Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Dorota Załęska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 grudnia 2021 roku w Sieradzu

odwołania T. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 13.08.2021 r. Nr (...)

w sprawie T. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o wysokość emerytury

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję i zobowiązuje organ rentowy do przeliczenia emerytury wcześniejszej od 1 czerwca 2018 roku do 31 grudnia 2020 roku.

2.  Umarza postępowanie za okres od 1 stycznia 2021 roku.

Sygn. akt IV U 546/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 13.08.2021r., ZUS II Oddział w Ł. odmówił T. D. wyrównania emerytury za okres od września 2014r. do czerwca 2021r.

Nie podzielając powyższej decyzji w/w złożył odwołanie, wnosząc o zmianę decyzji i wyrównanie świadczenia za okres 3 lat licząc od daty złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, tj. przed 23.06.2021r.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. D., ur. (...)

W dniu 2.08.2000r., T. D. złożył w ZUS wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy, załączając m.in. świadectwo pracy z okresu zatrudnienia od 14.08.1986 – 18.03.1988 oraz kserokopię zastępczych kart wynagrodzeń dot. zatrudnienia na kontrakcie w ZSRR w latach 1986-1988 (wniosek z załącznikami k. 1 – 32/akta ZUS).

Decyzją z 1.09.2000r., ZUS przyznał T. D. rentę z tytułu niezdolności do pracy od 1.08.2000 – 31.08.2002 (decyzja k. 35/akta ZUS).

W dniu 12.09.2014r., T. D. złożył w ZUS wniosek o emeryturę. Po rozpoznaniu wniosku ZUS uwzględnił łącznie 25 lat składkowo – nieskładkowych i uzupełniających, w tym żadnego w szczególnych warunkach; do stażu zaliczono m.in. okres zatrudnienia od 14.08.1986 – 18.03.1988 (wniosek k. 1-6, karta przebiegu zatrudnienia k. 12/akta ZUS).

Decyzją z 22.10.2014r., ZUS II Oddział w Ł. odmówił T. D. przyznania emerytury, z uwagi na brak 15 – letniego stażu w szczególnych warunkach. Od powyższej decyzji T. D. złożył odwołanie. Prawomocnym wyrokiem z 17.06.2015r. w sprawie IV U 979/14, Sąd Okręgowy we Sieradzu zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał T. D. prawo do emerytury od 1 września 2014r. oraz ustalił, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji w przedmiocie dochodzonego prawa do emerytury (decyzja k. 23, prawomocny wyrok k. 82/akta ZUS).

Decyzją z 23.09.2015r., ZUS z urzędu przeliczył T. D. emeryturę od 1.09.2014r., tj. od daty, od której przyznano świadczenie, bez wyrównania świadczenia (decyzja k. 83/akta ZUS).

W dniu 21.01.2021r., w/w złożył wniosek o emeryturę z powszechnego wieku emerytalnego (wniosek k. 1-9/akta ZUS).

Decyzją z 28.01.2021r., ZUS przyznał T. D. emeryturę od 1.01.2021r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek (decyzja k. 10-12/akta ZUS).

W dniu 23.06.2021r., T. D. złożył wniosek o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem pracy na kontrakcie w ZSRR w latach 1986 – 1988, z uwzględnieniem zarobków wynikających zastępczych kart wynagrodzeń złożonych do ZUS (k. 13/akta ZUS).

Zdaniem ZUS, złożone dokumenty płacowe nie budzą wątpliwości i uzasadniają przyjęcie do podstawy wymiaru wynagrodzeń zastępczych od 1986 – 1988 (notatka kolegialna z 7.07.2021r. k. 16/akta ZUS).

Decyzją z 9.07.2021r., ZUS przeliczył T. D. emeryturę od 1.06.2021r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek, z wyrównaniem za okres od 1.06.2021 – 31.07.2021 (decyzja k. 17-19/akta ZUS).

W dniu 9.08.2021r., T. D. złożył w ZUS ponowny wniosek o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem zatrudnienia na kontrakcie w ZSRR w latach 1986 – 1988 wskazując, że ZUS nie uwzględnił należności za okres od września 2014 – czerwca 2021 (k. 20/akta ZUS).

Decyzją z 13.08.2021r., ZUS na podstawie art. 133 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odmówił T. D. wyrównania świadczenia za okres od września 2014 – czerwca 2021r. (decyzja k. 22/akta ZUS).

Decyzją z 27.09.2021r., ZUS przeliczył T. D. emeryturę od 1.01.2021r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek z wyrównaniem za okres od 1.01.2021 – 31.05.2021 (k. 27-29/akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu przed organem rentowym.

Sąd Okręgowy zważył:

W myśl art. 133 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2021.291 j.t.), w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż:

1) od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu, z zastrzeżeniem art. 107a ust. 3;

2) za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt 1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego.

W ocenie Sądu, zaniżenie wnioskodawcy świadczenia emerytalnego nastąpiło z powodu błędu po stronie organu rentowego.

W judykaturze błąd organu rentowego rozumiany jest szeroko, zgodnie z tzw. obiektywną błędnością decyzji (uchwała SN z 12 stycznia 1995r., II UZP 28/94). Jak wskazał Sąd Najwyższy, zawarte w art. 133 ust. 1 pkt 2 ustawy określenie „błąd organu rentowego” obejmuje sytuacje, w których organ rentowy miał podstawy do przyznania świadczenia, lecz z przyczyn leżących po jego stronie tego nie uczynił. Za takie przyczyny można uznać wszelkie zaniedbania tego organu, każdą obiektywną wadliwość decyzji, niezależnie od tego, czy jest ona skutkiem zaniedbania, pomyłki, celowego działania organu rentowego, czy też rezultatem niewłaściwych działań pracodawców albo wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów. Oznacza to, że przedmiotowe pojęcie obejmuje również niedopełnienie obowiązku działania z urzędu na korzyść osób uprawnionych do świadczeń emerytalno-rentowych (tak wyrok SN z 17.03.2011r., I UK 332/10, uchwała SN z 26.11.1997r., III ZP 40/97, wyrok SA w Szczecinie z 28.10.2008r., III AUa 40/08).

Nie tracąc z pola widzenia ww. judykatów w zakresie poglądu na stosowanie art. 133 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kluczowym problemem przy rozstrzyganiu niniejszej sprawy jest ocena, czy były podstawy do przeliczenia emerytury wnioskodawcy za okres, o którym mowa w przepisie art. 133 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. ZUS wywodził, że skoro wniosek o ponowne przeliczenie emerytury został złożony w dniu 23.06.2021r., brak podstaw do przeliczenia świadczenia za okres wcześniejszy. Zdaniem sądu, rozumowanie ZUS jest błędne, bowiem T. D. przysługuje prawo do przeliczenia emerytury wcześniejszej od 1.06.2018 – 31.12.2020. Zaznaczyć należy, że organ rentowy o wiele wcześniej, tj. od 2.08.2000r., był w posiadaniu dokumentów w postaci kserokopii zastępczych kart wynagrodzeń dot. zatrudnienia na kontrakcie w ZSRR w latach 1986-1988, stanowiących załącznik do wniosku o rentę z 2.08.2000r. Dokument ten posłużył do przeliczenia wysokości emerytury wnioskodawcy od 1.06.2021r. z wyrównaniem za okres jedynie od 1.06.2021 – 31.07.2021. Po wniesieniu odwołania od decyzji 13.08.2021r., decyzją z 27.09.2021r., przeliczono T. D. emeryturę od 1.01.2021r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek z wyrównaniem za okres od 1.01.2021 – 31.05.2021. Nie dokonano zatem wyrównania świadczenia za okres od 1.06.2018 – 31.12.2020.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 kpc, Sąd Okręgowy Sieradzu zmienił zaskarżoną decyzję i zobowiązał organ rentowy do przeliczenia emerytury wcześniejszej od 1 czerwca 2018r. – 31 grudnia 2020r. (pkt 1 wyroku).

Biorąc pod uwagę okoliczność, że decyzją z 27.09.2021r., ZUS przeliczył T. D. emeryturę od 1.01.2021r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek z wyrównaniem za okres od 1.01.2021 – 31.05.2021, na podstawie art. 477 ¹³ kpc umorzono postępowanie za okres od 1 stycznia 2021r. (pkt 2 wyroku).