Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 235/14

POSTANOWIENIE

Dnia 23 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, Wydział III Cywilny Odwoławczy w składzie

następującym:

Przewodniczący - Sędzia: SO Mieczysław H. Kamiński (sprawozdawca)

Sędzia SO Ewa Adamczyk

Sędzia SO Agnieszka Skrzekut

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014r.

na rozprawie

sprawy z wniosku Prokuratora Rejonowego w N.

przy G. F.

o wpis hipoteki przymusowej

na skutek apelacji uczestniczki

od postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt Dz. Kw. 11582/13

p o s t a n a w i a :

oddalić apelację.

Sygn. akt III Ca 235/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 25.03.2014 r. Sąd Rejonowy w Nowym Sączu w rozpoznaniu skargi na orzeczenie Referendarza, utrzymał w mocy wpis hipoteki przymusowej kaucyjnej do kwoty 242 630,22 zł w księdze wieczystej nr (...)dokonany na podstawie postanowienia Prokuratora Rejonowego w N.z dnia 9.10.2013r. sygn. 1 Ds. (...) o zmianie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 7.11.2013r. w przedmiocie nadania powołanemu wyżej orzeczeniu klauzuli wykonalności - sygn. akt II Kp 376/13, ponadto umorzył postępowanie o wpis ustanowienia zakazu zbywania i obciążania nieruchomości objętej w/w księgą, z uwagi na cofnięcie wniosku o wpis tego zakazu.

W ocenie Sądu I instancji skarga nie zasługiwała na uwzględnienie, albowiem Referendarz prawidłowo orzekł o umorzeniu postępowania jedynie w części dotyczącej wpisu zakazu zbywania i obciążenia nieruchomości, co wynikało z zakresu cofnięcia wniosku dokonanego przez Prokuratora pismem z dnia 6.11.2013r., które to cofnięcie ocenił również jako dopuszczalne. Z tej przyczyny w oparciu o art. 355 k.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. należało, ponownie rozpoznając wniosek, postanowić o umorzeniu postępowania we wskazanym zakresie. Zdaniem Sądu Rejonowego brak jest natomiast podstaw prawnych do uznania wadliwości rozstrzygnięcia w zakresie wpisu hipoteki przymusowej, czego domaga się skarżąca w skardze na orzeczenie Referendarza. Sąd Rejonowy wskazał, że skarżąca nie przedłożyła oryginału postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Sączu - Wydziału II Karnego z dnia 30.10.2013r o uchyleniu postanowienia Prokuratora dotyczącego zabezpieczenia, które umożliwiłoby wykreślenie hipoteki, ponadto zauważył, że w postępowaniu ze skargi na czynność Referendarza, Sąd ocenia czy dokonując wpisu Referendarz w dacie orzekania miał ku temu podstawę prawną, aby wniosek o wpis uwzględnić.

Apelację od tego postanowienia, nazwaną zażaleniem, wniosła uczestniczka G. F., wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w pkt II oraz dokonanie wykreślenia wpisanej przez Referendarza hipoteki przymusowej. W treści apelacji podniosła, iż skoro podstawą utrzymania w mocy zaskarżonego wpisu hipoteki była okoliczność niedoręczenia postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Sączu - Wydziału II Karnego z dnia 30.10.2013r o uchyleniu postanowienia Prokuratora Rejonowego w N. o dokonaniu zabezpieczenia, to apelacja winna zostać uwzględniona, albowiem dołączyła ona do niej wskazane postanowienie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja okazała się niezasadna.

Na wstępie należy przytoczyć za Sądem I instancji, że w myśl art 626 8 § 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do niego dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Ograniczając się do tej materii należy już stwierdzić, że ani treść ani też forma dołączonego do apelacji postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Sączu nie pozwala na uwzględnienie wniosków apelacji.

Przede wszystkim trzeba stwierdzić, że postanowienie Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 30.10.2013 r. nie odnosi się do postanowienia Prokuratora z dnia 9.10.2013r. sygn. 1 Ds. (...) o zmianie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym, któremu tenże Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 7.11.2013r. nadał klauzulę wykonalności, ale do postanowienia Prokuratora z dnia 8.08.2013r. zmieniającego postanowienie o zabezpieczeniu z dnia 31.07.2013 r.

Tak więc w istocie wbrew twierdzeniom apelującej nie zostało w żadnej mierze wykazane, aby postanowienie stanowiące podstawę wpisu było uchylone lub zmienione. Tym bardziej, że uchylając postanowienie Prokuratora orzeczeniem z dnia 30.10.2013 r., brak było podstaw do nadawania mu następnie klauzuli wykonalności postanowieniem z dnia 07.11.2013 r.

Ponadto podstawę wpisu może stanowić jedynie dokument, a takiego przymiotu nie posiadają nie potwierdzone w odpowiedni sposób kserokopie. W tym miejscu podkreślić należy, że taką samą kserokopię przedłożyła skarżąca do skargi na orzeczenie Referendarza, co zostało przez Sąd Rejonowy trafnie zakwestionowane, albowiem postanowienie takie winno zostać przedstawione w odpisie uzyskanym z Sądu. Ta druga okoliczność powoduje, że również forma przedstawionego postanowienia nie pozwalałaby na ewentualne uwzględnienie apelacji.

Na koniec stwierdzić również trzeba również, że apelująca pominęła jeszcze jedną okoliczność, z przyczyny której nie została uwzględniona jej skarga na orzeczenie Referendarza, a mianowicie kwestię istnienia podstawy prawnej do dokonania zaskarżonego wpisu w dacie rozpoznawania wniosku o wpis. W tym zaś przedmiocie podkreślenia wymaga, że skoro nie wykazano uchylenia lub zmiany sposobu zabezpieczenia wynikającego z postanowienia Prokuratora Rejonowego w N. z dnia 9.10.2013r., sygn. 1 Ds. (...)o zmianie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym, któremu tenże Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 7.11.2013r. nadał klauzulę wykonalności, to również podstawa prawna do dokonania takiego wpisu istniała w dacie rozpoznania wniosku, jak też istnieje w chwili obecnej.

Jak wskazał bowiem Sąd I instancji, skoro w księdze wieczystej objętej wnioskiem, jako wieczysty użytkownik figuruje osoba zobowiązana, przeciwko której wydane jest postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym, a nadto przedłożone do wpisu dokumenty spełniają wymogi co do formy i treści, to należy uznać, że wpis został dokonany prawidłowo.

Wszystkie podniesione okoliczności sprawiają, że apelacja podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.

(...)

(...)

1.

1.  (...)

2.  (...)