Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2020 roku do Sądu Rejonowego w Ropczycach wpłynął pozew B. W. przeciwko P. P. o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej I. P. z kwoty po 450 zł do kwoty po 1200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu powódka przedstawiła sytuację córki i koszty jej utrzymania. Przedstawiła także swoją sytuację materialną i zarobkową oraz ogólnie również sytuację pozwanego, wskazując przy tym na brak zainteresowania dzieckiem ze strony pozwanego.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 550 zł. W uzasadnieniu wskazał, że żądana kwota alimentów jest rażąco wygórowana i przekracza jego możliwości zarobkowe. Przedstawił swoje dochody i wydatki. Potwierdził, że nie utrzymuje kontaktów z córką, wskazując jako przyczynę postawę matki dziecka.

Sąd ustalił:

Małoletnia I. P. ma 14 lat, mieszka z matką w R.. Uczęszcza do klasy VIII szkoły podstawowej, planuje dalszą naukę w technikum. Ma problemy zdrowotne. Na jej utrzymanie wydatki miesięczne to ok. 600 zł na wyżywienie – potrzebuje odpowiedniej diety, na ubrania i buty ok. 200 zł miesięcznie. Małoletnia I. ma problemy skórne, podejrzenie łuszczycy, alergie. Potrzebuje specjalistycznych środków higienicznych – emolientów , wcierek i masek, których koszt wynosi ok. 200 zł miesięcznie, oraz środków czystości których koszt wynosi ok. 100 zł . Leki na alergie kosztują ok. 60 zł miesięcznie. Ponadto od ok. 1,5 roku ma leczenie ortodontyczne, którego koszt wynosi 150 zł za wizytę miesięcznie, oraz ma leczenie wady postawy, którego koszt wynosi 150 zł co ok. 2 miesiące.

Wydatki związane ze szkołą (m. in. przybory, plecak, itp.) to średnio 50 zł miesięcznie, korepetycje z języka angielskiego i matematyki kosztują ok. 300 zł miesięcznie. Potrzebuje też komputera i drukarki. Koszt Internetu to 35 zł a telefonu 30 zł miesięcznie. Na kieszonkowe dla dziecka -100 zł miesięcznie, na rozrywki np. kino, basen - ok. 150 zł miesięcznie. Wypoczynek wakacyjny kosztuje ok. 2900 zł.

Koszty związane z mieszkaniem to ok. 600 zł na domownika.

Tak więc łączny koszt utrzymania dziecka wynosi ok. 2900 zł miesięcznie.

Matka dziecka B. W. pracuje w Miejsko - Gminnym Ośrodku Pomocy (...) w R. i zarabia ok. 3 610 zł brutto – 2 630 zł netto. Do tego dochodzą nagrody (od listopada 2020 do kwietnia 2021 roku 2 500 zł brutto i 13-tka). Łącznie jej wynagrodzenie wynosi średnio ok. 3 340 zł netto. Ponadto otrzymuje ryczałty z tytułu sprawowania funkcji kuratora społecznego w wysokości 250 – 300zł. miesięcznie, z czego musi pokryć koszty dojazdu do nadzorowanych. Otrzymuje na dziecko świadczenie wychowawcze 500 zł.

Na swoje utrzymanie (wyżywienie, środki czystości, leczenie) wydaje ok. 800 zł miesięcznie, spłaca kredyt konsumencki – raty po 492 zł miesięcznie.

Pozwany P. P. ma 38 lat, leczy się na nadciśnienie, pracuje jako operator maszyny numerycznej, zarabia ok. 4 070 zł brutto tj. ok. 2 970 zł netto. Na swoje utrzymanie (wyżywienie, środki czystości, ubranie, leki) wydaje ok. 1100 zł miesięcznie. Na utrzymanie domu wydaje średnio 760 zł miesięcznie. Na utrzymanie 2 psów wydaje ok. 150 zł miesięcznie. Na utrzymanie 2 samochodów wydaje 1500 zł rocznie i na paliwo po 600 zł miesięcznie. Na telefon wydaje 60 zł i na Internet 55 zł. Łącznie te koszty wynoszą ok. 2850 zł

Ponadto pozwany kupuje ze swoich pieniędzy dla matki leki za kwotę ok. 200 zł co miesiąc, artykuły spożywcze za kwotę ok. 100 zł miesięcznie oraz zapewnia matce dojazdy na zakupy i do kościoła, na co wydaje ok. 250 zł miesięcznie. Tak więc na potrzeby swojej matki przeznacza ok. 550 zł miesięcznie.

Płaci alimenty dla córki – jest to kwota 450zł. miesięcznie. Nie przeznacza dla córki dodatkowych pieniędzy ani nie kupuje córce żadnych prezentów. Nie kontaktuje się z córką od kilku lat, na rozprawie w dniu 10 maja 2021 roku dowiedział się o jej stanie zdrowia.

Każde z rodziców ma nieruchomości – powódka grunty rolne o pow. 0,0479 ha oraz grunt o pow. 498 m ², pozwany grunty rolne o pow. 0,8686 ha, las o pow. 0,3313 ha, grunt o pow. 297 m ² oraz budynek mieszkalny o pow. 109,30 m ².

Poprzednie alimenty zasądzone zostały w pkt III wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 14.10.2010 roku, sygn.. akt I C 145409. Wtedy małoletnia I. P. miała 3 lata. Matka dziecka B. W. studiowała i pracowała przy pracach interwencyjnych otrzymując wynagrodzenie w wysokości ok. 900 zł miesięcznie. Pozwany P. P. pracował i zarabiał ok. 1130 zł miesięcznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie :

- zaświadczenia o zarobkach powódki k. 8 i 133,

- faktur dotyczących utrzymania mieszkania powódki k. 9 – 13,

- umowy kredytu powódki k. 15 – 19,

- zaświadczenia o zarobkach pozwanego k. 62, 132,

- dokumentów związanych z samochodami pozwanego k. 63- 65, 68 – 69,

- faktur dotyczących internetu, telewizji, wydatków związanych z utrzymaniem domu – remontem k. 66- 67, 70 -78, 127-131,

- dokumentacji dotyczącej zdrowia pozwanego k. 79 -80, 125,

- zaświadczeń o stanie majątkowym stron k. 118 – 120,

- zeznań stron k. 135 – 140,

- akt Sądu Okręgowego w Rzeszowie sygn. I C 1454/09 oraz akt tut. Sądu sygn. III Nsm 166/20.

Dowody te Sąd uznał za wiarygodne jako logiczne i wzajemnie uzupełniające się., przy czym zeznania pozwanego dotyczące kosztów utrzymania dziecka nie mogą być uznane za wiarygodne, albowiem pozwany nie zna sytuacji córki, np. na rozprawie dowiedział się o jej problemach zdrowotnych.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów jako pochodzące od uprawnionych organów w zakresie ich kompetencji, oraz niekwestionowane przez strony.

Sąd zważył :

Zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z kolei zgodnie z art. 135 § 1 i 2 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych do alimentacji. Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

W myśl art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

W niniejszej sprawie od zasądzenia poprzednich alimentów na rzecz małol. I. P. upłynęło ponad 10 lat. Przez ten czas wzrosły koszty jej utrzymania i wynoszą obecnie ok. 2 900 zł miesięcznie, przy czym niektóre z tych kosztów można obniżyć np. korzystając w większym zakresie z publicznej służby zdrowia lub kupując produkty podobnej jakości jednak za niższa cenę.

Od zasądzenia poprzednich alimentów również sytuacja obojga rodziców uległa zmianie - ich dochody są wyższe.

Wobec powyższego zdaniem Sądu, pozwany P. P. powinien płacić na utrzymanie córki - małol. I. P., kwotę 900 zł miesięcznie. Kwota ta odpowiada jego możliwościom majątkowym i zarobkowym. Zwłaszcza, że jak wynika z zeznań pozwanego, na swoje utrzymanie wydaje on ok. 2800 zł miesięcznie, do tego jeszcze przeznacza ok. 550 zł miesięcznie na potrzeby swojej matki, oraz na alimenty dla I. P. 450 zł miesięcznie. Tak więc pozwany z pewnością ma źródła dochodu których nie ujawnił lub oszczędności, skoro jego wydatki są o ok. 800 zł wyższe niż to wynika z zaświadczenia o zarobkach w S.. Dodać należy, że ojciec powinien podzielić się z córką dochodami tak aby jej poziom życia nie był niższy niż jego.

Pozostałą kwotę potrzebną do zaspokojenia potrzeb córki powinna zapewnić matka B. W. z własnych dochodów a także ze świadczeń otrzymywanych na rzecz córki. Dodać należy że matka częściowo wykonuje swój obowiązek alimentacyjny wobec córki poprzez osobiste starania o jej utrzymanie i wychowanie.

Żądanie alimentów ponad zasądzoną kwotę zostało oddalone, jako nie znajdujące podstaw w usprawiedliwionych potrzebach dziecka oraz możliwościach zarobkowych i majątkowych osób zobowiązanych do alimentacji.

Orzeczenie wydano na podstawie art. 133 § 1 kro i 135 kro i 138 kro.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc, zasądzając od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów, w tym zwrot kosztów zastępstwa adwokackiego w części, uznając że częściowo (w 3/5) należy się powódce zwrot kosztów zastępstwa adwokackiego albowiem w takiej części powództwo zostało uwzględnione, a w pozostałej oddalone.

W punkcie IV wyroku obciążono pozwanego opłatą od pozwu w kwocie 400 zł, od ponoszenia której strona powodowa zwolniona jest z mocy ustawy.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 kpc.