Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 662/15

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1 Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.2.

R. S.

czyn z art. 177§ 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

nieumyślnie naruszenie przez M. S. (1) w dniu 18 lipca 2015 roku w K. gm. G. zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym poprzez nie dostosowanie techniki i prędkości kierowanego przez niego motocykla do panujących warunków drogowych w skutek czego najechanie na tył samochodu F. (...) i doprowadzenie do wypadku, w którym pasażerka motocykla K. S. doznała obrażeń w postaci podbiegnięć krwawych i rany na sklepieniu głowy, otarć naskórka na grzbiecie, podbiegnięć krwawych otarć naskórka i ran na rękach, podbiegnięć krwawych otarć naskórka na nogach, złamania kości sklepienie i podstawy czaszki oraz stłuczenia mózgu, a w następstwie odniesionych obrażeń zmarła

wyjaśnienia oskarżonego

k. 162-165 , 236-238, 335v-336

częściowo zeznania M. W.

k. 336v-337v, 422- 422v, 67 tom C

zeznania świadka M. D. (1)

k. 337v-339, 420v-421v, 69v Tom C

zeznania świadka M. M.

k.339-339v, 422-422v, 118-118TomC

zeznania świadka D. P.

k. 346v-247

zeznania świadka M. S. (2)

k. 347v

zeznania świadka I. C.

k. 348-348v, 421-422

zeznania świadka H. M.

k. 348v

protokół oględzin miejsca zdarzenia

k.16 -18

protokoły oględzin pojazdów

k. 4-8

opinia z badań stanu technicznego pojazdów

k. 39-45

sprawozdanie z badań krwi M. S. (1)

k. 46-47

opinia biegłych ze Stowarzyszenia (...) samochodowej i Ruchu Drogowego

k. 491-524

opinie sądowo-lekarska

k. 77,79,

Protokół sądowo lekarskich oględzin i sekcji zwłok

k. 94-105

protokół eksperymentu procesowego

k. 461-467

2.  OCena DOWOdów

2.1 Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.2.

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony nie przyznał się do sprawstwa rozpoznawanego wypadku drogowego, wskazując, że przed jego zaistnieniem poruszał się motocyklem z dozwoloną prędkością, szczerze wyjawiając, że ani on ani pasażerka motocykla nie mieli kasków ochronnych. Treści jego twierdzeń nie podważa żaden z przeprowadzonych w sprawie dowodów.

częściowo zeznania M. W.

Sąd dał wiarę twierdzeniom M. W. w zakresie w jakim wskazywał, że kierował pojazdem P. i jadąc od strony W. w kierunku Ś., przejeżdżał przez taras widokowy i wyjechał z niego na drogę główną wyjazdem pierwszym patrząc od kierunku Ś. a następnie podjął manewr skrętu w prawo w drogę podporządkowaną. Te zeznania świadka wpisują się w ustalenia faktyczne dokonane przez sąd.

zeznania świadka M. D. (1)

Świadek opisała kierunek i poszczególne etapy jazdy pojazdu kierowanego przez M. W. wskakując, że do zdarzenia doszło, gdy M. W. wyjechał z tarasu widokowego i wykonywał manewr skrętu w prawo. Brak jest jakichkolwiek okoliczności podważających miarodajność twierdzeń M. D..

zeznania świadka M. M.

M. M. nie widział momentu kolidowania pojazdów biorących udział w rozpoznawanym zdarzeniu. Zaalarmowany piskiem opon zarejestrował białe P., które” ślizgiem” skręcało z drogi głównej w podporządkowaną, którą się poruszał. Według świadka kierowca P. skręcał przy użyciu hamulca ręcznego. Treść relacji świadka nie podważa ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd.

zeznania świadka D. P.

Świadek zilustrował miejsce zdarzenia po zaistnieniu wypadku. Jego zeznania są spójne, logiczne, korelują z pozostałym materiałem dowodowym uznanym w sprawie za wiarogodny.

zeznania świadka M. S. (2)

Świadek zaprezentował przebieg zdarzeń zaistniałych po wypadku. Jego zeznania są spójne, logiczne i korelują z pozostałym materiałem dowodowym uznanym w sprawie za wiarogodny.

zeznania świadka I. C.

Świadek zaprezentował przebieg zdarzeń zaistniałych po wypadku. Jego zeznania są spójne, logiczne i korelują z pozostałym materiałem dowodowym uznanym w sprawie za wiarogodny.

zeznania świadka H. M.

Zeznania spójne, logiczne, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym uznanym w sprawie za wiarogodny.

protokół oględzin miejsca zdarzenia

dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i rzetelności sporządzenia

protokoły oględzin pojazdów

Dokumenty nie budziły wątpliwości co do wiarygodności i rzetelności sporządzenia

opinia z badań stanu technicznego pojazdów

Opinia fachowa i rzetelna, nie negowana przez którąkolwiek ze stron.

sprawozdanie z badań krwi M. S. (1)

dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i rzetelności sporządzenia

opinia biegłego ze Stowarzyszenia (...) samochodowej i Ruchu Drogowego

Jak wynika ekspertyzy, sposób jazdy oskarżonego był prawidłowy, co do prędkości jazdy, w stosunku do obowiązującej w tym miejscu maksymalnej określonej administracyjnie prędkości oraz techniki jazdy. Biegły zaopiniował, że kierujący samochodem F. (...) M. W. wyjeżdżając z parkingu przy platformie widokowej na drogę główną, nieprawidłowo, lub nie obserwował drogi i nie zachował szczególnej ostrożności przy włączaniu się do ruchu, wjechał bezpośrednio przed jadący drogą główną motocykl, czym spowodował stan zagrożenia ruchu drogowego i doprowadził do uderzenia motocykla w kierowany przez siebie pojazd. Zdaniem biegłego nieprawidłowości w zachowaniu i sposobie jazdy kierowcy samochodu P. pozostają bezpośrednim związku przyczynowo skutkowym z zaistniałem wypadkiem, co implikuje sprawstwo M. W. przedmiotowego wypadku.

Powyższa opinia jest pełna, jasna i logiczna, została poparta wnikliwymi badaniami i analizami a jej wnioski zostały w sposób należyty uzasadnione. Jej miarodajność i rzetelność nie budzi wątpliwości sądu. Warte pokreślenia jest, że nie była ona kwestionowana przez strony procesu.

Opinie sądowo-lekarskie

Opinie fachowe i rzetelne, nie budzą wątpliwości co do wiarygodności.

protokół sądowo lekarskich oględzin i sekcji zwłok

dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i rzetelności sporządzenia

protokół eksperymentu procesowego

dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i rzetelności sporządzenia

2.2 Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.2.

częściowo zeznania świadka M. W.

Za niemiarodajne uznać należy twierdzenia M. W., w których wskazywał na prawidłowość wykonywania przez niego manewru skrętu w prawo po wyjechaniu przez niego z tarasu widokowego w miejscowości K.. Te zeznania świadka zostały negatywnie zweryfikowane przez badania przeprowadzone przez biegłego ze Stowarzyszenia (...) samochodowej i Ruchu Drogowego w W..

pisemna i ustna Opinia biegłego B. C.

Z opinii tej wynika, że na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nie jest możliwe kategoryczne odtworzenie rozwoju zdarzeń przed zderzeniem pojazdów. Ponadto w opinii tej brak symulacji przebiegu zdarzenia. Wszystkie ilustracje zawarte w opinii, są poklatkowymi animacjami i nie są poparte żadne analizą czasowo-ruchową pojazdów. Opinię tę, jako niepełną, nie można uznać za przydatną dla czynienia prawidłowych ustaleń faktycznych.

prywatna opinia rzeczoznawców samochodów J. S. i D. T.

Opinia nie zawiera symulacji ruchu pojazdów, jej wnioski nie są oparte na przeprowadzonych badaniach a sama opinia nie jest oparta na dowodach zgromadzonych w sprawie , nie można zatem w żaden sposób zweryfikować ich prawdziwości. Opinię tę, jako niepełną, nie można uznać za przydatną dla czynienia prawidłowych ustaleń faktycznych.

pisemna i ustna opinia biegłych P. Ś. i A. K.

W opinii wykonanej przez dr. P. Ś. i dr. hab. A. K. przyjęto wartość kąta mniejszą wartość skrętu kół przednich pojazdu niż rzeczywista oraz założenie, że zaciągniecie hamulca ręcznego przez M. W., miało miejsce w tej samej chwili co rozpoczęcie skrętu. Tezę tę podważa kategoryczna i jednoznaczna opinia biegłego ze Stowarzyszenia (...) samochodowej i Ruchu Drogowego w W.. W tym stanie rzeczy opinia biegłych P. Ś. i A. K., jako oparta na błędnych założeniach, nie mogła stanowić podstawy ustaleń faktycznych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.1.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Przestępstwa z art. 177 § 2 k.k., dopuszcza się ten, kto naruszając chociażby nieumyślnie zasady bezpieczeństwa m.in. w ruchu lądowym powoduje nieumyślnie wypadek jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na zdrowiu.

Czynność sprawcza, stanowiąca znamię typu czynu zabronionego określonego w art. 177 § 2 k.k, jest dwuczłonowa. Pierwszy człon polega na naruszeniu zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym. Drugi człon polega na spowodowaniu skutku w postaci zgonu albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Znamieniem strony przedmiotowej spowodowania wypadku jest naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu. Naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu może być zarówno umyślne jak i nieumyślne, natomiast wynikające stąd skutki dotyczące życia, zdrowia muszą być objęte wina nieumyślną.

Czynność sprawcza podmiotu przestępstwa określonego w art. 177 k.k. ma polegać na spowodowaniu opisanego w art. 177 § 1 lub 2 k.k. skutku. W szczególności sprawca musi naruszyć tę regułę bezpieczeństwa ruchu, która miała zabezpieczać przed zniszczeniem dobro prawne, na tej drodze, na której w rzeczywistości do zniszczenia doszło. Nie każde więc naruszenie reguły bezpieczeństwa może być podstawą przypisania skutku. Konieczne jest zatem ustalenie, że pomiędzy stwierdzonym naruszeniem zasad bezpieczeństwa w ruchu a zaistniałym wypadkiem zachodzi związek przyczynowy (por. wyrok SN z 4 XI 1998 r., V KKN, OSNKW 1998,nr 11-12, poz. 50).Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy podnieść należy, że w toku niniejszego procesu uzyskano materiał dowodowy, na podstawie którego nie sposób uznać, że oskarżony naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, które to naruszenie miałoby związek z zaistnieniem przedmiotowego wypadku drogowego o tak tragicznych skutkach. Z fachowej opinii biegłego ze Stowarzyszenia (...) i Ruchu drogowego wynika, że bezpośrednio przed zdarzeniem, sposób jazdy oskarżonego był prawidłowy, co do prędkości jazdy, w stosunku do obowiązującej w tym miejscu maksymalnej określonej administracyjnie prędkości oraz techniki jazdy. Opiniujący na podstawie wszechstronnych badań i analiz wykazał, że kierujący samochodem F. (...) M. W. wyjeżdżając z parkingu przy platformie widokowej na drogę główną, nieprawidłowo, lub nie obserwował drogi i nie zachował szczególnej ostrożności przy włączaniu się do ruchu, wjechał bezpośrednio przed jadący drogą główną motocykl, czym spowodował stan zagrożenia ruchu drogowego i doprowadził do uderzenia motocykla w kierowany przez siebie pojazd. Kierowanie przez oskarżonego motocyklem niesprawnym technicznie, bez dopuszczenia pojazdu do ruchu i brak kasków ochronnych stanowiły niewątpliwie wykroczenia drogowe, jednakże nie miały one żadnego związku przyczynowego z zaistnieniem rozpoznawanego wypadku drogowego.

W tym stanie rzeczy M. S. (1) należało uniewinnić od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

R. S. był reprezentowany przez obrońcę z wyboru, stąd na rzecz oskarżonego zasądzono od Skarbu Państwa w pkt. II wyroku wydatki związane z ustanowienie przez niego obrońcy w sprawie.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Sąd na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk wobec uniewinnienia oskarżonego orzekł iż koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

8.  Podpis