Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 5 listopada 2019 roku powodowie F. S. i P. Ł. wnieśli o zasądzenie na ich rzecz solidarnie od pozwanego (...) Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwoty 1 697,40 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 10 lutego 2019 roku wraz z kosztami postępowania. Powodowie na podstawie zawartej z poszkodowaną zdarzeniem drogowym umowy cesji wierzytelności dochodzą pozostałej części odszkodowania z tytułu najmu samochodu zastępczego.

W dniu 13 grudnia 2019 roku Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin - Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu (X GNc 3266/19).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, w którym przedmiotowy nakaz zaskarżony został w całości, pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu. Zakwestionował roszczenie co do wysokości z uwagi na współwinę poszkodowanej w zdarzeniu drogowym na poziomie 50 %. Stwierdził, że fakt ukarania mandatem karnym sprawcy nie stanowi podstawy do założenia o jego wyłącznej winie i nie ma charakteru wiążącego w rozpoznawanej sprawie. Pozwany podał także, że przedstawił poszkodowanej warunki najmu pojazdu zastępczego w sieci współpracującej z pozwanym, poszkodowana nie zainteresowała się przedstawioną jaj ofertą, wobec czego pozwany był uprawniony do obniżenia stawki najmu do tej, którą proponował.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 września 2018 roku przy ul. (...) w S. poszkodowana B. B. oczekiwała na koleżankę w pojeździe marki V. (...) nr (...). Jej samochód zaparkowany był przy krawężniku, w szeregu pojazdów ustawionych po prawej stronie drogi wewnętrznej (osiedlowej). W tym miejscu zarządca Spółdzielni Mieszkaniowej (...) ustawił znak b-36 „Zakaz zatrzymywania się” wraz z oznaczeniem „nie dotyczy wyznaczonych miejsc”. B. B. mijała przedmiotowy znak przed tym, jak zaparkowała po prawej stronie drogi.

Po drugiej stronie drogi znajdowała się placówka pocztowa, do której zmierzał kierujący pojazdem dostawczym marki P. (...) nr rej. (...) pracownik P. (...) - M. Ł.. W celu dojazdu do placówki pocztowej tyłem pojazdu i rozładowania paczek na rampie, rozpoczął on manewr cofania. W pewnym momencie doszło do zderzenia lewego tylnego narożnika kierowanego przez niego pojazdu z lewym bokiem pojazdu B. B..

Przybyli na miejsce zdarzenia funkcjonariusze Policji uznali, że zdarzenie polegało na najechaniu na pojazd unieruchomiony i nastąpiło „z winy kierującego”, przy czym jako kierujących określono B. B., której przypisano nieprawidłowe zatrzymywanie, postój i udzielono pouczenia oraz M. Ł., któremu przypisano nieprawidłowe omijanie i ukarano mandatem karnym. Kierujący pojazdem P. (...) nr rej. (...) przyjął mandat. Pojazd ten ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń.

Następnego dnia poszkodowana zgłosiła szkodę pozwanemu ubezpieczycielowi, podając dodatkowo swój adres e-mail i numer telefonu. Pozwany wygenerował dnia 13 września 2018 r. pismo skierowane do poszkodowanej pod adresem, w którym potwierdził przyjęcie zawiadomienia o szkodzie, zawierające dodatkowo informację w zakresie roszczeń z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego. Poinformował o zweryfikowaniu stawek dobowych w zależności od segmentu pojazdu i długości najmu, w przypadku samodzielnego zorganizowania najmu. Zwrócił się o kontakt w celu zorganizowania usługi najmu.

Poszkodowana nie otrzymała ww. korespondencji pozwanego z dnia 13 września 2018 roku drogą pocztową, nie otrzymała także informacji telefonicznej czy mailowej o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego przez pozwanego ubezpieczyciela.

Dowód:

-

wydruk maila z akt szkody k. 212;

-

wydruk pisma z dnia 13 września 2018 r. k. 213- 214;

-

dokumenty zgromadzone w aktach szkody na płycie CD k. 63,

-

zeznania świadka B. B. k. 87-88v,

-

zeznania świadka M. Ł. (częściowo) k.88v-89.

B. B. zleciła naprawę pojazdu warsztatowi S. Z., na którego przeniosła swoją wierzytelność w postaci prawa do odszkodowania z tytułu kosztów naprawy pojazdu za ww. szkodę komunikacyjną.

Pozwany został powiadomiony o powyższym przez warsztat mailem z dnia 19 września 2019 r. i poproszony o określenie odpowiedzialności sprawcy. W odpowiedzi pozwany wskazał tego samego dnia mailem, że odpowiedzialność towarzystwa nie została ustalona ze względu na brak notatki ze zdarzenia drogowego. Zwrócił się o przystąpienie do naprawy pojazdu, gdyż zakres szkody określono w kalkulacji naprawy.

Dowód:

-

wydruk maila z dnia 19 września 2018 r. z akt szkody k. 215;

-

dokumenty zgromadzone w aktach szkody na płycie CD k. 63,

-

zeznania świadka B. B. k. 87-88v.

W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, decyzją z dnia 25 września 2018 roku pozwany zakład ubezpieczeń przyznał S. Z. odszkodowanie z tytułu szkody w pojeździe w kwocie 5562,88 zł. W uzasadnieniu wskazał, że odszkodowanie wyliczone zostało w oparciu o kalkulację sporządzoną w systemie eksperckim, w kwocie bezspornej. Dodał, że po przedstawieniu faktur za naprawę dokona weryfikacji wypłaconej kwoty.

Bezsporne, a nadto dowód:

-

decyzja pozwanego zakładu ubezpieczeń z dnia 25 września 2018 roku k. 9.

Poszkodowana zwróciła się do powodów o pomoc w zorganizowaniu pojazdu zastępczego na czas naprawy uszkodzonego pojazdu. Potrzebowała samochodu m.in. do dojazdów do pracy, gdyż nie posiadał samochodu innego, niż uszkodzony.

Dnia 28 września 2018 r., tj. w dniu oddania samochodu do naprawy, poszkodowana zawarła z powodami umowę najmu pojazdu zastępczego marki N. (...) nr rej. (...), przy dobowej stawce najmu wynoszącej 150 zł netto.

Mailem z dnia 1 października 2018 r. powodowie zwrócili się do pozwanego z pilną prośbą o wskazanie wypożyczalni, która całkowicie bezpłatnie wynajmie poszkodowanej samochód zastępczy na okres naprawy.

Dnia 5 października 2018 r. poszkodowana zwróciła powodom N. i wynajęła samochód marki H. (...) o nr rej (...) przy dobowej stawce najmu 150 zł netto.

Po zakończonej naprawie poszkodowana zwróciła powodom pojazd zastępczy w dniu 9 października 2018 r. o godzinie 15:10.

Również w dniu 9 października 2018 r. pozwany, udzielając odpowiedzi na maila powodów, wskazał mailowo o godzinie 14:23 wypożyczalnię współpracującą z pozwanym, z którą powinna skontaktować się poszkodowana w sprawie warunków wynajmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- oświadczenie poszkodowanej k.24,

- korespondencja e-mail k. 24v-26,

- umowa najmu k. 21v,

- potwierdzenie zwrotu pojazdu k.22v,

- oświadczenie k. 23v,

- umowa najmu k.22,

- potwierdzenie zwrotu pojazdu k.23,

- zeznania świadka B. B. k.87-88v.

Decyzją z dnia 15 października 2018 roku pozwany zakład ubezpieczeń przyznał S. Z. dopłatę do odszkodowania z tytułu naprawy szkód w pojeździe w kwocie 1.592,10 zł. W uzasadnieniu wskazał, że odszkodowanie ustalił łącznie na kwotę 14.309,96 zł na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 9/10/2018 r., przy czym z uwagi na współwinę poszkodowanej pomniejszył należność o 50 % - do kwoty 7.154,98 zł.

Dowód:

- decyzja pozwanego zakładu ubezpieczeń z dnia 15 października 2018 roku k. 9v.

Dnia 31 października 2018 r. powodowie wystawili na poszkodowaną fakturę VAT nr (...) na kwotę ogółem 2 214 zł brutto tytułem najmu pojazdów zastępczych przez okres 12 dni, przy dobowej stawce najmu wynoszącej 150 zł netto.

W dniu 31 października 2018 r. poszkodowana zawarła z powodami umowę cesji wierzytelności, na podstawie której zbyła na rzecz powodów przysługującą jej wierzytelność z tytułu faktury wystawionej za najem pojazdów zastępczych w stosunku do pozwanej.

Powodowie poinformowali pozwanego o cesji i wezwali go do zapłaty kwoty 2214 zł.

Dowód:

- faktura VAT k.21,

- umowa cesji wierzytelności k.42,

- pismo powodów z dnia 26 listopada 2018 r. k.20 v,

- zeznania świadka B. B. k.87-88v.

Decyzją z dnia 10 stycznia 2019 r. pozwany ubezpieczyciel przyznał powodom odszkodowanie w kwocie 516,60 zł tytułem zwrotu kosztów pojazdu zastępczego. Pozwany uznał całość okresu najmu i zweryfikował stawkę dzienną najmu do kwoty 70 zł netto za dobę zgodnie z segmentem uszkodzonego pojazdu. Pozwany poinformował, że 12 września 2018 r. zaoferował poszkodowanej pomoc w wynajmie pojazdu zastępczego, wskazując cennik najmu, a co za tym idzie rozliczył koszty najmu według stawki, jaką zaproponował. Dodatkowo wskazując, że ze względu na współwinę odszkodowanie zostało pomniejszone o 50 %.

Bezsporne, a nadto dowód:

- decyzja k.37-37v.

Pismem z dnia 11 lutego 2019 powodowie wezwali ubezpieczyciela sprawcy szkody do zapłaty dalszej kwoty 1697,40 zł w terminie 7 dni.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k.38-40,

Decyzją z dnia 28 marca 2019 r. ubezpieczyciel odmówił dopłaty do odszkodowania, wskazując, że po rejestracji szkody poszkodowana otrzymała pismo wraz z propozycją pomocy w organizacji pojazdu zastępczego oraz tabelę z akceptowalnymi stawkami.

Dowód:

- decyzja k. 41-41v.

Kierujący pojazdem P. (...) nr rej. (...) podczas manewru cofania wykonywanego w dniu 11 września 2018 roku przy ul. (...) w S. naruszył zasady ruchu drogowego w ten sposób, że nie zachował szczególnej ostrożności poprzez nieprawidłową obserwację obszaru jezdni w lusterkach wstecznych, w wyniku czego zderzył się z nieprawidłowo zaparkowanym pojazdem marki V. (...) nr rej. (...). Naruszenia popełnione przez kierującego pojazdem P. (...) stanowią bezpośrednią przyczynę sprawczą zdarzenia.

Kierująca pojazdem V. (...) naruszyła przepisy ruchu drogowego polegające na tym, że zatrzymała pojazd w strefie zamieszkania w miejscu innym niż wyznaczone, jednak naruszenia te nie mają związku z przyczyną sprawczą zdarzenia.

Zdarzenie miało charakter otarciowy – doszło do kontaktu lewym tylnym narożnikiem samochodu marki P. (...) w obszarze lewego boku pojazdu V. (...). Podczas zdarzenia pojazd marki V. (...) nie poruszał się – był zaparkowany blisko prawej krawędzi jezdni. Kierująca pojazdem V. (...) nie miała możliwości uniknięcia zdarzenia, ponieważ przebywając w zaparkowanym pojeździe nie mogła wykonać żadnych manewrów obronnych oraz nie miała wpływu na tor ruchu samochodu marki P. (...). Kierujący pojazdem marki P. (...), widząc zaparkowane samochody przy krawędzi jezdni, powinien przy wykonywaniu manewru cofania wzmóc szczególną uwagę lub skorzystać z pomocy innej osoby. Ponadto sama szerokość jezdni i ustawienie zaparkowanych pojazdów umożliwiało kierującemu tym pojazdem bezkolizyjne wykonanie tego manewru.

Kierujący pojazdem P. (...) przyczynił się do zdarzenia w całości, był jego sprawcą, natomiast kierująca pojazdem V. (...), naruszając tylko przepisy ruchu drogowego, nie przyczyniła się do zdarzenia drogowego.

Dobowa rynkowa stawka najmu pojazdu zastępczego o klasie pojazdu segmentu A, jak uszkodzony, w opcji bez limitu kilometrów, przy uwzględnieniu pełnego ubezpieczenia OC/AC/NW oraz wykupionym udziałem własnym w szkodach zawierała się w przedziale od 140 do 180 zł netto i wynosiła średnio 160 netto.

Pojazdy wynajęte marki N. (...) (kompaktowy (...)) i H. (segment B) nie odpowiadają klasie pojazdu uszkodzonego. Średnie dobowe rynkowe stawki wynoszą dla tych segmentów pojazdów odpowiednio 220 zł netto i 180 zł netto.

Rzeczywisty czas naprawy pojazdu poszkodowanej wynosił 11 dni roboczych, natomiast uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego przy uwzględnieniu daty przyjęcia pojazdu do naprawy tj. 28 września 2018 roku, wolnych dni od pracy oraz rzeczywistego okresu naprawy i wydania naprawionego pojazdu powinien zakończyć się najpóźniej w dniu 10 października 2018 r., co daje okres 13 dni uzasadnionego wynajmu samochodu zastępczego.

Poszkodowana w związku z korzystaniem z pojazdu zastępczego nie zaoszczędziła kosztów związanych z kosztami eksploatacji pojazdu.

Dowód:

-

opinia biegłego sądowego T. D. k.141-155, 191-193.

Stan faktyczny w spornym zakresie ustalono w pierwszym rzędzie na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów, których autentyczności nie kwestionowano, częściowo wyprowadzając odmienne wnioski. Sąd oceniał wiarygodność przesłuchanych w sprawie świadków, będących uczestnikami zdarzenia, przez co subiektywnie oceniających swoje sprawstwo i winę, m.in. przez pryzmat wywodów opinii biegłego sądowego, który nie jest zainteresowany rozstrzygnięciem sporu na korzyść jednej ze stron, a tym samym jest to dowód obiektywny. Sąd ostatecznie w całości dał wiarę zeznaniom B. B., w szczególności brak było jakichkolwiek podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań ww. świadka, że nie otrzymała ona w niniejszej sprawie od pozwanego żadnej informacji o możliwości organizacji najmu pojazdu zastępczego przez pozwanego. Sposób składania zeznań przez ww. świadka nie budził wątpliwości co do jej prawdomówności, zważywszy na to, że brak jest dowodu nie tylko doręczenia, ale choćby wysłania poszkodowanej pod adres jej zamieszkania pisma pozwanego z dnia 13.09.2018 r. (k. 213) po rozmowie zgłoszeniowej z pozwanym dnia poprzedniego.

Sąd częściowo tylko dał wiarę świadkowi M. Ł., w szczególności w zakresie przyczyn i sprawstwa zdarzenia drogowego. Z opinii biegłego sądowego (k. 151) wprost wynika, że z uwagi na zakres uszkodzeń obu pojazdów (otarcia), wersja przedstawiana przez świadka M. Ł. (który twierdził, że poszkodowana włączała się do ruchu) nie mogła zaistnieć w podawanych przez niego okolicznościach. A przez to jest ona niewiarygodna. Z kolei wersja świadka B. B. mogła zaistnieć we wskazanych okolicznościach. Dlatego Sąd uznał zeznania świadka M. Ł. tylko w zakresie, w jakim korespondują z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym.

Sąd bazował również na dowodzie z opinii biegłego sądowego, gdyż konieczne było także rozstrzygnięcie spornej okoliczności, tj. przyczynienia się poszkodowanej do szkody, co wymagało zasięgnięcia wiadomości specjalnych. Zdaniem Sądu sporządzona przez biegłego sądowego opinia nie budzi zastrzeżeń co sposobu jej sporządzenia i treści sformułowanych w niej wniosków. Została sporządzona przez osobę posiadającą wiedzę fachową i odpowiednie doświadczenie z zakresu rekonstrukcji wypadków i oceny zdarzeń drogowych w świetle zasad ruchu drogowego. Biegły wykonując opinię oparł się na całokształcie zebranego w sprawie materiału dowodowego. W sposób przekonywający wyjaśnił, że kierujący pojazdem marki P. (...), widząc zaparkowane samochody przy krawędzi jezdni, powinien przy wykonywaniu manewru cofania wzmóc szczególną uwagę lub skorzystać z pomocy innej osoby. Biegły zaznaczył, że sama szerokość jezdni i ustawienie zaparkowanych pojazdów umożliwiało kierującemu tym pojazdem bezkolizyjne wykonanie tego manewru.

Sąd uznał opinię biegłego za jasną, logiczną i przekonującą, w związku z czym uczynił ją podstawą ustaleń w sprawie. Zauważyć trzeba, że pozwany nie składał żadnych zarzutów do opinii. Zaś opinia uzupełniająca odnosi się do zarzutów powodów dotyczących stawek i segmentów wynajętych pojazdu, co ostatecznie nie miało większego znaczenia dla sprawy, skoro zastosowane stawki dla segmentu B i (...) kompakt okazały się odpowiadać rynkowym stawkom samochodów segmentu niższego klasy A jak uszkodzony V..

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Jego podstawę prawną stanowi przepis art. 822 § 1 i 4 k.c.

Legitymacja powodów wynikała z przywołanego wyżej art. 822 § 4 k.c. oraz przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania, przysługującemu poszkodowanej B. B. (art. 509 k.c.). Sąd podziela przy tym argumentację prawną wyrażoną w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy z dnia 23 maja 2019 r., sygnatura akt VIII Ga 94/19. Zgodnie z nim „oczywistym jest, że umowy przelewu zawierane z podmiotami świadczącymi jednocześnie usługi w zakresie najmu pojazdów zastępczych mają na celu umożliwienie dochodzenia przez wynajmującego roszczeń wobec ubezpieczycieli z pominięciem poszkodowanego.” W niniejszej sprawie nie zachodzą również podstawy do uznania umowy przelewu za nieważną, w szczególności brak jest naruszenia normy wynikającej z art. 510 § 2 k.c.

Legitymacja powodów w sprawie nie była kwestionowana. W rozpoznawanej sprawie powodowie na podstawie zawartej z poszkodowaną umowy cesji wierzytelności dochodzili dalszego odszkodowania stanowiącego różnicę pomiędzy kosztami najmu samochodu zastępczego w kwocie 2214 zł, a kosztami wypłaconymi przez pozwanego z tego tytułu w kwocie 516,60 zł. Podnosili, że poszkodowana nie przyczyniła się do szkody w 50 % i brak było podstaw do wypłaty tylko połowy uznanych kosztów najmu.

W rozpoznawanej sprawie niesporny był fakt objęcia ubezpieczenia OC pojazdu sprawcy zdarzenia u pozwanego ubezpieczyciela. Bezsporny był również okres najmu wynoszący 12 dni. Pozwany zakwestionował roszczenie co do wysokości, wskazując, że okoliczności zdarzenia nie przesądzają o wyłącznej winie sprawcy zdarzenia. Pozwany zakład ubezpieczeń przyjął odpowiedzialność za szkodę, jednak z tytułu zwrotu kosztów najmu wypłacił tylko część odszkodowania obniżając stawkę do kwoty 70 zł netto plus Vat oraz uznając, że poszkodowana przyczyniła się do szkody w 50 %.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych nie potwierdziło się stanowisko pozwanego o przyczynieniu się poszkodowanej do powstania i skutków kolizji w 50 %, co uzasadniałoby stosowne obniżenie odszkodowania o 50 %. Ustalono, że wprawdzie poszkodowana zatrzymała swój pojazd w strefie zamieszkania w miejscu do tego niewyznaczonym, jednak naruszenie to nie ma związku z bezpośrednią przyczyną sprawczą zdarzenia, jaką było naruszenie przez kierującego P. (...) wskazanych zasad ruchu drogowego podczas manewru cofania. Za biegłym sądowym przyjąć należy, że to kierujący ww. pojazdem przyczynił się do zdarzenia drogowego w całości i był jego sprawcą; z kolei kierująca pojazdem marki (...) nie przyczyniła się do zdarzenia. W konsekwencji powyższego, Sąd – w oparciu o opinię biegłego - uznał, że poszkodowana nie przyczyniła się do powstania szkody. Nie było bowiem sytuacji, aby ruch jej pojazdu pozostawał w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą. Brak było zatem podstaw do obniżenia należnego powodom odszkodowania.

Sporna była również stawka najmu pojazdu zastępczego. Pozwany zakwestionował bowiem wysokość stawki pojazdu zastępczego, zarzucając, że za pośrednictwem współpracującej wypożyczalni mógł zorganizować poszkodowanej auto zastępcze po niższej stawce, o czym poszkodowana miała zostać poinformowana. W związku z tym zweryfikował stawkę dobową najmu do kwoty 70 zł netto, za jaką sam mógł zorganizować poszkodowanej pojazd zastępczy.

Powodowie podnosili, że poszkodowana nie otrzymała nigdy korespondencji dotyczącej informacji, do kogo ma się zwrócić w zakresie najmu samochodu zastępczego od asystora pozwanej, zaś informację w tym przedmiocie otrzymali w dniu, kiedy kończył się najem.

Jak wynika z zebranego materiału dowodowego poszkodowana nie została poinformowana skutecznie o możliwości zorganizowania najmu przez pozwanego, o czym świadczy fakt, że poszkodowana ostatecznie wynajęła pojazd od powodów. Poszkodowana nie potwierdziła w swych zeznaniach, że została poinformowana o możliwości zorganizowania jej przez pozwanego najmu samochodu zastępczego. Podała, że nie otrzymała korespondencji z dnia 13 września 2018 roku ani pocztą, a ani mailem. W materiale dowodowym brak jest nie tylko potwierdzenia odbioru takiego pisma przez poszkodowaną, ale choćby nadania droga pocztową. Ciężar wykazania, że ubezpieczyciel faktycznie informował poszkodowaną, a tym samym zapewnił auto zastępcze na czas naprawy, spoczywał w tym przypadku na pozwanym (art. 6 k.c.). Pozwany temu obowiązkowi nie sprostał.

Wobec czego poszkodowana, nie dysponując innym pojazdem, którym mogła się poruszać (gdyż auto było w naprawie), zasadnie wynajmowała pojazd zastępczy od powodów i zwróciła go po otrzymaniu naprawionego pojazdu.

W orzecznictwie dopuszcza się również złożenie propozycji najmu pojazdu zastępczego pełnomocnikowi poszkodowanego w toku postępowania likwidacyjnego. Powodowie przyznali, że pozwany wskazał w odpowiedzi na zapytanie mailowe pełnomocnika na możliwość zorganizowania poszkodowanej pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela, lecz informacja o tym dotarła do pełnomocnika po 9 dniach od zapytania, już po zakończeniu najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowaną wobec ukończonej naprawy uszkodzonego pojazdu.

W ocenie sądu kluczowe jednak znaczenie dla rozstrzygnięcia i zasadności najmu pojazdu od powodów miało to, że poszkodowana nie miała gwarancji, że pozwany ubezpieczyciel całkowicie bezpłatnie zapewni jej pojazd zastępczy na czas naprawy. Skoro pozwany wypłacił powodom tylko połowę kosztów najmu przyjmując współwinę poszkodowanej w 50%, to w ocenie sądu można zasadnie zakładać, że ostatecznie obciążyłby poszkodowaną połową kosztów najmu u swojego asystora. W wiadomości mailowej dnia 19 września 2018 r. kierowanej do warsztatu pozwany nie przyjął swojej odpowiedzialności. Sama wiadomość o danych aystora dotarła do powodów po 9 dniach od zgłoszenia chęci najmu, kiedy poszkodowana już zwróciła pojazd. To w ogóle przeczy stanowisku pozwanego, że rzeczywiście mógł zaoferować poszkodowanej bezpłatny najem pojazdu na czas naprawy.

Faktyczny czas trwania wynajmu wynosił 12 dni kalendarzowych. Czas ten został zaakceptowany przez pozwanego i nie był przez niego kwestionowany. Okres najmu nie został wydłużony, co wynika także z opinii biegłego. W świetle poczynionych ustaleń na rynku lokalnym stawki dobowe najmu aut zastępczych z segmentu A (do których należał uszkodzony (...)) oscylowały w dacie szkody w przedziale 140-180 zł doba/netto. Powodowie dla wynajętych pojazdów segmentu B i (...) kompakt zastosowali stawkę 150 zł netto, która mieściła się w przedziale średnich stawek aut niższego segmentu A. Dlatego stawka ta nie była zawyżona. Z tych przyczyn Sąd przyjął, że powodowie mogli w niniejszej sprawie domagać się kosztów najmu przy zastosowaniu stawki 150 zł netto i taką też stawkę uznał za uzasadnioną.

Mając powyższe na uwadze, uzasadniony koszt najmu pojazdu zastępczego wynosił 2 214 zł brutto stanowiący iloczyn 12 dni najmu oraz dobowej stawki najmu w kwocie 150 zł netto, która mieściła się w przedziale ówczesnych stawek lokalnych. Kwotę tę należało pomniejszyć o dotychczas wypłacone odszkodowanie tytułem najmu pojazdu zastępczego, czyli kwotę 516,60 zł. Powodowie dochodzili różnicy tych kwot, tym samym powództwo należało uwzględnić w całości.

Reasumując - przy uwzględnieniu ww. wypłaconej kwoty odszkodowania z tytułu najmu samochodu zastępczego oraz braku winy poszkodowanej w zaistnieniu zdarzenia podlegające uwzględnieniu roszczenie powodów w tym zakresie zamyka się kwotą 1 697,40 zł, którą solidarnie zasądzono na ich rzecz od pozwanego.

Odsetki od zasądzonej w punkcie I sentencji kwoty liczone od 10 lutego 2019 r. należą się za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 k.c.), a termin spełnienia świadczenia przez zakład ubezpieczeń wynika z art. 817 § 1 i 2 k.c. Zdaniem sądu pozwany dysponował odpowiednim materiałem dowodowym do przyznania należnego odszkodowania z tytułu najmu auta zastępczego już w toku postępowania likwidacyjnego. Stąd orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w pkt II wyroku, znajduje podstawę prawną w art. 98 k.p.c. Powodowie wygrali sprawę. Na koszty poniesione przez powodów składają się: kwota 200 zł tytułem opłaty od pozwu, opłata od pełnomocnictwa 34 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 zł (ustalone zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie) oraz kwota 948,31 zł tytułem wydatku na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego. Wobec powyższego Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów tytułem kosztów procesu kwotę 2 082,31 zł.

SSR Kalina Gomuła

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)