Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Katarzyna Zielińska

Protokolant: p.o. sekr. sądowego Justyna Milewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2022 roku w P.

sprawy z powództwa B. J.

przeciwko A. J. (1)

o uchylenie alimentów ewentualnie obniżenie alimentów

i z powództwa A. J. (1)

przeciwko B. J.

o podwyższenie alimentów

I.  Oddala oba powództwa w całości.

II.  Nie obciąża stron nieuiszczonymi opłatami sądowymi na rzecz Skarbu Państwa.

III.  Znosi wzajemnie koszty procesu między stronami.

Sygn. akt III RC 42/21

UZASADNIENIE

Powód B. J. w dniu 28 kwietnia 2021 roku wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego w kwocie 250 zł orzeczonego na rzecz pozwanej A. J. (1), ewentualnie o obniżenie go do kwoty po 50 zł miesięcznie od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że jest zobowiązany do łożenia na rzecz byłej żony alimentów w kwocie po 250 zł miesięcznie. Nie wywiązywał się z tego obowiązku w całości, wobec czego pozwana wszczęła przeciwko niemu egzekucję, która toczy się przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Iławie M. G. pod sygnaturą akt Kmp 39/11. Aktualna wysokość zadłużenia z tego tytułu to około 2000 zł oraz koszty egzekucyjne. Oprócz tego spłaca kredyt w (...) Bank S.A., który zaciągnął na bieżące utrzymanie i regulowanie zobowiązań. Miesięczna rata wynosi niespełna 400 zł.

Wskazał, że utrzymywał się z działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtowo. W zeszłym roku osiągnął z tego tytułu przychód w wysokości 18.900 zł, z którego pokrył składki na ZUS w kwocie 8.843 zł oraz podatek 556,14 zł. Netto pozostało mu około 9.000 zł. Zaznaczył, że aktualnie w branży budowlanej jest martwy sezon i w tym roku nic nie zarobił.

Powód podkreślił, że nie ma żadnego wartościowego majątku poza domem, w którym mieszka.

Obecnie pozostaje w związku z A. J. (2), z którą posiada małoletniego syna P. J., który ma 8 lat i chodzi do szkoły. Na mocy ugody z dnia 5 września 2018 roku zobowiązany jest do łożenia na rzecz syna po 300 zł miesięcznie tytułem alimentów.

Jego partnerka ma przyznaną rentę w wysokości około 800 zł miesięcznie. Oprócz tego pobiera na syna 500+. Ma do spłaty zobowiązania na rzecz banku i innego wierzyciela, które są przedmiotem egzekucji komorniczej.

Powód podniósł, że pozwana jest właścicielką nieruchomości, posiadającej co najmniej 5 pokoi gościnnych. Otrzymuje świadczenie z ZUS. Ma możliwość uzyskiwania dodatkowego dochodu z wynajmu i korzystała z tego w przeszłości. Mieszka z dorosłymi i pracującymi synami, którzy dokładają się do utrzymania domu. Poza tym pozostaje w związku partnerskim z mężczyzną.

Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą akt III RC 42/21.

W odpowiedzi na pozew pozwana A. J. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Zaprzeczyła, aby w miejscu zamieszkania prowadziła działalność zarobkową. Wskazała, że synowie stron nie mieszkają z pozwaną i nie dostarczają jej środków utrzymania. Syn S. J. mieszka na stałe w W. i tam pracuje. Czasem odwiedza matkę i pomaga jej w pracach fizycznych. Z kolei syn M. J. mieszka z narzeczoną i również pomaga matce w pracach fizycznych.

Pozwana podniosła, że utrzymuje się z renty w wysokości 1065 zł oraz alimentów w kwocie 250 zł. Wskazane środki pozwalają jej na zaspokojenie potrzeb na poziomie absolutnego minimum. Podkreśliła, że jest osobą ciężko chorą. Jednocześnie wskazała, że powód posiada duże możliwości finansowe albowiem para się pracami budowlanymi, które aktualnie zarówno w aspekcie popytu jak i ceny usług są zajęciem nader intratnym. W jej ocenie dane finansowe powoda w żadnej mierze nie oddają poziomu jego faktycznych dochodów.

W dniu 23 lipca 2021 roku powódka A. J. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego B. J. na jej rzecz alimentów w kwocie po 450 zł miesięcznie, płatnych do rąk powódki do dnia 10. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 14 czerwca 2011 roku w sprawie III RC 63/11.

Wskazała dodatkowo, że jej koszty utrzymania wzrosły i kształtują się co miesiąc następująco: opał 250 zł, ubezpieczenie domu i podatek od nieruchomości 35 zł, energia elektryczna 100 zł, telefon 30 zł, wizyty u lekarza 200 zł, dojazdy do lekarza w P. i G. około 100 zł, kredyt na zakup lodówki 124 zł do końca 2022 roku, zakup leków 150 zł, opłata za wodę 30 zł, zakup odzieży 50 zł, żywność około 400 zł.

Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą akt III RC 82/21.

W odpowiedzi na pozew o podwyższenie alimentów pozwany B. J. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazał, że żądanie powódki jest bezzasadne i niemożliwe do realizacji. Podkreślił, że on również jest coraz starszy i stan jego zdrowia się pogarsza, co utrudnia mu, a nawet uniemożliwia pracę. Żylaki kończyn dolnych, na które choruje wymagają zoperowania. Od dłuższego czasu pogarsza mu się wzrok. Oczekuje na konsultacje okulistyczną. Po za tym ma dolegliwości ze strony kręgosłupa oraz kończyn górnych. Na nadgarstkach wychodzą mu guzy, są bolesne i powodują utratę czucia w dłoniach. Pandemia powoduje problemy z dostaniem się do lekarza, uzyskaniem porady, a nie stać go na wizyty prywatne.

Podkreślił, że ma syna w wieku szkolnym. Jego matka utrzymuje się z renty. Aby związać koniec z końcem oboje się zapożyczają. Ponieważ nie mają zdolności kredytowej dostępne są dla nich tylko pożyczki o wysokim oprocentowaniu.

Zaznaczył, że powódka nie musi utrzymywać tak dużego domu, skoro twierdzi, że nie prowadzi w nim działalności i mieszka sama. Wskazał, że powódka mogłaby sprzedać nieruchomość i kupić mieszkanie. Wówczas nie miałaby problemów z ogrzewaniem. Ponadto podniósł, że jest przekonany, że syn M. mieszka z matką, a skoro pracuje to powinien w połowie partycypować w wydatkach.

Pozwany wskazał, że dochody jakie osiąga są nieregularne i w całości wydatkuje je na opłaty do ZUS-u, spłaty długów i bieżące wydatki. Nie starcza mu na ich pełne pokrycie, więc zadłuża się, co generuje dalsze koszty.

Postanowieniem z dnia 29 lipca 2021 roku Sąd Rejonowy w Piszu zarządził połączenie sprawy III RC 82/21 z powództwa A. J. (1) przeciwko B. J. o podwyższenie alimentów ze sprawą III RC 42/21 z powództwa B. J. przeciwko A. J. (1) o uchylenie ewentualnie obniżenie alimentów, do łącznego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia i prowadzenie ich pod sygnaturą akt III RC 42/21.

Sąd ustalił, co następuje:

Sąd Rejonowy w Piszu wyrokiem z dnia 14 czerwca 2011 roku zasądził od B. J. na rzecz A. J. (1) kwotę 800 złotych tytułem zaspokajania potrzeb rodziny, płatną do dnia 10. każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 15 listopada 2012 roku w sprawie VI RC 643/12 rozwiązał przez rozwód małżeństwo B. J. i A. J. (1) zawarte dnia 25 grudnia 1987 roku w S. z winy B. J.. W punkcie II wyroku Sąd zasądził na rzecz A. J. (1) kwotę po 500 złotych miesięcznie, płatną do 10. każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek raty tytułem przyczyniania się B. J. do zaspokajenia usprawiedliwionych potrzeb A. J. (1), w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 14 czerwca 2011 roku w sprawie III RC 63/11 w kwocie po 800 złotych miesięcznie.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 10 kwietnia 2013 roku w sprawie I ACa 4/13 zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie w punkcie II o tyle, że zasądził od B. J. na rzecz A. J. (1) kwotę 500 złotych tytułem alimentów w miejsce kwoty 800 złotych zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 14 czerwca 2011 roku w sprawie III RC 63/11 tytułem przyczyniania się B. J. do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb A. J. (1).

Sąd Rejonowy w Piszu wyrokiem z dnia 11 marca 2015 roku w sprawie III RC 25/15 alimenty, zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 15 listopada 2012 roku w sprawie VI RC 643/12, od B. J. na rzecz A. J. (1) w kwocie po 500 złotych miesięcznie, z dniem 1 kwietnia 2014 roku obniżył do kwoty po 250 złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Obecnie B. J. jest zobowiązany do płacenia na rzecz byłej żony A. J. (1) alimentów w kwocie po 250 zł miesięcznie.

B. J. w okresie od 5 czerwca 2013 roku do 17 marca 2014 roku był zatrudniony w firmie (...) w I. za wynagrodzeniem w wysokości najniższej krajowej. Umowa o pracę została rozwiązana za porozumieniem stron. Od dnia 22 maja 2014 roku pozostawał osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. W dniu 17 lipca 2014 roku otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy w I. dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej w wysokości 20.000 zł. W okresie od 14 października 2014 roku do 8 grudnia 2014 roku jego dochód netto z prowadzonej działalności wyniósł 686,71 zł.

B. J. na dzień 8 października 2014 roku posiadał zaległość z tytułu alimentów na rzecz byłej małżonki w kwocie 3.175,90 zł. B. J. posiadał również zaległości względem Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (...) w kwocie 2.529,58 zł, względem (...) S.A. w kwocie 623,25 zł, względem (...) 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Inwestycyjnego z siedzibą w W. w kwocie 2.372,03 zł oraz z tytułu opłat za energię elektryczną w wysokości 1.939,42 zł oraz opłat za wodę w wysokości około 1.000 zł.

Partnerka B. J., A. J. (2), nie pracowała Opiekowała się niepełnosprawnym synem i z tego tytułu otrzymywała świadczenie pielęgnacyjne. Utrzymywała się ponadto z pomocy opieki społecznej oraz alimentów na dwójkę dzieci w wysokości 1.000 zł. W dniu (...) urodziła dziecko - P. J., którego ojcem jest B. J.. W przypadku braku środków finansowych na życie B. J. i jego partnerka zaciągali pożyczki krótkoterminowe.

A. J. (1) chorowała na niedowład spastyczny kończyn dolnych niewiadomego pochodzenia. Do tego doszedł niedowład kończyn górnych. Cierpiała również na depresję. Za leki płaciła około 150-200 zł miesięcznie. A. J. (1) ponosiła koszty utrzymania domu i tak za energię elektryczną uiszczała 130 zł miesięcznie, za wodę 100 zł miesięcznie, za śmieci 36 zł miesięcznie. Opłacała podatek od nieruchomości w wysokości 50 zł kwartalnie. Raz na pół roku dokonywała czyszczenia przewodów kominowych, za co płaciła 50 zł. Kupowała opał na zimę i w sezonie grzewczym wydawała na to około 200 zł miesięcznie. A. J. (1) była całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Od dnia 1 grudnia 2014 roku otrzymywała rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 809,79 zł. Innych źródeł dochodu nie posiadała. A. J. (1) mieszkała z synem M. J., który w zależności od uzyskiwania wynagrodzenia, dokładał się do utrzymania domu kwotą około 200 zł miesięcznie.

Wynajmem pokoi gościnnych od dnia 1 czerwca 2011 roku zajmował się jej syn – S. J.. W 2011 roku osiągnął z tego tytułu dochód w wysokości 1.897,66 zł, w 2012 roku – 5..101,76 zł, a w 2013 roku – 2720 zł. W 2013 i 2014 roku S. J. wymienił wszystkie okna w domu pozwanej. Ponadto umeblował kuchnię, z której korzystali goście, wymienił kafelki w kuchni i korytarzu. W sezonie dokładał się do utrzymania domu kwotą 300 złotych.

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 1 marca 2015 roku w sprawie III RC 25/15 k. 331, ustalenia Sądu Rejonowego w Piszu w sprawie III RC 25/15 zawarte w uzasadnieniu do wyroku z dnia 11 marca 2015 k. 346-350 znajdujące się w aktach sprawy sygn. akt III RC 25/15 Sądu Rejonowego w Piszu)

B. J. po rozwodzie nie zawarł ponownie małżeństwa. Nadal jest związany z A. J. (2). Ze związku tego mają małoletniego syna P.. Małoletni ma zdiagnozowaną alergię. Chodzi do II klasy szkoły podstawowej. A. J. (2) ma dzieci z poprzedniego związku: syna w wieku 23 lat i córkę w wieku 21 lat, którzy utrzymują się już samodzielnie.

B. J. i A. J. (2) prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Mieszkają w domu jednorodzinnym należącym do B. J.. B. J. jest właścicielem samochodu marki P. (...), rok produkcji 2008.

B. J. od około 20 lat cierpi na żylaki. Obecnie ma problemy z kręgosłupem. Ma wadę wzroku. Nosi okulary z uwagi na dalekowzroczność. Jest pod kontrolą lekarza rodzinnego i okulisty. Zapisał się na wizytę do lekarza psychiatry.

B. J. do grudnia 2021 roku prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Od 13 grudnia 2021 roku jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Dostał ofertę pracy z urzędu pracy na stanowisku kierowcy z uprawnieniami do kierowania kategorii B, jednak odmówił z uwagi na problemy ze wzrokiem. B. J. w 2020 roku osiągnął przychód w wysokości 18.900 zł. Obecnie pracuje dorywczo, np. rąbie drewno, ułoży chodnik. Z tych prac otrzymuje około 1.000 -1.500 zł miesięcznie.

A. J. (2) choruje na zaburzenia psychotyczne od 2002 roku. Była leczona psychiatrycznie. Przyjmuje leki, jest pod kontrolą psychiatry. Ma ustalony stopień niepełnosprawności. Jest częściowo niezdolna do pracy i z tego tytułu otrzymuje rentę w wysokości około 900 zł.

Rodzina korzysta z pomocy opieki społecznej. Otrzymują żywność z banku żywności, a także zasiłki celowe na zakup żywności, odzieży.

Rodzina ponosi miesięczne koszty: woda - 80 zł, śmieci - 100 zł, internet - 100 zł, , telefony 120 zł, telewizja 20 zł, wizyty lekarskie – 50 zł, składka OC na samochód 450 zł, przegląd samochodu 100 zł rocznie, składki szkolne syna – 150 zł, utrzymanie konta bankowego – 40 zł. Ponadto ponoszą koszty: prądu - 350 zł co dwa miesiące, podatku od nieruchomości - 480 zł rocznie, a także opału 3000 zł rocznie.

B. J. posiada również zobowiązania, w tym przeterminowane. Zaciągnął zobowiązanie w (...) Bank Spółce Akcyjnej, gdzie rata kredytu wynosi 391,99 zł miesięcznie. Posiada zaległości w związku z płatnościami za wodę – 442,91 zł, składkami ZUS – 856,25 zł, należnościami wobec urzędu skarbowego 1.416,17 zł. Na dzień 10 sierpnia 2021 roku zaległości z tytułu alimentów na rzecz byłej małżonki wynosiły 3.027,05 zł.

Ponadto B. J. zobowiązał się płacić tytułem alimentów na rzecz małoletniego syna P. J. kwoty po 300 złotych miesięcznie. B. J. nie płaci alimentów do rąk matki dziecka ze względu na to, że rodzina prowadzi wspólne gospodarstwo domowe.

(dowód: wezwanie do zapłaty należności k. 5, harmonogram spłat k. 6, PIT-28 za 2020r. k. 7-10, ugoda w sprawie o alimenty III RC 124/18 przed Sądem Rejonowym w Iławie k. 11, zawiadomienie o wysokości renty k. 11v, decyzja MOPS k. 12-13, postanowienie o przekazaniu sprawy k. 14, informacja o stanie sprawy k. 15, faktury k. 16-17, zeznania świadka A. J. (2) e-protokół z dnia 3 sierpnia 2021 roku [00:12:29], [00:13:50], [00:15:16], [00:16:29], [00:17:19], [00:18:20], [00:22:53], [00:24:11], [00:25:19], [00:26:17], [00:28:24] k. 95v-96, zaświadczenie k. 103-104v, decyzja k. 105, faktura k. 106-107, wezwanie do zapłaty k. 108, zaświadczenie k. 109-110, faktura k. 111, decyzja ZUS k. 112-113, pismo k. 114, umowa pożyczki k. 115-120, zaświadczenie lekarskie k. 128, dokumentacja medyczna k. 142-148, zaświadczenie k. 172, zaświadczenie k. 173, faktura k. 174-175, wezwanie do zapłaty k. 176, informacja o braku spłaty k. 177, zaświadczenie k. 190, pismo k. 191, dokumentacja medyczna k. 204-205, zeznania powoda/pozwanego B. J. k. 219-220)

A. J. (1) po rozwodzie nie zawarła małżeństwa. Nie jest z nikim związana. Utrzymuje się z renty w wysokości 1.150 zł. Na rencie jest od 2014 roku, z uwagi na to, że jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Posiada niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym. Choruje na układ nerwowy, nadciśnienie tętnicze, padaczkę ogniskową. Jest pod kontrolą neurologa i lekarza rodzinnego. Przyjmuje leki. Cały czas jest diagnozowana, często podlega hospitalizacji. Nie może realizować żadnych prac gospodarczych z uwagi na swój stan zdrowia, wymaga pomocy. Jeździ do sanatorium w szpitalu, które jest refundowane przez NFZ.

Z A. J. (1) mieszka jej syn M. J.. M. J. pracuje w zakładzie stolarskim w P.. Przebywa w domu z matką przez kilka dni w tygodniu, a resztę tygodnia spędza u swojej partnerki. M. J. czasem zakupuje żywność. Rzadko dokłada się do kosztów utrzymania nieruchomości. Wszelkie opłaty ponosi A. J. (1). Syn pomaga jej w pracach gospodarczych i porządkowych.

W 2020 roku A. J. (1) osiągnęła przychód (dochód) w wysokości 15.400 zł. Utrzymuje się z renty rolniczej w kwocie 1150 zł. W kwietniu 2021 roku otrzymała dodatkowe roczne świadczenie pieniężne w kwocie 1.250,88 zł. Na jej rzecz zasądzone są alimenty w kwocie 250 złotych od byłego małżonka, których od maja 2021 roku nie otrzymuje nawet w części.

A. J. (1) ponosi miesięczne koszty: energia elektryczna - 120 zł, woda - 100 zł, śmieci 62 zł, gaz w butli – 100 zł, telefon – 30 zł, abonament telewizyjny – 30 zł, leki - 200 zł. Ponadto ponosi koszt opału w kwocie 6.000-7.000 zł na sezon, podatek od nieruchomości 60 zł kwartalnie. Opłaca polisę w kwocie 197 zł.

Działalność gospodarcza polegająca na wynajmie pokoi nie jest prowadzona od 2016 roku. Wcześniej to syn A. J. (1), S. J., prowadził działalność gospodarczą, gdyż stan zdrowia A. J. (1) jej na to nie pozwalał. Obecnie działalność nie jest prowadzona, gdyż nie ma osoby, która mogłaby się tym zająć.

(dowód: karta informacyjna k. 46-47, PIT-40A k. 67, decyzja k. 68, decyzja k. 69, pismo k. 155, faktura k. 156, 158, potwierdzenie zapłaty k. 157, potwierdzenie zapłaty k. 159, potwierdzenie zapłaty, zaświadczenie lekarskie k. 160, zeznania S. J. k. 217-2018, zeznania świadka B. T. k. 218-218v; zeznania pozwanej/powódki A. J. (1))

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów. Złożonym w sprawie dokumentom urzędowym Sąd dał wiarę w całej rozciągłości, bowiem pochodzą od uprawnionych organów. Sąd dał wiarę zeznaniom stron i świadków w części dotyczącej przedstawionych przez każdą stronę okoliczności w zakresie jej sytuacji rodzinnej i majątkowej.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, na podstawie zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego ewentualnie o jego obniżenie, jak również powództwo o podwyższenie alimentów nie zasługiwały na uwzględnienie i jako takie podlegały oddaleniu.

Podstawą roszczenia stron jest art. 138 k.r.o., który stanowi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego, w tym podwyższenia, obniżenia lub uchylenia alimentów. W tym względzie należy porównać stan istniejący w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego ostatnie alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmianie.

Odnosząc się do roszczenia głównego powoda/pozwanego należy wskazać, że bezspornym jest, że wyłączną winę za rozpad małżeństwa stron ponosi B. J..

Podstawą zasądzenia alimentów od powoda/pozwanego na rzecz pozwanej/powódki w wyroku rozwodowym był przepis art. 60 § 2 k.r.o. zgodnie z którym, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Celem, jakiemu ma służyć uprzywilejowane roszczenie alimentacyjne małżonka niewinnego przewidziane art. 60 § 2 k.r.o. w stosunku do rozwiedzionego współmałżonka uznanego za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, jest zapobieżenie sytuacji, w której rozwód miałby spowodować pogorszenie w istotny sposób sytuacji materialnej małżonka niewinnego w porównaniu do sytuacji, w której znajdowałby się w prawidłowo funkcjonującym małżeństwie. Zakres w jakim ma to nastąpić, określa z jednej strony stopień pogorszenia się sytuacji materialnej małżonka niewinnego, a z drugiej strony zasady słuszności. Odpowiedni zakres, w ocenie Sądu, znajduje się pomiędzy granicą, poniżej której leży niedostatek, a granicą, której przekroczenie byłoby zrównaniem stopy życiowej obojga rozwiedzionych małżonków.

Porównanie sytuacji stron wskazuje, że rozwód nadal pociąga za sobą pogorszenie sytuacji pozwanej/powódki. W tym miejscu należy zaznaczy i podkreślić, że pozwana/powódka nie musi znajdować się w niedostatku, aby była alimentowana przez powoda/pozwanego.

Świadczenia alimentacyjne między rozwiedzionymi małżonkami stanowią kontynuację powstałego przez zawarcie małżeństwa obowiązku wzajemnej pomocy w zakresie utrzymania. Istnieją nie z powodu rozwodu, lecz mimo rozwodu, który nie stwarza nowego obowiązku alimentacyjnego, lecz powoduje zmodyfikowanie obowiązku istniejącego w czasie trwania małżeństwa (stanowisko Sądu Najwyższego zajęte w uchwale 7 sędziów z dnia 2.07.1955 r. I CO 27/55, OSN 1956, nr 2, poz. 33). Zatem świadczenia alimentacyjne między byłymi małżonkami stanowią kontynuację obowiązku wzajemnej pomocy w zakresie utrzymania powstałego przez zawarcie małżeństwa. Gdyby nie doszło do rozwodu, małżonkowie mieliby prawo oczekiwania od siebie nawzajem wsparcia, opieki w chorobie, a także pomocy materialnej. Stwierdzenie winy rozkładu pożycia stanowi podstawę do przyjęcia, że do rozwodu doszło w wyniku niezgodnych z zasadami moralnymi zachowań małżonka winnego. Zachowania takie mają konsekwencje prawne w postaci obowiązku alimentacyjnego na rzecz małżonka niewinnego.

To naganne zachowanie powoda/pozwanego B. J. – zdrada małżeńska, doprowadziło do rozpadu małżeństwa stron i pogorszenia się sytuacji finansowej pozwanej/powódki. Gdyby strony pozostawały w związku małżeńskim, źródłem utrzymania pozwanej/powódki byłyby także dochody powoda/poznanego. Zatem nadal istnieje obowiązek alimentacyjny powoda/pozwanego wobec pozwanej/powódki.

W ocenie Sądu nie zaszły też okoliczności, które zobowiązywałyby do zmiany wysokości zasądzonych alimentów poprzez ich obniżenie czy podwyższenie.

Powód/pozwany zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej. Nie przyjął proponowanej mu pracy kierowcy. Powód/pozwany jest zdolny do pracy. Nie posiada orzeczenia lekarskiego o niezdolności do pracy czy stopniu niepełnosprawności. W tej sytuacji nie można mówić o istotnym zmniejszeniu się jego możliwości zarobkowych, przez które rozumieć przecież należy nie faktycznie uzyskiwane dochody, a dochody jakie zobowiązany do alimentacji winien osiągać przy pełnym wykorzystaniu swoich sił, kwalifikacji i uzdolnień, warunków odpowiednich do jego przygotowania zawodowego. Powód/pozwany jest fachowcem w swojej dziedzinie. Od wielu lat pracuje w branży budowlanej, która w aspekcie popytu, jak i ceny usług jest działalnością, która przynosi znaczne dochody.

Należy również wskazać, że w dacie ostatniego wyrokowania powód/pozwany miał również zadłużenia w wielu instytucjach. Nadto pozostawał w związku partnerskim, a na utrzymaniu miał małoletnie dziecko. Nie należy tracić z pola widzenia faktu, że nie tylko na powodzie/pozwanym ciąży obowiązek wobec małoletniego P. J.. Partnerka powoda/pozwanego również winna uczestniczyć finansowo w utrzymaniu i wychowaniu ich syna. A. J. (2) wprawdzie ma orzeczenie o niepełnosprawności, jednakże należy podkreślić, że nie wyklucza jej to z rynku pracy. Może ona podjąć pracę odpowiednią do jej stanu zdrowia. Wspomnieć należy, że A. J. (2) w przeszłości podejmowała pracę, pomimo istnienia niepełnosprawności, zarówno na stażu w przedszkolu, jak również jako osoba sprzątająca.

Zatem w ocenie Sądu, powód/pozwany nie udowodnił, że jego możliwości zarobkowe uległy istotnemu zmniejszeniu lub polepszyła się sytuacja pozwanej/powódki.

Zdaniem Sądu, sytuacja pozwanej/powódki nie zmieniła się na tyle, aby podwyższyć na jej rzecz alimenty. A. J. (1) w dalszym ciągu pozostaje całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Ma umiarkowany stopień niepełnosprawności. Jest osobą schorowaną. Dodatkowo zdiagnozowano u niej padaczkę ogniskową. Utrzymuje się obecnie z renty wynoszącej 1.150 zł miesięcznie. Mieszka z nią dorosły syn, który powinien partycypować w kosztach utrzymania domu. Nadal jest właścicielką nieruchomości, która posiada warunki do przyjmowania turystów w okresie letnim i nie tylko.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zarówno Sąd Okręgowy w Olsztynie w sprawie pod sygnaturą akt VI RC 643/12, a następnie Sąd Rejonowy w Piszu w sprawie III RC 25/15, ustalając wysokość obowiązku alimentacyjny na rzecz pozwanej/powódki, brał pod uwagę fakt posiadania przez nią nieruchomości, która może przynosić dochody z tytułu wynajmu pokoi. Nie stanowi to nowej okoliczności.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu, powództwo o obniżenie obowiązku alimentacyjnego nie zasługiwało na uwzględnienie albowiem w sposób istotny nie zmniejszyły się możliwości zarobkowe i majątkowe powoda/pozwanego, jak również nie pogorszył się jego stan zdrowia, który w znacznym stopniu ograniczałby jego możliwości zarobkowe. Powód/pozwany jest w stanie płacić alimenty w kwocie 250 zł, która w żaden sposób nie jest kwotą wygórowaną.

Nie zmieniły się też w znaczymy stopniu usprawiedliwione potrzeby pozwanej/powódki. Wysokość jej renty nieznacznie wzrosła. Ponadto otrzymuje ona pomoc przy pracach gospodarskich od swojego syna. Pozwana/powódka oszczędnie gospodaruje swoimi dochodami, które na chwilę obecną zaspokajają jej podstawowe potrzeby.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki z art. 138 k.r.o. uzasadniające uchylenie obowiązku alimentacyjnego, jego obniżenie oraz podwyższenie. Dlatego też powództwa oddalono, o czym orzeczono w punkcie I wyroku.

W oparciu o przepis art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył stron opłatami sądowymi.

O kosztach sądowych orzeczono po myśli artykułu 100 k.p.c. znosząc koszty postępowania pomiędzy stronami.