Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 444/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. Z., K. K. (1) , D. K. (1), K. S., Ł. N.

Czyn przypisany oskarżonym w punkcie I części rozstrzygającej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 18 lipca 2020 r. Ł. Ł., M. L., S. L. (1) i T. W. w godzinach wieczornych wspólnie spędzali czas przebywając w B. w mieszkaniu S. L. (1) w B.. Po godzinie 22:00 Ł. Ł. wraz z T. W. udali się do sklepu. Idąc przez park zostali zaczepieni przez grupę kilku wrogo wobec nich nastawionych mężczyzn. Po chwili mężczyźni ci, wśród których byli R. Z., D. K. (1), K. K. (1), K. S., Ł. N. i małoletni D. K. (2) zbliżyli się do Ł. Ł. i T. W. i od razu zaczęli uderzać ich pięściami po twarzach, a następnie, po przewróceniu napadniętych na ziemię, kopali ich po całym ciele. W pewnym momencie T. W. wstał i pobiegł do mieszkania S. L. (1) po pomoc. W tym czasie Ł. Ł. również podniósł się z ziemi i poszedł za napastnikami, którzy udali się nad rzekę, w międzyczasie informując o zdarzeniu Policję. Tam ponownie został zaatakowany i był uderzany pałką oraz kopany po całym ciele. Po chwili napastnicy przestali. Wówczas w tym miejscu pojawili się M. L., S. L. (1) i T. W.. Napastnicy, w tym R. Z., D. K. (1), K. K. (1), K. S., Ł. N. i małoletni D. K. (2) ponownie zaatakowali, tym razem również M. L., S. L. (1) i T. W., zadając im uderzenia rękoma, nogami, kijem, pałką oraz szklaną butelką po całym ciele. Po pewnym czasie zdarzenie zakończyło się.

W wyniku tego zdarzenia Ł. Ł. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy ze złamaniem kości czaszki i podtwardówkowym krwiakiem powodujących naruszenie czynności narządu ciała trwające dłużej niż 7 dni. M. L. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy z raną powłok i złamania podstawy V kości śródstopia lewego powodujących naruszenie czynności narządu ciała trwające dłużej niż 7 dni. S. L. (1) doznał z kolei obrażeń ciała w postaci urazu głowy z raną otwartą prawego łuku brwiowego powodujących naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni.

zeznania świadka Ł. Ł.

52v - 53v, 338v - 339v

zeznania świadka M. L.

41v - 43v, 396 - 397

zeznania świadka S. L. (1)

34v - 36v, 395 - 396

zeznania świadka T. W.

26v - 27, 339v - 340v

zeznania świadka D. K. (2)

260v - 261, 394v - 395

wyjaśnienia oskarżonego R. Z.

96 - 96v, 138 - 138v, 336v - 337

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1)

108v - 109, 143, 337

wyjaśnienia oskarżonego K. S.

157 - 157v, 337 - 337v

wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1)

168 - 168v, 337v

wyjaśnienia oskarżonego Ł. N.

175, 337v - 338

protokół oględzin T. W.

31 - 33

protokół oględzin miejsca

48 - 51

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią dotyczącą T. W.

249

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią dotyczącą S. L. (1)

251

sprawozdanie sądowo - lekarskiego wraz z opinią dotyczącą Ł. Ł.

253

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią dotyczącą M. L.

255

dokumentacja fotograficzna

387 - 393

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania świadka Ł. Ł.

Z zeznań pokrzywdzonego wynikają dokładne okoliczności zdarzenia, jego przebieg. Z relacji Ł. Ł. wynika, że w dniu 18 lipca 2020 r. w godzinach wieczornych spędzał czas z kolegami S. L. (1), M. L., i T. W. przebywając w mieszkaniu tego pierwszego. Po godzinie 22 poszedł z T. W. do sklepu. Przechodząc przez park zostali zaczepieni słownie przez grupę kilku mężczyzn. Następnie mężczyźni ci stali się agresywni i zaatakowali pokrzywdzonych szarpiąc ich, uderzając rękoma oraz kopiąc po całym ciele. Po chwili napastnicy przestali i zaczęli odchodzić. Ł. Ł. podniósł się z ziemi i zaczął za nimi iść. Zadzwonił na Policję i próbował nie stracić oskarżonych z oczu. Nie wiedział przy tym gdzie był T. W.. Idąc za napastnikami doszedł w rejon rzeki gdzie zobaczył grupę co najmniej 10 osób. Tam ponownie został zaatakowany i był uderzany pałką oraz kopany po całym ciele. Po chwili napastnicy przestali. Wówczas w tym miejscu pojawili się M. L., S. L. (1) i T. W., którzy również zostali zaatakowani przez oskarżonych. Od tego momentu Ł. Ł. nie pamiętał przebiegu zdarzenia. Ocknął się dopiero w mieszkaniu kolegi. Z zeznań pokrzywdzonego wynika, że wśród napastników rozpoznał R. Z., D. K. (1), D. K. (2). Słyszał również, że w zdarzeniu brał udział Ł. N..

W ocenie Sądu zeznania świadka są wiarygodne. Były one bowiem spójne i konsekwentne. Ponadto z pozytywnym skutkiem poddają się weryfikacji przez pryzmat wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a także zasad logiki. Co więcej w znacznej części znalazły potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie - relacjach innych pokrzywdzonych, a także wyjaśnieniach oskarżonych, którzy nie kwestionowali swojej winy i potwierdzili, że doszło do zdarzenia z pokrzywdzonymi.

zeznania świadka T. W.

Z zeznań T. W. również wynika, że w dniu 18 lipca 2020 r. spędzał czas z pozostałymi pokrzywdzonymi. Po godzinie 22 poszedł z Ł. Ł. do sklepu. Kiedy przechodzi przez park zostali zaczepieni przez kilku mężczyzn, wśród których byli R. Z., D. K. (1) i D. K. (2). Mężczyźni ci zbliżyli się do pokrzywdzonych i nagle zaczęli zadawać im uderzenia pięściami. T. W. przewrócił się na ziemię i był kopany przez kilka osób po całym ciele. Po chwili napastnicy przestali, pokrzywdzony wstał i pobiegł do kolegów po pomoc. Nie wiedział gdzie był Ł. Ł.. Następnie z M. L. i S. L. (1) poszli szukać Ł. Ł.. Ostatecznie znaleźli go w rejonie rzeki. Podeszli do niego we czterech, byli ubrani. Ł. Ł. trzymał się za głowę i powiedział, że zadzwonił na Policję. Po chwili wszyscy zostali zaatakowani przez grupę kilkunastu osób. Czterej pokrzywdzeni byli bici pięściami oraz kopani po całym ciele. Napastnicy używali przy tym również szklanej butelki, pałki oraz kija. Po pewnym czasie zdarzenie zakończyło się. T. W. rozpoznał, że uderzenia zadawali między innymi R. Z. (używał pałki), D. K. (1) oraz D. K. (2) (używał szklanej butelki). Pokrzywdzony widział również na miejscu K. S. i K. K. (1) ale nie widział czy brali oni aktywny udział. Z zeznań pokrzywdzonego wynika, że w wyniku tego zdarzenia nie doznał obrażeń ciała.

W ocenie Sądu zeznania świadka również są wiarygodne. Ocenione zostały w taki sposób dokładnie z tych samych co powodów jak w przypadku Ł. Ł., a więc przytaczanie tych samych okoliczności jest zbędne.

zeznania świadka M. L.

Z zeznań świadka wynika, że przedmiotowego dnia spędzał czas z pozostałymi pokrzywdzonymi. W pewnym momencie Ł. Ł. i T. W. poszli do sklepu. Po pewnym czasie wrócił jedynie T. W. i powiedział, że zostali pobici w parku i nie wie gdzie jest Ł. Ł.. W związku z tym we trzech poszli go szukać. Ostatecznie znaleźli go w rejonie rzeki. Podeszli do niego, trzymał się za głowę i powiedział, że zadzwonił na Policję. Świadek widział, że w pobliżu stoi grupa kilkunastu osób. Podeszli do nich we czterech, byli ubrani i zapytali dlaczego pobili Ł. Ł.. Wówczas pokrzywdzony zobaczył, że niektórzy z nich mają w rękach pałkę, kije i butelki. Po chwili zaatakowali wszystkich pokrzywdzonych. Byli uderzani rękoma i kopani po całym ciele. Niektórzy napastnicy używali pałki, kija, uderzali również szklanymi butelkami (M. L. otrzymał cios taką butelką w głowę, co spowodowało rozcięcie naskórka i krwawienie). Świadek widział, że wśród atakujących byli R. Z., D. K. (2), D. K. (1), K. K. (1) i K. S..

W ocenie Sądu zeznania świadka również są wiarygodne. Ocenione zostały w taki sposób dokładnie z tych samych co powodów jak w przypadku Ł. Ł. i T. W., a więc przytaczanie tych samych okoliczności jest zbędne.

zeznania świadka S. L. (1)

Opis i ocena jak przy świadku M. L.. Z relacji tego świadka wynikają tożsame okoliczności jak wyżej i w ten sam sposób Sąd je ocenił.

wyjaśnienia oskarżonego R. Z.

R. Z. konsekwentnie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Z wyjaśnień oskarżonego złożonych w toku postępowania przygotowawczego wynika, że w zdarzeniu zapoczątkowanym w parku, a kontynuowanym w rejonie rzeki, oprócz niego, aktywny udział brali D. K. (1), D. K. (2), K. K. (1), K. S. i Ł. N.. W parku oskarżeni zaatakowali dwóch pokrzywdzonych, a w rejonie rzeki czterech. Niektórzy z oskarżonych używali pałki, kija i butelki. Pokrzywdzeni uderzani byli głównie pięściami po całym ciele.

W ocenie Sądu przyznanie się przez oskarżonego zasługiwało na uwzględnienie, a jego wyjaśnienia w przedstawionym zakresie Sąd uznał za wiarygodne. Przede wszystkim brak było podstaw do przyjęcia, że R. Z. miał powody by bezpodstawnie siebie obciążać, bądź by bezpodstawnie obciążać współoskarżonych. Okoliczność, że zarówno w parku jak i nad rzeką pokrzywdzeni zostali zaatakowani i on brał w tym czynny udział wynikają z relacji pokrzywdzonych i dlatego Sąd uznał w/w wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne.

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1)

Z wyjaśnień oskarżonego wynikają tożsame okoliczności jak w przypadku R. Z.. D. K. (1) również konsekwentnie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego oraz jego przyznanie się tożsamo jak R. Z..

wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1)

Oskarżony ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i zasługiwało to na uwzględnienie gdyż jego sprawstwo wynika z innych dowodów - zeznań pokrzywdzonych i wyjaśnień współoskarżonych R. Z. i D. K. (1).

K. K. (1) wyjaśnił, że w parku uderzenia i kopnięcia zadawali pokrzywdzonym R. Z., D. K. (1), D. K. (2), Ł. N.. Brali oni również udział w w zdarzeniu nad rzeką. W ocenie Sądu te wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne gdyż znalazły potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie.

wyjaśnienia oskarżonego Ł. N.

Oskarżony ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że w trakcie zdarzenia w parku przyłączył się do D. K. (2) i D. K. (1) i kopnął Ł. Ł.. Następnie doszło do zdarzenia nad rzeką, szarpaniny z pokrzywdzonymi, w trakcie której D. K. (2) używał szklanej butelki.

W ocenie Sądu powyższe wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne gdyż znalazły potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie.

wyjaśnienia oskarżonego K. S.

Z wyjaśnień oskarżonego wynika między innymi, że był obecny w parku kiedy doszło do zdarzenia z dwoma pokrzywdzonymi, którzy zostali zaatakowani przez R. Z., D. K. (1), K. K. (1) i D. K. (2). Oskarżony był również obecny podczas zajścia w rejonie rzeki gdzie czynny udział brali ponownie ci sami oskarżeni. D. K. (2) używał szklanej butelki, a D. K. (1) kija.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w powyższym zakresie są wiarygodne gdyż znalazły potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie. Okoliczności te potwierdzają zarówno pokrzywdzeni jak i współoskarżeni.

zeznania świadka D. K. (2)

D. K. (2) przyznał, że brał czynny udział w przedmiotowym zdarzeniu - uderzał pokrzywdzonych braci L. oraz Ł. Ł. rękoma oraz kopał po całym ciele. Nad rzeką używał również szklanych butelek. Z zeznań świadka wynika również, że zarówno w parku jak i nad rzeką obecni byli wszyscy oskarżeni. Świadek nie widział (nie wie) czy zadawali oni jakiekolwiek uderzenia.

W ocenie Sądu zeznania świadka w powyższym zakresie są wiarygodne gdyż znalazły potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie.

protokół oględzin miejsca

Protokół dokumentuje miejsce zdarzenia w jego drugiej fazie, tj. w rejonie rzeki.

W ocenie Sądu dokument ten nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią dotyczącą T. W.

Z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej wynika, że u pokrzywdzonego T. W. nie ujawniono jakichkolwiek uszkodzeń ciała.

W ocenie Sądu opinia ta jest pełna, jasna i rzeczowa w związku z czym w całości zasługiwała na uwzględnienie.

Wnioski z powyższej opinii są zatem zbieżne z relacją pokrzywdzonego w tym zakresie.

sprawozdanie sądowo - lekarskiego wraz z opinią dotyczącą Ł. Ł.

Z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej wynikają rodzaj oraz charakter obrażeń ciała doznanych przez pokrzywdzonego na skutek przedmiotowego zdarzenia. W ocenie Sądu opinia ta jest pełna, jasna i rzeczowa w związku z czym w całości zasługiwała na uwzględnienie.

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią dotyczącą M. L.

Z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej wynikają rodzaj oraz charakter obrażeń ciała doznanych przez pokrzywdzonego na skutek przedmiotowego zdarzenia. W ocenie Sądu opinia ta jest pełna, jasna i rzeczowa w związku z czym w całości zasługiwała na uwzględnienie.

sprawozdanie sądowo - lekarskie wraz z opinią dotyczącą S. L. (1)

Z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej wynikają rodzaj oraz charakter obrażeń ciała doznanych przez pokrzywdzonego na skutek przedmiotowego zdarzenia. W ocenie Sądu opinia ta jest pełna, jasna i rzeczowa w związku z czym w całości zasługiwała na uwzględnienie.

protokół oględzin T. W.

Oględziny T. W. dokumentują to, że w wyniku zdarzenia nie doznał obrażeń ciała.

Zdaniem Sądu dokument ten nie budził żadnych wątpliwości.

dokumentacja fotograficzna

Zdjęcia obrazują rodzaj i rozmiar doznanych przez Ł. Ł. obrażeń ciała.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego R. Z.

Pomimo tego, że przed Sądem R. Z. nadal przyznawał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu, już w wyjaśnieniach sugerował, iż przedmiotowe zdarzenie miało charakter bójki, że pokrzywdzeni byli w równym stopniu stroną atakującą, że pojawili się nad rzeką podzieleni po dwóch i przyszli tam z dwóch stron, jakby otaczając oskarżonych, co świadczyło o tym, że chcą zaatakować. W ocenie Sądu twierdzenia w tym zakresie są niewiarygodne i stanowiły wyłącznie przyjętą przez oskarżonego linię obrony, której celem było umniejszenie jego winy i przez to poniesienie łagodniejszej odpowiedzialności karnej. Przedstawionemu przez R. Z. przebiegowi zdarzenia (zarówno w parku jak i w rejonie rzeki) przeczą jednoznaczne w swej wymowie i konsekwentne zeznania pokrzywdzonych, którzy jednolicie podawali, że za każdym to oskarżeni ich bez powodu atakowali, mieli znaczną przewagę liczebną, doprowadzali do ich upadku na ziemię, częściowej utraty przytomności, a jeżeli pokrzywdzeni zadawali jakieś ciosy to tylko i wyłącznie w obronie własnej.

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1)

Podobnie jak w przypadku R. Z. i z tych samych powodów Sąd nie uwzględnił jego wyjaśnień, co do tego, że zdarzenie miało charakter bójki (por. wyżej).

wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1)

Z wyjaśnień oskarżonego wynika między innymi, że w czasie zdarzenia z pewnością nikt nie używał pałki oraz, iż pokrzywdzeni L. przyszli nad rzekę bez koszulek i z dwóch stron, co świadczyło, że zjawili się tam z zamiarem zaatakowania w związku z czym też ponoszą winę za to zdarzenie.

W ocenie Sądu powyższe relacje oskarżonego nie zasługiwały na uwzględnienie. Przeczą im jednoznacznie zeznania pokrzywdzonych, z których wynika, że stroną atakująca byli wyłącznie oskarżeni, a oni jedynie bronili się.

Jeżeli chodzi o użycie pałki, to fakt ten wynika z wyjaśnień współoskarżonych.

wyjaśnienia oskarżonego Ł. N.

Z wyjaśnień oskarżonego Ł. N. wynika między innymi, że podczas zdarzenia w parku obecni byli również R. Z. i K. S. ale nie zadawali uderzeń i nie kopali pokrzywdzonych.

W ocenie Sądu powyższe wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na uwzględnienie albowiem przeczą im inne dowody zgromadzone w sprawie, w tym wyjaśnienia współoskarżonych.

wyjaśnienia oskarżonego K. S.

W ocenie Sądu nie przyznanie się przez oskarżonego oraz jego wyjaśnienia, w których twierdził, że zarówno w parku jak i nad rzeką nie brał czynnego udziału w zdarzeniu, nie zasługują na uwzględnienie. Zdaniem Sądu są one niewiarygodne i stanowią wyłącznie przyjętą przez oskarżonego linię obrony. Wyjaśnieniom tym przeczą nie tylko zeznania pokrzywdzonych ale również wyjaśnienia R. Z. i D. K. (1).

zeznania świadka D. K. (2)

Z zeznań świadka wynika między innymi, że zdarzenie nad rzeką zainicjowali pokrzywdzeni, którzy zjawili się tam w dwóch grupach, podeszli z dwóch stron, byli bez koszulek i zaatakowali oskarżonych.

W ocenie Sądu zeznania świadka w powyższym zakresie są niewiarygodne i nie zasługują na uwzględnienie. Pozostają w oczywistej sprzeczności z relacjami pokrzywdzonych.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

R. Z., K. K. (1) , D. K. (1), K. S., Ł. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dowody zgromadzone w sprawie wykazały ponad wszelką wątpliwość, że:

- R. Z., K. K. (1), D. K. (1), K. S. i Ł. N. działający wspólnie i w porozumieniu oraz z ustalonym nieletnim, w dniu 18 lipca 2020 r. w B., wzięli udział w pobiciu Ł. Ł., M. L., S. L. (1) oraz T. W. w ten sposób, że zadawali im uderzenia uderzenia rękoma, nogami, kijem, pałką oraz szklaną butelką po całym ciele,

- w wyniku tego zdarzenia Ł. Ł. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy ze złamaniem kości czaszki i podtwardówkowym krwiakiem powodujących naruszenie czynności narządu ciała trwające dłużej niż 7 dni,

- w wyniku tego zdarzenia M. L. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy z raną powłok i złamania podstawy V kości śródstopia lewego powodujących naruszenie czynności narządu ciała trwające dłużej niż 7 dni,
- w wyniku tego zdarzenia S. L. (2) doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy z raną otwartą prawego łuku brwiowego powodujących naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni,

- z uwagi na sposób działania sprawców (zadawanie uderzeń również przedmiotami, kierowanie ciosów w delikatne i ważna dla zdrowia człowieka organy, w szczególności głowę) oraz och przewagę liczebną, niewątpliwym było, że narazili oni pokrzywdzonych na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub innych obrażeń ciała powyżej 7 dni.

Mając na uwadze treść opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej dotyczącej T. W., przyjęcie przez organy ścigania, że doznał obrażeń ciała o jakich mowa w art 157 § 2 k.k. było nieuprawnione i dlatego Sąd usunął z opisu czynu ten element.

Poza sporem było także to, że oskarżeni działali bez powodu.

W ocenie Sądu nie mogło budzić również wątpliwości to, że sprawcy działali publicznie. Z publicznością działania mamy do czynienia wówczas, gdy czyn sprawcy – z uwagi na miejsce, okoliczności lub sposób jego popełnienia – może być dostrzeżony przez większą, bliżej nieoznaczoną liczbę osób. Tak też należy ocenić czyn oskarżonych. Dopuścili się go bowiem na placu miejskim, na którym przebywały inne osoby, w pobliżu otwartych lokali gastronomicznych, w rejonie bloków mieszkalnych.

Zdaniem Sądu oskarżeni przez swoje zachowanie okazali rażące lekceważenie porządku prawnego. Ówczesna postawa oskarżonych wskazuje, że nie przywiązywali oni wagi, nie mieli szacunku do wyznaczanych przez prawo reguł postępowania.

R. Z., K. K. (1), D. K. (1), K. S. i Ł. N. zachowaniem swoim wyczerpali więc wszelkie ustawowe znamiona czynu zabronionego przewidzianego w art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k.

Mając na uwadze okoliczności wynikające z zeznań pokrzywdzonych, nie mogło budzić wątpliwości to, że przedmiotowe zdarzenie było pobiciem Ł. Ł., M. L., S. L. (1) i T. W.. Sąd nie uwzględnił zapatrywań obrońców oskarżonych R. Z. i K. K. (1), że zdarzenie było bójką, a nie pobiciem, w której pokrzywdzeni również występowania w roli atakujących. W ocenie Sądu twierdzenia takie nie znajdują odzwierciedlenia w ustalonych okolicznościach zdarzenia w związku z czym należało przyjąć, że była ta wyłącznie nieuzasadniona próba umniejszenia winy oskarżonych, a w konsekwencji z pewnością uzyskania łagodniejszego rozstrzygnięcia. Z relacji pokrzywdzonych wynika jednoznacznie i bezsprzecznie, że zarówno w czasie zajścia w parku jak i później, nad rzeką, to wyłącznie oskarżeni byli stroną atakującą, a pokrzywdzeni jedynie bronili się przed bezprawnych zamachem na ich zdrowie i życie.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. Z., K. K. (1) , D. K. (1), K. S., Ł. N.

I

I

W ocenie Sądu orzeczone wobec oskarżonych kary pozbawienia wolności są odpowiednie biorąc pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jak i łagodzące, a także warunki i właściwości osobiste sprawców oraz stopień ich zawinienia i stopień społecznej szkodliwości czynu.

Okolicznością łagodzącą wobec oskarżonych R. Z., K. K. (1) i K. S. było to, że nie byli dotychczas karani sądownie (K. K. (1) - k. 198; K. S. - k. 195; R. Z. - k. 287, jakkolwiek w informacji z Krajowego Rejestru Karnego z dnia 24 listopada 2020 r. wynika, że oskarżony figuruje w niej jako osoba skazana to jednak z uwagi na to, że orzeczona w sprawie(...) grzywna została wykonania w dniu 8 marca 2019 r., a w dniu 30 grudnia 2020 r. pokrzywdzony S. K. oświadczył,że R. Z. wykonał orzeczony obowiązek naprawienia szkody, z tą ostatnią data nastąpiło zatarcie skazania w tej sprawie z mocy prawa).

Okolicznością obciążającą wobec oskarżonych D. K. (1) i Ł. N. było to, że byli w przeszłości karani sądownie (k. 285, 289).

Niewątpliwie występek, którego dopuścili się oskarżeni cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości i wysoki stopień winy. R. Z., K. K. (1), D. K. (1), K. S. i Ł. N. dopuścili się zamachu na tak istotne dobro chronione prawem jakim jest zdrowie i życie innego człowieka. Podkreślić należy, że oskarżeni zaatakowali inne osoby mając znaczną przewagę nad ofiarami. Co więcej, spowodowali u pokrzywdzonych rozległe obrażenia ciała. Zauważyć również należy, że atak ukierunkowany był także na głowy pokrzywdzonych, a więc bardzo delikatny i istotny narząd ciała człowieka. Co więcej, oskarżeni mając możliwość rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia czynu, mając możliwość zgodnego z prawem zachowania, nie będąc przez nikogo zmuszanymi, zdecydowali się popełnić przestępstwo. Tym samym stopień ich winy jest znaczny.

Przy wymierzaniu oskarżonym kar pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę także cele prewencji indywidualnej i ogólnej, które winna spełniać te kary. Zdaniem Sądu orzeczone kary zapobiegną w przyszłości podobnym czynom oskarżonych i będą oddziaływać na nich wychowawczo, ponadto ukształtują wyobrażenie społeczeństwa o konieczności przestrzegania norm prawnych i nieuchronności kary.

Orzeczone wobec R. Z., K. K. (1), D. K. (1), K. S. i Ł. N. zostały przez Sąd zróżnicowane. Z ustalonych okoliczności zdarzenia wynika jednoznacznie, że R. Z. i D. K. (1) odegrali główną, zdecydowanie pierwszorzędną rolę w całym zdarzeniu. To oni byli inicjatorami, to oni zaczepili pokrzywdzonych i to oni szli w pierwszym szeregu. Stąd też Sąd orzekł wobec tych dwóch kary surowsze.

W ocenie Sądu w przypadku oskarżonych i przypisanego im czynu tylko kary pozbawienia wolności spełnią cele stawiane karze. W szczególności w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej. Orzeczenie w ich przypadku kary łagodniejszego rodzaju byłoby niewystarczające do osiągnięcia celu wychowawczego. Mogłoby zostać również odebrane przez społeczeństwo jako rozstrzygnięcie zbyt łagodne w stosunku do charakteru zdarzenia i wywołać przeświadczenie, że naruszanie porządku prawnego nie wiąże się z adekwatną do tego odpowiedzialnością.

Zgodnie z art. 69 § 4 k.k. wobec sprawcy występku o charakterze chuligańskim, sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

Biorąc pod uwagę charakter czynu, sposób zachowania się sprawców, ich właściwości i warunki osobiste, Sąd uznał, że w ich przypadku brak było podstaw do zastosowania instytucji przewidzianej w art. 69 k.k., tj. warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu nie zachodziły tu szczególnie uzasadniony wypadki. Zresztą ani oskarżeni ani ich obrońcy nie próbowali nawet wykazać, że takowe zachodzą. Z dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, że wszyscy sprawcy, oddalili się z miejsca pobicia, nie zainteresowali się losem pokrzywdzonych. Oskarżeni są osobami zdrowymi, bez jakichkolwiek zobowiązań, nie posiadają nikogo na utrzymaniu, a więc bez jakichkolwiek przeszkód mogą odbyć kary pozbawienia wolności. Dlatego też Sąd nie miał wątpliwości, że nie zasługują na zastosowanie wobec nich omawianej instytucji.

R. Z., K. K. (1) , D. K. (1), K. S., Ł. N.

II

I

Nie mogło budzić żadnych wątpliwości to, że w wyniku przedmiotowego zdarzenia wszyscy pokrzywdzeni doznali krzywdy, w przypadku Ł. Ł., M. L. i S. L. (1) niewątpliwie związanej z doznanymi obrażeniami ciała, bólem, cierpieniem, koniecznością leczenia, pobytem w szpitalu, ograniczeniem w codziennym funkcjonowaniu. W przypadku T. W. krzywda związana z była z samym faktem zaistnienia zdarzenia i jego przebiegiem. Jakkolwiek nie doznał on obrażeń ciała to jednak był narażony na ich powstanie, szczęśliwie udało mu się skutecznie zasłonić przed ciosami.

Zdaniem Sąd wnioskowane w tym zakresie przez pokrzywdzonych kwoty, tj. przez Ł. Ł. 30.000 zł., przez M. L. 25.000 zł. i S. L. (1) 5.000 zł., były jednak wygórowane.

Mając na uwadze charakter i rozmiar obrażeń ciała doznanych przez w/w trzech pokrzywdzonych Sąd uznał, że kwoty odpowiednio 15.000 zł., 7000 zł. i 2.000 zł. powinny zadośćuczynić im za doznaną krzywdę. W przypadku T. W. Sąd uznał, że cel taki spełni kwota 500 zł.

Ł. Ł. domagał się również od oskarżonych kwoty 100 zł. tytułem zryczałtowanej kwoty za środki medyczne i opatrunkowe. Poza wnioskiem nie przedstawiono jakiegokolwiek dowodu świadczącego o poniesieniu przez pokrzywdzonego wydatków w takiej kwocie i tego rodzaju. Sąd uznał zatem, że żądanie to nie zostało udowodnione.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. Z.

III a)

I

W toku postępowania oskarżony R. Z. był zatrzymany od godziny 06:50 w dniu 23 lipca 2020 r. do godziny 13:20 w dniu 24 lipca 2020 r. i okres ten zgodnie z art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

D. K. (1)

III b)

I

W toku postępowania oskarżony D. K. (1) był zatrzymany od godziny 06:55 w dniu 23 lipca 2020 r. od godziny 14:15 w dniu 24 lipca 2020 r. i okres ten zgodnie z art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

K. S.

III c)

I

W toku postępowania oskarżony K. S. był zatrzymany w dniu 08 sierpnia 2020 r. od godziny 19:40 do godziny 21:45 i okres ten zgodnie z art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

K. K. (1)

III d)

I

W toku postępowania oskarżony K. K. (1) był zatrzymany w dniu 08 sierpnia 2020 r. od godziny 19:40 do godziny 21:50 i okres ten zgodnie z art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Obrońcy oskarżonych R. Z. i K. K. (1) wnosili o przyjęcie, że przedmiotowe zdarzenie było bójką, a nie pobiciem gdyż ich zdaniem zarówno oskarżeni, jak i pokrzywdzeni byli jednocześni stronami atakującymi i broniącymi się.

Sąd nie uwzględnił powyższych zapatrywań i zostało to omówione w części 3.1 uzasadnienia.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonych R. Z., D. K. (1) i Ł. N. kosztami sądowymi w całości w częściach ich dotyczących. Oświadczyli oni bowiem, że posiadają stałe źródła dochodów.

Sąd zasądził na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonych R. Z. i D. K. (1) kwoty po 180 zł., a od oskarżonego Ł. N. kwotę 120 zł. tytułem opłat od orzeczonych kar pozbawienia wolności - art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, oraz

- kwoty po 170,91 zł. tytułem pozostałych kosztów sądowych, na którą składają się:

a) 16 zł. - 1/5 ryczałtu za doręczanie wezwań i zawiadomień w postępowaniu przygotowawczym i przed Sądem oraz za przechowywanie przedmiotów - § 1, § 3 ust.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym,

b) 30 zł. - opłata za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego - § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego,

c) 62,27 zł. - 1/5 należności biegłego (k. 250, 252, 254, 256),

d) 48,64 zł. - 1/5 wydatków związanych z konwojowaniem osoby (k. 399),

e) 14 zł. - 1/5 wydatków związanych z należnościami świadka (k. 416.

V

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonych K. S. i K. K. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarb Państwa kosztów sądowych uznając, że z uwagi na ich aktualną sytuację majątkową, ich uiszczenie było dla nich zbyt uciążliwe.

1.Podpis