Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Ubezpieczona M. B. wniosła odwołanie od decyzji (...) Oddział w S. z dnia 14.06.2021r., odmawiającej jej prawa do jednorazowego odszkodowania w związku z wypadkiem przy pracy, jakiemu uległa w dniu 05.11.2020r., domagając się jej zmiany. Zarzuciła organowi rentowemu błędne ustalenia stanu faktycznego. Wniosła o ustalenie trwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z ww. wypadkiem przy pracy ze względu na znaczne ograniczenie funkcji, niemożność przytrzymania kciukiem przedmiotu, jak też poruszania tym kciukiem i niemożność wykonywania prac fizycznych, przewlekły zespół bólowy kciuka wraz z jego nadwrażliwości na dotyk i przycisk.

W ocenie M. B. ww. decyzja ZUS jest niesprawiedliwa oraz krzywdząca.

Organ rentowyZakład (...) Oddział w S., w odpowiedzi na ww. odwołanie, wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W uzasadnieniu wskazał, że Lekarz Orzecznik ZUS w I instancji orzekł 4% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem, któremu M. B. uległa w dniu 05.11.2020r. ZUS argumentując podał przy tym, że Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 02.06.2021r. zmieniła stanowisko lekarza orzecznika i orzekła, że M. B. w związku z tym wypadkiem nie doznała żadnego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. B. ma 47 lat. Wykonuje zawód kierowcy. Ostatnio zatrudniona była w przedsiębiorstwie Zakład (...) Sp. z o.o. z siedzibą J. na stanowisku konserwator-kierowca.

Bezsporne.

W dniu 05.11.2020r. M. B. rozpoczęła pracę o godz. 7:00. Do jej obowiązków należą m.in. prace porządkowe w obiektach (...), które tego wykonywała w miejscowości W.. Ok. godz. 9:00 udała się do samochodu, skąd zamierzała wziąć dmuchawę do liści. Stojąc przy burcie przyczepy, sięgnęła po dmuchawę, a następnie zaczęła wyjmować ją na zewnątrz. W trakcie unoszenia urządzenia ponad krawędź burty, nagle poczuła ból w prawym kciuku, którym nieopatrznie zahaczyła o burtę. Sądząc jednak, że to tylko chwilowy ból, przystąpiła do dalszej pracy. Z uwagi na utrzymujące się dolegliwości bólowe, po powrocie do domu M. B. zastosowała środki przeciwbólowe. W następnych dniach stawiała się do pracy, stosując też usztywnienie na prawą dłoń. W dniu 09.11.2020r. M. B. udała się do lekarza POZ, który następnie skierował ją do poradni urazowo-ortopedycznej. Po wizycie u lekarza ortopedy w dniu 30.11.2020r. stwierdzono u niej kciuk zatrzaskujący ręki prawej oraz skierowano ją do szpitala, w celu przeprowadzenia zabiegu palca pierwszego ręki prawej, którego termin wyznaczono na dzień 19.01.2021r.

W dniu zdarzenia M. B. posiadała ważne badania lekarskie oraz wymagane szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zespół powypadkowy powołany przez pracodawcę uznał ww. zdarzenie wypadkiem przy pracy.

Dowód: Akta organu rentowego – Protokół Nr (...) ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy – k. 16-18.

Ww. zdarzenie z dnia 05.11.2020r. zostało uznane przez organ rentowy jako wypadek przy pracy.

Dowód: Akta organu rentowego – notatka w sprawie ustalenia uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego – k. 28-28v.

Na mocy orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 30.04.2021r. w sprawie procentowego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku ustalono wobec M. B. 4% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 05.11.2020r. Stwierdzono przykurcz wyprostny kciuka prawego pourazowy, palec trzaskający po leczeniu zabiegowym (01.2021r.).

Dowód: akta organu rentowego – orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 30.04.2021r. w sprawie procentowego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku, Nr akt 037097993 – k. 29.

Komisja Lekarska ZUS Nr (...) w treści orzeczenia z dnia 02.06.2021r. ustaliła wobec M. B. 0% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 05.11.2020r. wskazując na brak następstw po przebytym urazie powierzchownym.

Dowód: akta organu rentowego – orzeczenie komisji lekarskiej nr (...) z dnia 02.06.2021r. – k. 31.

Decyzją z dnia 14.06.2021r. nr (...), organ rentowy – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił M. B. prawa do jednorazowego odszkodowania w związku z wypadkiem przy pracy, jakiemu uległa w dniu 05.11.2020r.

Uzasadniając powyższe wskazał, że Komisja Lekarska ZUS Nr (...) w dniu 02.06.2021r. ustaliła, że M. B. w związku z wypadkiem przy pracy nie doznała żadnego uszczerbku na zdrowiu.

Dowód: Akta organu rentowego – decyzja ZUS z dnia 14.06.2021r., nr (...) – k. 32.

U M. B. rozpoznano: przebyte zwichnięcie stawu (...) prawego kciuka z pourazowym zapaleniem pochewki ścięgna zginacza długiego kciuka; uszkodzenie (być może nerwiak) nerwu dłoniowego właściwego przyśrodkowego kciuka.

W wyniku wypadku z dnia 05.11.2020r. M. B. doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 10%.

W wyniku wypadku doszło do upośledzenia czynności prawego kciuka w postaci ograniczenia przeciwstawiania, niewielkiego ograniczenia zgięcia w stawie (...), upośledzenia chwytu siłowego, zaburzeń neurologicznych. Powyższe zaburzenia funkcji kwalifikują się jako długotrwały uszczerbek na zdrowiu według punktu 136b. Biorąc pod uwagę obraz kliniczny, towarzyszące powikłania, stopień upośledzenia funkcji w porównaniu z zaburzeniami objętymi w tym punkcie w skali procentowej od 10 do 20 odpowiada proporcjonalnie 10% uszczerbku.

Twierdzenia ZUS o braku etiologii urazowej palca trzaskającego nie są zgodne z wiedzą medyczną.

Dowód: pisemna opinia z dnia 22.09.2021r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii – k. 16-17 akt sprawy.

Wydane przez ZUS orzeczenie z dnia 02.06.2021r. należy uznać za wadliwe. Zostało wydane bez badania M. B.. Wbrew wiedzy medycznej uznano zapalenie (...) za schorzenie samoistne (co stanowiło uzasadnienie odmowy uznania uszczerbku na zdrowiu). Badanie przedmiotowe wykazuje inne ewidentne następstwa zwichnięcia stawu (...) prawego kciuka opisane w opinii. Pominięcie dysfunkcji kciuka wynikającej ze zwichnięcia i nie będących następstwem palca trzaskającego, przy uznaniu palca trzaskającego za schorzenie samoistne, stanowiło o błędnym procesie orzeczniczym. Doprowadziło do fałszywych wniosków.

Istniejąca przed wypadkiem (w maju 2019r. i maju 2020r.) choroba tkanek miękkich związanych z ich używaniem, przeciążeniem i uciskiem oraz entezopatia dotyczyły prawego stawu łokciowego. Podane przez ZUS rozpoznanie nie jest rozpoznaniem opisowym, w dokumentacji postawiono rozpoznanie łokcia tenisisty. Nie jest prawdą, że M. B. po wypadku była leczona operacyjnie z powodu łokcia tenisisty. Zgodnie z wiedzą medyczną zapalenie pochewki ścięgna zginacza długiego kciuka nie zalicza się do entezopatii.

Dowód: pisemna uzupełniająca opinia z dnia 19.11.2021r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii – k. 38 akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. B. od powyżej wskazanej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. jest słuszne i zasadne, a zatem zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie między stronami spornym było, czy ubezpieczonej przysługuje prawo do jednorazowego odszkodowania w związku ze zdarzeniem z dnia 05.11.2020r.

Zaznaczyć należy, że organ rentowy kwestionował powyższe uprawnienie ubezpieczonej zarzucając, iż M. B. w związku z tym wypadkiem nie doznała żadnego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy.

Zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. 2009 r. Nr 167, poz. 1322) – zwanej dalej „Ustawą wypadkową” – ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie . Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie (ust. 3).

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powyżej wskazanej ustawy wypadkowej, jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Zatem Sąd zbadał, w jakiej wysokości stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu doznała ubezpieczona w wyniku ww. wypadku przy pracy, któremu uległa w dniu 05.11.2020r. oraz na czym polega ten uszczerbek i ile procent wynosi.

W tym celu, z uwagi na konieczność dysponowania wiedzą specjalną, w oparciu o przepis art. 278 k.p.c., przeprowadzony został dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii.

Co istotne, ww. zdarzenie z dnia 05.11.2020r. zostało uznane przez organ rentowy jako wypadek przy pracy, a przy tym na mocy orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 30.04.2021r. w sprawie procentowego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku ustalono wobec M. B. 4% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 05.11.2020r. Stwierdzono przykurcz wyprostny kciuka prawego pourazowy, palec trzaskający po leczeniu zabiegowym (01.2021r.). Co istotne w sprawie, Komisja Lekarska ZUS Nr (...) w treści orzeczenia z dnia 02.06.2021r. ustaliła wobec M. B. 0% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 05.11.2020r. wskazując na brak następstw po przebytym urazie powierzchownym. Orzeczenie wydano jedynie na podstawie dokumentacji medycznej znajdującej się w aktach organu rentowego.

Przede wszystkim wskazać potrzeba, że z treści pisemnej opinii sporządzonej przez biegłego sądowego z zakresu ortopedii wynika, iż u M. B. rozpoznano: przebyte zwichnięcie stawu (...) prawego kciuka z pourazowym zapaleniem pochewki ścięgna zginacza długiego kciuka; uszkodzenie (być może nerwiak) nerwu dłoniowego właściwego przyśrodkowego kciuka. Odpowiadając na pytania Sądu biegły wskazał, że w wyniku wypadku z dnia 05.11.2020r. ubezpieczona doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 10%.

Uzasadniając powyższe biegły wskazał w szczególności, że w wyniku wypadku doszło do upośledzenia czynności prawego kciuka w postaci ograniczenia przeciwstawiania, niewielkiego ograniczenia zgięcia w stawie (...), upośledzenia chwytu siłowego, zaburzeń neurologicznych. W ocenie biegłego, powyższe zaburzenia funkcji kwalifikują się jako długotrwały uszczerbek na zdrowiu według punktu 136b. Nadto, w treści uzasadnienia opinii biegły zaznaczył, że biorąc pod uwagę obraz kliniczny, towarzyszące powikłania, stopień upośledzenia funkcji w porównaniu z zaburzeniami objętymi w tym punkcie w skali procentowej od 10 do 20 odpowiada proporcjonalnie 10% uszczerbku. W treści opinii biegły spostrzegł również, że twierdzenia ZUS o braku etiologii urazowej palca trzaskającego nie są zgodne z wiedzą medyczną (vide: pisemna opinia z dnia 22.09.2021r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii – k. 16-17 akt sprawy).

Do treści ww. opinii biegłego zarzuty wniósł jednak organ rentowy. Zmierzając zatem do wnikliwego rozpoznania wszelkich wątpliwych okoliczności, Sąd przeprowadził również dowód z uzupełniającej opinii tego biegłego. I tak, w treści opinii uzupełniającej biegły lekarz ortopeda, po zapoznaniu się z treścią uwag i zarzutów formułowanych przez ZUS, w całości podtrzymał opinię pierwotną. Nadto, biegły zaopiniował, że wydane przez ZUS orzeczenie z dnia 02.06.2021r. należy uznać za wadliwe. Zaznaczył, że zostało ono wydane bez badania M. B.. W ocenie biegłego, wbrew wiedzy medycznej uznano zapalenie (...) za schorzenie samoistne (co stanowiło uzasadnienie odmowy uznania uszczerbku na zdrowiu). Biegły zauważył, iż badanie przedmiotowe wykazuje inne ewidentne następstwa zwichnięcia stawu (...) prawego kciuka opisane w opinii. I tak, pominięcie dysfunkcji kciuka wynikającej ze zwichnięcia i nie będących następstwem palca trzaskającego, przy uznaniu palca trzaskającego za schorzenie samoistne, w ocenie biegłego, stanowiło o błędnym procesie orzeczniczym. Doprowadziło do fałszywych wniosków.

Biegły spostrzegł również, że ZUS nie wykazał żadnych dowodów, aby ubezpieczona przed wypadkiem leczyła się z powodu kciuka trzaskającego. Zaznaczył, że takich danych w dokumentacji medycznej znajdującej się w aktach sprawy, nie ma.

Nadto, odnosząc się do zarzutów ZUS biegły wskazał również, że istniejąca przed wypadkiem (w maju 2019r. i maju 2020r.) choroba tkanek miękkich związanych z ich używaniem, przeciążeniem i uciskiem oraz entezopatia dotyczyły prawego stawu łokciowego. Wskazał, że podane przez ZUS rozpoznanie nie jest rozpoznaniem opisowym, w dokumentacji postawiono rozpoznanie łokcia tenisisty. Biegły podkreślił, iż nie jest prawdą, iż ubezpieczona po wypadku była leczona operacyjnie z powodu łokcia tenisisty. Z opinii uzupełniającej wynika również, że zgodnie z wiedzą medyczną zapalenie pochewki ścięgna zginacza długiego kciuka nie zalicza się do entezopatii. Powyższe okoliczności odnajdują swe potwierdzenie w treści pisemnej uzupełniającej opinii z dnia 19.11.2021r. sporządzonej przez biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii – k. 38 akt sprawy.

Co prawda, organ rentowy w treści kolejnego pisma – z dnia 15.12.2021r., ponownie wniósł zarzuty do opinii, jednakże w większości były to uwagi powielone z poprzedniego pisma. Nadto, twierdzenia tego pisma stanowią swoistą polemikę z wnioskami opinii pierwotnej i uzupełniającej. Ww. opinie sądowo – lekarskie sporządzone zostały przez lekarza specjalistę w oparciu o dokumentację medyczną oraz badanie ubezpieczonej. Co więcej, organ rentowy nie wskazał na żadne okoliczności, które uprzednio nie byłyby znane biegłemu lub też które nie zostałyby uwzględnione przez biegłego lekarza. Zaznaczyć należy, że w treści ww. pisma organ rentowy w istotnej części czynił wywód w zakresie możliwości, dopuszczalności i zasadności wydania orzeczenia przez lekarzy orzeczników na podstawie dokumentacji medycznej, z pominięciem badania osoby ubezpieczonej. Pamiętać jednak potrzeba, że nie jest to oczywiste i miarodajne w każdym przypadku, bowiem sprawę rozstrzygać potrzeba indywidualnie w zależności od okoliczności i przypadku konkretnego ubezpieczonego. Podkreślenia wymaga fakt, iż ZUS w niniejszej sprawie nie przywołał i nie przedstawił konkretnej dokumentacji w zakresie wcześniejszego leczenia ubezpieczonej, to jednak na takie leczenie powołał się, odnosząc się do takowego. Jest to o tyle istotne, że twierdzeniom tym (jedynie gołosłownym) oponowała ubezpieczona. Do faktów tych również odniósł się biegły sądowy w sprawie opiniujący, który brak takiej dokumentacji dostrzegł. Konkludując wspomnieć jedynie można, że ZUS powoływał się na dokumentację medyczną w zakresie uprzedniego leczenia ubezpieczonej (w związku z łokciem), a nie urazem kciuka.

W ocenie Sądu, wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy okoliczności zostały bowiem dotychczas wnikliwie ustalone. Nadto, niczym nie byłoby uzasadnione przeprowadzanie dowodu z opinii biegłych tak długo, dopóki strona nie uzyska zadowalających ją wyników i wniosków opinii. Dotychczas w sprawie przeprowadzono dowód z opinii biegłego oraz – z uwagi na zarzuty organu rentowego – również dowód z opinii uzupełniającej. Co więcej, w treści tejże, biegły w całości podtrzymał wnioski zawarte w opinii pierwotnej.

Sąd uznał, że ww. opinie ( pierwotna oraz uzupełniająca) spełniają wymogi fachowości, rzetelności i są logiczne. Wnioski zawarte w opiniach zostały uzasadnione w sposób jasny i przekonywujący. Ponadto, opinie zostały sporządzone przez doświadczonego lekarza specjalistę, a zatem zawarte w nich twierdzenia są poparte wieloletnią specjalistyczną wiedzą na wysokim poziomie. Opinie są jednoznaczne i stanowcze. W tym stanie rzeczy przedmiotowe opinie przyjąć należało za podstawę poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych, co do stanu zdrowia ubezpieczonego. Ww. opinie nie zostały skutecznie zakwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Zważyć też należy, że zgodnie z art. 233 § 2 k.p.c. opinia biegłych podlega ocenie sądu, ale w zakresie mocy przekonywującej rozumowania biegłych i logicznej poprawności wyciągniętych wniosków. Sąd natomiast nie może wchodzić w zakres merytorycznej wiedzy biegłych. Sąd nie może nie podzielać merytorycznych poglądów biegłego (biegłych), czy zamiast nich wprowadzać własne stwierdzenia. Stanowisko Sądu w tym zakresie zgodne jest z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 19.12.1990 r., I PR 149/90,OSP 1991, nr 11-12,poz. 300.

Ustalenia faktyczne były wystarczające do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. Utrwalone orzecznictwo wskazuje, że nie jest naruszeniem art. 233 § 1 k.p.c. oparcie ustaleń na opinii biegłych lekarzy, jeżeli opinie te są jednoznaczne i nie wymagają uzupełnienia, ani dalszego wyjaśnienia (por. wyrok SN z dnia 19.07.2001r. II UKN 497/00).

Nadto, zgromadzone w sprawie dowody z dokumentów ( głównie dokumentację medyczną) Sąd uznał jako wiarygodne, albowiem zostały sporządzone w przepisami przewidzianej formie, przez uprawnione do tego osoby. Ich treść również nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Biorąc pod wzgląd powyższe ustalenia oraz rozważania, w szczególności mając na względzie całokształt przytoczonych przez strony twierdzeń i zgłoszonych w sprawie wniosków, Sąd uznał, że w niniejszej sprawie zachodziły przewidziane w przepisie art. 148 ¹ k.p.c. podstawy do wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym, a przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

Z tych też przyczyn, na zasadzie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił w całości zaskarżoną decyzję (...) Oddziału w S. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 05.11.2020r. w kwocie 10.330 zł, za 10% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.