4 lub 5 piw o pojemności 0,5 l. Ok. godz. 20.00 pojechał wraz ze swoim kolegą Ł. K. do W.. Do parkingu przy sklepie (...) na ul. (...) pojazdem kierował Ł. K.. J. S. wyjaśnił, że czuł się dobrze, dlatego postanowił prowadzić dalej samochód do swojej ciotki, która mieszka w W.. Po przejechaniu ok. 250 metrów został zatrzymany do kontroli drogowej przez Policję, a następnie przewieziony do Komendy Powiatowej Policji w W. w celu poddania badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

Na wiarę zasługują nadto wyjaśnienia oskarżonego dotyczące jego sytuacji życiowej i majątkowej. Wskazał on, że pracuje na gospodarstwie rolnym swojego wujka S. L. (1), który cierpi na niedowład prawej ręki. Pomaga mu nie tylko w pracach, ale także zawozi do lekarza jego, jak i babcie G. L.. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie korelują z zeznaniami świadków B. S. i S. L. (1).

1.1.1, 1.1.2

zeznania świadka Ł. K.

Na wiarę zasługują zeznania świadka Ł. K.. Potwierdził on, że w dniu 13 kwietnia 2020 roku przyjechał z J. S. do W.. Wskazał, że od parkingu przy sklepie (...) samochód prowadził J. S.. Po przejechaniu kilkuset metrów zostali zatrzymani przez Policję.

1.1.4

1.1.4

zeznania świadka B. S.,

zeznania świadka S. L. (2)

Zeznania złożone przez tych świadków nie budzą wątpliwości Sądu i zasługują na przymiot wiarygodności. Nie byli oni co prawda bezpośrednimi świadkami przedmiotowego zdarzenia, jednakże opisali oni okoliczności związane z sytuacją życiową oskarżonego. Ich relacja jest spójna w wyjaśnieniami oskarżonego.

1.1.3

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu wraz ze świadectwem wzorcowania

Nie ma żadnych podstaw do tego, aby podważyć prawidłowość przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Policji czynności w postaci zbadania stanu trzeźwości oskarżonego ani też rzetelności spisanych z tej czynności protokołów. Badanie przeprowadzono w sposób rzetelny i zgodnie z obowiązującymi procedurami.

1.1.4

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Nie budziła żadnych wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w niej informacji.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

J. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 178a § 1 kk stanowi, że karze podlega, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości jest przestępstwem powszechnym, co oznacza, że może być popełnione przez każdy podmiot zdatny do ponoszenia odpowiedzialności karnej. Przedmiotem ochrony wskazanego przepisu jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego i powietrznego - główny przedmiot ochrony) oraz życie i zdrowie - dodatkowy przedmiot ochrony (J. Piórkowska-Flieger, w: Bojarski, Kodeks karny, 2006, s. 320).

Z treści art. 178a § 1 kk wynika, że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion: po pierwsze – sprawca powinien prowadzić pojazd mechaniczny, po drugie – prowadzący pojazd musi znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego, wreszcie po trzecie – pojazd mechaniczny powinien być prowadzony w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Należy stwierdzić, że wszystkie wyżej wskazane przesłanki zostały spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania.

Niewątpliwie J. S. prowadził pojazd mechaniczny. Oskarżony kierował bowiem samochodem marki A. o numerze rejestracyjnym (...). Sąd Najwyższy uznał, że: ,,pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym jest każdy pojazd drogowy lub szynowy napędzany umieszczonym na nim silnikiem, jak również maszyna samobieżna i motorower (wyr. SN z 4.2.1993 r., III KRN 254/92, OSP 1993, Nr 10). Prowadzenie pojazdu nie ma swojej legalnej definicji. Nie ma jednak wątpliwości, że prowadzenie pojazdu immanentnie łączy się z podjęciem czynności polegających na wprawieniu pojazdu w ruch, a następnie na utrzymywaniu pojazdu w ruchu (R.A. Stefański, Glosa do wyroku SN z 22.7.1993 r.; II KRN 110/93 oraz J. Wojciechowski, Kodeks karny, s. 102).

Oskarżony w chwili popełnienia czynu zabronionego znajdował się w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z treścią art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Funkcjonariusze policji poddali oskarżonego badaniu mającemu ustalić stan jego trzeźwości. J. S. został przewieziony do Komendy Powiatowej Policji w W., gdzie urządzeniem Alkometr (...). poddano go badaniu mającemu ustalić stan jego trzeźwości. Badanie wykazało u J. S. o godzinie 21:17 – 0,583 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godzinie 21:20 – 1,280 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21:23 – 1,318 mg/l, o godz. 21:40 – 1,288 mg/l.

J. S. kierował pojazdem mechanicznym po drodze publicznej, gdzie odbywa się normalny ruch pojazdów, co stanowi prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym. Należy zauważyć, że dla wypełnienia znamion przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk wystarczające jest prowadzenie go w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w jakiejkolwiek strefie ruchu, to jest w ruchu lądowym (drogowym lub kolejowym), wodnym lub powietrznym, (np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie, II AKa 131/04, KZS 2004/9/3). Nie może budzić wątpliwości, że oskarżony prowadził pojazd w ruchu lądowym – jechał on bowiem ulicą (...) w W..

Występek z art. 178a § 1 kk ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. Niezbędna jest więc świadomość sprawcy, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i godzenie się z tą możliwością. Analizując zachowanie oskarżonego od strony podmiotowej, stwierdzić należy, że oskarżony, spożywając alkohol w dniu zdarzenia zdawał sobie sprawę z tego, że nie powinien prowadzić pojazdu mechanicznego, a mimo to dopuścił się takiego zachowania, umyślnie naruszając zasadę ruchu drogowego, tj. zasadę trzeźwości. W tym stanie rzeczy nie można mieć wątpliwości, że od strony podmiotowej oskarżony swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Podkreślić należy, że kwestia karalności tego rodzaju zachowań jest powszechnie znana.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem oskarżonemu można było zasadnie przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanego przez niego występku.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

1

2

3

- występek z art. 178a § 1 kk zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2

- wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk

- w ocenie Sądu kara ograniczenia wolności w orzeczonym wymiarze jawi się jako jedyna adekwatna do wagi przypisanego mu czynu. Oceniając przedmiotową sprawę Sąd uznał, że nie ma wystarczających przesłanek do orzekania wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności, albowiem cele przed nią stawiane w sposób pełny może spełnić kara łagodniejszego rodzaju – kara ograniczenia wolności. Orzeczenie kary grzywny byłoby w ocenie Sądu niecelowe z uwagi na wysokość dochodu J. S. i brak stałego zatrudnienia. W ocenie Sądu, efektywnie wykonywana przez oskarżonego kara ograniczenia wolności w postaci prac na cele społeczne będzie miała dostateczny walor wychowawczy wobec oskarżonego. Kara ograniczenia wolności w sposób prawidłowy spełni swoje cele - zarówno w zakresie prewencji indywidualnej, oddziaływując wychowawczo i zapobiegawczo na oskarżonego, w kierunku wykształcenia w nim krytycznej postawy do własnego czynu - jak i w zakresie prewencji ogólnej, działając odstraszająco na potencjalnych sprawców tego typu przestępstw

- Sąd wymierzając karę miał na uwadze wysoki stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem

-oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez J. S. jest wysoki. Oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a co za tym idzie takiego, które bardzo często w sposób bezpośredni zagraża najwyższym dobrom chronionym prawem, tj. zdrowiu i życiu ludzkiemu. Podkreślić należy, że prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwym stanowi umyślne (tj. świadome działanie wbrew zakazowi) naruszenie jednej z najbardziej podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. J. S. narażał na niebezpieczeństwo nie tylko siebie, ale też innych uczestników tego ruchu. Sąd miał na uwadze fakt, że oskarżony przewoził pasażera, a także to, że stan intoksykacji alkoholowej oskarżonego był wysoki,

- jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował uprzednią niekaralność oskarżonego za przestępstwa, jak i wykroczenia

- Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności obciążających

- Sąd na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Skazanie sprawcy występku z art. 178a § 1 kk łączy się z koniecznością orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Przy określeniu rodzaju i długości czasookresu stosowania zakazu z art. 42 § 2 kk, Sąd uwzględnił wszystkie opisane powyżej okoliczności obciążające i łagodzące. Oskarżony powinien zostać, dla bezpieczeństwa własnego, a przede wszystkim bezpieczeństwa innych użytkowników ruchu drogowego wyeliminowany z niego na co najmniej minimalny okres. Sąd wyłączył jednak z pod zakazu pojazdy, do których prowadzenia uprawnia kategoria T, mając na uwadze sytuację życiową J. S., Sąd uznał, iż nie ma potrzeby odbierać młodemu i pracowitemu człowiekowi narzędzia jego pracy, bo i bez tego kara osiągnie swoje cele.

Sąd na podstawie art. 43a § 2 kk orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5.000 złotych. Orzeczenie tego środka karnego było również obligatoryjne w przedmiotowej sprawie, natomiast jego wysokość ustalona została w oparciu o możliwości zarobkowe oskarżonego, a jej wysokość odpowiada najniższej możliwej do orzeczenia kwocie.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

4

Na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego w wyroku środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy nr (...) wydanego przez Starostę (...) od dnia 28 kwietnia 2020 roku.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

Obrońca oskarżonego wniósł o warunkowe umorzenie postępowania i o odstąpienie od wymierzenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

W myśl art. 66 § 1 kk, sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

W niniejszej sprawie nie ma najmniejszych podstaw do uznania, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne. Podkreślić należy, że przy ocenie tych przesłanek nie podlega analizie to, jaka jest sytuacja życiowa oskarżonego, czy też był on karany za przestępstwa (które to stanowią odrębne podstawy warunkowego umorzenia).

Przy ustalaniu stopnia winy należy wziąć pod uwagę przede wszystkim możliwość i stopień: rozpoznawalności sytuacji faktycznej i prawnej przy podejmowaniu określonego zachowania, swobodnego podejmowania decyzji co do tego zachowania, prawidłowości przebiegu procesu motywacyjnego, zdolności i możliwości przewidywania przebiegu związków przyczynowych i skutków swojego zachowania, zdolności i możliwości pokierowania swoim postępowaniem – w danym czasie, danej sytuacji i danych okolicznościach (por. P. Kardas, J. Majewski, O dwóch znaczeniach winy w prawie karnym, PiP 1993/10, s. 77, oraz G. Łabuda [w:] Kodeks karny. Część ogólna..., red. J. Giezek, 2012, s. 471). U oskarżonego te procesy nie były zaburzone. J. S. miał bowiem wystarczający zasób wiedzy i doświadczenia życiowego, by rozpoznać negatywne znaczenie podjętego zachowania. Jak już wskazano powyżej, oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał na uwadze dyrektywy wymienione w art. 115 § 2 kk. Zgodnie z art. 115 § 2 kk, przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 kk niesie za sobą duży stopień społecznej szkodliwości. J. S. naruszył dobro prawne, jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji i to poprzez nie przestrzeganie jednego z podstawowych obowiązków kierowcy, którym jest prowadzenie pojazdów w stanie trzeźwości. Co więcej, w niniejszej sprawie wartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu w 3 badaniach w znaczny sposób przekroczyła określone normy stanu nietrzeźwości - o godzinie 21:20 – 1,280 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21:23 – 1,318 mg/l, o godz. 21:40 – 1,288 mg/l, przy czym stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. J. S. poruszał się pojazdem co prawda w godzinach wieczornych (ok. godz. 20:50), jednakże jechał przez centrum miasta, a zatem stanowił realne niebezpieczeństwa spowodowania kolizji czy wypadku drogowego. Co więcej, przewoził pasażera. Z akt sprawy nie wynika też, by musiał on pilnie udać się do ciotki, przy tym samemu prowadząc pojazd. Trudno dopatrywać się w decyzji oskarżonego przesłanek wskazujących na to, że działał on w stanie wyższej konieczności. W jego sytuacji nie pojawiła się żadna nadzwyczajna okoliczność zmuszająca go do jazdy. Jego zachowanie należy uznać zatem wyjątkowo naganne

Brak spełnienia przesłanek, o których mowa powyżej uniemożliwia przychylenie się do wniosku o warunkowe umorzenie postępowania. Sąd miał na uwadze, że oskarżony jest osobą młodą, nigdy wcześniej nie był karany, ma dobrą opinię w miejscu zamieszania. To jednak nie są okoliczności, które stanowią wyłączną podstawę rozważań dotyczących warunkowego umorzenia postępowania. Dopiero po uznaniu, że społeczna szkodliwość czynu oraz wina nie są znaczne, zasadnym jest ustalenie, czy sprawca był niekarany za przestępstwo umyślne, czy zachodzi pozytywna prognoza i czy cele postępowania zostaną osiągnięte wobec takiego sposobu zakończenia postępowania.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych, a wydatkami poniesionymi w sprawie obciążył Skarb Państwa z uwagi na jego trudną sytuację finansową związaną z brakiem stałego źródła utrzymania.

8. PODPIS