Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Ubezpieczona A. P. wniosła odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 25.08.2021 r. odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 30.01.2019 r. do 15.02.2019 r. w wysokości 100% podstawy wymiaru z ubezpieczenia wypadkowego.

Podniosła, że ww. decyzja nie jest zgodna ze stanem faktycznym oraz przepisami prawa. Uzasadniając wskazała, iż w dniu 21.01.2019 r. uległa wypadkowi przy pracy, doznała uszczerbku na zdrowiu – co potwierdza dokumentacja powypadkowa
i medyczna.

Organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu wskazał, iż w ocenie organu rentowego sporne zdarzenie nie stanowi wypadku przy pracy, albowiem ubezpieczona nie doznała urazu, a obrażenie jest następstwem jej utrwalonego stanu zdrowia.

Zainteresowany - (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w S. wstąpił do sprawy i wniósł o uwzględnienie odwołania ubezpieczonej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. jest zatrudniona w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. w charakterze administratora.

Bezsporne.

W dniu 21.01.2019 r. udała się w teren w celu dokonania odczytu wodomierza.

Wysiadając z samochodu, po wyjęciu torby z bagażnika poślizgnęła się na lodzie, który był przykryty warstwą śniegu i upadła na kolana.

bezsporne oraz dokumentacja powypadkowa - aktach ZUS.

Zdarzenie powyższe nie zostało uznane przez organ rentowy za wypadek przy pracy z uwagi na brak urazu. W ocenie ZUS obrażenie A. P. powstało
w wyniku utrwalonego przed zdarzeniem jej stanu zdrowia.

Bezsporne oraz opinia lekarska k.17 akt organu rentowego

Od dnia 30.01.2019 r. do 15.02.2019 r. A. P. była niezdolna do pracy.

bezsporne

Decyzją z dnia 26.05.2021 r. (...) Oddział w S. odmówił A. P. prawa do jednorazowego odszkodowania w związku ze zdarzeniem z dnia 21.01.2019 r. uznając, że nie doszło do urazu, a podane w dokumentacji powypadkowej obrażenie powstało w wyniku utrwalonego przed zdarzeniem jej stanu zdrowia.

Organ rentowy zaznaczył, że warunkiem uznania zdarzenia za wypadek przy pracy jest zaistnienie w momencie wypadku wszystkich składników: zdarzenie nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z wykonywaną pracą.

W treści decyzji zawarto również pouczenie o tym, że przysługuje od niej odwołanie, które można wnieść za pośrednictwem Oddziału ZUS do Sądu Rejonowego – Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, w terminie miesiąca od daty doręczenia, zaś po upływie tego terminu decyzja staje się prawomocna.

Bezsporne oraz dowód: akta organu rentowego – decyzja (...) Oddział w S. z dnia 26.05.2021 r. – k. 19 oraz k.22 akt sprawy.

A. P. nie wniosła odwołania od decyzji ZUS z dnia 26.05.2021 r.
o odmowie prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 21.01.2019 r. Ww. decyzja jest prawomocna.

Bezsporne, a nadto: pismo ubezpieczonej z dnia 15.11.2021 r. – k. 28.

Decyzją z dnia 25.08.2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w S. odmówił A. P. prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 30.01.2019 r. do dnia 15.02.2019 r. w wysokości 100% podstawy jego wymiaru
z ubezpieczenia wypadkowego.

Uzasadniając ww. decyzję wskazano, że zdarzenie, jakiemu uległa A. P. w dniu 21.01.2019 r. nie zostało uznane za wypadek przy pracy, ponieważ ubezpieczona nie doznała urazu, a przyczyną dolegliwości ubezpieczonej był wcześniej utrwalony stan zdrowia.

Bezsporne oraz dowód: akta organu rentowego – decyzja ZUS z dnia 25.08.2021r. – k. 4-5.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. P. od decyzji organu rentowego nie jest zasadne, a tym samym zasługiwało na oddalenie.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie zachodziły przewidziane w przepisie art. 148 ¹ k.p.c. podstawy do wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym.

Zgodnie z treścią przywołanego powyżej przepisu, Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba że pozwany uznał powództwo.

Sąd miał przy tym na względzie, że żadna ze stron w pierwszym piśmie procesowym nie złożyła wniosku o rozpoznanie sprawy na rozprawie. Mając na względzie całokształt przywołanych przez strony twierdzeń oraz zgłoszonych wniosków, Sąd uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

W przedmiotowej sprawie sporną pozostawała okoliczność, czy ubezpieczonej przysługuje prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, tj. z tytułu wypadku, któremu uległa w dniu 21.01.2019 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673) – zwaną dalej „ustawą wypadkową” - za wypadek przy pracy uważa się zdarzenie nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą – podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy. Wystąpienie urazu jest zatem jedną z trzech przesłanek, których łączne wystąpienie uzasadnia kwalifikację danego zdarzenia jako wypadku przy pracy.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje zasiłek chorobowy dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.

Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 powyżej cytowanej ustawy, zasiłek chorobowy
i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Istotną w sprawie okolicznością jest fakt, że decyzją z dnia 26.05.2021 r. (...) Oddział w S. odmówił A. P. prawa do jednorazowego odszkodowania w związku z wypadkiem, jakiemu uległa w dniu 21.01.2019 r. z uwagi na brak związanego z tym zdarzeniem urazu. Organ rentowy zaznaczył bowiem, że warunkiem uznania zdarzenia za wypadek przy pracy jest zaistnienie w momencie wypadku wszystkich składników: zdarzenie nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z wykonywaną pracą.

Na szczególną uwagę zasługuje przy tym fakt, że A. P., mimo prawidłowego pouczenia nie wniosła odwołania od ww. decyzji ZUS z dnia 26.05.2021 r. o odmowie prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 21.01.2019 r. , ani nie podważyła jej w inny sposób. Nie kwestionowała ustaleń organu rentowego objętych tą decyzją.

Decyzję tę uznać zatem należy za prawomocną.

W ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie, przyjąć należy – zgodnie z zasadą domniemania prawidłowości aktów administracyjnych – że decyzja taka wywołuje skutki prawne i wiąże inne organy państwowe, w tym sądy (por. wyrok NSA z dnia 18.11.1998 r., sygn. akt SA 1103/97, uzasadnienie wyroku SN z dnia 29.01.2008 r., sygn. akt I UK 173/07). W uzasadnieniu powołanego powyżej wyroku z 29.01.2008 r. Sąd Najwyższy wywiódł, że sąd ubezpieczeń społecznych jest również związany ostateczną decyzją administracyjną, od której strona nie wniosła odwołania w trybie art. 477 k.p.c., ani nie podważyła jej skuteczności w inny prawem przewidziany sposób.

Z uwagi na powyżej przywołane okoliczności oraz rozważania, w ocenie Sądu, brak jest podstaw uznania odwołania ubezpieczonej zasadnym oraz słusznym. Sąd związany jest prawomocną decyzją organu rentowego z dnia 26.05.2021 r., który nie uznał zdarzenia z dnia 21.01.2019 r. za wypadek przy pracy. Skoro zatem zdarzenie to nie zostało uznane za wypadek przy pracy, zatem brak jest podstaw do przyznania ubezpieczonej zasiłku chorobowego za okres od dnia 30.01.2019 r. do dnia 15.02.2019r. w wysokości 100% podstawy wymiaru z ubezpieczenia wypadkowego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonej.