Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powodowie B. D. i M. K. wnieśli o zasądzenie od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwot po 250 euro wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 9 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za opóźniony lot, a także o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, iż na dzień 8 czerwca 2018 roku, został zaplanowany lot o numerze LO 459 na trasie z W. do K., realizowany przez pozwaną spółkę, przy czym przylot na lotnisko docelowe nastąpił z ponad 3 godzinnym opóźnieniem. Podano, iż dochodzenie od pozwanego odszkodowań za opóźniony lot zostało oparte o Rozporządzenie 261/2004 (pozew k. 2-4)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym dnia 01 lipca 2019 r. referendarz sądowy nakazał, aby pozwana zapłaciła na rzecz powódki kwotę 250 € wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 250 € od dnia 9 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 180 zł tytułem kosztów procesu w terminie dwóch tygodni od otrzymania nakazu zapłaty albo wniosła w tymże terminie sprzeciw. (nakaz zapłaty, k. 18)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 13 sierpnia 2019 r. ( data stempla pocztowego) pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, iż lot nr LO 459 został odwołany. Wskazała, że na etapie reklamacji występujący w imieniu powodów podmiot nie przedłożył stosownego umocowania do reprezentowania powodów. Zarzuciła, że złożone z pozwem pełnomocnictwo nie precyzuje rejsu jakiego ma dotyczyć opóźnienie. Wskazała, że lot, którym podróżowali powodowie nie został odwołany, a jedynie opóźniony o 2 minuty. Wyjaśniła ponadto, że w razie przedłożenia prawidłowego umocowania, pozwana uznaje roszczenie strony powodowej związane z rejsem (...) z dnia 8 czerwca 2018 r. w całości i wnosi o zastosowanie art. 101 k.p.c. (sprzeciw od nakazu zapłaty, k. 26-27v)

Pismem z dnia 26 marca 2020 roku ( data prezentaty) pełnomocnik powodów podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Wskazał, że załączone do wezwania do zapłaty pełnomocnictwo udzielone przez powodów dotyczyło zakresem spornego lotu. Zaprzeczył, aby powodowie dochodzili roszczeń w związku z opóźnieniem lotu 09 czerwca 2018 r. o 2 minuty. (pismo k. 44-45)

S ąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

B. D. i M. K. zawarli z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. usługę przewozu lotniczego w dniu 8 czerwca 2018 roku z W. do K. o nr LO 459. (bezsporne)

Pasażerowie stawili się do odprawy pasażerskiej . (dowód: karty pokładowe, k. 13-14)

Wymieniony wyżej lot nr LO 459 na trasie W. – K. zaplanowany na dzień 8 czerwca 2018 r. został odwołany. (dowód: wydruk z historii lotów, k. 47)

Odległość pomiędzy W. a K. wynosi 673 km. (fakt notoryjny)

Z..pl/F..dk, działając w imieniu B. D. i M. K. jako ich pełnomocnik, skierował do pozwanej w dniu 31 grudnia 2018 r. wezwanie do zapłaty na rzecz każdego w pasażerów po 250 euro. W wyzwaniu wyznaczono termin płatności na 14 dni.

Pozwana była ponaglana przez pełnomocnika powoda pismami z dnia 14 lutego 2019 r. oraz z 8 maja 2019 r.

W wiadomości z dnia 3 czerwca 2019 r. odmówiła rozpoznania zgłoszenia, twierdząc, że przesłane jej dokumenty pełnomocnictwa zostały opatrzone błędną datą podróży. Zgodnie z treścią pełnomocnictwa udzielonego przez powodów dla Z..pl/F..dk Pełnomocnik jest umocowany do podejmowania działań w związku z odszkodowaniem za opóźnienia w podróży 09 czerwca 2018 r. ( okoliczności bezsporne, a nadto dowód: pełnomocnictwo, k. 5-6v, korespondencja, k. 7-12)

Sporną okoliczność stanowiła kwestia odwołania lotu oraz prawidłowość pełnomocnictwa udzielonego przez stronę powodową w związku z dochodzeniem przedmiotowego roszczenia. Sąd w tym zakresie oparł się na dokumentach w postaci wydruku z portalu lotów oraz treści złożonych pełnomocnictw Sąd nie miał wątpliwości co do autentyczności i prawdziwości tych dokumentów, jak również zawartych w nich treści. Autentyczności tych dokumentów nie kwestionowała również strona pozwana; ograniczyła się ona wyłącznie do kwestionowania zakresu udzielonego pełnomocnictwa z uwagi na jego treść.

S ąd zważył, co następuje:

Na wstępie rozważań należy zaznaczyć, że na podstawie art. 1481 § 1 k.p.c. Sąd rozpoznał niniejszą sprawę na posiedzeniu niejawnym, uznając, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

W toku postępowania pozwana złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty. Sąd mając na uwadze podniesione przez strony zarzuty oraz zgłoszone wnioski dowodowe uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Z tego względu wyrok w niniejszej sprawie został wydany na posiedzeniu niejawnym.

Podstawę prawną dochodzonego przez powoda żądania stanowiły przepisy Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz. U. UE L z dnia 17 lutego 2004 r.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia w przypadku odwołania lotu, pasażerowie, których to odwołanie dotyczy:

a)  otrzymują pomoc od obsługującego przewoźnika lotniczego, zgodnie z art. 8;

b)  otrzymują pomoc od obsługującego przewoźnika lotniczego, zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. a) i art. 9 ust. 2, jak również, w przypadku zmiany trasy, gdy racjonalnie spodziewany czas startu nowego lotu ma nastąpić co najmniej jeden dzień po planowym starcie odwołanego lotu, pomoc określoną w art. 9 ust. 1 lit. b) i c);

c)  mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego, zgodnie z art. 7, chyba że:

i)  zostali poinformowani o odwołaniu co najmniej dwa tygodnie przed planowym czasem odlotu; lub

ii)  zostali poinformowani o odwołaniu w okresie od dwóch tygodni do siedmiu dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot najpóźniej dwie godziny przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej cztery godziny po planowym czasie przylotu; lub

(...))  zostali poinformowani o odwołaniu w okresie krótszym niż siedem dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot nie więcej niż godzinę przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej dwie godziny po planowym czasie przylotu.

Stosownie zaś do art. 7 ust. 1 rozporządzenia: „W przypadku odwołania do niniejszego artykułu, pasażerowie otrzymują odszkodowanie w wysokości: a) 250 EUR dla wszystkich lotów o długości do 1.500 kilometrów; b) 400 EUR dla wszystkich lotów wewnętrzwspólnotowych dłuższych niż 1.500 kilometrów i wszystkich innych lotów o długości od 1.500 do 3.500 kilometrów; c) 600 EUR dla wszystkich innych lotów. Przy określeniu odległości, podstawą jest ostatni cel lotu, do którego przybycie pasażera nastąpi po czasie planowanego przylotu na skutek opóźnienia spowodowanego odmową przyjęcia na pokład lub odwołaniem lotu.

Uprawnienie do żądania odszkodowania zostało rozciągnięte na pasażerów lotów opóźnionych, jeżeli z powodu tych lotów poniosą stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny, czyli jeżeli przybędą do ich miejsca docelowego co najmniej trzy godziny po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu. Taką wykładnię przyjął Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 19 listopada 2009 roku w sprawach połączonych C-402/07 i C 432/07 mających za przedmiot wnioski o wydanie na podstawie art. 234 WE orzeczeń w trybie prejudycjalnym, złożone w postępowaniu C. S., G. S., A. S. p-ko (...) (C-402/07) oraz S. B., K. L. p-ko A. France SA (C-432-07).

Pozwana nie kwestionowała tego, że powodowie posiadali potwierdzoną rezerwację na sporny lot.

Pozwana kwestionowała natomiast okoliczność odwołania lotu oraz prawidłowość umocowania pełnomocnika powodów w chwili skierowania do niej wezwania do zapłaty.

Ciężar dowodu uregulowany w art. 6 Kodeksu cywilnego określa, na kim spoczywa ryzyko nieudowodnienia określonego faktu. Zawiera normę decyzyjną, pozwalającą ocenić wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego. Art. 232 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi z kolei procesowe narzędzie, za pomocą którego strony mogą osiągnąć skutek w postaci udowodnienia korzystnych dla nich faktów, istotnych z materialnoprawnego punktu widzenia dochodzonego roszczenia.

Odnosząc się do zarzutu pozwanej jakoby przedmiotowy lot nie został odwołany, to strona powodowa przedłożyła na tę okoliczność dowód w postaci wydruku z portalu internetowego dot. statusu lotów. Z powyższej informacji wynika, że lot powodów objęty żądaniem pozwu z dnia 8 czerwca 2019 r. nr LO 459 na trasie W. – K. został odwołany. Autentyczności tego dokumentu nie zakwestionowała w żaden sposób strona pozwana, stąd sąd przyjął za udowodnione twierdzenia powodów w tym zakresie.

Odnosząc się do zarzutu dot. prawidłowości pełnomocnictwa, wskazać należy, że pełnomocnictwo do czynności prawnych określonego rodzaju (nazywane pełnomocnictwem rodzajowym lub gatunkowym) obejmuje umocowanie do dokonywania czynności prawnych mieszczących się w określonej klasie (grupie) czynności prawnych (stanowiących określoną kategorię czynności prawnych). Zakresem umocowania są więc zasadniczo objęte także czynności prawne przekraczające zakres zwykłego zarządu, jeśli tylko należą do klasy czynności prawnych, których pełnomocnictwo dotyczy, z wyjątkiem takich czynności, dla których ustawa wymaga pełnomocnictwa szczególnego (art. 98 k.c.).

Pełnomocnictwo rodzajowe powinno określać rodzaj czynności prawnej objętej umocowaniem oraz jej przedmiot. Jeżeli rodzaj czynności prawnej nie jest w pełnomocnictwie określony w sposób wyraźny, dla ustalenia rzeczywistej woli reprezentowanego mają zastosowanie reguły interpretacyjne obowiązujące przy tłumaczeniu oświadczeń woli (art. 56 i 65 KC). Okoliczności występujące w danej sprawie powinny być oceniane indywidualnie na tle danego stanu faktycznego. (postanowienie SN z dnia 5 kwietnia 2019 r., sygn. akt IV CSK 404/18

W warunkach niniejszej sprawy, zgodnie z treścią pełnomocnictwa udzielonego przez powodów pełnomocnik jest umocowany do podejmowania działań w związku z odszkodowaniem za opóźnienia w podróży 9 czerwca 2018 r. W ocenie sądu zakres pełnomocnictwa obejmuje umocowanie do dochodzenia roszczeń wynikających ze spornego lotu nr LO 459 planowanego na dzień 8 czerwca 2018 r. Wyjaśnić trzeba, że powodowie ostatecznie dotarli do miejsca docelowego z opóźnieniem w dniu 9 czerwca 2018 r. Zdaniem sądu dla zrozumiałości treści pełnomocnictwa nie jest konieczne, aby w jego treści umieścić wzmiankę o terminie planowanego wylotu. Kontekst wezwania do zapłaty złożonego wraz z pełnomocnictwem wystarcza do oceny, że pełnomocnik powodów umocowany został do działanie właśnie w związku z lotem LO 459, który miał się odbyć w dniu 8 czerwca, ale ostatecznie do celu dotarł następnego dnia. Zignorowanie tego kontekstu przez pozwaną stanowi przejaw bądź to braku profesjonalizmu, bądź złej woli.

O odsetkach od należności głównej Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 455 k.c. Pozwany nie kwestionował żądania odsetkowego powoda, a jedynie prawidłowość pełnomocnictwa dołączonego do wezwania do zapłaty, do której to kwestii sąd odniósł się powyżej. Zasadnym było zatem zasądzenie odsetek od 9 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty.

W związku z niezgłoszeniem przez stronę pozwaną innych zarzutów mających na celu wykazanie niezasadności powództwa Sąd uznał, że powodowi należy się zryczałtowane odszkodowanie przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt a Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku, w objętej pozwem wysokości po 250 euro tytułem odszkodowania za opóźnienie samolotu o czym orzeczono w punkcie 1 sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu, Sąd wydał w pkt 2 wyroku, w oparciu o zasadę odpowiedzialności za jego wynik, na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Mając na uwadze fakt, iż pozwana nie ostała się ze swą obroną w jakimkolwiek zakresie, zobowiązana jest do zwrotu powodom kosztów procesu. W niniejszym postępowaniu na koszty, jakie poniosło każde z powodów składają się: opłata od pozwu w kwocie 30 zł, opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika procesowego będącego adwokatem w wysokości 270 zł ustalona na podstawie § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w brzmieniu obowiązującym w dacie wytoczenia powództwa oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, tj. łącznie po 317 zł.