Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 338/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 18 maja 2022 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marcin Myczkowski

Sędzia: Artur Kosmala

Ławnicy: Justyna Seweryn

Ewa Makieła

Agnieszka Pilch

Protokolant: Piotr Banach

w obecności – Doroty Lesińskiej – Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Krzyki Wschód

po rozpoznaniu w dniach: 15 lutego 2022 r., 23 marca 2022 r., 13 kwietnia 2022 r. i 18 maja 2022 r.

sprawy:

D. K. (1) , urodz. (...) w H. w U., syna V. i V. z d. D.

oskarżonego o to, że:

w dniu 9 kwietnia 2021 r. we W. przy pl. (...) M. wziął udział w bójce używając noża, podczas której szarpał się, zadawał uderzenia po głowie i kopnięcia po ciele I. A. i O. H., w wyniku których obaj zostali narażeni na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub w art. 157 § 1 kk, a I. A. również na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, ponadto w przypadku I. A. działał dodatkowo z zamiarem bezpośrednim pozbawienia go życia poprzez kilkukrotne ugodzenie wymienionego nożem w okolice klatki piersiowej, czym spowodował u niego obrażenia w postaci rany ciętej okolicy łuku żebrowego lewego, rany kłutej dołu pachowego lewego, rany kłutej płuca lewego z obecnością krwistego płynu w jamie opłucnowej lewej, jak również złamanie żebra IV po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały średni uszczerbek na zdrowiu w postaci naruszenia czynności narządów ciała i rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż siedem dni, lecz zamierzonego celu w postaci pozbawienia życia nie osiągnął z uwagi na udzieloną pokrzywdzonemu pomoc medyczną

tj. o czyn z art. 159 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

***

I.  oskarżonego D. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa art. 159 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu D. K. (1) na poczet orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 9 kwietnia 2021 r., godz. 23:15 do dnia 18 maja 2022 r.;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. D. kwotę 885,60 zł. brutto, tytułem nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu;

IV.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty sądowej, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sędzia Artur Kosmala Sędzia Marcin Myczkowski

Justyna Seweryn Ewa Makieła Agnieszka Pilch

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy III Wydział Karny we Wrocławiu

Sygnatura akt

III K 338/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. K. (1)

W dniu 9 kwietnia 2021 r. we W. przy pl. (...) M. wziął udział w bójce używając noża, podczas której szarpał się, zadawał uderzenia po głowie i kopnięcia po ciele I. A. i O. H., w wyniku których obaj zostali narażeni na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub w art. 157 § 1 k.k., a I. A. również na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, ponadto w przypadku I. A. działał dodatkowo z zamiarem bezpośrednim pozbawiania go życia poprzez kilkukrotne ugodzenie wymienionego nożem w okolice klatki piersiowej, czym spowodował u niego obrażenia w postaci rany ciętej okolicy łuku żebrowego lewego, rany kłutej dołu pachowego lewego, rany kłutej płuca lewego z obecnością krwistego płynu w jamie opłucnowej lewej, jak również złamanie żebra IV po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały średni uszczerbek na zdrowiu w postaci naruszenia czynności narządów ciała i rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż siedem dni, lecz zamierzonego celu w postaci pozbawienia życia nie osiągnął z uwagi na udzieloną pokrzywdzonemu pomoc medyczną.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- W dniu 9 kwietnia 2021 r. we W. ok. godz. 20:00 przy ul. (...) M. przy zakładzie (...) przy Pl. (...) M. - w okolicach supermarketu (...)- spotkali się I. A. i O. H. z D. K. (1) i grupą jego znajomych: Y. V. (partnerką D. K.’ego), W. B. i jego konkubiną D. M..

- W toku rozmowy I. A. zaczął zaczepiać Y. V.. Sprzeczka mężczyzn, do której doszło z tego powodu przerodziła się w szarpaninę, w wyniku której mężczyźni: I. A., O. H. i D. K. (1) zadawali sobie uderzenia po głowach i kopnięcia.

- Interweniujący W. B. podjął nieskuteczną próbę rozdzielenia i blokowania mężczyzn. W ferworze szamotaniny I. A. pchnął D. K. (1) w taki sposób, że ten upadł na ziemię.

- Wstając z ziemi D. K. (2) zwrócił się do I. A. w słowach „ k., z. go nożem”, po czym wyjął z tylnej kieszeni spodni składany nóź typu „motylek”, rozłożył go i zadał nim I. A. kilka pchnięć.

- W. B. w krytycznym momencie zajścia próbował powstrzymać D. K. (1), jednakże widząc nóż i z obawy o swoje życie nie podjął żadnego działa, a jedynie krzyknął do niego „D., co Ty odpierdalasz?”.

- C. nożem D. K. (1) skierowane były w okolicę środkowo-pachową i klatki piersiowej I. A. i były na tyle silne, że przebiły puchową kurtkę I. A..

- Wskutek ataku I. A. doznał obrażeń w postaci rany ciętej okolicy łuku żebrowego lewego, rany kłutej dołu pachowego lewego, rany kłutej płuca lewego z obecnością krwistego płynu w jamie opłucnowej lewej, jak również złamania żebra IV po stronie lewej, które to obrażenia naraziły go na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Wskazane obrażenia spowodowały średni uszczerbek na zdrowiu I. A. w postaci naruszenia czynności narządów ciała i rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż siedem dni.

- D. K. (3) w wyniku bójki odniósł obrażenia w postaci otarć naskórka na głowie i lewym kolanie, które to spowodowały lekki uszczerbek na zdrowiu w postaci naruszenia czynności narządów ciała i rozstroju jego zdrowia nie dłużej niż na siedem dni.

- W wyniku zdarzenia naruszono nietykalność cielesną O. H. i doszło do narażenia go na nastąpienie skutku z art. 156 § 1 k.k. lub art. 157 § 1 k.k. w myśl art. 158 § 1 k.k.

- Po zadaniu ciosów nożem I. A. schronił się w znajdującym się nieopodal sklepie (...). W tym czasie D. K. (1) trzymając w ręce nóż podążył za uciekającym z miejsca zdarzenia O. H..

- Na miejsce zdarzenia wezwany został patrol policji i pogotowie ratunkowe, którego załoga po przybyciu zastali I. A. leżącego na ziemi z ranami kłutymi okolicy tułowia. Z uwagi na ujawnione obrażenia, poszkodowanego zabrano do (...) na ul. (...) we W..

- D. K. (1) urodził się (...) w H. na U.. Legitymuje się wykształceniem średnim. Z zawodu jest mechanikiem samochodowym. Jest kawalerem. Nie posiada dzieci. Bezrobotny. Utrzymujący się z dorywczych prac. Nie posiada majątku większej wartości. Nie leczony psychiatrycznie, neurologicznie, czy odwykowo. Tempore criminis D. K. (1) nie miał zniesionej, ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

Zeznania świadka I. A. z dnia 10.04.2021, z dnia 14.06.2021 r.

Wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1) z dnia 11.04.2021 r. , z dnia 12.04.2021 r., z dnia 16.12.2021 r., z dnia 15.02.2022 r.

Nagranie z monitoringu i protokół oględzin rzeczy – płyty DVD + TX z dnia 24.06.2021 r.

Opinia nr (...) z zakresu fotografii i technik wizualno-komputerowych z 13.12.2021 r. wraz z materiałem poglądowym

Zeznania świadka W. B. z dnia 9.04.2021 r.

Zeznania świadka O. H. z dnia 10.04.2021 r.

Zeznania świadka I. A. z dnia 10.04.2021, z dnia 14.06.2021 r.

Dokumentacja medyczna I. A. z (...) Szpitala (...) we W.

Opinia sądowo-lekarska z dnia 11.04.2021 r. lek. M. G. spec. med. sądowej nr OP 5/04/21, ws. I. A.,

Opinia sądowo-lekarska z dnia 11.04.2021 r. lek. M. G. spec. med. sądowej, nr OP 6/04/21, dot. D. K. (1),

Zeznania świadka S. Ł. z dnia 16.06.2021 r.

Zeznania świadka M. R. z dnia 10.04.2021 r., z dnia 13.04.2022 r.

Zeznania świadka M. K. (1) z dnia 14.06.2021 r.

Zeznania świadka O. B. z dnia 16.06.2021 r., z dnia 13.04.2022 r.

Opinia sądowo- lekarska z dnia 15.12.2021 r. lek. M. G. ws. D. K. (3), I. A. i O. H.,

Zeznania świadka R. T. z dnia 09.06.2021 r., z dnia 15.02.2022 r.

Zeznania świadka R. K. z dnia 14.06.2021 r., z dnia 13.04.2022 r.

Zeznania świadka M. K. (1) z dnia 13 kwietnia 2022 r. z dnia 14.06.2021 r.,

Informacje o oskarżonym,

Karta karna,

Wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1) z dnia 15.02.2022 r.,

Opinia sądowo-psychologiczno-psychiatryczną z dnia 22.06.2021 r. lek. med. C. P., M. S., lek. G. K.,

k. 24-30, k. 113-115,

k. 60 – 62, k. 71-72, k. 262-263, k. 358-359v.,

k.131-139,

k. 218-245,

k. 13v.-14,

k. 31-35,

k.24-30, k. 113-115,

k. 21, k. 94-95,

k.81-83,

k. 84-87,

k. 120-120v.

k. 40-42, k. 415v.,

k. 110-110v,

k. 122-122v, k. 414v.,

k. 249-256

k. 103-104, k. 359v.-360,

k. 108-108v., k. 415,

k. 110-110v., k. 415.

k. 295,

k. 66,

k.358v.

k. 140-149,

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadków:

- W. B.,

- I. A.,

- O. H.,

- M. R.,

- R. T.,

- R. K.,

- M. K. (2),

- S. Ł.,

- O. B.,

Zapis monitoringu z dnia 9 kwietnia 2021 r. i protokół oględzin rzeczy – płyty DVD+R TX z dnia 24.06.2021 r.,

Protokół zatrzymania D. K. (1) z dnia 9.04.2021 r. wraz z protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości nr 01336,

Protokół oględzin miejsca zdarzenia z dnia 9.04.2021 r.,

Protokół miejsca przeszukania pustostanu z dnia 9.04.2021 r.,

Protokół oględzin rzeczy z 11.04.2021 r.

Protokół oględzin ciała D. K. (1) z 11.04.2021 r.

Opinia sądowo-lekarska z dnia 11.04.2021 r. lek. M. G. spec. med. sądowej, nr OP 5/04/21 dot. I. A.,

Opinia sądowo-lekarska z dnia 11.04.2021 r. lek. M. G. spec. med. sądowej, nr OP 6/04/21, dot. D. K. (1),

Opinia, sądowo-psychologiczno-psychiatryczną lek. med. C. P., M. S., lek. G. K. z dnia 22.06.2021 r. dot. D. K. (1),

Opinia uzupełniająca sądowo-lekarska lek. M. G. z dnia 15.12.2021 r. ws. D. K. (3), I. A. i O. H.,

Opinia mgr. W. Z. nr 8/21 z zakresu fotografii i technik wizualno-komputerowych z 13.12.2021 r. wraz z materiałem poglądowym,

Ustalając stan faktyczny w zakresie okoliczności zdarzenia z dnia 9 kwietnia 2021 r. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, a tym w szczególności bezpośrednich uczestników zdarzenia w osobach: I. A., O. H., W. B. oraz częściowo wyjaśnieniom samego oskarżonego D. K. (1). Ich twierdzenia są spójne co do okoliczności i przebiegu przedmiotowego zdarzenia, korespondują z zeznaniami pozostałych świadków: M. R., R. T., R. K., M. K. (2), S. Ł. oraz O. B. – policjantów i ratownika medycznego, którzy zostali wezwani na interwencję przy pl. (...) M. do poszkodowanego.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w zakresie korespondującym z zeznaniami uczestników zdarzenia, jak i pozostałych świadków tj. w zakresie okoliczności dotyczących tła konfliktu oraz głównych jego etapów w postaci spotkania przy zakładzie (...) przy Pl. (...) M., wywiązania się sprzeczki i wzajemnych rękoczynów, które przerodziły się w bójkę, upadku oskarżonego, posłużenia się nożem przez oskarżonego i kilkukrotnego zadania ciosów nożem I. A. oraz schronienia się pokrzywdzonego w pobliskim supermarkecie (...).

Ustalając stan faktyczny i oceniając ww. dowody Sąd oparł się w szczególności na dowodach z zapisu monitoringu z dnia 9 kwietnia 2021 r. wraz z protokołem oględzin, protokołu zatrzymania D. K. (1) (wraz z protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości), protokołu oględzin miejsca zdarzenia, protokołu z przeszukania pustostanu, protokołu z oględzin rzeczy i ciała D. K. (1) oraz dokumentacji medycznej I. A. z (...) Szpitala (...) we W.. Dowody te nie budzą wątpliwości pod względem ich wiarygodności i potwierdzają one okoliczności w nich wskazane.

Dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie m.in. w zakresie stanu zdrowia uczestników zdarzenia tj. D. K. (1), I. A. oraz O. H. oraz stanu psychicznego D. K. (1) w czasie popełnienia przez niego zarzucanego mu czynu jak i aktualnego stanu zdrowia oskarżonego zlecono lek. M. G. wykonanie opinii sądowo lekarskiej oraz opinii uzupełniającej do niej. Pozyskano również opinię mrg. W. Z. z zakresu fotografii i technik wizualno-komputerowych z 13.12.2021 r. Opinie zostały sporządzone w sposób fachowy, rzetelny, precyzyjny i obiektywny przez osoby posiadające odpowiednie kompetencje o dużej wiedzy w zakresie okoliczności, do których stwierdzenia zostały powołane. Opinie są pełne, wyczerpujące, logiczne i spójne. Spełniają wszelkie wymogi stawiane tego rodzaju dokumentom, a więc zawierają pełny opis badań i dokonanych przez biegłych ustaleń, a wynikające z nich wnioski są kategoryczne.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1)

Sąd nie dał wiary tej części wyjaśnień oskarżonego, w których wskazuje on, iż:

-

nie wypowiedział on słów „ k., z. go nożem” podnosząc się z upadku w trakcie bójki, a bez słowa przystąpił do ataku na I. A.,

-

nie działał w zamiarze pozbawienia życia I. A.,

-

po ataku na I. A. nie podążał za O. H., tylko jak wyjaśnia oskarżony to O. H. miał podążać za nim,

W ocenie Sądu, przeczą tym twierdzeniom fakty ustalone za pomocą innych, aniżeli wyjaśnienia oskarżonego, dowodów w sprawie, a to: dowody z monitoringu z dnia 9 kwietnia 2021 r. oraz zeznań bezpośrednich świadków, a jednocześnie uczestników zdarzenia, w tym w szczególności dowodu z zeznań znajomego oskarżonego W. B., który szczegółowo relacjonując jego przebieg i nie ma interesu w składaniu wyjaśnień obciążających oskarżonego. Świadek ten potwierdza zeznania I. A. wskazując, iż oskarżony podnosząc się po upadku i przystępując do ataku na I. A. wypowiedział słowa „ k., z. go nożem”. Twierdzeń oskarżonego nie potwierdza również dowód z nagrań monitoringu, na którym widać, że oskarżony po ataku na I. A. kieruje się z nożem w dłoni do O. H., który przed nim ucieka.

Twierdzenia oskarżonego wynikają, w ocenie Sądu, z przyjętej przez oskarżonego linii obrony (chęci umniejszenia swojej roli) oraz dynamicznego charakteru zajścia, w czasie którego oskarżony pozostawał pod wpływem alkoholu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt. I części dyspozytywnej wyroku

D. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżonemu zarzucono, że w dniu 9 kwietnia 2021 r. przy pl. (...) M. we W. wziął udział w bójce używając noża, podczas której szarpał się, zadawał uderzenia po głowie i kopnięcia po ciele I. A. i O. H., w wyniku których obaj zostali narażeni na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub w art. 157 § 1 k.k., a I. A. również na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia. Ponadto w przypadku I. A. oskarżony działał dodatkowo z zamiarem bezpośrednim pozbawiania go życia poprzez kilkukrotne ugodzenie wymienionego nożem w okolice klatki piersiowej, czym spowodował u niego obrażenia w postaci rany ciętej okolicy łuku żebrowego lewego, rany kłutej dołu pachowego lewego, rany kłutej płuca lewego z obecnością krwistego płynu w jamie opłucnowej lewej, jak również złamanie żebra IV po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały średni uszczerbek na zdrowiu w ostaci naruszenia czynności narządów ciała i rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż siedem dni.

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego i wynikłe z niego ustalenia faktyczne powzięte przez Sąd prowadzą do wniosku, że oskarżony D. K. (1) wyczerpał swoim zachowaniem ustawowe znamiona przestępstwa z art. 159 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

[art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k.]

Oskarżony w toku postępowania konsekwentnie przyznawał się do udziału w bójce z użyciem noża oraz kilkukrotnego zadania ciosu nożem pokrzywdzonemu I. A., utrzymując jednocześnie, że nie chciał on doprowadzić do jego śmierci.

Sąd oceniając całość zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego uznał, że oskarżony dopuścił się usiłowania zabójstwa I. A., lecz zamierzonego celu w postaci pozbawienia go życia nie osiągnął z uwagi na udzieloną pokrzywdzonemu pomoc medyczną.

Gdy sprawca zaprzecza swojemu zamiarowi zabójstwa, istnienie zamiaru lub jego brak musi zostać ustalony na podstawie analizy całokształtu przedmiotowych i podmiotowych okoliczności zajścia, do których należą w szczególności stosunek sprawcy do pokrzywdzonego, jego właściwości osobiste i dotychczasowy tryb życia, pobudki oraz motywy działania, siła ciosu, głębokość i kierunek rany, rozmiary użytego narzędzia oraz wszelkie inne tym podobne przesłanki (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 15 marca 2001 r., II AKa 28/2001, Prokuratura i Prawo, 2002/10, poz. 29; wyroki Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 13 czerwca 2012 r., II AKa 159/12, LEX nr 1213772 i z 12 lipca 2012 r., II AKa 193/12, LEX nr 1213785).

Przeprowadzona w niniejszej sprawie analiza okoliczności zarówno podmiotowych, jak i przedmiotowych prowadzi do wniosku, że oskarżony działał w zamiarze pozbawienia życia I. A.. Zamiar taki powstał u oskarżonego na skutek sprzeczki i bójki wobec przeważających sił strony przeciwnej.

Stan psychiczny i osobowość oskarżonego niewątpliwie przyczyniły się do jego zachowania w krytycznym dniu. Jak bowiem wynika z opinii psychiatryczno-psychologicznej u oskarżonego zaobserwowano przewagę zachowań o charakterze emocjonalnym w sytuacjach dla niego trudnych. Osobowość oskarżonego jest nieprawidłowo ukształtowana i wykazuje cechy dysocjacyjne, a używanie alkoholu może pogłębiać problem z samokontrolą adekwatnie do okoliczności i stopnia upicia.

Jak wynika z opinii sądowo – lekarskiej /k. 81-83/: I. A. doznał obrażeń w postaci rany ciętej okolicy łuku żebrowego lewego, rany kłutej dołu pachowego lewego, rany kłutej płuca lewego z obecnością krwistego płynu w jamie opłucnowej lewej, jak również złamania żebra IV po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały średni uszczerbek na zdrowiu i naraziły go na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Także zachowanie oskarżonego po zadaniu uderzeń I. A., zdaniem Sądu, nie nasuwa wątpliwości co do tego, że działał on z zamiarem pozbawienia życia pokrzywdzonego. Oskarżony bezpośrednio po kilkukrotnym ugodzeniu nożem I. A. kontynuuje atak na drugiego z napastników - O. H. kierując się w jego stronę, nadal dysponując nożem.

W ocenie zatem Sądu, oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia I. A., bowiem:

1.  wskazują na niego użyte przez niego słowa „ k., z. go nożem” wypowiedziane przez oskarżonego przed przystąpieniem do ataku nożem,

2.  użycie noża typu „motylek” jako niebezpiecznego dla życia człowieka narzędzia,

3.  wskazuje na to rodzaj i umiejscowienie zadanych w newralgiczne dla człowieka okolicę klatki piersiowej i płuc ran kłutych oraz znaczna siła ich zadania,

4.  oskarżony konsekwentnie kontynuuje zamach wobec drugiego z napastników - O. H., do którego po ataku na I. A. zmierza z nożem.

Ostatecznie działanie oskarżonego spowodowało naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia I. A. na czas powyżej 7 dni.

[art. 159 k.k.]

Działanie oskarżonego wobec I. A. było następstwem jego udziału w bójce, w której oskarżony posłużył się nożem.

Przez „bójkę” rozumie się zdarzenie, w którym biorą udział co najmniej trzy osoby i każda z nich jednocześnie atakuje i broni się (nie można wskazać strony wyłącznie ofensywnej i wyłącznie defensywnej).

Przestępstwo udziału w bójce stanowi przestępstwo powszechne, materialne i skutkowe. Sąd Najwyższy wskazał, że jako skutek dla tego typu przestępstwa należy traktować już samo narażenie pokrzywdzonego na uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 157 § 1 k.k. lub narażenie go na dalej idące niebezpieczeństwo, tj. uszczerbku wskazanego w art. 156 § 1 k.k. lub nawet utraty życia. Stąd też do przypisania sprawcy popełnienia przez niego przestępstwa z art. 158 § 1 k.k. wymagane jest ustalenie jego udziału w pobiciu o niebezpiecznym charakterze powodującym stan realnego, bezpośredniego zagrożenia wystąpienia skutków wymienionych w tym przepisie (wyrok SN z 7.01.2008 r., IV KK 342/07, LEX nr 346567).

Zgodnie z opinią biegłego wszyscy biorący udział w bójce mężczyźni zostali narażeni na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub art. 157 § 1 k.k. w myśl art. 158 § 1 k.k. /k. 255-256/.

Sprawcy tego przestępstwa odpowiadają niezależnie od tego, czy można ustalić, który z nich spowodował konkretne następstwa, ale pod warunkiem że każdy z nich możliwość nastąpienia ich przewidywał albo mógł i powinien był przewidzieć (wyrok SA w Krakowie z 29.06.2010 r., II AKa 69/10, KZS 2010/9, poz. 28, podobnie postanowienie SN z 11.01.2017 r., IV KK 285/16, LEX nr 2254801).

Oskarżony przewidując możliwość spowodowania uszczerbku na zdrowiu poprzez posłużenie się niebezpiecznym narzędziem obiektywnie zwielokrotnił możliwość doznania przez jej uczestników ciężkich obrażeń ciała, jak i spowodowania śmierci.

Dla wypełnienia znamienia „użycia broni” wystarczy wykazać, że posłużenie się nią przez oskarżonego stworzyło bezpośredni stan zagrożenia dla uczestników bójki (wyrok SA we Wrocławiu z 15.01.2015 r., II AKa 414/14, LEX nr 1711603; wyrok SA w Warszawie z 30.04.1996 r., II AKa 114/96, OSA 1997/1, poz. 1). W literaturze podaje się natomiast, że użycie noża ma polegać na zadaniu nim rany ciętej lub kłutej (Kokot [w:] Stefański, Kodeks, s. 989), co oskarżony uczynił. Jednocześnie dla przypisania sprawcy udziału w przestępstwie bójki nie jest konieczne udowodnienie, że zadał komukolwiek cios (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 9 marca 2017 r., sygn. II AKa 13/17, LEX 2287447).

Jako że czyn oskarżonego wyczerpywał znamiona określone w kilku przepisach ustawy karnej, zgodnie z art. 11 § 2 k.k., Sąd ustalił, iż zachodzi zbieg kumulatywny przepisów.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K. (1)

pkt. I części dyspozytywnej wyroku

pkt. I części dyspozytywnej wyroku

Wymierzając oskarżonemu karę ośmiu lat pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwo, Sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 k.k., a więc baczył by ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględnił stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu oraz miał na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze szczególnie wysoką społeczną szkodliwość czynu. Oskarżony popełniając przypisane mu przestępstwo godził w szczególne dobro jakim jest zdrowie i życie człowieka.

Na wymiar kary wpływ miały także okoliczności wskazujące na nagły zamiar oskarżonego, z którym należy łączyć niższy stopnień winy, aniżeli przy zamiarze przemyślanym. Wynika to z tego, że w przypadku działania z zamiarem nagłym, inaczej niż przy zamiarze przemyślanym, sprawca nie ma czasu i możliwości wszechstronnego i dokładnego przemyślenia czynu, a także racjonalnego, pozbawionego emocjonalnego ładunku rozważenia wszystkich jego okoliczności i konsekwencji. Zdaniem Sądu, wymierzona kara stanowi odpowiednią ocenę zachowania oskarżonego i spełni w stosunku do niej cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Zapobiegawczy sens wymierzonej kary pozbawienia wolności ma na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie jego postawy zarówno wobec własnego czynu, jak i przestępstwa w ogóle. Kara pozbawienia wolności wymierzona w takiej wysokości ma skłonić oskarżonego do zmiany postępowania i przestrzegania porządku prawnego.

W ramach prewencji ogólnej wymierzona kara będzie, w ocenie Sądu, utwierdzać w świadomości społecznej przekonanie o obowiązywaniu normy prawnej i dawać gwarancję skutecznego zwalczania przestępczości. Orzeczona wobec oskarżonego kara ma działać odstraszająco na potencjalnych sprawców tego rodzaju przestępstw. Względy na społeczne oddziaływanie kary jako jeden z celów kary są podyktowane potrzebą przekonania społeczeństwa o nieuchronności kary za naruszenie dóbr chronionych prawem i nieopłacalności zamachów na te dobra, wzmożenia poczucia odpowiedzialności, ugruntowania poszanowania prawa i wyrobienia właściwego poczucia sprawiedliwości oraz poczucia bezpieczeństwa.

pkt. II części dyspozytywnej wyroku

pkt. I części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 9 kwietnia 2021 r., godz. 23:15 do dnia 18 maja 2022 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. III części dyspozytywnej wyroku

Sąd kierując się § 17 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. D. kwotę 885,60 zł brutto tytułem nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu.

pkt. IV części dyspozytywnej wyroku

Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty sądowej, obciążając nimi Skarb Państwa, albowiem, w ocenie Sądu, uiszczenie tychże koszów i opłaty byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową.

6.  1Podpis

Sędzia Marcin Myczkowski Sędzia Artur Kosmala