Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód S. S. domagał się obniżenia alimentów zasądzonych na rzecz małoletniej powódki J. S. z kwoty po 800 zł miesięcznie do kwoty po 450 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazał, że dotychczasowa wysokość raty alimentacyjnej była wynikiem osiąganych przez niego dochodów z pracy za granicą. Obecnie nie pracuje już w Austrii, a jego możliwości finansowe zmniejszyły się. Z uwagi na pandemię jego umowa o pracę uległa rozwiązaniu i aktualnie posiada status bezrobotnego. Nadmienił również, że wynagrodzenie za pracę matki małoletniej wzrosło. ( k. 3-4)

W odpowiedzi na pozew oraz piśmie precyzującym odpowiedź na pozew małoletnia pozwana działająca przez matkę A. P. wniosła o oddalenie powództwa oraz złożyła pozew wzajemny, domagając się podwyższenia alimentów od powoda z kwoty 800 zł do kwoty 1.600 zł miesięcznie. Wniosła także o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wzajemnego wskazała, że od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego wzrosły uzasadnione potrzeby życiowe małoletniej, które obecnie kształtują się na poziomie 3.250 zł. Powód, poza przekazywaną kwotą alimentów, nie przyczynia się do utrzymania dziecka, a kontakty z córką realizuje sporadycznie. Poza małoletnią córką powód nie ma innych osób ma utrzymaniu. ( k.25-30, 42-46)

Powód pozwany wzajemny wniósł o oddalenie powództwa wzajemnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Na mocy ugody zawartej przed mediatorem P. K. z 21 września 2019 roku w sprawie o sygn. akt IV RC 382/19 powód pozwany wzajemny zobowiązał się do łożenia alimentów na rzecz małoletniej córki w kwocie 800 zł miesięcznie.

Małoletnia J. S. ur. (...) w R., w dacie ustalenia ostatnich alimentów mieszkała z matką A. P. i bratem J. W.. Była dzieckiem ogólnie zdrowym, prawidłowo się rozwijała. Koszty utrzymania małoletniej oceniała wówczas na kwotę

1.282,02 zł.

Matka małoletniej w dacie ustalenia ostatnich alimentów miała 38 lat, posiadała umowę o pracę w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na stanowisku przedstawiciel medyczny. Otrzymywała miesięcznie wynagrodzenie w wysokości 2.959,53 zł. Powrót do pracy po urlopie wychowawczym planowała na 5 lutego 2020 roku, uiszczała miesięcznie ratę kredytu hipotecznego na zakup domu w wysokości 1.130,37 zł miesięcznie.

Powód pozwany wzajemny w dacie ustalania ostatnich alimentów miał 42 lata, osiągał dochód w wysokości ok. 8600 zł miesięcznie, pracował wówczas w Austrii jako spawacz, matka małoletniej nie wiedziała jakie są rzeczywiste dochody powoda.

( dowód: akta IV RC 382/19 k. 26, 3-7, 8-10, k.14, PIT-36 za 2019 roku k. 115-122, PIT/ZG k. 123).

S. S. ma obecnie 44 lata. Ogólnie jest zdrowy. Z zawodu jest nauczycielem wychowania fizycznego i pedagogiem resocjalizacji, nie pracuje w swoim zawodzie. Pracował w Austrii jako operator maszyn i urządzeń, jako pomocnik spawacz i pomocnik ślusarza. W połowie marca 2020 roku powrócił do Polski z powodu utraty pracy. Mieszka u matki T. E., która wspomaga go finansowo. Matka powoda pozwanego wzajemnego pracuje jako pielęgniarka. Koszty związane z utrzymaniem domu to podatek -147 zł kwartalnie, opłata za wodę ok. 120 zł miesięcznie, za prąd 322 zł miesięcznie, wywóz śmieci – 128 zł miesięcznie, telewizja 23 zł miesięcznie, Internet około 50 zł miesięcznie, opał ponad 3000 zł rocznie. Od 18 października 2020 roku pobierał zasiłek jako osoba bezrobotna. Szukał pracy na własna rękę w okolicy, bezskutecznie. Utrzymywał się również z własnych oszczędności. Jego miesięczne koszty utrzymania wynoszą około 1.700 zł.

Pobliskie urzędy pracy dysponują ofertami pracy dla powoda pozwanego wzajemnego.

23 lutego 2021 roku zawarł umowę o pracę z firmą (...) w Austrii, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 12,14 euro za godzinę w wymiarze czasu pracy 38.50. Na bieżąco wykonuje obowiązek alimentacyjny względem małoletniej pozwanej powódki wzajemnej oraz wielokrotnie wpłaca dodatkowe kwoty na jej potrzeby na rachunek matki małoletniej. Realizuje kontakty z małoletnią.

( dowód: zeznania pozwanego k. 179v-180, decyzja Starosty (...) k. 8, informacje Powiatowych Urzędów Pracy w W., R., Ż., k. 102-105, informacja Wojewódzkiego Urzędu Pracy w K. k. 110, zeznania świadka T. E. k. 179v)

Matka pozwanej powódki wzajemnej ma obecnie 40 lat. Pracuje nadal jako przedstawiciel medyczny u tego samego pracodawcy co w 2019 roku, otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 4.200 zł netto. Spłaca kredyt hipoteczny w ratach po 592 zł miesięcznie, zostały jeszcze dwa lata. Wychowuje samotnie małoletnią pozwaną powódkę wzajemną oraz syna J. W., który ma 14 lat, na jego rzecz otrzymuje 550 zł tytułem alimentów. Na każde z dzieci pobiera również świadczenie wychowawcze z programu „Rodzina 500+”. Matka małoletniej zapisała córkę do żłobka, jednak ze względu na koszty i pandemię, jej matka przeszła na emerytur e i pomaga jej w opiece nad córką. Małoletniej pozwanej powódce wzajemnej kupuje używane zabawki . W przeszłości otrzymywała ubranka dla małoletniej od koleżanki. Nie kupuje odzieży w markowych sklepach. Jej miesięczne koszty utrzymania przedstawiają się następująco: żywność 500 zł;, odzież 100 zł, obuwie 100 zł, kosmetyki 100 zł, fryzjer 150 zł, wypoczynek 200 zł, udział w kosztach utrzymania mieszkania 355 zł, paliwo 400 zł.

Miesięczne koszty utrzymania małoletniej przedstawiają się następująco: część kosztów związana z utrzymaniem mieszkania przypadająca na małoletnią – 354,71 zł miesięcznie, wyżywienie 700 zł, środki czystości i kosmetyki 70 zł, pampersy i chusteczki 150 zł, lekarstwa i suplementy 70 zł, zabawki 100 zł, odzież, obuwie 100 zł.

( dowód: zeznania matki małoletniej k. 184-185, potwierdzenia przelewów k. 33-40, 56-67, 82, 111-114, wydruki rozmów sms k. 49-53, faktury k. 68-75, zaświadczenie k. 76)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań stron i świadka oraz zebranych w sprawie dokumentów, szczegółowo powyżej opisanych. Sąd ocenił zgromadzony materiał dowodowy jako spójny, logiczny i wzajemnie się uzupełniający. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a zebrany materiał dowodowy okazał się wystarczający do merytorycznego rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Art. 138 kro stanowi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków, o których mowa w art. 138 kro następuje natomiast poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi wcześniej, podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów.

Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił z kolei w art. 135 § 1 kro, uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Możliwości zarobkowe zobowiązanego oznaczają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych. Takie ukształtowanie przesłanki obciążenia obowiązkiem alimentacyjnym dopuszcza możliwość ustalenia, czy rzeczywiście zarobki i dochody uzyskiwane przez zobowiązanego odpowiadają jego możliwościom zawodowym przy uwzględnieniu jego wieku, stanu zdrowia, przygotowania zawodowego, wykształcenia, a także możliwościom zdobycia pracy w regionie, w którym mieszka, jeżeli strona przeciwna zakwestionowała wyczerpanie pełni możliwości zarobkowych przez zobowiązanego

Przy określeniu wysokości świadczeń alimentacyjnych Sąd bierze także pod uwagę, zasadę równej stopy życiowej uprawnionych i zobowiązanego. Świadczenia alimentacyjne nie mają bowiem stanowić wyłącznie zabezpieczenia minimum egzystencjalnego czy stanowić podstawy do opuszczenia sfery ubóstwa przez uprawnionych. Sąd, wydając orzeczenie w przedmiocie świadczeń alimentacyjnych, zobowiązany jest również badać standard życiowy zobowiązanego i osób uprawnionych do tych świadczeń.

Porównując sytuację stron z okresu, kiedy zawarły ugodę dotyczącą alimentów 21 września 2019 roku z ich sytuacją obecną, uznać należy, że nie nastąpiły w sytuacji stron istotne zmiany, które uzasadniałyby zmianę wysokości obowiązku alimentacyjnego. Jakkolwiek powód pozwany wzajemny utracił dotychczasowe zatrudnienie, sytuacja ta była przejściowa, a pobliskie urzędy pracy dysponowały ofertami pracy dla powoda pozwanego wzajemnego- wszystkie bowiem mają oferty pracy dla osób bez zawodu , stąd gdyby się zatrudnił uzyskiwałby co najmniej najniższe wynagrodzenie przewidziane w kraju, co pozwalałoby mu na łożenie alimentów na rzecz dziecka w dotychczasowej wysokości. Powód pozwany wzajemny jest osoba młodą, zdrową i ma doświadczenie zawodowe w wielu zawodach, nie wyjaśnił też, dlaczego nie mógłby wykonywać pracy poza miejscem zamieszkania, skoro wcześniej pracował zagranicą. Aktualnie powód pozwany wzajemny ponownie podjął pracę w Austrii.

Odnosząc się natomiast do sytuacji materialnej uprawnionej, zważyć należy, że jej koszty utrzymania pozostały praktycznie na tym samym poziomie od czasu, gdy zostały ustalone na 800 zł. Przede wszystkim należy wskazać, że ostatnie alimenty zostały ustalone we wrześniu 2019 roku. Od tego czasu nie nastąpił na tyle istotny wzrost potrzeb dziecka, który wymagałby podwojenia dotychczasowej kwoty alimentów. Nadto należy mieć na względzie przejściowe trudności z zatrudnieniem zobowiązanego do alimentów , którego możliwości w ostatnim czasie uległy zmniejszeniu.

Wobec powyższego, uznając , że nie ma podstaw do zmiany wysokości dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 138 kro O kosztach orzeczono w myśl art. 98 kpc, biorąc pod uwagę wynik procesu.