Sygn. akt XI Ka 501/21
Dnia 21 września 2021 roku
Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący Sędzia Dorota Dobrzańska (spr.)
Sędziowie: Artur Achrymowicz
Sławomir Kaczor
Protokolant Katarzyna Wójcik
przy udziale prokuratora Anny Unkiewicz-Urban
po rozpoznaniu dnia 21 września 2021 roku
sprawy
K. W. (1)
s. Z. i M. z d. L. ur. (...)
w L.
oskarżonego z art. 233 § 6 k.k. w zw. z art. 233 § 1 k.k., art. 284 § 2 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę od wyroku Sądu Rejonowego w Lubartowie
z dnia 30 marca 2021 roku sygn. akt II K 456/20
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
1. K. W. (1) uniewinnia od czynu z art. 284§2 kk i w tej części wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa;
2. uchyla karę łączną z punktu 2;
3. przyjmuje, że rozstrzygnięcie z punktu 3 dotyczy kary jednostkowej za czyn opisany w punkcie I wyroku,
4. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 (sto osiemdziesiąt) zł opłaty za obie instancje;
II. w pozostałym zakresie wyrok utrzymuje w mocy;
III. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 50 (pięćdziesiąt) zł jako zwrot wydatków postępowania odwoławczego.
Dorota Dobrzańska Artur Achrymowicz Sławomir Kaczor
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
XI Ka 501/21 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1CZĘŚĆ WSTĘPNA |
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Lubartowie z 30.03.2019 r. w sprawie IX K 78/16 |
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ prokurator |
☐ pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny: pełnomocnik oskarżyciela subsydiarnego |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☒ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
0.11.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
0.12.1. Ustalenie faktów |
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.2. Ocena dowodów |
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
Błędnego ustalenia, że doszło do skutecznego przeniesienia własności samochodu M. na J. G. przez K. W. (1). |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Ponieważ wniosek o uzasadnienie pochodzi od prokuratora i zakreślono jego granice – w części uniewinniającej od zarzutu z art.. 284§2 kk, Sąd odwoławczy ograniczy się do analizy zarzutów apelacji obrońcy co do wskazanego rozstrzygnięcia. Rację należy przyznać skarżącemu, kiedy dostrzega błąd w ustaleniu, iż doszło do skutecznego przeniesienia własności samochodu M. (...) nr rej. (...) na J. G. przez K. W. (1), a co za tym idzie – przyjęciu, że zostały zrealizowane znamiona art. 284§2 kk. Bezspornym pozostaje, że tenże pojazd nigdy nie stanowił własności oskarżonego i nie miał uprawnienia do rozporządzania nim. Wpisy w dowodzie rejestracyjnym, karta informacyjna pojazdu, faktura zakupu przez Spółkę (...) (k. 3-5, 9, 12) nie pozostawiają wątpliwości, iż samochód był własnością podmiotu gospodarczego – spółki z o.o. komandytowej. Uprawnionych do reprezentowania Spółki (...), w tym czynności rozporządzających, wskazuje informacja z KRS k. 130. K. W. (1) legitymował się tylko upoważnieniem od swojej matki – prezesa Spółki do „załatwienia wszelkich formalności związanych z pojazdem M. (...)” i udzielonym dla potrzeb rejestracji w Wydziale Komunikacji. Pomijając w tym miejscu wszelkie zawiłości w relacjach między K. W. (1), a J. G. i wiarygodność każdego z nich, stwierdzić trzeba za obrońcą, iż umowa z dnia 3.10.2019 r. (k.2), na której oskarżony nie kwestionował swojego podpisu, a na którą powołuje się pokrzywdzony, nigdy nie mogła wywrzeć skutku przenoszącego własność. Przytoczona w apelacji rzymska paremia trafnie ujmuje istotę zagadnienia mającego zasadnicze znaczenie dla odpowiedzialności karnej K. W.. Skoro oskarżony nie był właścicielem, wskutek jego oświadczenia woli nawiązującego do osobistych zobowiązań, J. G. nie stał się właścicielem samochodu M. (...). Konsekwencją takiego stanu rzeczy nie mogło być uznanie, że K. W. (1) przywłaszczył pojazd na szkodę J. G.. Podkreślenia wymaga, że wyrok uniewinniający jest pokłosiem błędnego zarzutu postawionego w akcie oskarżenia. Otóż prokurator nie dostrzegając omówionej wyżej zależności i określając czas przestępczego działania na marzec 2020 r, pominął spojrzenie na zachowanie oskarżonego przez pryzmat oszustwa w dniu zawierania umowy (w dokumencie jest to 3.10.2019 r). Jeśli spojrzeć na zapis §2, to nie ulega wątpliwości, że zapewnienie o prawie do dysponowania pojazdem, w zestawieniu z opisywaną przez G. i pracowników stacji rolą oskarżonego w działalności firmy jego matki, mogłoby być rozpatrywane pod kątem art. 286§1 kk. Wniesienie apelacji na korzyść, przy niezmienionym co do istoty opisie czynu II, nie pozwoliło Sądowi odwoławczemu na zmianę ustaleń faktycznych wobec treści art. 434§1 kpk. Z tych względów uniewinniono K. W. (1) od czynu w punkcie II. |
||
Wniosek |
||
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Uwzględnienie zarzutu spowodowało uwzględnienie wniosku w całej rozciągłości. |
1 OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
Brak. |
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Skazanie za czyn I. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Wyrok słuszny w tym zakresie. |
|
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Uniewinnienie od czynu II i modyfikacja kary. |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
Merytoryczne powody zostały wyżej przedstawione. Techniczna korekta wynikała z pierwotnego wymierzenia kary łącznej. |
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
Art. 437§2 kpk w zw. z art. 454 § 1 k.p.k. |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
|||
1Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
I.4. III. |
Pozostawienie jednej kary determinowało obliczenie innej opłaty. Nastąpiło to w instancji odwoławczej w oparciu o art. 10 ust. 1 ustawy z 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Obciążenie oskarżonego wydatkami wynika z nieuwzględnienia apelacji w pozostałej części i treści art. 634 kpk. |
1PODPIS |
Dorota Dobrzańska Sławomir Kaczor Artur Achrymowicz |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Uznanie winy i wymiar kary. |
|||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
0.11.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |