Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

W skardze o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy dnia 28 września 2012 r., sygn. akt VIII GNc 249/12 pozwany – T. M. domagał się uchylenia w/w nakazu zapłaty w całości oraz przyznania kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podał, że powyższy nakaz zapłaty został wydany z naruszeniem przepisów prawa, ponieważ w sprawie z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. o zapłatę został już wydany nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 30 maja 2012 r., sygn. akt VIII GNc 139/12, zaopatrzony w klauzulę wykonalności z dnia 17 lipca 2012 r. przeciwko dłużnikowi W. B., wynikający z tego samego stosunku prawnego. Pomimo tego, powód – (...) Sp. z o.o. w I. 10 sierpnia 2012 roku, skierował pozew przeciwko T. M. dotyczący tej samej wartości przedmiotu sporu uzyskując 28 września 2012 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym sygn. akt VIII GNc 249/12 w sprawie tego samego roszczenia.

O powyższym fakcie pozwany - T. M. dowiedział się w chwili doręczenia mu dokumentów o wszczęciu egzekucji z nieruchomości z majątku W. B. z dnia 23 maja 2013 r. i wyraźnie artykułował ten fakt w swym zażaleniu z dnia 17 czerwca 2013 r. na postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 15 maja 2013 r. sygn. akt VIII GC 229/12 w sprawie o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z dnia 28.09.2012 r. W tych okolicznościach, zdaniem skarżącego, zaistniała przesłanka nieważności postępowania.

Powód - (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. w piśmie z dnia 18 listopada 2013r. domagał się oddalenia skargi o wznowienie postępowania oraz zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz kosztów postępowania skargowego. Powód podniósł, że pozwem z 10 sierpnia 2012 roku wystąpił przeciwko pozwanemu T. M. o zapłatę kwoty 240.000 zł w związku z tym, iż pozwany zobowiązał się do spłaty przysługującego powodowi względem W. B. bezspornego roszczenia w wysokości 286.250,60 zł.

Powód podniósł, iż podstawa restytucji wyroku podana przez pozwanego oparta na dyspozycji art. 403 § 2 kodeksu postępowania cywilnego stwierdzającego możliwość wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku prawnego, albo wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu, nie ma zastosowania do niniejszej sprawy.

Pozwany wskazał również, że solidarność dłużników nie jest tym samym stosunkiem prawnym a pozwany przystępując do długu winien sobie zdawać sprawę z faktu, iż będzie zobowiązany do jego zapłaty. W chwili obecnej pozwany złożył zarówno skargę o wznowienie postępowania jak i zażalenie na klauzulę wykonalności. Takie postępowanie wskazuje zdaniem powoda tylko i wyłącznie na próby oddalenia od siebie postępowania egzekucyjnego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia przysługującym od prawomocnych orzeczeń wymienionych w art.399 kpc. Pozwany wnosząc skargę powołał się na okoliczność wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tego samego stosunku prawnego. Orzeczeniem tym był nakaz zapłaty wydany przeciwko W. B. (k-23 akt VIII GNc 139/12). Nakaz ten został wydany w dniu 30 maja 2012 r., a więc przed zakończeniem postępowania którego dotyczy niniejsza skarga. Jednakże postępowanie to zostało wywołane w następstwie przystąpienia pozwanego T. M. do długu W. B. względem powoda. (k-12, 13 akt VIII GNc 249/12) W tych okolicznościach nie można uznać, że orzeczenie, którego skarga dotyczy jest orzeczeniem dotyczącym tego samego stosunku prawnego. Wydany przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty (k-24 akt VIII GNc 249/12) swoją podstawę znajduje w zawartej przez pozwanego umowie przystąpienia do długu. Z chwila przystąpienia do długu pozwany stał się dłużnikiem solidarnym (art.369 kc) Zgodnie z art.366 § 1 kpc - K. dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Zgodnie z art. 366 § 2 kpc – aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. W tej sytuacji okoliczności wskazane przez pozwanego nie może być uznana za przyczynę o której mowa w art. 403 § 2 kpc.

W tym stanie rzeczy i na podstawie art. 412 § 2 kpc oddalono skargę o wznowienie, o kosztach postanawiając zgodnie z art. 98 § 1 kpc.